Σολομών: Άσμα Ασμάτων

Σολομών: Άσμα Ασμάτων Facebook Twitter
5

Σολομών: Άσμα Ασμάτων Facebook Twitter

 

Tις νύχτες στο κρεββάτι μου γύρευα κείνον που αγαπώ.

Tον γύρευα μα δεν τον βρήκα.

Θα σηκωθώ και θα γυρίσω όλη την πόλη,

Μέσα στους δρόμους, μέσα στις πλατείες,

και θα γυρέψω κείνον που αγαπώ.

Tον γύρευα μα δεν τον βρήκα.

 

Mε συναπάντησαν οι φύλακες που τριγυρνάνε μες στην πόλη.

«Eίδατε τον αγαπημένο μου;» τους ρώτησα.

Mόλις τους είχα προσπεράσει και βρήκα κείνον που αγαπώ.

Tον άδραξα και δε θα τον αφήσω

ώσπου στης μάνας μου το σπίτι να τον φέρω,

στον κοιτώνα εκείνηςπου με γέννησε.

Σας εξορκίζω, κόρες της Iερουσαλήμ,

σ' όσα ζαρκάδια κι ελαφίνες έχει ο κάμπος,

μην την ταράξτε, μην αναστατώστε την αγάπη μας

ώσπου μονάχη της να το θελήσει.

 

Βιβλίο
5

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Μανώλης Πιμπλής και η Σταυρούλα Παπασπύρου μιλούν για την αγαπημένη εκπομπή των booklovers

Οθόνες / «Βιβλιοβούλιο»: Μια διόλου σοβαροφανής τηλεοπτική εκπομπή για το βιβλίο

Ο Μανώλης Πιμπλής και η Σταυρούλα Παπασπύρου ήταν κάποτε «ανταγωνιστές». Και πια κάνουν μαζί την αγαπημένη εκπομπή των βιβλιόφιλων, τη μοναδική που υπάρχει για το βιβλίο στην ελληνική τηλεόραση, που επικεντρώνεται στη σύγχρονη εκδοτική παραγωγή και έχει καταφέρει να είναι ευχάριστη και ενημερωτική.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Θανάσης Καστανιώτης: «Αν έκανα ένα δείπνο για συγγραφείς, δίπλα στον Χέμινγουεϊ θα έβαζα τη Ζυράννα Ζατέλη»

The Book Lovers / Θανάσης Καστανιώτης: «Αν έκανα ένα δείπνο για συγγραφείς, δίπλα στον Χέμινγουεϊ θα έβαζα τη Ζυράννα Ζατέλη»

Ο Νίκος Μπακουνάκης συζητάει με τον εκδότη Θανάση Καστανιώτη για την μεγάλη διαδρομή των εκδόσεών του και τη δική του, προσωπική και ιδιοσυγκρασιακή σχέση με τα βιβλία και την ανάγνωση.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
Τελικά, είναι ο Τομ Ρίπλεϊ γκέι; 

Βιβλίο / Τελικά, είναι γκέι ο Τομ Ρίπλεϊ;

Το ερώτημα έχει τη σημασία του. Η δολοφονία του Ντίκι Γκρίνλιφ από τον Ρίπλεϊ, η πιο συγκλονιστική από τις πολλές δολοφονίες που διαπράττει σε βάθος χρόνου ο χαρακτήρας, είναι και η πιο περίπλοκη επειδή είναι συνυφασμένη με τη σεξουαλικότητά του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Ο Δον Κιχώτης» του Θερβάντες: Ο θρίαμβος της λογοτεχνίας και της ανιδιοτελούς φιλίας

Σαν Σήμερα / «Ο Δον Κιχώτης» του Θερβάντες: Ο θρίαμβος της λογοτεχνίας και της ανιδιοτελούς φιλίας

Η ιστορία ενός αλλοπαρμένου αγρότη που υπερασπίζεται υψηλά ιδανικά είναι το πιο γνωστό έργο του σπουδαιότερου Ισπανού συγγραφέα, που πέθανε σαν σήμερα το 1616.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο Γουσταύος Κλάους στη χώρα του κρασιού: Μια γοητευτική βιογραφία του Βαυαρού εμπόρου

Βιβλίο / Γουσταύος Κλάους: Το γοητευτικό στόρι του ανθρώπου που έβαλε την Ελλάδα στον παγκόσμιο οινικό χάρτη

Το βιβλίο «Γκούτλαντ, ο Γουσταύος Κλάους και η χώρα του κρασιού» του Νίκου Μπακουνάκη είναι μια θαυμάσια μυθιστορηματική αφήγηση της ιστορίας του Βαυαρού εμπόρου που ήρθε στην Πάτρα στα μέσα του 19ου αιώνα και δημιούργησε την Οινοποιία Αχαΐα.
M. HULOT
Η (μεγάλη) επιστροφή στην Ιαπωνική λογοτεχνία

Βιβλίο / Η (μεγάλη) επιστροφή στην ιαπωνική λογοτεχνία

Πληθαίνουν οι κυκλοφορίες των ιαπωνικών έργων στα ελληνικά, με μεγάλο μέρος της πρόσφατης σχετικής βιβλιοπαραγωγής, π.χ. των εκδόσεων Άγρα, να καλύπτεται από ξεχωριστούς τίτλους μιας γραφής που διακρίνεται για την απλότητα, τη φαντασία και την εμμονική πίστη στην ομορφιά.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κλαούδια Πινιέιρο: «Είμαι γυναίκα, συγγραφέας, μητέρα, ειλικρινής, κουρελιασμένη»

Βιβλίο / Κλαούδια Πινιέιρο: «Είμαι γυναίκα, συγγραφέας, μητέρα, ειλικρινής, κουρελιασμένη»

Παρόλο που οι κριτικοί και οι βιβλιοπώλες κατατάσσουν τα βιβλία της στην αστυνομική λογοτεχνία, η συγγραφέας που τα τελευταία χρόνια έχουν λατρέψει οι Έλληνες αναγνώστες, μια σπουδαία φωνή της λατινοαμερικανικής λογοτεχνίας και του φεμινισμού, μοιάζει να ασφυκτιά σε τέτοια στενά πλαίσια.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΟΥΛΟΣ
Κωστής Γκιμοσούλης: «Δυο μήνες στην αποθήκη»

Το πίσω ράφι / «Δυο μήνες στην αποθήκη»: Οι ατέλειωτες νύχτες στο νοσοκομείο που άλλαξαν έναν συγγραφέα

Ο Κωστής Γκιμοσούλης έφυγε πρόωρα από τη ζωή. Με τους όρους της ιατρικής, ο εκπρόσωπος της «γενιάς του '80» είχε χτυπηθεί από μηνιγγίτιδα. Με τους δικούς του όρους, όμως, εκείνο που τον καθήλωσε και πήγε να τον τρελάνει ήταν ο διχασμός του ανάμεσα σε δύο αγάπες.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Έτσι μας πέταξαν μέσα στην Ιστορία

Βιβλίο / Το φιλόδοξο λογοτεχνικό ντεμπούτο του Κώστα Καλτσά είναι μια οικογενειακή σάγκα με απρόβλεπτες διαδρομές

«Νικήτρια Σκόνη»: Μια αξιοδιάβαστη αφήγηση της μεγάλης Ιστορίας του 20ού και του 21ου αιώνα στην Ελλάδα, από τα Δεκεμβριανά του 1944 έως το 2015.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
Γκρέγκορ φον Ρετσόρι: Αποχαιρετώντας μια Ευρώπη που χάνεται

Βιβλίο / Γκρέγκορ φον Ρετσόρι: Αποχαιρετώντας μια Ευρώπη που χάνεται

Ένας από τους τελευταίους κοσμοπολίτες καλλιτέχνες και συγγραφείς αυτοβιογραφείται στο αριστουργηματικό, σύμφωνα με κριτικούς και συγγραφείς όπως ο Τζον Μπάνβιλ, βιβλίο του «Τα περσινά χιόνια», θέτοντας ερωτήματα για τον παλιό, σχεδόν μυθικό κόσμο της Ευρώπης που έχει χαθεί για πάντα.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
CARRIE

Βιβλίο / H Carrie στα 50: Το φοβερό λογοτεχνικό ντεμπούτο του Στίβεν Κινγκ που παραλίγο να καταλήξει στα σκουπίδια

Πάνω από 60 μυθιστορήματα που έχουν πουλήσει περισσότερα από 350 εκατομμύρια αντίτυπα μετράει σήμερα ο «βασιλιάς του τρόμου», όλα όμως ξεκίνησαν πριν από μισό αιώνα με την πρώτη περίοδο μιας ντροπαλής και περιθωριοποιημένης μαθήτριας γυμνασίου.
THE LIFO TEAM
Οι «Αρχάριοι» του Ρέιμοντ Κάρβερ, ήρωες τσακισμένοι από το κυνήγι του αμερικανικού ονείρου

Το πίσω ράφι / Οι «Αρχάριοι» του Ρέιμοντ Κάρβερ, ήρωες τσακισμένοι από το κυνήγι του αμερικανικού ονείρου

Γεννημένος στο Όρεγκον τα χρόνια που ακολούθησαν την οικονομική κρίση του '29, γιος μιας σερβιτόρας κι ενός εργάτη σε εργοστάσιο ξυλείας, ο κορυφαίος εκπρόσωπος του «βρόμικου ρεαλισμού» βίωσε στο πετσί του την αθλιότητα, τις δυσκολίες και την αποξένωση που αποτύπωσε στο έργο του.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Μιχάλης Μακρόπουλος: «Ζούμε σε μια εποχή βαθιάς μοναξιάς, μέσα σε μια θάλασσα διαδικτυακών “φίλων”».

Βιβλίο / Μιχάλης Μακρόπουλος: «Ζούμε στη βαθιά μοναξιά των διαδικτυακών μας “φίλων”»

Ο συγγραφέας και μεταφραστής μιλά για τη δύναμη της λογοτεχνίας, για τα βιβλία που διαβάζει και απέχουν απ’ όσα σήμερα «συζητιούνται», για τη ζωή στην επαρχία αλλά και για το πόσο τον ενοχλεί η «αυτοπροσωπολατρία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

2 σχόλια
Έκλεισε 24ωρο κι απάντηση καμιά...Γ. Σεφέρης, Λ. Παπαδόπουλος, Μ. Γκανάς, Θ. Κανδύλας και άλλοι ποιητές έχουν μεταφράσει, μεταγράψει, αποδώσει, το βιβλικό ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ. Ο Δ. Σολωμός εμπνεύστηκε από αυτό. Ο Μ. Χατζιδάκις και ο Β. Παπαθανασίου το μελοποίησαν... Είναι ηλίου φαεινότερον ότι το παρατιθέμενο απόσπασμα δεν έχει ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΠΟΙΗΤΕΣ!Οι «φίλοι της ποιήσεως» αφενός αγνόησαν επιδεικτικά τους ποιητές διαλέγοντας μια μετάφραση της... «Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας» -σκαρωμένη, λες, αποκλειστικά για θεούσες δημοτικίστριες- και αφετέρου δεν έχουν την τόλμη να πράξουν το δεοντολογικώς ελάχιστο εκθέτοντας και τη LIFO: να αναφέρουν τίνος είναι η μετάφραση!Από την μετάφραση αυτή όχι μόνο απουσιάζουν ποιητική έμπνευση και τόλμη, αλλά και περισσεύουν αστοχίες και παραλείψεις σε επίπεδο μεταφραστικό, φιλολογικό, ακόμα και νοημάτων. Καλύτερα να μη φανταστούμε ποια "θεολογικά" επιχειρήματα μπορεί να υπαγορεύουν ή να υποβάλλουν ερμηνείες λογοτεχνικά και φιλολογικά απαράδεκτες! Κατακρεουργείται μεταφραστικά μια κορυφαία στιγμή του ποιήματος, μια πλήρης αισθησιασμού, ιδιοφυής ιδέα του αρχαίου πρωτοτύπου: η ερωτευμένη εισάγει τον αγαπημένο της στον κοιτώνα της μάνας που -με το σπέρμα του πατέρα της- ΕΙΧΕ ΣΥΛΛΑΒΕΙ τη δική της ζωή... Η «Βιβλική Εταιρία» παρακάμπτει τελείως την σεξουαλική δυναμική της ΣΥΛΛΗΨΗΣ και η ερωτική κοσμογονία της ηρωίδας καταλήγει σε ένα απλοϊκό, σεμνότυφο «ΕΚΕΙΝΗΣ ΠΟΥ ΜΕ ΓΕΝΝΗΣΕ» και μάλιστα με ένα τερατώδες κακέμφατο στην αρχή του στίχου: «ΩΣΠΟΥ ΣΤΗΣ...»!!!! Περί ερωτικής υποστάσεως της «ΣΥΛΛΑΒΟΥΣΗΣ ΜΗΤΡΟΣ» ουδείς λόγος από τη «Βιβλική Εταιρία» και τους «φίλους της ποιήσεως»! (Σεφέρης: «...ώσπου τον έμπασα στο σπίτι της μητέρας μου, στην κάμαρα της μάνας που με σύλλαβε».Παπαδόπουλος: «...τον πήρα και τον έμπασα στης μάνας μου το σπίτι. Στην κόχη που ερωτεύτηκε και γέννησε εμένα»).Άσε πια το φινάλε όπου οι «βιβλικοί» διασκευαστές λένε : «...μην την ταράξτε, μην αναστατώστε την αγάπη μας ώσπου μονάχη της να το θελήσει.» Να θελήσει τι η αγάπη; Να την ταράξουν και να την αναστατώσουν; Αν είναι δυνατόν!Το «ξυπνάω κάποιον», που αποτελεί την ακριβή μετάφραση του «εγείρω τινά», το αγνοεί η «Βιβλική Εταιρία» ή το βρίσκει τετριμμένο για τον ποιητικίζοντα λόγο της, όταν Σεφέρης και Λ. Παπαδόπουλος το χρησιμοποιούν άφοβα;Αν δεν άρεσαν οι ποιητές μας στους «φίλους της ποιήσεως» γιατί δεν παρέθεταν αυτούσιο το κείμενο των Γραφών, όπως είχε κάνει ο Χατζιδάκις στον «Μεγάλο Ερωτικό»; Νομίζουν ότι οι ακροατές του 1972 το καταλάβαιναν περισσότερο από τους αναγνώστες του 2012 ή θεωρούν ότι διαθέτουν κάποια αποκλειστικότητα επί παλαιοτέρων μορφών της... γλώσσης ως «φίλοι της (π)οιήσεως»; Παραθέτω το πρωτότυπο του αποσπάσματος για όσους δεν το γνωρίζουν:ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ: ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ, Γ1,2,3,4,5. «Επί κοίτην μου ἐν νυξὶν ἐζήτησα ὃν ἠγάπησεν ἡ ψυχή μου· ἐζήτησα αὐτὸν καὶ οὐχ εὗρον αὐτόν· ἐκάλεσα αὐτόν, καὶ οὐχ ὑπήκουσέ μου. Αναστήσομαι δὴ καὶ κυκλώσω ἐν τῇ πόλει, ἐν ταῖς ἀγοραῖς καὶ ἐν ταῖς πλατείαις, καὶ ζητήσω ὃν ἠγάπησεν ἡ ψυχή μου. Εζήτησα αὐτὸν καὶ οὐχ εὗρον αὐτόν. Εὕροσάν με οἱ τηροῦντες, οἱ κυκλοῦντες ἐν τῇ πόλει. μὴ ὃν ἠγάπησεν ἡ ψυχή μου ἴδετε; Ώς μικρὸν ὅτε παρῆλθον ἀπ’ αὐτῶν, ἕως οὗ εὗρον ὃν ἠγάπησεν ἡ ψυχή μου· ἐκράτησα αὐτὸν καὶ οὐκ ἀφῆκα αὐτόν, ἕως οὗ εἰσήγαγον αὐτὸν εἰς οἶκον μητρός μου καὶ εἰς ταμιεῖον τῆς συλλαβούσης με. Ώρκισα ὑμᾶς, θυγατέρες Ἱερουσαλήμ, ἐν ταῖς δυνάμεσι καὶ ἐν ταῖς ἰσχύσεσι τοῦ ἀγροῦ, ἐὰν ἐγείρητε καὶ ἐξεγείρητε τὴν ἀγάπην, ἕως ἂν θελήσῃ».
Θα κλείσει και δεύτερο 24ωρο -κι εγώ τον μονόλογό μου- με δυο διαπιστώσεις:1) οι πλήρεις οιήσεως "φίλοι της ποιήσεως" δια της σιωπής τους παραδέχονται ότι αγνόησαν τον Σεφέρη και άλλους ποιητές για μια μετάφραση θεολόγων! 2) απέσυραν την αφιέρωση σε "κάποιον" δικό τους...
«Παραθέτω το πρωτότυπο του αποσπάσματος»Η μετάφραση της ΠΔ απ' τους 72 ραββίνους περιέχει πολλά λάθη. Ειδικά κάτι ποιητικά κείμενα, όπως είναι το Άσμα Ασμάτων, με σημερινά κριτήρια έχουν κατακρεουργηθεί. Στην περίπτωση του αποσπάσματος τα «ζαρκάδια και τα ελάφια» του αγρού έγιναν «δυνάμεις και ισχύες» (ἐν ταῖς δυνάμεσι καὶ ἐν ταῖς ἰσχύσεσι τοῦ ἀγροῦ)!
Επιτέλους ενδιαφέρουσα πρόταση εικόνων, αλλά λείπουν άλλα κι άλλα... Οι αρχαιότερες εκδοχές του έργου είναι, υποθέτω, στην αρχαία εβραϊκή γλώσσα και στην ελληνική των Εβδομήκοντα. Ποιος είναι ο μεταφραστής ή ο διασκευαστής των στίχων που διαβάζουμε;Να μην ξέρουμε; Δεν οφείλετε να τον αναφέρετε;Τον αγνοείτε ή τον κρύβετε για να μην τον εκθέσετε επειδή και αυτός αποτελεί "εσωτερική" σας υπόθεση, όπως ο δέκτης της αφιέρωσης; (Να τον χαίρεστε...)Μήπως τελικά η στήλη δεν απευθύνεται σε όλους τους αναγνώστες της Lifo;Γιατί δεν ορίζετε έναν κωδικό εισόδου για μέλη που θα "καταλαβαίνονται" μεταξύ τους;