Οι εμβληματικές ελληνικές ταινίες των '70s που γυρίστηκαν στα νότια προάστια

Οι εμβληματικές ελληνικές ταινίες των '70s που γυρίστηκαν στα νότια προάστια Facebook Twitter
Στο «Εκείνο το Καλοκαίρι...» (1971) με αθάνατη μουσική συνοδεία από τον Γιάννη Σπανό τα γυρίσματα, τόσο στο αεροδρόμιο όσο και γενικότερα στα νότια προάστια, είναι συνεχή.
2

Η δεκαετία του '70, σχεδόν σε όλη τη διάρκειά της, υπήρξε χαρακτηριστικότατη για τον ελληνικό κινηματογράφο. Αν και η εποχή βασικά ταυτίζεται με τη σταδιακή πτώση και απαξίωση της κινηματογραφικής εξόδου ως διασκέδασης για τους πολλούς (κάτι που συνέβη και λόγω της ανάπτυξης της τηλεόρασης), στην πράξη δεν σταμάτησαν να γυρίζονται ταινίες, απλώς συχνά είχαν ένα διαφορετικό προσανατολισμό.

Υπήρχαν τάσεις που έδειχναν τη διάθεση των παραγωγών και των κινηματογραφιστών να δημιουργήσουν ταινίες «ευρωπαϊκού τύπου» και κάπως λάιτ –κατ' αναλογία με τις γαλλικές και τις ιταλικές που τότε βρίσκονταν στα πάνω τους– και για λόγους εμπορικούς. Δηλαδή για να «σπρώξουν» πολλά απ' αυτά τα φιλμ και στις αίθουσες του εξωτερικού, βασικά, στον μεσογειακό Νότο – το κατάφερναν. Σήμερα, αυτές τις ταινίες ορισμένοι τις αποκαλούν «ταινίες είδους», εννοώντας (και) τα ερωτικά, αστυνομικά και κοινωνικά φιλμ, τις περιπέτειες βασικά που περιστρέφονταν γύρω από τις πάσης φύσεως δράσεις της αστικής κοινωνίας και του τζετ-σετ (εφοπλιστές, μεγιστάνες κ.λπ.).

Η νέα κουλτούρα του αεροπλάνου ήταν από τις πλέον βασικές τη δεκαετία του '70 και γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο το Αεροδρόμιο του Ελληνικού αποτέλεσε έναν ισχυρό πόλο έλξης για τα γυρίσματα των ταινιών.

Για όλα αυτά τα φιλμ οι χώροι των νοτίων προαστίων αποτέλεσαν βασικές τοπογραφικές αναφορές – με πρώτο όλων το παλιό Αεροδρόμιο του Ελληνικού, βεβαίως τα διακεκριμένα ξενοδοχεία (π.χ. Αστέρας Βουλιαγμένης), οπωσδήποτε τις βίλες των συγκεκριμένων περιοχών, ενώ δεν πρέπει να λησμονήσουμε και τις διαδρομές (κυνηγητά ή ό,τι άλλο) με αυτοκίνητα στην παραλιακή, από το Φάληρο (λεωφόρος Ποσειδώνος) μέχρι και τη Βάρκιζα και πέρα απ' αυτή (λεωφόρος Αθηνών - Σουνίου).


Η νέα κουλτούρα του αεροπλάνου ήταν από τις πλέον βασικές τη δεκαετία του '70 και γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο το Αεροδρόμιο του Ελληνικού αποτέλεσε έναν ισχυρό πόλο έλξης για τα γυρίσματα των ταινιών. Και δεν ήταν μόνο οι επιβάτες, συχνά καλοζωισμένοι αστοί, αλλά και τα επαγγέλματα που σχετίζονταν με το αεροπλάνο, όπως οι πιλότοι (για τους άντρες) και οι αεροσυνοδοί (για τις γυναίκες).

Μέρος αυτού του high-class περιβάλλοντος ήταν ακόμα και οι εκτός νόμου, δηλαδή άτομα που κινούνταν στα υψηλά στρώματα της κοινωνίας (ακόμη και αλλοδαποί με ναζιστικό παρελθόν!) και είχαν εξελιχθεί σε μεγάλα «αφεντικά» διεθνών σπειρών. Γενικά, το «διεθνές» έπαιζε πολύ. Ό,τι και να έπραττες, μια σύνδεση με το εξωτερικό (άρα και με τα αεροδρόμια, αεροπλάνα κ.λπ.) σε ανέβαζε ως παραγωγό (δες τις ταινίες του Κλέαρχου Κονιτσιώτη για παράδειγμα), καθώς σε καθιστούσε αμέσως ανταγωνίσιμο και εφάμιλλο των ξένων.

Να μερικές χαρακτηριστικές ταινίες της εποχής που είναι γυρισμένες και στα νότια προάστια και ανταποκρίνονται σ' αυτήν τη νέα κινηματογραφική ταυτότητα.

Οι εμβληματικές ελληνικές ταινίες των '70s που γυρίστηκαν στα νότια προάστια Facebook Twitter
Ο πρωταγωνιστής (Άγγελος Αντωνόπουλος) είναι ένας εφοπλιστής πλέι-μπόι που μένει σε καμπάνα ξενοδοχείου (γυρίσματα στον Αστέρα ή και στο Λαγονήσι) και κάνει παρέα βασικά με κολ-γκερλ.

Στην Αναζήτησι... (1972) του Ερρίκου Ανδρέου ο πρωταγωνιστής (Άγγελος Αντωνόπουλος) είναι ένας εφοπλιστής πλέι-μπόι που μένει σε καμπάνα ξενοδοχείου (γυρίσματα στον Αστέρα ή και στο Λαγονήσι) και κάνει παρέα βασικά με κολ-γκερλ. Όταν τη θέση ενός κολ-γκερλ θα πάρει ένα πλούσιο κορίτσι τα πράγματα θα αλλάξουν άρδην, καθώς μια δολοφονία θα διαταράξει την ερωτική σχέση που αρχίζει να αναπτύσσεται. Η χλιδή, το γενικότερο lazyness των πλουσίων, η απαστράπτουσα Έλενα Χρυσού (Έλενα Ναθαναήλ), όπως και η θεσπέσια μουσική του Γιάννη Σπανού εκτοξεύουν τη Αναζήτησι... στην κορυφή.

Στην ταινία Αεροσυνοδός(1971) του Σούλη Γεωργιάδη πρωταγωνίστρια είναι μια αεροσυνοδός της Ολυμπιακής (Χαριτίνη Καρόλου), η οποία γνωρίζει στη Ρώμη και ερωτεύεται έναν Έλληνα εφοπλιστή (Φαίδων Γεωργίτσης). Μόνο που κανείς από τους δύο ερωτευμένους δεν αποκαλύπτει από την αρχή την πραγματική του ταυτότητα, στοιχείο που ωστόσο δεν θα αποτελέσει εμπόδιο στην ευτυχία τους. Κι εδώ πολλά τα γυρίσματα στα νότια προάστια. Μέχρι και γκολφ παίζει ο Γεωργίτσης σε στέκι της παραλίας. Εξαιρετική και η μουσική, γραμμένη σ' αυτό το euro-lounge στυλ από τον μετρ Γιώργο Θεοδοσιάδη.

Στο Εκείνο το Καλοκαίρι... (1971) σε παραγωγή Κλέαρχου Κονιτσιώτη, σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη και με αθάνατη μουσική συνοδεία από τον Γιάννη Σπανό τα γυρίσματα, τόσο στο αεροδρόμιο όσο και γενικότερα στα νότια προάστια, είναι συνεχή. Το high class κάδρο είναι μόνιμο τόσο σε σχέση με τους χώρους όσο και με τα πρόσωπα – παρ' ότι το κλίμα διαθέτει εξωπραγματικό coolness (φροντίζουν γι' αυτό και οι πρωταγωνιστές Έλενα Ναθαναήλ - Λάκης Κομνηνός), το δράμα φαίνεται πως άγγιξε το κοινό (η ταινία ονομάστηκε και ελληνικό Love Story).

Οι εμβληματικές ελληνικές ταινίες των '70s που γυρίστηκαν στα νότια προάστια Facebook Twitter
Ο Κώστας Πρέκας υποδύεται έναν πιλότο στην ταινία «Ψυχή και Σάρκα» (Εσύ κι Εγώ) του 1974.

Στο Ψυχή και Σάρκα (Εσύ κι Εγώ) (1974), πάλι σε παραγωγή Κονιτσιώτη, σκηνοθεσία Ερρίκου Ανδρέου και με έξτρα κοσμοπολίτικη μουσική από τον Γιώργο Χατζηνάσιο οι βασικοί πρωταγωνιστές (Κώστας Πρέκας, Κορίνα Τσοπέη, Ντέμπoρα Ριντ) επίσης δεν είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας (ο Πρέκας είναι πιλότος, η Reede είναι η ερωμένη με το κότερο).

Μια ταινία που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή, αλλά έχει νότιο προάστιο στον τίτλο της, είναι το Έγκλημα στο Καβούρι (1974) του Κώστα Καραγιάννη, που παίχτηκε και στο εξωτερικό με ξένους τίτλους. Πρωταγωνιστεί σε κόντρα ρόλο ο Βαγγέλης Σειληνός ως Μάικ, υποδυόμενος έναν ιδιοκτήτη γραφείου τελετών, μανιακό δολοφόνο και βιαστή, κοινώς δράκο, κι ακόμα η εφοπλιστίνα Έλεν (Ντόροθι Μουρ), η οποία παντρεύτηκε τον καπετάνιο της εταιρείας της (Λάκης Κομνηνός), που θέλει, όμως, να τη βγάλει από τη μέση με τη βοήθεια του Μάικ, ώστε να ζήσει με την ερωμένη του (και την περιουσία που θα κληρονομήσει από τη γυναίκα του). Η ταινία «εκμεταλλεύεται» στον τίτλο της ένα αληθινό έγκλημα στο Καβούρι που συντάραξε και απασχόλησε το πανελλήνιο πολλά χρόνια, τη δολοφονία της Βρετανής δημοσιογράφου Αν Τσάπμαν στις 15 Οκτωβρίου 1971 (μια υπόθεση που παραμένει ανεξιχνίαστη).

Οι εμβληματικές ελληνικές ταινίες των '70s που γυρίστηκαν στα νότια προάστια Facebook Twitter
Ο Βαγγέλης Σειληνός ως Μάικ, υποδυόμενος έναν ιδιοκτήτη γραφείου τελετών, μανιακό δολοφόνο και βιαστή, κοινώς δράκο.

Νότιο προάστιο στον τίτλο του έχει και το Έγκλημα στη Γλυφάδα (1976) του Παναγιώτη Κωνσταντίνου (με Ανέστη Βλάχο, Τίνα Σπάθη, Κλέωνα Ζαμίδη κ.ά.), που έγινε πιο γνωστό με τον hardcore τίτλο Έξι διεστραμμένες ζητούν δολοφόνο. Μπορεί οι «διεστραμμένες» να μην ήταν έξι αλλά τρεις, όμως αυτή η ταινία είναι ό,τι πιο κοντινό (ελληνικό) στο ιταλικό giallo και με μουσική συνοδεία από Bimbo Jet και Diabolic Man μέχρι Pink Floyd («Set the controls for the heart of the sun!»).

Και στην Τελευταία Πτήση (1978) του Δημήτρη Δαδήρα έχουμε πιλότο (Νίκος Γαλανός) και αεροσυνοδό (Ελένη Ερήμου) για πρωταγωνιστές, μαζί με την ωραία συνοδευτική μουσική του Κώστα Καπνίση.

Ταινία με γυρίσματα στα νότια προάστια (λήψεις στην παραλιακή μπροστά από το Πολεμικό Κοιμητήριο στο Παλαιό Φάληρο κ.α.) είναι και το Μήλο του Σατανά (1979) σε σκηνοθεσία Όμηρου Ευστρατιάδη, με τον αστυνόμο Κώστα Πρέκα να τα καταφέρνει καλά...

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Οθόνες
2

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Για πρώτη φορά σε βινύλιο 5 έξοχα σάουντρακ του Μίμη Πλέσσα από τα '60s

Φώντας Τρούσας / Για πρώτη φορά σε βινύλιο 5 έξοχα σάουντρακ του Μίμη Πλέσσα από τα '60s

Noir-jazz, latin-jazz, cha-cha, striptease-jazz, blues και λοιπές groovy μουσικές, διαχρονικά αγαπημένες και πάντοτε σε ζήτηση, από τις ταινίες «Έγκλημα στα Παρασκήνια», «Εφιάλτης», «Ίλιγγος», «Εγωισμός» και «Ιστορία μιας Ζωής»
ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Πολ Σάιμον δεν ακούει καθόλου πλέον από το ένα αυτί αλλά η μουσική παραμένει βαθιά εντός του

Daily / Ο Πολ Σάιμον δεν ακούει καθόλου πλέον από το ένα αυτί αλλά η μουσική παραμένει βαθιά εντός του

Το ντοκιμαντέρ «In Restless Dreams: The Music of Paul Simon» αποτελεί μια συναρπαστική αναδρομή στη μακρά πορεία του σπουδαίου δημιουργού, από τους Simon and Garfunkel μέχρι σήμερα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η «Αιώνια Λιακάδα ενός Καθαρού Μυαλού» έγινε 20 χρονών

Οθόνες / Έρωτας και μνήμη: Η «Αιώνια Λιακάδα ενός Καθαρού Μυαλού» έγινε 20 χρονών

Η δημοφιλής ρομαντική ταινία με τον Τζιμ Κάρεϊ και την Κέιτ Γουίνσλετ συμπλήρωσε μια εικοσαετία από την αμερικανική της πρεμιέρα. Με αφορμή αυτή την επέτειο, την επισκεπτόμαστε ξανά και εξετάζουμε γιατί παραμένει αγαπητή μέχρι σήμερα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Τρία ελληνικά ντοκιμαντέρ του 26ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης που πρέπει να δείτε οπωσδήποτε

Οθόνες / Γιατί τα ελληνικά ντοκιμαντέρ είναι στο σύνολό τους καλύτερα από τις ταινίες μυθοπλασίας - Τρία παραδείγματα

Τα πολυσυζητημένα «Αδέσποτα Κορμιά», ένα ερωτικό προσκύνημα στη Σαπφώ και ένα στοιχειωμένο σκακιστικό καφενείο στην καρδιά του αθηναϊκού κέντρου: Τρεις ταινίες που ξεχώρισαν στο 26ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Υπάρχει άνθρωπος που δεν έκλαψε με το «One Day» του Netflix;

The Review / Υπάρχει άνθρωπος που δεν έκλαψε με το «One Day» του Netflix;

Ο Γιάννης Βασιλείου και η Ναταλία Πετρίτη συζητούν για τα συν και τα πλην της παραγωγής του Netflix, για τους λόγους που δέθηκαν οι θεατές μαζί της και για άλλες πρόσφατες παραγωγές που θα έκαναν ακόμα και μια πέτρα να κλάψει.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Πάθη, μίση, ανταλλαγή εραστών και ατέλειωτοι καβγάδες: Το μυστικό παρασκήνιο πίσω από τις βελούδινες ταινίες του Τζέιμς Άιβορι

Οθόνες / Πάθη, μίση, ατέλειωτοι καβγάδες: Το παρασκήνιο πίσω από τις βελούδινες ταινίες του Τζέιμς Άιβορι

Ένα νέο ντοκιμαντέρ για το ντουέτο του παραγωγού Ισμαήλ Μέρτσαντ και του σκηνοθέτη Τζέιμς Άιβορι καθιστά σαφές ότι τα υποβόσκοντα πάθη στις ταινίες τους δεν ήταν τίποτα σε σύγκριση με ό,τι συνέβαινε πίσω από την κάμερα.
THE LIFO TEAM
Lee Grant: «Η εξορία μου από το Χόλιγουντ ήταν η καλύτερη εκπαίδευση που θα μπορούσα να φανταστώ»

Οθόνες / Λι Γκραντ: Μια «ακυρωμένη» ηθοποιός, μια ακόμα ενεργή και αξιόλογη σκηνοθέτιδα

To τρομερό ταλέντο που έκανε μπαμ από μακριά και το Χόλιγουντ κατέστρεψε χωρίς αιτία βρίσκεται πια στην κορυφή της λίστας με τους μεγαλύτερους (σε ηλικία) εν ζωή σκηνοθέτες. Η ιστορία της ζωής και της καριέρας του κοριτσιού με την κλεμμένη νεότητα είναι συγκλονιστική.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
The Sopranos: Ο εθισμός του Τζέιμς Γκαντολφίνι στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά και το χάος στα γυρίσματα της κορυφαίας σειράς

Οθόνες / The Sopranos: Ο εθισμός του Τζέιμς Γκαντολφίνι στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά και το χάος στα γυρίσματα της κορυφαίας σειράς

Σ’ ένα νέο βιβλίο αποκαλύπτεται το μέγεθος των προβλημάτων που συχνά προκαλούσε η κατάσταση που βρισκόταν ο πρωταγωνιστής της εμβληματικής σειράς του HBO
THE LIFO TEAM
Μίσα Ντεφονσέκα: Η αληθινή ιστορία της γυναίκας που «έζησε με τους λύκους» και εξαπάτησε τους πάντες

Οθόνες / Μίσα Ντεφονσέκα: Η αληθινή ιστορία της γυναίκας που «έζησε με τους λύκους» και εξαπάτησε τους πάντες

Η ιστορία της τα είχε όλα. Ήταν δραματική, συγκινητική, μια ιστορία επιβίωσης ενός παιδιού, είχε αθωότητα, πίστη και το πιο δραματικό φόντο της πιο σκοτεινής περιόδου της ευρωπαϊκής ιστορίας, τις διώξεις και την εξόντωση των Εβραίων και το Ολοκαύτωμα. H απίστευτη αυτή ιστορία είναι τώρα ένα ντοκιμαντέρ που προβάλλεται στο Netflix.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
10 γυναικείες οσκαρικές πρωτιές

Οθόνες / Δέκα γυναικείες οσκαρικές πρωτιές που έγραψαν ιστορία

Η πρώτη μαύρη ηθοποιός, η πρώτη αυτόχθονας Αμερικανίδα, η πρώτη ΛΟΑΤΚΙ+ γυναίκα, η πρώτη που πήρε βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας ανταγωνιζόμενη τον πρώην σύζυγό της, η πρώτη zoomer και ως τώρα η μοναδική γεννηθείσα τον 21ο αιώνα με Όσκαρ.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αν μια ταινία δεν είναι στη συλλογή της Criterion, δεν μετράει, όσα βραβεία κι αν έχει πάρει

Οθόνες / Αν μια ταινία δεν είναι στη συλλογή της Criterion, δεν μετράει, όσα βραβεία κι αν έχει πάρει

Έχει διαμορφώσει γενιές κινηματογραφιστών που μεγάλωσαν υπό την επιρροή της, για την πλειονότητα των κινηματογραφόφιλων είναι κάτι σαν το Λούβρο, αλλά «με μια χιπ αύρα». Για πολλούς, η γνώμη της εταιρείας που επιλέγει 50 με 60 νέες ταινίες κάθε χρόνο μετράει περισσότερο από οποιαδήποτε τελετή απονομής βραβείων.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάτια Ερμητικά Κλειστά»: Η επιτάφια ονειροφαντασία του Στάνλεϊ Κιούμπρικ

Οθόνες / «Μάτια Ερμητικά Κλειστά»: Η επιτάφια ονειροφαντασία του Στάνλεϊ Κιούμπρικ

25 χρόνια συμπληρώνονται από τον θάνατο του σπουδαίου σκηνοθέτη, λίγους μήνες πριν από την πρεμιέρα του αριστουργηματικού, πολυδαίδαλου επιλόγου της ασυναγώνιστης φιλμογραφίας του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ