Νάξος: Με το χέρι στην καρδιά Facebook Twitter

Νάξος: Με το χέρι στην καρδιά

0

Στη Νάξο πρώτη φορά βρέθηκα το 1999, φοιτήτρια ακόμα, με την τότε παρέα μου από το πανεπιστήμιο. Δεν πέρασα καλά και δυστυχώς την πλήρωσε το έρμο το νησί. Για χρόνια έλεγα σε όλους πόσο χάλια είναι, ότι είναι μόνο για οικογένειες, ότι δεν είναι καθόλου γραφική(;) και να μην επιχειρήσουν να πάνε ποτέ. Κάθε φορά που κάποιος μου πρότεινε τη Νάξο για διακοπές, ήμουν κάθετα αντίθετη. Μέχρι πρόσφατα, που λύγισα και πήγα.


Αρχικά πρέπει να παραδεχτώ ότι δεν είχε καμία σχέση με ό,τι θυμόμουν. Εκτός, βέβαια, από τις παραλίες, που ήταν όπως τις άφησα. Ατελείωτες υπέροχες αμμουδιές, με καταγάλανα δροσερά νερά. Κολυμπήστε οπωσδήποτε στη Μικρή Βίγλα, προτιμώντας τη δεξιά πλευρά της παραλίας με τα εντυπωσιακά άσπρα βράχια και τα διάφανα νερά, κυρίως μέρες με δυνατό αέρα. Αν είστε λάτρεις των extreme θαλάσσιων σπορ, στον Ορκό θα βρείτε πολύ κόσμο που μοιράζεται το ίδιο πάθος μ' εσάς. Αγαπημένη επιλογή, επίσης, ο Άγιος Προκόπιος. Ακολουθήστε τη συμβουλή μου και προσπεράστε το θορυβώθες κομμάτι με τα άπειρα beach bars, συνεχίστε μέχρι να συναντήσετε τις αλυκές, μην πτοηθείτε από τη δυσάρεστη μυρωδιά και κατεβείτε να κάνετε άνετα το μπάνιο σας ακριβώς από κάτω. Για πιο άγριες παραλίες, αλλά σίγουρα με λιγότερο κόσμο, προτιμήστε τις Αλυκό, Μικρό Αλυκό, Κέδρος και Χαβάη, αν και τα μελτέμια του Αυγούστου δεν ευνοούν την τοποθεσία. Επισκεφτήκαμε και την Αγιασσό, που είναι από τις πιο παρθένες παραλίες του νησιού, αλλά οι δυνατοί άνεμοι κατέστρεψαν πολύ γρήγορα την ομπρέλα μας κι έτσι χρειάστηκε να την εγκαταλείψουμε – οπότε επιλέξτε τη όταν φυσάει νοτιάς. Τέλος, αν είστε οπαδοί του γυμνισμού, τα βραχάκια μεταξύ Αγίας Άννας και Πλάκας είναι το μέρος όπου θα ευχαριστηθείτε το μπάνιο σας.

Νάξος: Με το χέρι στην καρδιά Facebook Twitter
Αν είστε λάτρεις των extreme θαλάσσιων σπορ, στον Ορκό θα βρείτε πολύ κόσμο που μοιράζεται το ίδιο πάθος μ' εσάς.


Όσον αφορά τα χωριά της Νάξου, εκτός από την Απείρανθο, δεν γνωρίζαμε κάποιο άλλο, αλλά φροντίσαμε να μάθουμε κάποια από αυτά. Η πρώτη μας εξόρμηση έγινε ένα πρωί στο Αγερσανί, όπου, εκτός από εμάς και κάποια αδέσποτα γατιά, δεν κυκλοφορούσε ψυχή. Ύστερα κατευθυνθήκαμε προς τη Χώρα, την οποία συνιστώ να επισκεφτείτε όλες τις ώρες της μέρας, διότι καθεμιά έχει την ομορφιά της. Επισκεφτείτε και το Αρχαιολογικό Μουσείο, το οποίο έχει πολύ οικονομικό εισιτήριο και αξίζει τη βόλτα. Αν είστε, γενικώς, θαυμαστής των αρχαιολογικών μνημείων, τότε σίγουρα να πάτε μέχρι την περιοχή Γύρουλας, νότια του χωριού Σαγκρί, για να δείτε το αρχαίο ιερό του Απόλλωνα και της Δήμητρας, το οποίο είναι ανοιχτό για το κοινό όλο το εικοσιτετράωρο. Αφιερώστε κάποιο πρωινό για να φτάσετε μέχρι την Απείρανθο, να βολτάρετε στα στενά της, να πιείτε καφέ κάτω από τον κεντρικό πλάτανο και, αν πεινάσετε, να φάτε στον Λευτέρη. Στον δρόμο της επιστροφής, αν σας αρέσουν οι πεζοπορίες, κάντε μια μικρή παράκαμψη και ανεβείτε στη Σπηλιά του Ζα. Προς Θεού, μην το επιχειρήσετε όπως εμείς, που ανεβήκαμε με σαγιονάρες και χωρίς νερό, ενώ οι σούπερ εξοπλισμένοι τουρίστες μάς κοιτούσαν σαν εξωγήινους. Γυρνώντας θα συναντήσετε πρώτα το Φιλώτι και λίγο πιο κάτω το προσωπικό μου αγαπημένο, Χαλκί. Μπαίνοντας στο χωριό, στο δεξί σας χέρι, έχει ένα καφενείο με γαλάζια πορτοπαράθυρα, στο οποίο φάγαμε το ωραιότερο γαλακτομπούρεκο της ζωής μας. Δεν θυμάμαι να σας πω όνομα, αλλά αναζητήστε το και δεν θα χάσετε. Επισκεφτείτε, επίσης, την ιστορική ποτοποιία Βαλληνδρά, δημιουργό του περίφημου κίτρου της Νάξου. Μην ξεχνάτε ακόμη ότι στο νησί υπάρχουν πολλοί πύργοι, όπως για παράδειγμα ο Πύργος Μπελόνια, λίγο έξω από το Γαλανάδο, ένας από τους πιο καλοδιατηρημένους πύργους της Νάξου. Την πρώτη μέρα των διακοπών σας στο νησί ενημερωθείτε για τυχόν εκδηλώσεις στον Πύργο Μπαζαίου που φιλοξενεί κάθε καλοκαίρι πληθώρα συναυλιών και παραστάσεων. Μην παραλείψετε, τέλος, να δείτε το μαγευτικό ηλιοβασίλεμα από την Πορτάρα στο λιμάνι.

Νάξος: Με το χέρι στην καρδιά Facebook Twitter
Στα λευκά βράχια της Μικρής Βίγλας.
Νάξος: Με το χέρι στην καρδιά Facebook Twitter
Το ηλιοβασίλεμα στην Πορτάρα.
Νάξος: Με το χέρι στην καρδιά Facebook Twitter
Η θέα από τη Σπηλιά του Ζα.


Η χάρη μας έφτασε μέχρι την Κόρωνο, που η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ εντυπωσιακή χάρη στον αμφιθεατρικό τρόπο που είναι χτισμένη. Η άλλη αλήθεια είναι ότι φτάσαμε μέχρι εκεί για να φάμε φαγητό από τα χεράκια της Ματίνας που διατηρεί και την ομώνυμη ταβέρνα. Μπορεί να μην απολαύσαμε την αυλή της λόγω μιας ξαφνικής, δυνατής μπόρας, αλλά τα φαγητά είχαν την ίδια υπέροχη γεύση και στα μέσα τραπέζια. Σε γενικές γραμμές, στη Νάξο πολύ δύσκολα δεν θα φάτε καλά. Όποιον και να ρωτήσετε, θα σας πει να φάτε στην Αξιώτισσα κι εγώ δεν θα αποτελέσω εξαίρεση. Κάντε οπωσδήποτε κράτηση, διαφορετικά δύσκολα θα βρείτε διαθέσιμο τραπέζι.


Αν, λοιπόν, φέτος το καλοκαίρι σάς βγάλει ο δρόμος σας στο αγαπημένο μου, πλέον, κυκλαδονήσι, φροντίστε να το εξερευνήσετε, ώστε να ανακαλύψετε δικά σας μέρη και μυστικά, γιατί η αλήθεια είναι ότι μόνο έτσι μαθαίνεις ένα μέρος και μπορείς να πεις με το χέρι στην καρδιά αν το αγάπησες πραγματικά.

Νάξος: Με το χέρι στην καρδιά Facebook Twitter
Ο Πύργος Μπελόνια είναι ένας από τους πιο καλοδιατηρημένους πύργους της Νάξου.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Ταξίδια
0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Ταξίδια / Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Πήραμε το πλοίο της γραμμής για να κάνουμε το δρομολόγιο που κάνουν οι ναυτικοί μετ’ επιστροφής, χωρίς να κατέβουμε σε κάποιο λιμάνι. Η διαδρομή μας ήταν Πειραιάς – Κύθνος – Σέριφος – Σίφνος – Κίμωλος – Μήλος και πίσω, ενώ άλλες μέρες προστίθενται κάποιοι ακόμα προορισμοί, με τερματικό λιμάνι εκείνο της Σαντορίνης. Στις περίπου 17 ώρες προσπαθήσαμε να δούμε και να καταγράψουμε τη ζωή τον χειμώνα μέσα σε ένα από τα πολλά πλοία που ταξιδεύουν αδιάκοπα στις ελληνικές θάλασσες.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Ταξίδια / Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Σε έναν αλλόκοτο υπερμεγέθη όγκο που ορθώνεται στην έρημο θυμίζοντας σεληνιακό τοπίο λειτουργεί ένα οικολογικό και απόλυτα μίνιμαλ αισθητικής ξενοδοχείο χωρίς ίντερνετ, ούτε τηλέφωνο, ούτε καν ερ-κοντίσιον.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο τόπος μου, ο Κάμπος της Χίου

Γειτονιές της Ελλάδας / H ζωή μου στον Κάμπο της Χίου, εκεί που οι λαλάδες κοκκινίζουν τη γη

Η Μάρω Χατζελένη περιγράφει την καθημερινότητά της στον τόπο που μεγάλωσε και επέστρεψε, σε ένα μέρος όπου αρχοντικά, περιβόλια και στέρνες με πηγάδια συνυπάρχουν μαγικά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, η Καλοσκοπή

Γειτονιές της Ελλάδας / Mπορεί να ξαναζωντανέψει ένα χωριό είκοσι ατόμων στο βουνό της Γκιώνας;

Μια ομάδα κατοίκων φιλοδοξεί να αναζωογονήσει ένα ορεινό χωριό με άπλετο πράσινο, με άφθονα τρεχούμενα νερά και πηγές, την Καλοσκοπή Φωκίδας που βρίσκεται μόλις δυόμιση ώρες μακριά από την Αθήνα. Και δείχνει να τα καταφέρνει!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, οι Λειψοί

Γειτονιές της Ελλάδας / Η ζωή μου στους ακριτικούς Λειψούς, εκεί που σταματά ο χρόνος

Ο Κωνσταντίνος Μπουράκης μας μιλά για τη ζωή στο νησί που κερδίζει την υπογεννητικότητα και αποτελεί έναν από τους πιο ποιοτικούς οικολογικούς προορισμούς της Ελλάδας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, η Βίνιανη

Γειτονιές της Ελλάδας / Βίνιανη: Πώς ένας καθηγητής προσπαθεί να ξαναδώσει ζωή σ' ένα χωριό στα Άγραφα

Μια συζήτηση με τον Νίκο Μπελαβίλα, καθηγητή Πολεοδομίας και Ιστορίας της Πόλης στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, που προσπαθεί να κάνει ακριβώς αυτό για το ιστορικό χωριό Βίνιανη των Αγράφων.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Αναζητώντας τα ορεινά καταφύγια της Ηπείρου

Radio Lifo / Το οδοιπορικό μου στα ορεινά καταφύγια της Ηπείρου

Ο Χρήστος Τζούτης, εκδότης του ταξιδιωτικού περιοδικού «Lamda 3», περιγράφει στη Μερόπη Κοκκίνη το οδοιπορικό που έκανε στα ορεινά καταφύγια της Ηπείρου και δίνει χρήσιμες συμβουλές σε όσους θελήσουν να τα επισκεφθούν.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ