Δεν είναι λίγο *κάπως* να λέει ο Έλτον Τζον «διαταραγμένο» τον Μάικλ Τζάκσον, όταν ο ίδιος ήταν εκτός ελέγχου για 20 χρόνια;

Δεν είναι λίγο *κάπως* να λέει ο Έλτον Τζον «διαταραγμένο» τον Μάικλ Τζάκσον, όταν ο ίδιος ήταν εκτός ελέγχου για 20 χρόνια; Facebook Twitter
Ο Έλτον Τζον που, σύμφωνα με τα δικά του λόγια ήταν εκτός εαυτού στο μεγαλύτερο κομμάτι των '70s και των '80s, κοντράροντας με επιτυχία πρωταθλητές της κατάχρησης αλκοόλ και κόκας σε μια περίοδο πολύ υψηλού σχετικού ανταγωνισμού.
13

Στη νέα επίσημη αυτοβιογραφία του που μόλις κυκλοφόρησε μες τίτλο απλώς "Me", ο Έλτον Τζον γράφει και για τον «διαταραγμένο» Μάικλ Τζάκσον που «είχε χάσει εντελώς το μυαλό του» και «ήταν ενοχλητικό να βρίσκομαι κοντά του». Με οίκτο το λέει αλλά και πάλι, μοιάζει λίγο ανάρμοστο να χαρακτηρίζει περίεργη και διαταραγμένη τη συμπεριφορά του Μάικλ Τζάκσον - που σίγουρα ήταν τέτοια, αλλά ποιος μιλάει κιόλας;

Ο Έλτον Τζον που, σύμφωνα με τα δικά του λόγια (τώρα πώς θυμάται τι ακριβώς έκανε και τι δεν έκανε, άλλη ιστορία) ήταν εκτός εαυτού στο μεγαλύτερο κομμάτι των '70s και των '80s, κοντράροντας με επιτυχία πρωταθλητές της κατάχρησης αλκοόλ και κόκας σε μια περίοδο πολύ υψηλού σχετικού ανταγωνισμού στους κόλπους της μουσικής βιομηχανίας.

Που ήταν τόσο κωμικοτραγικά αλλού ώστε καλούσε την ρεσεψιόν του ξενοδοχείου και απαιτούσε έξαλλος να κάνουν κάτι άμεσα για τον καιρό και ειδικότερα για τον εκνευριστικό ήχο της νεροποντή έξω από το τζάμι της σουίτας του.

Πολλά χρόνια μετά την απεξάρτηση του από τα βουνά κόκας και τους ποταμούς αλκοόλ που κατέβαζε, έχει κατά καιρούς παρουσιάσει κάποιες δημόσιες εξάρσεις έντονης κυκλοθυμίας και κάποια στοιχεία διαταραχής.

Που για ξεκάρφωμα έμεινε παντρεμένος με μια Γερμανίδα ηχολήπτρια τέσσερα χρόνια, πριν αποφασίσει τελικά να δηλώσει δημόσια στα τέλη των '80s ότι δεν είναι bi όπως νόμιζε παλιότερα, αλλά γκέι μάλλον - του ήταν ξεκάθαρο πλέον.

Που αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει το 1975 καταπίνοντας μια χούφτα βάλιουμ για να βουτήξει ακολούθως στην πισίνα της έπαυλής του στο Bel Air ουρλιάζοντας "I'm going to die!" – όλα αυτά μπροστά στα εμβρόντητα μάτια της μητέρας και της γιαγιάς του.

Που έκανε σεξ με τον πράκτορα της KGB που είχε βάλει στη συνοδεία του το Κρεμλίνο κατά την ιστορική εμφάνισή του στη Μόσχα το 1979 (εντάξει, αυτό δεν είναι για ψόγο, ίσα-ίσα είναι σούπερ cool και «Τζέιμς Μπόντ» φάση ασχέτως αν είχε στηθεί από ανώτερα κλιμάκια).

Που το πάρτι των 50ων γενεθλίων του τερμάτισε κάθε ιδέα πολυτελούς και εκτυφλωτικής ντεκαντάνς και κόστισε όσο το ΑΕΠ μικρομεσαίων χωρών.

Δεν είναι λίγο *κάπως* να λέει ο Έλτον Τζον «διαταραγμένο» τον Μάικλ Τζάκσον, όταν ο ίδιος ήταν εκτός ελέγχου για 20 χρόνια; Facebook Twitter
Ο γάμος του με την Ρενάτε Μπλαόυελ τελέστηκε το 1984 ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου.

Και πρόσφατα πάντως, πολλά χρόνια μετά την απεξάρτηση του από τα βουνά κόκας και τους ποταμούς αλκοόλ που κατέβαζε, έχει κατά καιρούς παρουσιάσει κάποιες δημόσιες εξάρσεις έντονης κυκλοθυμίας και κάποια στοιχεία διαταραχής.

Όπως επί σκηνής πριν μερικά χρόνια στο Λας Βέγκας όταν κάποια στιγμή σταμάτησε την εμφάνισή του, έβρισε την ομάδα παραγωγής, κλώτσησε το σκαμπό του, πέταξε ένα ποτήρι νερό στο κοινό και έφυγε στη μέση της συναυλίας.

Πρόσφατα επίσης είχε χαρακτηρίσει τον Κιθ Ρίτσαρντς«μαϊμού με αρθριτικά» μετά από δηκτικό εις βάρος του σχόλιο του κιθαρίστα των Stones, ο οποίος είχε πει ότι ο Έλτον Τζον μπορεί να γράφει τραγούδια μόνο για «νεκρές ξανθιές».

Είχε επίσης αποκαλέσει τη Madonna «στριπτιζέζ πανηγυριού» ("fairground stripper") επειδή λέει υπήρξε αγενής με την κολλητή του Lady Gaga.

Η πιο γλαφυρή δημόσια αντιπαράθεση του ήταν πάντως κατά την τελετή απονομής μουσικών βραβείων στο Λονδίνο το 2008 όταν αντάλλαξε δηλητηριώδη λόγια με την Lily Allen, που του είπε δημόσια να πάει να γ***θεί, προσθέτοντας «Είμαι 40 χρόνια νεότερη από σένα, έχω όλη τη ζωή μπροστά μου». Ο Σερ Έλτον δεν πτοήθηκε: «Και τώρα στο σνιφάρισμα σε τρώω πάντως, άνετα».

«Κανείς δεν με πίεσε να πίνω και να κάνω ναρκωτικά» γράφει ο ίδιος στο βιβλίο του. «Αντιθέτως μάλιστα, αρκετοί άνθρωποι είχαν προσπαθήσει να με προειδοποιήσουν λέγοντας μου ότι ήμουν εντελώς εκτός ελέγχου. Χρειαζόταν ηράκλεια προσπάθεια μέσα στο σινάφι της μουσικής βιομηχανίας στο Λος Άντζελες των '70s για να προσέξουν ότι κάνεις υπερβολικές ποσότητες κόκας, αλλά προφανώς ήμουν προετοιμασμένος να 'εργαστώ' μέρα νύχτα για να ανταποκριθώ».

Δεν είναι λίγο *κάπως* να λέει ο Έλτον Τζον «διαταραγμένο» τον Μάικλ Τζάκσον, όταν ο ίδιος ήταν εκτός ελέγχου για 20 χρόνια; Facebook Twitter
Ο Σερ Έλτον σήμερα και η αυτοβιογραφία του που κυκλοφορεί αυτές τις μέρες.

Στο βιβλίο περιλαμβάνεται και ένα απροσδόκητο (και σπαρταριστό εν τέλει) περιστατικό όταν ένα κρύο χειμωνιάτικο βράδυ του 1993 στήθηκε στο καθιστικό της έπαυλής του, μπροστά στο τζάκι, ένα «ρομαντικό» τρίγωνο αποτελούμενο από την Πριγκίπισσα Νταϊάνα, τον Ρίτσαρντ Γκιρ και τον Σιλβέστερ Σταλόνε.

Σύμφωνα με το απόσπασμα που προδημοσιεύτηκε την προηγούμενη εβδομάδα στην Daily Mail (φυσικά), ο Έλτον Τζον γράφει ότι είδε να διαδραματίζεται στο σπίτι του μια περίεργη σκηνή: «Εξαρχής σχεδόν, ο Ρίτσαρντ Γκιρ και η Νταϊάνα έμοιαζαν συνεπαρμένοι ο ένας με τον άλλον. Αργότερα, τους είδα να καταλήγουν μπροστά από το τζάκι, απορροφημένοι στην τρυφερή κουβέντα τους. Κρίνοντας από τις ματιές που τους έριχνε, ήταν φανερό ότι αυτό δεν άρεσε καθόλου στον Σιλβέστερ Σταλόνε».

Κάποια στιγμή, σύμφωνα πάντα με τα απόσπασμα, οι δύο άντρες εξαφανίστηκαν για να τους βρει τελικά ο Ντέιβιντ Φέρνις, μελλοντικός σύζυγος του Έλτον Τζον, στο διάδρομο «έτοιμους να λύσουν τις διαφορές τους για την Νταϊάνα με γροθιές». Μετά το δείπνο, ο Γκιρ και η Νταϊάνα επανήλθαν στη θέση τους μπροστά από το τζάκι και ο Σταλόνε αποχώρησε οργισμένος:

«"Δεν θα ερχόμουν ποτέ", μου είπε καθώς τον συνόδευα με τον Ντέιβιντ στην πόρτα, "αν ήξερα ότι θα ήταν εδώ ο γ***μένος πρίγκηπας του παραμυθιού". Και αμέσως πρόσθεσε: "Αν την ήθελα πραγματικά, θα την έπαιρνα!". Καταφέραμε να συγκρατηθούμε μέχρι να χαθεί στον ορίζοντα το αμάξι του, πριν ξεσπάσουμε στα γέλια. Πίσω στο καθιστικό, η Νταϊάνα και ο Ρίτσαρντ Γκιρ εξακολουθούσαν να ανταλλάζουν εκστατικά βλέμματα. Εκείνη φαινόταν εντελώς ατάραχη».

Βιβλίο
13

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο Έλτον Τζον υπερασπίζεται Χάρι και Μέγκαν Μάρκλ μετά τη σφοδρή κριτική που δέχθηκαν για τις συχνές ιδιωτικές πτήσεις

Πολιτισμός / Ο Έλτον Τζον υπερασπίζεται Χάρι και Μέγκαν Μάρκλ μετά τη σφοδρή κριτική που δέχθηκαν για τις συχνές ιδιωτικές πτήσεις

Η Μέγκαν Μαρκλ και ο Πρίγκιπας Χάρι βρέθηκαν στο στόχαστρο των βρετανικών ΜΜΕ για τις συχνές τους ιδιωτικές πτήσεις, αλλά ο φίλος τους Έλτον Τζον τους υπερασπίστηκε

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ocean Vuong: «Πίσω από τη βιτρίνα της χιπστεριάς κρύβεται ο φόβος»

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ / Ocean Vuong: «Πίσω από τη βιτρίνα της χιπστεριάς κρύβεται ο φόβος»

Ο Αυτοκράτορας της Χαράς είναι ένα λογοτεχνικό επίτευγμα. Ένα μεγάλο μυθιστόρημα με ιστορίες απλών ανθρώπων που τις σχέσεις τους ορίζουν η καλοσύνη και η αλληλεγγύη. Με αφορμή την κυκλοφορία του, ένας από τους πιο ταλαντούχους συγγραφείς της γενιάς του μιλάει για τη λογοτεχνία, τους ήρωές του, την queer ταυτότητα και την κατάσταση όπως διαμορφώνεται στην Αμερική του Τραμπ σε μια συνέντευξη-ποταμό.
M. HULOT
Η Λυδία Κονιόρδου διαβάζει τον μονόλογο της Λούλας Αναγνωστάκη «Ο oυρανός κατακόκκινος»

Lifo Videos / «Ιδού εγώ»: Η Λυδία Κονιόρδου ερμηνεύει το «Ουρανός Κατακόκκινος» της Λούλας Αναγνωστάκη στο LIFO.gr

O απολογισμός ζωής μιας γυναίκας που βλέπει γύρω της τον κόσμο να διαλύεται, η προσωπική εμπλοκή στη συλλογική μνήμη, μια ποιητική εκδοχή της δυστυχίας που γεννά η σύγχρονη πραγματικότητα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων: Τόπος συνάντησης για τη λογοτεχνία και τις ιδέες

Βιβλίο / Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων: Τόπος συνάντησης για τη λογοτεχνία και τις ιδέες

Με ένα πλούσιο πρόγραμμα με καλεσμένους από 16 χώρες και τιμώμενο πρόσωπο τον ποιητή Τίτο Πατρίκιο, το φετινό φεστιβάλ σημείωσε τη μεγαλύτερη προσέλευση στην ιστορία του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί μας γοητεύει ακόμα ο «Καβγατζής της Βρέστης»;

The Review / Γιατί μας γοητεύει ακόμα ο «Καβγατζής της Βρέστης»;

Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου, με αφορμή τη νέα έκδοση του έργου του Ζαν Ζενέ, εξετάζουν τους λόγους που μπορεί να μας αφορά ακόμα και σήμερα το θρυλικό βιβλίο του 1945. ― ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟΛΜΗΡΗ ΓΛΩΣΣΑ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
100 βιβλία που ξεχωρίσαμε για αυτό το καλοκαίρι

Βιβλίο / 100 βιβλία να διαβάσεις κάτω από ένα αρμυρίκι ή στην πόλη με το κλιματιστικό στο φούλ

Κλασική λογοτεχνία, σύγχρονοι συγγραφείς, δοκίμια, ιστορία, αυτοβελτίωση, βιβλία για το «μικρό» να μην είναι όλη την ώρα στο iPad. Kάτι για όλους για να περάσει όμορφα, ήσυχα και ποιοτικά το καλοκαίρι.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Βιβλίο / Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Η Γαλλίδα κριτικός λογοτεχνίας της «Monde», Φλοράνς Νουαβίλ, στο «Μίλαν Κούντερα: Γράψιμο... Τι ιδέα κι αυτή!», αποκαλύπτει καίριες στιγμές και συγγραφικές αλήθειες του καλού της φίλου, αναιρώντας όλες τις κατηγορίες που συνδέονταν με το όνομά του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Πάουλο Σκoτ

Βιβλίο / Πάουλο Σκoτ: «Στη Βραζιλία ο ρατσισμός είναι παντού, στη λογοτεχνία, στους στίχους της σάμπα»

Πότε ρεαλιστικό, πότε στρατευμένο, πότε αστυνομικής υφής, πότε μια τρελή και ξεκαρδιστική σάτιρα. Οι «Φαινότυποι» του Πάουλο Σκοτ είναι ένα αξιοσημείωτο βιβλίο. Μιλήσαμε με τον Βραζιλιάνο συγγραφέα για τη λογοτεχνία, την κατάσταση στη Βραζιλία και την αξία των λογοτεχνικών βραβείων.
ΒΕΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κώστας Σπαθαράκης, εκδότης.

Κώστας Σπαθαράκης / Κώστας Σπαθαράκης: «Δεν έχουμε αφηγήσεις για τις ερωτικές μας σχέσεις, για τα νιάτα μας»

Για τον άνθρωπο πίσω από τις εκδόσεις αντίποδες, το μεγαλύτερο όφελος ήταν ότι, ενώ του άρεσε να είναι χωμένος μέσα στα βιβλία – μια μοναχική και ίσως ναρκισσιστική συνήθεια –, στην πορεία έμαθε να τη μετατρέπει σε εργαλείο κοινωνικότητας και επαφής με τους γύρω του.
M. HULOT
Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού

Βιβλίο / Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: «Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού»

Ο πολυβραβευμένος Κολομβιανός συγγραφέας μιλά στη LiFO για τη βία που στοιχειώνει τη χώρα του, τη δύναμη της λογοτεχνίας να ανασύρει όσα κρύβει η Ιστορία, αλλά και για την αρχαιοελληνική φιλοσοφία ως σταθερή επιρροή του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
H Gen Z όχι μόνο διαβάζει αλλά συγχρόνως αλλάζει και την ίδια την έννοια της ανάγνωσης

Βιβλίο / Η Gen Z δεν διαβάζει απλώς· επαναπροσδιορίζει την ανάγνωση

Οι εκπρόσωποι αυτής της γενιάς λατρεύουν την απόδραση, παίρνουν την λεγόμενη fan fiction τόσο σοβαρά όσο και τη λίστα Booker, αναβιώνουν κλασικά βιβλία από την Τζέιν Όστεν έως τον Ντοστογιέφσκι και μοιράζονται ιστορίες στις δικές τους κοινότητες.
THE LIFO TEAM
Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Βιβλίο / Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Ο Πέρσιβαλ Έβερετ έγραψε ένα άκρως επίκαιρο, δεδομένων των τελευταίων ημερών, βιβλίο, που ταυτόχρονα φιλοδοξεί να καταστεί κλασικό, για τον ρατσισμό και τη χαμένη ανθρωπιά, και κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας των ΗΠΑ και το Πούλιτζερ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη, κιθαρίστα και σκιτσογράφο Κώστα Μπέζο, που ξαναγράφει την ιστορία της Ελλάδας πριν από το 1940

Βιβλίο / «Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη Κώστα Μπέζο

Τη δεκαετία του ’30 άνθισε στην Ελλάδα ένα μουσικό είδος «διαφυγής» από τη σκληρή πραγματικότητα, οι χαβάγιες. Ο Κώστας Μπέζος, αινιγματική μορφή μέχρι πρόσφατα και σημαντικός ρεμπέτης και σκιτσογράφος, έγραψε μια ανείπωτη ιστορία, διαφορετική από αυτή που η επίσημη ιστορία έχει καταγράψει για την εποχή του Μεσοπολέμου.  
M. HULOT
Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Βιβλίο / Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Η Καταλανή συγγραφέας, που έχει εξελιχθεί σε σημείο αναφοράς της σύγχρονης queer λογοτεχνίας, μεταφράζεται παγκοσμίως και τη θαυμάζει ο Αλμοδόβαρ, μιλά στη LiFO για το τι σημαίνει να ζεις ελεύθερα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

5 σχόλια
Γενικά πάντως, δεν πιστεύω ότι πρέπει να απαγορεύεται σε ένα διαταραγμένο (επί 20ετία) να αποκαλεί διαταραγμένο έναν άλλο. Αυτό όμως που ΙΣΩΣ θα έπρεπε να απαγορεύεται σε έναν διαταραγμένο επί 20ετία, είναι να υιοθετεί παιδί (ή παιδιά δεν θυμάμαι). Μια τέτοια απαγόρευση βέβαια θα αποτελούσε ρατσιστική και βάναυση παραβίαση των δικαιωμάτων του (του ενήλικου βέβαια, όχι του παιδιού...).
bcool - Σε συνεντευξεις των δυο εκ των τριων παιδιων του αλλα και σε συνεντευξεις της γυναικας που γεννησε την κορη του την Παρις, γτια να μη μιλησω για την οικογενεια του Τζακσον, ολοι εχουν να πουν ποσο καλος πατερας ηταν. Αυτο το στοιχειο ειναι ισως το μονο, περαν ενος περιστατικου στο Βερολινο, το οποιο το εχει αναλυσει ακομη και ο ιδιος ο Τζακσον, ( αναφερομαι στο περιστατικο που κρατουσε ενα απο τα παιδια του απο ενα μπαλκονι και συγκεκριμενα μηντια το δειχνανε σε αργη κινηση για να εκτεινουν το χρονικο διαστημα που υποτιθεται το κρατουσε στο κενο ), που κανεις δε μπορει να τον κατηγορησει. Ηταν καταπληκτικος πατερας και ο χαμος του ειχε καταστρεπτικες επιπτωσεις και στα τρια του παιδια. Ο Τζακσον ηταν πολυ πλουσιος και μπορουσε να τους δωσει οτι επιθυμουσαν. Ομως ηταν πειθαρχημενος, συμφωνα με την γυναικα που του γεννησε την κορη και ιδιαιτερα ευαισθητος στις αναγκες και των τριων παιδιων του. Συγκεκριμενα μηντια του επιτιθονταν για οτιδηποτε μπορεις να φανταστεις, απο τα κουστουμια που εντυνε τα παιδια του στις αποκριες, το χρωμα του σε συσχετισμο με το χρωμα των παιδιων του λες και ειναι ο πρωτος ανθρωπος που εχει υιοθετησει παιδια αλλου χρωματος, το οτι τους καλυπτε το προσωπο, κατι που πολλα σελεμπριτις κανουν 'η απαιτουν απο τα μηντια να καλυπτουν τα προσωπα τους κι οτι αλλο η φαντασια σου μπορει να ανακαλυψει. ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΥΠΗΡΧΕ ΑΤΖΕΝΤΑ ΝΑ ΚΤΥΠΗΘΕΙ Ο ΤΖΑΚΣΟΝ ΚΑΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΜΙΑ ΜΗΝΤΙΑΚΗ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΠΟΥ ΝΑ ΤΟΝ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΖΕΙ ΩΣ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΟΜΕΝΟ. Αν δεις την αναρτηση μου στο λινκ πιο πανω θα δεις περισσοτερα υποστηρικτικα στοιχεια αυτου του πραγματος. Ευχαριστω, ν
Ο Ελτον Τζον δεν ηταν την δεκαετια του 70, οτι ηταν ο Τζακσον την δεκαετια του 80. Ο Τζακσον ειναι πολυ πιο σπουδαιος και ως καλλιτεχνης και ως ανθρωπος. Απλα ο Τζον ζει και μολις εχει δημοσιευσει ενα βιβλιο για την ζωη του...
Καλυτεροι οι συμψηφισμοι απο τα ψεμματα, σκυλε. Ο Τζακσον δε καταδικαστηκε πουθενα ως παιδοφιλος. Απεναντιας ο Τζεφρι Επστιν, που αποδεδειγμενα ηταν παιδοφιλος, αφου ειχε καταδικαστει απο δικαστηριο του Μαιαμι, οχι μονο εκανε φυλακη σπιτι του, αλλα οταν κατα πασα πιθανοτητα , τον "αυτοκτονησανε" την δευτερη φορα που συνεληφθη με αδιασειστο κατηγορητηριο κακοποιησης ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΩΝ ανηλικων παιδιων, τα ιδια μηντια που συνεχιζουν να δημιουργουν ιστοριες για τον Τζακσον, δε βγαζουν κιχ !Μπορεις να μας πεις γιατι ;;
τα ιδια μηντια που συνεχιζουν να δημιουργουν ιστοριες για τον Τζακσον, δε βγαζουν κιχ ! Πηγή: www.lifo.grΔεν είμαι μέσο ρε φίλε.Απευθύνσου στη lifo.Τι μου λες;Επίσης και συ συψηφίζεις έναν που καταδικάστηκε με κάποιον άλλον που έκανε εξωδικαστικούς συμβιβασμούς.Τι θες να συζητήσουμε;Την υποκειμενική μας άποψη λέμε όλοι εδω μέσα.Για μένα ο μιχαλάκης είναι ανωμαλάρα του κερατά αλλά είναι απλά η γνώμη μου.Δεν μπορώ να αποδείξω αν πέρα από την μπι-μπι-μπο και το μικρό μου πόνυ προχωρούσε με τα παιδάκια και σε αλλα παιχνίδια.Το σίγουρο είναι ότι αν μου πεις να σου δώσω το παιδί μου για να πάτε να παίξετε θα ...
Παλι ψεμματα λες, Σκυλε. Δεν ειναι αποψη μια δικαστικη αποφαση. Ειναι δεδομενο, το οποιο εσυ αναιρεις για να σπρωξεις την προκατηλειμενη σου αποψη. Και δε σε ειπα μεσο. Σε ρωτησα γιατι ασχολουμαστε ακομη με τον Τζακσον που αθωωθηκε και πεθανε πριν δεκα χρονια και τα ιδια μηντια δε βγαζουν κιχ για εναν καρακαταδικασμενο βιαστη εκατονταδων παιδιων που πεθανε τοσο σκανδαλωδως πριν λιγες μερες ; Σε ρωτησα λοιπον ποια ειναι η αποψη σου για τα μηντια. Μηπως υπαρχει καποια ατζεντα γιατι δε συζητιεται μια πολυ χειροτερη περιπτωση του Τζακσον και συζητιεται συνεχεια ο αθωος Τζακσον ; Μη μου πεις οτι δεν εισαι μεσο. Την αποψη σου ζητω για τα μηντια και ποιος πιστευεις ειναι ο λογος ;
Τον ηξερε απο μικρο παιδι αλλα οι βρετανοι μουσικοι δε θα του συγχωρησουν ποτε οτι αγορασε το πορτφολιο των Μπιτλς. Ο Τζον παντα ζηλευε τον Τζακσον. Για πολλους και διαφορους λογους....Στην αγωνία τους να τον δαιμονοποιήσουν ως «παιδόφιλο», τα μίντια αποσιώπησαν την αλήθεια υποστηρίζει μια έμπειρη ρεπόρτερ.Καποια στοιχεια πιο κατω :https://mikropragmata.lifo.gr/guest_posts/ypirkse-synomosia-enantion-tou-maikl-tzakson-merikes-pithanes-apodeikseis-pou-ekrypsan-ta-mme/
Ναι, προφανώς ένας ροκ σταρ που κάνει ναρκωτικά και αλκοόλ, είναι το ίδιο με έναν ψυχικά διαταραγμένο, που κάνει εγχειρήσεις να αλλάξει το χρώμα του, κάνει παρέα κυρίως με παιδάκια στα 30 και τα 40 του, και είναι (;) και παιδεραστής...
Mια χαρά τον λες, εσύ τον έχεις υπόψη ίσως τώρα στα 90s και μετά που κάνει τον κοσμικό, αλλά στα 70s ήταν ροκ σταρ και κολλητάρι όλων (Λένον, Μπάουι, κλπ)