Σολομών: Άσμα Ασμάτων

Σολομών: Άσμα Ασμάτων Facebook Twitter
5

Σολομών: Άσμα Ασμάτων Facebook Twitter

 

Tις νύχτες στο κρεββάτι μου γύρευα κείνον που αγαπώ.

Tον γύρευα μα δεν τον βρήκα.

Θα σηκωθώ και θα γυρίσω όλη την πόλη,

Μέσα στους δρόμους, μέσα στις πλατείες,

και θα γυρέψω κείνον που αγαπώ.

Tον γύρευα μα δεν τον βρήκα.

 

Mε συναπάντησαν οι φύλακες που τριγυρνάνε μες στην πόλη.

«Eίδατε τον αγαπημένο μου;» τους ρώτησα.

Mόλις τους είχα προσπεράσει και βρήκα κείνον που αγαπώ.

Tον άδραξα και δε θα τον αφήσω

ώσπου στης μάνας μου το σπίτι να τον φέρω,

στον κοιτώνα εκείνηςπου με γέννησε.

Σας εξορκίζω, κόρες της Iερουσαλήμ,

σ' όσα ζαρκάδια κι ελαφίνες έχει ο κάμπος,

μην την ταράξτε, μην αναστατώστε την αγάπη μας

ώσπου μονάχη της να το θελήσει.

 

Βιβλίο
5

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Το Πίσω Ράφι / Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Ο Έλληνας σκηνοθέτης μάζεψε από «το καλάθι των αχρήστων» όλες τις εμπειρίες του κι έφτιαξε την αυτοβιογραφία του, μια ζωντανή αφήγηση γεμάτη ιστορίες, συναντήσεις, αποφθέγματα και κρίσεις, λογοτεχνικές και σινεφίλ αναφορές.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: η ιστορία του underground περιοδικού «Ανοιχτή Πόλη»

Βιβλίο / «Ανοιχτή Πόλη»: Ένα από τα πιο επιδραστικά εναλλακτικά έντυπα της Ελλάδας

Οι δημιουργοί του Κώστας Μανδηλάς και Βλάσσης Ρασσιάς, καταγράφουν την πορεία του στο βιβλίο «Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: Η ιστορία του περιοδικού “Ανοιχτή Πόλη”».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ράνια Οικονομίδου διαβάζει το διήγημα «Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ» της Πατρίσια Χάισμιθ

Lifo Videos / Η Ράνια Οικονομίδου διαβάζει ένα διήγημα της Πατρίσια Χάισμιθ

«Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ»: Μια ιστορία έρωτα, αγάπης, αφοσίωσης, ανταγωνισμού, μίσους και φόνου μεταξύ ενός ζευγαριού και ενός σιαμέζικου γάτου, ένα μυστηριώδες διήγημα της δημιουργού των πιο σαγηνευτικών αντιηρώων.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Οι μικρές αριστουργηματικές σειρές των εκδοτών

Βιβλίο / Οι μικρές αριστουργηματικές σειρές των εκδοτών

Ολοένα περισσότερο διευρύνεται η τάση έκδοσης κλασικών και σπάνιων κειμένων σε μικρό μέγεθος που τοποθετούνται δίπλα στο ταμείο και συνιστούν την προσπάθεια ενός εκδοτικού οίκου να φέρει σπουδαία έργα στο ευρύ αναγνωστικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
I love Dick: Eίναι το βιβλίο της Κρις Κράους το πιο τολμηρό του αιώνα μας;

Βιβλίο / I love Dick: Eίναι το βιβλίο της Κρις Κράους το πιο τολμηρό του αιώνα μας;

Η θεωρητικός, εικαστικός, κριτικός, συγγραφέας και εκδότρια Κρις Κράους μπορεί να μην άλλαξε τα δεδομένα στον αγγλόφωνο κόσμο εκδίδοντας τα βιβλία των Γάλλων θεωρητικών αλλά προκάλεσε άπειρες συζητήσεις με το πρωτότυπο φεμινιστικό βιβλίο της.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Βιβλίο / Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Ένα τολμηρό καλλιτεχνικό project έγινε η αφορμή για να κάνει ο εικαστικός René Habermacher ένα ταξίδι στη θάλασσα με πλήρωμα έξι ναύτες κι έναν καπετάνιο, απαθανατίζοντας μια σουρεαλιστική εμπειρία που κατέληξε σε ναυάγιο. Το βιβλίο «The Pleasure Principle» καταγράφει αυτό το ταξίδι μέσα από φωτογραφίες του René, κείμενα και εικαστικά έργα, σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα έκδοση.
M. HULOT
Νίκος Μάντης «Το χιόνι του καλοκαιριού»

Το πίσω ράφι / Για τις απουσίες που μας κάνουν αργούς στα αισθήματα

Καλοκαίρι στην Πελοπόννησο, στη σκιά της δεκαετίας του ’80: ένα πληγωμένο παιδί, μια μητέρα που επιστρέφει αλλαγμένη και μυστικά που βαραίνουν τη σιωπή των ενηλίκων - αυτά ξετυλίγει ο Νίκος Α. Μαντής στο πρώτο του μυθιστόρημα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Νέα βιβλία που περιμένουμε ως το τέλος του χρόνου, και κάποιες επανεκδόσεις

Fall Preview 2025 / 13 βιβλία που περιμένουμε ως το τέλος της χρονιάς

Ο πάντα επίκαιρος Καβάφης, νέα, σύγχρονα και παλιότερα ονόματα της λογοτεχνικής σκηνής και κάποιες ξεχωριστές επανεκδόσεις που δικαίως θα διεκδικήσουν χώρο στη βιβλιοθήκη όλων, βιβλιόφιλων και μη.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Εμανουέλ Καρέρ «Ένα ρωσικό μυθιστόρημα»

Το πίσω ράφι / Ένα επτασφράγιστο μυστικό που προκάλεσε αμηχανία και πάταγο

Προκλητικός, ωμός, συχνά σοκαριστικός, ο Εμανουέλ Καρέρ εξερευνά στο «Ένα ρωσικό μυθιστόρημα» το οικογενειακό του παρελθόν, φέρνοντας σε δύσκολη θέση ακόμα και τα πιο κοντινά του πρόσωπα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ

σχόλια

2 σχόλια
Έκλεισε 24ωρο κι απάντηση καμιά...Γ. Σεφέρης, Λ. Παπαδόπουλος, Μ. Γκανάς, Θ. Κανδύλας και άλλοι ποιητές έχουν μεταφράσει, μεταγράψει, αποδώσει, το βιβλικό ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ. Ο Δ. Σολωμός εμπνεύστηκε από αυτό. Ο Μ. Χατζιδάκις και ο Β. Παπαθανασίου το μελοποίησαν... Είναι ηλίου φαεινότερον ότι το παρατιθέμενο απόσπασμα δεν έχει ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΠΟΙΗΤΕΣ!Οι «φίλοι της ποιήσεως» αφενός αγνόησαν επιδεικτικά τους ποιητές διαλέγοντας μια μετάφραση της... «Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας» -σκαρωμένη, λες, αποκλειστικά για θεούσες δημοτικίστριες- και αφετέρου δεν έχουν την τόλμη να πράξουν το δεοντολογικώς ελάχιστο εκθέτοντας και τη LIFO: να αναφέρουν τίνος είναι η μετάφραση!Από την μετάφραση αυτή όχι μόνο απουσιάζουν ποιητική έμπνευση και τόλμη, αλλά και περισσεύουν αστοχίες και παραλείψεις σε επίπεδο μεταφραστικό, φιλολογικό, ακόμα και νοημάτων. Καλύτερα να μη φανταστούμε ποια "θεολογικά" επιχειρήματα μπορεί να υπαγορεύουν ή να υποβάλλουν ερμηνείες λογοτεχνικά και φιλολογικά απαράδεκτες! Κατακρεουργείται μεταφραστικά μια κορυφαία στιγμή του ποιήματος, μια πλήρης αισθησιασμού, ιδιοφυής ιδέα του αρχαίου πρωτοτύπου: η ερωτευμένη εισάγει τον αγαπημένο της στον κοιτώνα της μάνας που -με το σπέρμα του πατέρα της- ΕΙΧΕ ΣΥΛΛΑΒΕΙ τη δική της ζωή... Η «Βιβλική Εταιρία» παρακάμπτει τελείως την σεξουαλική δυναμική της ΣΥΛΛΗΨΗΣ και η ερωτική κοσμογονία της ηρωίδας καταλήγει σε ένα απλοϊκό, σεμνότυφο «ΕΚΕΙΝΗΣ ΠΟΥ ΜΕ ΓΕΝΝΗΣΕ» και μάλιστα με ένα τερατώδες κακέμφατο στην αρχή του στίχου: «ΩΣΠΟΥ ΣΤΗΣ...»!!!! Περί ερωτικής υποστάσεως της «ΣΥΛΛΑΒΟΥΣΗΣ ΜΗΤΡΟΣ» ουδείς λόγος από τη «Βιβλική Εταιρία» και τους «φίλους της ποιήσεως»! (Σεφέρης: «...ώσπου τον έμπασα στο σπίτι της μητέρας μου, στην κάμαρα της μάνας που με σύλλαβε».Παπαδόπουλος: «...τον πήρα και τον έμπασα στης μάνας μου το σπίτι. Στην κόχη που ερωτεύτηκε και γέννησε εμένα»).Άσε πια το φινάλε όπου οι «βιβλικοί» διασκευαστές λένε : «...μην την ταράξτε, μην αναστατώστε την αγάπη μας ώσπου μονάχη της να το θελήσει.» Να θελήσει τι η αγάπη; Να την ταράξουν και να την αναστατώσουν; Αν είναι δυνατόν!Το «ξυπνάω κάποιον», που αποτελεί την ακριβή μετάφραση του «εγείρω τινά», το αγνοεί η «Βιβλική Εταιρία» ή το βρίσκει τετριμμένο για τον ποιητικίζοντα λόγο της, όταν Σεφέρης και Λ. Παπαδόπουλος το χρησιμοποιούν άφοβα;Αν δεν άρεσαν οι ποιητές μας στους «φίλους της ποιήσεως» γιατί δεν παρέθεταν αυτούσιο το κείμενο των Γραφών, όπως είχε κάνει ο Χατζιδάκις στον «Μεγάλο Ερωτικό»; Νομίζουν ότι οι ακροατές του 1972 το καταλάβαιναν περισσότερο από τους αναγνώστες του 2012 ή θεωρούν ότι διαθέτουν κάποια αποκλειστικότητα επί παλαιοτέρων μορφών της... γλώσσης ως «φίλοι της (π)οιήσεως»; Παραθέτω το πρωτότυπο του αποσπάσματος για όσους δεν το γνωρίζουν:ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ: ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ, Γ1,2,3,4,5. «Επί κοίτην μου ἐν νυξὶν ἐζήτησα ὃν ἠγάπησεν ἡ ψυχή μου· ἐζήτησα αὐτὸν καὶ οὐχ εὗρον αὐτόν· ἐκάλεσα αὐτόν, καὶ οὐχ ὑπήκουσέ μου. Αναστήσομαι δὴ καὶ κυκλώσω ἐν τῇ πόλει, ἐν ταῖς ἀγοραῖς καὶ ἐν ταῖς πλατείαις, καὶ ζητήσω ὃν ἠγάπησεν ἡ ψυχή μου. Εζήτησα αὐτὸν καὶ οὐχ εὗρον αὐτόν. Εὕροσάν με οἱ τηροῦντες, οἱ κυκλοῦντες ἐν τῇ πόλει. μὴ ὃν ἠγάπησεν ἡ ψυχή μου ἴδετε; Ώς μικρὸν ὅτε παρῆλθον ἀπ’ αὐτῶν, ἕως οὗ εὗρον ὃν ἠγάπησεν ἡ ψυχή μου· ἐκράτησα αὐτὸν καὶ οὐκ ἀφῆκα αὐτόν, ἕως οὗ εἰσήγαγον αὐτὸν εἰς οἶκον μητρός μου καὶ εἰς ταμιεῖον τῆς συλλαβούσης με. Ώρκισα ὑμᾶς, θυγατέρες Ἱερουσαλήμ, ἐν ταῖς δυνάμεσι καὶ ἐν ταῖς ἰσχύσεσι τοῦ ἀγροῦ, ἐὰν ἐγείρητε καὶ ἐξεγείρητε τὴν ἀγάπην, ἕως ἂν θελήσῃ».
Θα κλείσει και δεύτερο 24ωρο -κι εγώ τον μονόλογό μου- με δυο διαπιστώσεις:1) οι πλήρεις οιήσεως "φίλοι της ποιήσεως" δια της σιωπής τους παραδέχονται ότι αγνόησαν τον Σεφέρη και άλλους ποιητές για μια μετάφραση θεολόγων! 2) απέσυραν την αφιέρωση σε "κάποιον" δικό τους...
«Παραθέτω το πρωτότυπο του αποσπάσματος»Η μετάφραση της ΠΔ απ' τους 72 ραββίνους περιέχει πολλά λάθη. Ειδικά κάτι ποιητικά κείμενα, όπως είναι το Άσμα Ασμάτων, με σημερινά κριτήρια έχουν κατακρεουργηθεί. Στην περίπτωση του αποσπάσματος τα «ζαρκάδια και τα ελάφια» του αγρού έγιναν «δυνάμεις και ισχύες» (ἐν ταῖς δυνάμεσι καὶ ἐν ταῖς ἰσχύσεσι τοῦ ἀγροῦ)!
Επιτέλους ενδιαφέρουσα πρόταση εικόνων, αλλά λείπουν άλλα κι άλλα... Οι αρχαιότερες εκδοχές του έργου είναι, υποθέτω, στην αρχαία εβραϊκή γλώσσα και στην ελληνική των Εβδομήκοντα. Ποιος είναι ο μεταφραστής ή ο διασκευαστής των στίχων που διαβάζουμε;Να μην ξέρουμε; Δεν οφείλετε να τον αναφέρετε;Τον αγνοείτε ή τον κρύβετε για να μην τον εκθέσετε επειδή και αυτός αποτελεί "εσωτερική" σας υπόθεση, όπως ο δέκτης της αφιέρωσης; (Να τον χαίρεστε...)Μήπως τελικά η στήλη δεν απευθύνεται σε όλους τους αναγνώστες της Lifo;Γιατί δεν ορίζετε έναν κωδικό εισόδου για μέλη που θα "καταλαβαίνονται" μεταξύ τους;