Φιλτάτη Φιλόξενη Λήμνος

Φιλτάτη Φιλόξενη Λήμνος Facebook Twitter
1
Φιλτάτη Φιλόξενη Λήμνος Facebook Twitter
Στόχος των συντελεστών είναι η Φιλτάτη Φιλόξενος Λήμνος να αποτελέσει ένα αφιέρωμα φτιαγμένο από τους ίδιους τους Λημνιούς για τον τόπο τους

Με πρόθεση να αναδείξει τον ιδιότυπο χαρακτήρα του τόπου καταγωγής του και να φέρει σε επαφή με την ιστορία της Λήμνου τους κατοίκους, αλλά και τους επισκέπτες της, ο Ευριπίδης Λασκαρίδης, με όχημα την Ομάδα ΩΣΜΩΣΙΣ,  δημιουργεί και παρουσιάζει in situ την παράσταση Φιλτάτη Φιλόξενος Λήμνος. Ενταγμένη στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αρχαίας Ηφαιστίας, η παράσταση ανοίγει φέτος τον κύκλο εκδηλώσεων θεάτρου της διοργάνωσης και παρουσιάζεται στις 19 Αυγούστου, σε ένα από τα αρχαιότερα θέατρα του ελληνικού κόσμου, το λίθινο θέατρο της Ηφαιστίας.

Η παράσταση, έχει προκύψει μετά από εργαστήριο διάρκειας ενός μηνα με κατοίκους τους νησιού, πραγματοποιείται στο πλαίσιο της ερευνητικής δουλειάς της Ομάδας ΩΣΜΩΣΙΣ με στόχο τη σύνθεση και τη δημιουργία ενός πρωτότυπου σπονδυλωτού θεατρικού θεάματος με θέμα τη Λήμνο. Ειδικότερα, η παράσταση φιλοδοξεί να μεταφέρει στη σκηνή του αρχαίου θεάτρου κομμάτια της ζωής, της ιστορίας, αλλά και της προφορικής και γραπτής παράδοσης του νησιού με εργαλεία τις αφηγήσεις και τις μνήμες των κατοίκων, την παραδοσιακή μουσική και τους χορούς της Λήμνου. Υπό αυτό το πρίσμα, στόχος των συντελεστών είναι η Φιλτάτη Φιλόξενος Λήμνος να αποτελέσει ένα αφιέρωμα φτιαγμένο από τους ίδιους τους Λημνιούς για τον τόπο τους. Μια παράσταση, η οποία εκτός από γεγονός καλλιτεχνικό, αξιώνει και το χαρακτήρα ενός καλέσματος προς τους κατοίκους να συμμετάσχουν ενεργά και να διεκδικήσουν την παρουσίαση ποιοτικών θεαμάτων στο θέατρο της αρχαίας Ηφαιστίας.

Για την παράσταση μιλήσαμε με τον σκηνοθέτη Ευριπίδη Λασκαρίδη

Πως αποφάσισες να κάνεις μια δουλειά για τη Λήμνο, τον τόπο σου,  αντί να κάνεις ένα έργο "κανονικό”;

 Πριν τρία χρόνια είχαμε δώσει με την Όλια Λαζαρίδου μία παράσταση στους Μήλους του Κοντιά (ένα από τα ομορφότερα χωριά της Λήμνου) και από την αντίδραση του κοινού ένοιωσα πως υπήρχε ανάγκη για μία τέχνη ήσυχη, χωρίς τελάληδες, ταιριαστή στο ύφος του νησιού . Ακολούθησε ένα, αποκαλυπτικό για την ομάδα μας, δεκαήμερο εργαστήρι με 25 κάτοικους του νησιού και τότε επιβεβιώθηκε η σκέψη πως μια σειρά τέτοιων εργαστηρίων ήταν επιτακτική. Μετά από εμάς ήρθε ο Σίμος Κακάλας με την ομάδα του και ο κύκλος αυτός κλείνει με την ΦΙΛΤΑΤΗ ΦΙΛΟΞΕΝΟ ΛΗΜΝΟ που ανεβάζει 35 Λημνιούς στη σκηνή της Αρχαίας Ηφαστίας να μιλήσουν για το νησί τους.

Πόσα ήξερες εσύ  μέχρι τώρα για τον τόπο σου και από ποιές πηγές άντλησες το υλικό σου;

Νόμιζα ότι ήξερα πολλά, και τελικά ήξερα πολύ λίγα. Διαβάσαμε πολλά μα όσο μιλάμε με τους ντόπιους βλέπουμε πως διαβάσαμε πολύ λίγα. Προφανώς το ταξίδι αυτό δεν τελειώνει με την παράσταση αλλά μ’ αυτή ξεκινά. Αποκαλυπτικό κείμενο το Περί Λήμνου του Νίκου Πεντζίκη και καθοριστικής σημασίας η πρώιμη συνάντησή μας με τον Λημνιό αρχαιολόγο και συγγραφέα Χρήστο Μπουλώτη.

Η εμπειρία σου με τους εθελοντές και τους ερασιτέχνες. Τι έμαθες από αυτούς;

Δεν ξέρω τι καταλαβαίνω ακριβώς ως προς την διαφορά ερασιτέχνη και επαγγελματία, βλέπω όμως ότι συμβαίνει κάποιοι άνθρωποι ν’ ανεβαίνουν στη σκηνή και η τέχνη να αποκαλύπτεται αυτόματα και άκοπα σε όποιον έχει μάτια να τη δει εκείνη τη στιγμή. Το αν αυτό μπορεί να επαναληφθεί ή όχι με αφορά όλο και λιγότερο χωρίς να έχω απαλλαγεί δυστυχώς από την αγωνία επίλυσης του προβλήματος.  

Τι άνθρωποι έφτασαν σε αυτή την δουλειά και ποιο είναι το πιο εντυπωσιακό που είδες;

Έχουμε 40 τουλάχιστον συνεργάτες σε αυτή τη δουλειά, από 7 έως 77 ετών. Ο καθένας τους είναι ένας κόσμος ολόκληρος, για ποιον να πρωτομιλήσεις! Μπορώ να σου μιλάω για ώρες... Το πιο εντυπωσιακό θα μπορούσα να  πω ήταν στις συνεντεύξεις μας η συνάντησή μας με τον Γιώργο, έναν νεότατο σπουδαστή εθνολογίας που από μωρό έως τώρα εκτρέφει ζώα, πλέκει καλαθάκια (τυριβόλια) και μελετά το κάθε τι στο χωριό του και στις πρόβες είχα την τύχη να γνωρίσω την πιο συγκινητική αφηγήτρια που έχω ακούσει ποτέ στη ζωή μου, την Αφροδίτη. 

  

Ποιά θα είναι η μοφή της παράστασης και τι ακριβώς θέλεις να δείξεις με αυτή;

Η παράσταση είναι σπονδυλωτή, κάθε σκηνή ευελπιστεί να είναι και ένα μικρό ποίημα, ή ένα μικρό ανέκδοτο. Δεν πάμε να τα χωρέσουμε όλα, και να θέλαμε δεν θα μπορούσαμε. Δεν πάμε να διδάξουμε τίποτα. Μυρωδιές και αισθήσεις προσπαθούμε να χωρέσουμε, να θυμίζουν το νησί μας ή αυτό που εμείς αντιλαμβανόμαστε ως νησί μας. Όλα τα υλικά που συνθέτουμε έχουν άμεση σχέση με τη Λήμνο, θα ήταν ωραίο να αναζητά ο θεατής και μετά την παράσταση τη λύση στο ψηφιδωτό που θα του έχουμε προσφέρει. 

Φιλτάτη Φιλόξενη Λήμνος Facebook Twitter
 

_______________

Η ομάδα που δούλεψε για την παράσταση είναι:

 Ομάδα ΩΣΜΩΣΙΣ

Σύλληψη - σκηνοθεσία: Ευριπίδης Λασκαρίδης

Ερμηνευτική επιμέλεια : Τατιάνα Μπρε

Δραματουργική επιμέλεια : Αλέξανδρος Μιστριώτης

Μουσική επιμέλεια: Γιώργος Κασσαβέτης

Σκηνικά - κοστούμια: Θωμάς Σφούνης

Βοηθός σκηνοθέτη: Μάνος Πρωτόπαπας

Μας βοήθησαν στην έρευνά μας πολύ - όσο ήμασταν ακόμη Αθήνα - η Ρηνιώ Κυριαζή και ο Ευθύμης Θέου.

Στη σκηνή εμφανίζονται (με αλφαβητική σειρά): Λευτέρης Αμπελώμος, Βασιλεία Βαρτεβανίαν, Σοφία Βρακατσέλη, Φραγκούλα Γεωργούση, Μαριάννα Γραμμάτου, Μαρία Γιαννού, Κυριάκος Δανιήλ, Νίτσα Δώρα, Επαμεινώνδας Καζώλης, Αχιλλεας Καλτσούνης (λύρα), Σταυρούλα Καμνή, Αφροδίτη Κανδήλη, Αθανασία Καριακλή, Γιώργος Καριακλής, Δέσποινα Κελλάρη, Γιώργος Κιουρανάκης, Θοδωρής Κιουρανάκης, Άντζελα Κονιδάρη, Μαρία Κουμιανού, Δέσποινα Λάζου, Γιάννης Ματσούκας, Δημητρης Μαυράκης (σλιάβερ - κιθάρα), Φώτης Μιχαλίδης, Μαρία-Αλίκη Μπατζάκη, Εμμανουέλα Μπουκουβάλα, Φανή Παϊτάκη, Φώτης Παϊτάκης, Δέσποινα Παπαδοπούλου, Έλβα Πελεκάνου, Βαγγέλης Σαλακούμας, Ειρήνη Σιάτρα, Ελένη Τσιγιαννή, Γιώργος Τσουβαλάς, Παναγιώτης Χατζόγλου (λύρα), Παναγιώτα Χαψή.

 

1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αργύρης Ξάφης: «Η φράση “πάμε κι ό,τι γίνει” είναι ενδεικτική μιας νοοτροπίας που μας έχει γαμήσει σε αυτή τη χώρα σε κάθε επίπεδο»

Θέατρο / Αργύρης Ξάφης: «Να μου προτείνουν τι; Να αναλάβω το Εθνικό; Δεν με ενδιαφέρει»

Το «Πιο όμορφο σώμα που έχει βρεθεί ποτέ σε αυτό το μέρος» είναι από τις πιο επιτυχημένες παραστάσεις της σεζόν και με την ευκαιρία βρεθήκαμε με τον Αργύρη Ξάφη στο θέατρο Θησείο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τι συμβαίνει με το Θεατρικό Μουσείο;

Θέατρο / Τι συμβαίνει με το Θεατρικό Μουσείο;

Η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, μιλά για τις εργασίες μεταστέγασής του στην οικία Αλεξάνδρου Σούτσου, για την πολύτιμη αρχειακή συλλογή αλλά και για το τι αναμένεται να γίνει με τα καμαρίνια σπουδαίων ηθοποιών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Περιμένοντας τον Γκοντό του Θεόδωρου Τερζόπουλου

Θέατρο / «Περιμένοντας τον Γκοντό»: Ο Θεόδωρος Τερζόπουλος ανατρέπει όσα γνωρίζαμε για το αριστούργημα του Μπέκετ

Ένα ταξίδι, μια παράσταση, μια συνάντηση με τον σημαντικότερο εν ζωή Έλληνα σκηνοθέτη: από το Μιλάνο στην Αθήνα, από το Piccolo Teatro στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, το «Περιμένοντας τον Γκοντό» του Θεόδωρου Τερζόπουλου προσφέρει μια ριζοσπαστική ανάγνωση του έργου του Μπέκετ.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Σαν πλοίο που ναυάγησε, σα νούφαρο που μάδησε

Κριτική Θεάτρου / Σαν πλοίο που ναυάγησε, σαν νούφαρο που μάδησε

Επιχειρώντας να αποδώσει τη «φαινομενικά ασύνδετη μορφή ενός ονείρου που υπακούει στη δική του λογική», όπως αναφέρει ο Στρίνμπεργκ στο «Ονειρόδραμα», η Γεωργία Μαυραγάνη επέλεξε να μιλήσει για το ίδιο το θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
42' με τον Βασίλη Βηλαρά

Θέατρο / Βασίλης Βηλαράς: «Το θέατρο είναι ένα ομοφοβικό και χοντροφοβικό επάγγελμα»

Στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου και στον «Καταποντισμό» ο ηθοποιός και σκηνοθέτης φέρνει στο φως μαρτυρίες από την γκέι Ελλάδα της Μεταπολίτευσης μέσα από επιστολές που στάλθηκαν στο περιοδικό ΑΜΦΙ, το πρώτο μέσο που άρθρωσε δημόσια λόγο στην Ελλάδα για την εμπειρία των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Καύσωνας: Το όνειρο και ο εφιάλτης του ελληνικού καλοκαιριού σε μια παράσταση

Θέατρο / Καύσωνας: Το όνειρο και ο εφιάλτης του ελληνικού καλοκαιριού σε μια παράσταση

Βασισμένος σε διηγήματα της Βίβιαν Στεργίου, μέσα από αποσπασματικές αφηγήσεις χαρακτηριστικών συμπεριφορών ντόπιων, τουριστών και expats, ο σκηνοθέτης Γιάννης Παναγόπουλος διερευνά τη μεταβατική φάση από τα ’90s μέχρι το 2020, μιλώντας για την πραγματικότητα της γενιά του -των millennials- στην παράσταση που ανεβαίνει στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα», μάγισσες και μαγείρισσες της μυστικής Θεσσαλίας

Θέατρο / «Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα», οι μάγισσες και οι μαγείρισσες της μυστικής Θεσσαλίας σε μια παράσταση

Με έμπνευση από τη θεσσαλική λαογραφία και σε σύγχρονη σκηνική φόρμα, ο Κωνσταντίνος Ντέλλας σκηνοθετεί μια παράσταση για τις αόρατες γυναίκες της παράδοσης, αποκαλύπτοντας την κοινωνική απομόνωση, τον παραγκωνισμό τους, ακόμα και την απόκρυψη του γυναικείου σώματος.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ράνια Σχίζα: «Να γουστάρεις, αυτό είναι το κέρδος. Μόνο έτσι προχωράς στη ζωή»

Θέατρο / Ράνια Σχίζα: «Να γουστάρεις, αυτό είναι το κέρδος. Μόνο έτσι προχωράς στη ζωή»

Μια ηθοποιός με λεπτές ποιότητες, εξαιρετικές συνεργασίες, επιμονή και πάθος μιλά για την επιλογή της να δώσει προτεραιότητα στην οικογένειά της σε πολλές φάσεις της καριέρας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένας λυκάνθρωπος πρωταγωνιστεί στη νέα, απίστευτη παράσταση του Ευριπίδη Λασκαρίδη

Θέατρο / Ένας λυκάνθρωπος πρωταγωνιστεί στη νέα, απίστευτη παράσταση του Ευριπίδη Λασκαρίδη

Ο τρόμος στο θέατρο και τον κινηματογράφο, η περίοδος γύρω από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ο γερμανικός εξπρεσιονισμός, οι εικαστικές τέχνες, τα αμερικανικά μιούζικαλ και οι μεταμορφώσεις χωράνε στο «Lapis Lazuli» που ανεβαίνει στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
M. HULOT

σχόλια

1 σχόλια