ΦΩΤΙΕΣ

Σαλαμίνα: Το σπήλαιο του Ευριπίδη, το σπίτι του Σικελιανού κι άλλα που δεν εξαντλούνται σε μια μέρα

Σαλαμίνα: Το σπήλαιο του Ευριπίδη, το σπίτι του Σικελιανού κι άλλα που δεν εξαντλούνται σε μια μέρα Facebook Twitter
Λόγω κρίσης, η Σαλαμίνα πήρε την εκδίκησή της: οι Κυκλάδες έγιναν ακριβοθώρητες κι εγώ αποφάσισα να την κοιτάξω με τα μάτια των «ξένων» που την κατακλύζουν κάθε καλοκαίρι, μπας κι ανακαλύψω τι της βρίσκουν.
0

Άναρχα δομημένη, με συμπαθητικές, αλλά όχι ξεχωριστές παραλίες και νερά που μέχρι τη λειτουργία του βιολογικού καθαρισμού κινούνταν στα όρια των ακατάλληλων για κολύμπι, η Σαλαμίνα φάνταζε στα μάτια μου σαν φτωχός συγγενής μπροστά στα άλλα νησιά – ουσιαστικά δεν είχα μπει καν στον κόπο να την ανακαλύψω, αν και γέννημα-θρέμμα. Αυτή ήταν η σχέση μου μαζί της, μέχρι που, λόγω κρίσης, πήρε την εκδίκησή της: οι Κυκλάδες έγιναν ακριβοθώρητες κι εγώ αποφάσισα να την κοιτάξω με τα μάτια των «ξένων» που την κατακλύζουν κάθε καλοκαίρι, μπας κι ανακαλύψω τι της βρίσκουν.

Αν πιάσουμε τα πράγματα με τη σειρά, υποθέτω ότι πρέπει πρώτα να μιλήσουμε για τη θάλασσα. Χιλιάδες άνθρωποι κάνουν μπάνιο στον κόλπο, η καλύτερη και πιο καθαρή επιλογή όμως είναι οι νότιες παραλίες. Στον δρόμο που συνδέει το Αιάντειο –είμαστε στο νησί του Αίαντα, μην το ξεχνάμε– με την Κακή Βίγλα στρίψτε προς Περιστέρια: σε όλο το μήκος της διαδρομής και μέχρι το Σατερλί θα βρείτε μικρές και μεγαλύτερες παραλίες που συνήθως έχουν κι ένα ταβερνάκι ή ακόμα και beach bar – περίπου. Στα Περιστέρια μπορείτε να ανεβείτε μέχρι το Σπήλαιο του Ευριπίδη, λίγο παρακάτω βρίσκεται ο αιωνόβιος διατηρητέος πέτρινος φάρος και στις Κολόνες υψώνεται το πρόσφατα αναστηλωμένο κυκλοτερές ταφικό μνημείο του 4ου αιώνα π.Χ. που ως παιδιά πιστεύαμε ότι ήταν το παλάτι του Αίαντα. Από το Αιάντειο ξεκινά και ο δρόμος που οδηγεί στην παραλία στα Κανάκια, διασχίζοντας ένα πραγματικά υπέροχο πευκοδάσος, το μεγαλύτερο της δυτικής Αττικής. Στα Κανάκια βρίσκεται σε εξέλιξη η ανασκαφή μυκηναϊκού ανακτορικού συγκροτήματος ταυτισμένου με το βασίλειο του Αίαντα – μια ματιά έξω από την περίφραξη μπορείτε να τη ρίξετε.

Τα σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα του νησιού βρίσκονται συγκεντρωμένα στο Αρχαιολογικό Μουσείο που στεγάζεται στο 1ο Καποδιστριακό Δημοτικό Σχολείο Σαλαμίνας. Αν το επισκεφτείτε, σημαίνει ότι έχετε φτάσει στην Ακτή Καραϊσκάκη, την κεντρική παραλία, που βρίθει από ουζερί με τραπεζάκια πάνω στον μόλο τα οποία δεν πρέπει να προσπεράσετε. Το κουλουριώτικο χταπόδι στα κάρβουνα φημίζεται για τη νοστιμιά του και ακόμα κι αν κάποιες φορές έρχεται από το... Μαρόκο, οι ντόπιοι μάστορες καταφέρνουν να το κάνουν εξίσου λαχταριστό. Τα όστρακα είναι επίσης κάτι που πρέπει να δοκιμάσετε – υπάρχουν σε μεγάλη ποικιλία που δεν συναντά κανείς εύκολα σε άλλα νησιά. Η παραλία του Αγίου Νικολάου είναι αμέσως μετά – εδώ θα έρθετε για καφέ και ποτό κάτω από τα πεύκα, ενώ προς το Αιάντειο χτυπά η καρδιά της νυχτερινής διασκέδασης.

Σαλαμίνα: Το σπήλαιο του Ευριπίδη, το σπίτι του Σικελιανού κι άλλα που δεν εξαντλούνται σε μια μέρα Facebook Twitter
Το εξοχικό σπίτι του Άγγελου Σικελιανού
Σαλαμίνα: Το σπήλαιο του Ευριπίδη, το σπίτι του Σικελιανού κι άλλα που δεν εξαντλούνται σε μια μέρα Facebook Twitter
Αξίζει μια στάση στο μεταβυζαντινό μοναστήρι του Αγίου Νικολάου Λεμονιών.

Αν, πάλι, σας ενδιαφέρει να επισκεφτείτε εκκλησίες και μοναστήρια, έχουμε κι από αυτά: στον δρόμο προς τα Κανάκια αξίζει μια στάση στο μεταβυζαντινό μοναστήρι του Αγίου Νικολάου Λεμονιών (μάλλον πρόκειται για παραφθορά του «ελεήμων»), ενώ στο κέντρο της πόλης βρίσκεται ο Άγιος Δημήτριος του 1806, όπου θα δείτε τον τάφο του Γεωργίου Καραϊσκάκη, τον Δεσποτικό Θρόνο και τον Άμβωνα, που είναι έργα του Γιαννούλη Χαλεπά, και οκτώ μεγάλους πίνακες του Σαλαμίνιου ζωγράφου Πολυχρόνη Λεμπέση. Η Μονή Φανερωμένης, όμως, είναι το αδιαφιλονίκητο αστέρι του νησιού, που γιορτάζει με ένα πανηγύρι-υπερπαραγωγή στις 23 Αυγούστου: ιδρύθηκε το 1682 από τον Όσιο Λαυρέντιο, διαθέτει εξαιρετικές αγιογραφίες του Γεωργίου Μάρκου (1735) και κατά τη διάρκεια της Επανάστασης λειτούργησε ως νοσοκομείο, τόπος συνάντησης οπλαρχηγών και καταφύγιο αμάχων, καθώς ποτέ δεν κυριεύτηκε από τους Τούρκους. Απέναντι από το μοναστήρι, στην ακροθαλασσιά, βρίσκεται το λιτό εξοχικό σπίτι του Άγγελου Σικελιανού που αγάπησε τη Σαλαμίνα και τη γαλήνη της. Σήμερα το νησί γαλήνιο δεν το λες, θα ανακαλύψετε όμως ότι εξακολουθεί να γοητεύει.

Κάτι ακόμα: η Κούλουρη δεν εξαντλείται σε μία μόνο μέρα – για το Αρχαίο Λιμάνι, τον Τύμβο των Σαλαμινομάχων, τα Σελήνια με τα παλιά αρχοντικά και τον Θερινό Κινηματογράφο, το μοναδικό σε γεύση πλατέτσι, τους πάγκους με τα φρέσκα λαχανικά μπροστά στα περιβόλια και τόσα άλλα δεν είπαμε τίποτα. Θα ξαναρθείτε!

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Ταξίδια
0

ΦΩΤΙΕΣ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

10 αριστουργήματα από το μουσείο της Σαλαμίνας στο φακό του LIFO.gr

Αρχαιολογία & Ιστορία / 10 αριστουργήματα από το μουσείο της Σαλαμίνας στο φακό του LIFO.gr

Αν βρεθείτε στη Σαλαμίνα, μην παραλείψετε να επισκεφτείτε το πανέμορφο αρχαιολογικό της μουσείο. Η αρχαιολόγος της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δυτικής Αττικής κ. Τριανταφυλλιά Κάττουλα επέλεξε για τη LΙFO δέκα εκλεκτά εκθέματα.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Σε ένα μικρό χωριό στο Ζαγόρι έχουν γυριστεί 60 ταινίες μικρού μήκους

Γειτονιές της Ελλάδας / Σε ένα μικρό χωριό στο Ζαγόρι έχουν γυριστεί 60 ταινίες μικρού μήκους

Η Βαγγελιώ Ρετάλη μιλά για το Zagoriwood, ένα φεστιβάλ που για λίγες μέρες κάθε καλοκαίρι μετατρέπει τα ήσυχα Κάτω Πεδινά σε επίκεντρο κινηματογραφικής συνάντησης και δημιουργίας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Ο Δημήτρης και ο Κερέμ κάνουν πράξη την ελληνοτουρκική φιλία

Ταξίδια / Ο Δημήτρης και ο Κερέμ κάνουν πράξη την ελληνοτουρκική φιλία

Ο ένας Έλληνας, ο άλλος Τούρκος. Δύο άνθρωποι που γνωρίστηκαν, έγιναν φίλοι και αποφάσισαν να δημιουργήσουν έναν χώρο που να αποτυπώνει όλα όσα τους συνδέουν − και όχι όσα τους χωρίζουν. Το «Meraki Café» στην Κωνσταντινούπολη. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Μπορεί να μην είναι ρόδινα τα πράγματα στην επαρχία, αλλά και πού είναι;»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Μπορεί να μην είναι ρόδινα τα πράγματα στην επαρχία, αλλά και πού είναι;»

Η Ευγενία Μαστοράκη άφησε την Αθήνα για την Οκτωνιά, ένα μικρό, γραφικό χωριό στην Εύβοια, όπου ζει με τον σύζυγό της και τα δυο τους παιδιά. Της λείπουν πολλά πράγματα, αλλά εκεί ανασαίνει καλύτερα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η επαρχία έχει ανάγκη όλους εκείνους που κάθε Χριστούγεννα, Πάσχα ή καλοκαίρι επιστρέφουν στους τόπους τους και λένε: «Τι ωραία θα ήταν να γυρνούσα μόνιμα»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η κατάσταση στο Μεσολόγγι σήμερα είναι δύσκολη αλλά και ελπιδοφόρα»

Ο Αλέξανδρος Παναγιωτόπουλος επέστρεψε στο Μεσολόγγι και δημιούργησε την ομάδα Messolonghi by Locals με στόχο να επαναφέρει στο προσκήνιο την αξία τού να μένεις, να ζεις και να δημιουργείς στον τόπο σου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Η παλιά Ελλάδα που νομίζαμε πως χάθηκε ζει ακόμα σε τόπους σαν τη Νίσυρο»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στη Νίσυρο οι άνθρωποι δουλεύουν - αλλά υπάρχει χρόνος και για την ψυχή»

Τη στιγμή που η Καλαμάτα άρχισε να του θυμίζει την Αθήνα, ο Σταύρος Παναγιωτόπουλος μετακόμισε σε έναν τόπο όπου δεν χρειάζεται να περιμένει τις διακοπές, μια και έχει το καλοκαίρι έξω από την πόρτα του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Οδοιπορικό στη «Στέγη του Κόσμου», το Θιβέτ

Ταξίδια / Οδοιπορικό στη «Στέγη του Κόσμου», το Θιβέτ

Σ’ αυτόν τον τόπο, ανάμεσα σε πανύψηλες χιονοσκέπαστες κορφές και απύθμενες χαράδρες, ο χρόνος και ο χώρος διαστέλλονται, ενώ στους απέραντους αγριότοπους όπου κατοικεί ο Θεός επιζεί ακόμα η γαλήνη ενός χαμένου παραδείσου.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΕΣΟΣ
Η Ελένη Νέρουππου άφησε την Αθήνα και βλέπει πια τους κόπους μιας χρονιάς στο Βασιλικό Ευβοίας να ανταμείβονται σε ένα μπουκάλι κρασί

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στη φύση, καθετί που παράγεις νιώθεις ότι είναι παιδί σου»

Η Ελένη Νέρουππου άφησε το Παγκράτι για να καλλιεργεί αμπέλια στο Βασιλικό Ευβοίας, για να ζήσει σε έναν τόπο όπου «οι ρυθμοί είναι πιο αργοί και σου επιτρέπουν να απολαύσεις ό,τι κάνεις».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ανακαλύπτοντας την ξεχασμένη ελληνική κοινότητα της Αντίς Αμπέμπα 

Ταξίδια / Ανακαλύπτοντας την ξεχασμένη ελληνική κοινότητα της Αντίς Αμπέμπα 

Οι σκηνοθέτες Χρόνης Πεχλιβανίδης και Μαρία Γιαννούλη, κάνοντας έρευνα για το νέο τους ντοκιμαντέρ στην Αιθιοπία, ήρθαν σε επαφή με τα απομεινάρια της άλλοτε ένδοξης ελληνικής παροικίας. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Τρέλα θέλει το βουνό και ενέργεια»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Τρέλα θέλει το βουνό και ενέργεια»

Από τα Σεπόλια έως την Τρίπολη και το καταφύγιο του Μαινάλου, ο Άρης Γιαννούκος αφηγείται την 20χρονη πορεία του μακριά από την πρωτεύουσα και πώς βρήκε στο βουνό πνευματική ηρεμία, λιγότερο άγχος και καθαρό μυαλό.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Γιατί τα ταξίδια δεν έφεραν πιο κοντά τους ανθρώπους

Ταξίδια / Γιατί τα ταξίδια δεν έφεραν πιο κοντά τους ανθρώπους;

Τα ταξίδια στο εξωτερικό αυξάνονται εδώ και δεκαετίες σε όλο τον κόσμο. Το ίδιο όμως και ο εθνικισμός. Όπως φαίνεται, μόνο ο Μαρκ Τουέιν πίστεψε ότι «τα ταξίδια σκοτώνουν την προκατάληψη, τη μισαλλοδοξία και τη στενομυαλιά».
THE LIFO TEAM
«Η εργασία έχει πάψει να είναι μόνο τρόπος επιβίωσης και έχει γίνει κομμάτι του τρόπου που επιλέγω να ζω»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Ο κόκοράς μας τραγουδάει, λες και κάνει soundcheck σε φεστιβάλ»

Η Κατερίνα Ζέρβα δημιούργησε, μαζί με φίλους της, το Evergreen Project, μια ιδιαίτερη κοινότητα στη Φθιώτιδα, όπου «οι ανατολές είναι ζωγραφιά» και όλα συνυπάρχουν «σαν μια μεγάλη, αγαπημένη οικογένεια».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ