Μy sons, too young then: ο HOPE στο Αρχαιολογικό Μουσείο Άνδρου

Στο πρόσφατο έργο του HOPE είναι εμφανείς οι δύο νέες κατευθύνσεις: η αγάπη του για τις τρισδιάστατες συνθέσεις με ποικίλα υλικά που αναπαράγονται και στις δύο διαστάσεις και η ενασχόλησή του με τον πηλό, που «παραπέμπει σε φόρμες του απώτατου και πρόσφατου παρελθόντος».

Η νέα του έκθεση, που γίνεται σε όλους τους χώρους, εσωτερικούς και εξωτερικούς, του Αρχαιολογικού Μουσείου Άνδρου και περιέχει επιτοίχια κολάζ, τρισδιάστατες συνθέσεις, κεραμικές κατασκευές και την performance που έγινε την ημέρα των εγκαινίων και πλέον προβάλλεται στο video room του μουσείου, απλώνεται ανάμεσα στα πρωτότυπα αρχαιολογικά ευρήματα και γλυπτά, μέσα και έξω από τις προθήκες, αλλά και σε όλο το κτίριο του μουσείου.

Τα τελευταία χρόνια έχω αρχίσει να ασχολούμαι πολύ με τον πηλό και αυτή η καινούργια μορφή χειρωνακτικού έργου ανανεώνει τα εκφραστικά μου μέσα. Ειδικά αυτή η διαδικασία της απευθείας επαφής με το χώμα ως φορέα και μέτοχου του παρελθόντος με βοηθά να συνδεθώ και να διαχειριστώ με ευθύτητα τις φόρμες και την ουσία του αρχαιολογικού παρελθόντος.

«Η έκθεση στο Αρχαιολογικό Μουσείο Άνδρου διοργανώθηκε μετά την πρόσκληση που μου απηύθυνε ο επιμελητής της Στέφανος Κεραμίδας εκ μέρους της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων» λέει ο HOPE. «Το ενδιαφέρον του για την εικαστική μου έκφραση με προδιέθεσε εξαρχής θετικά, ειδικά αν λάβουμε υπόψη την επιθυμία μου, εδώ και καιρό, να κάνω έκθεση σε ένα αρχαιολογικό μουσείο. Καταφέραμε να πετύχουμε την ακεραιότητα που επιδιώκαμε σε αυτήν τη συνύπαρξη του έργου μου με τα αρχαιολογικά κατάλοιπα με τη βοήθεια της ουσιαστικής υποστήριξης από το Outset Contemporary Art Fund (Greece).

Το έργο μου χαρακτηρίζεται από τις ψηφιακές εκτυπώσεις μεγάλου μεγέθους που νομίζω πως έρχονται απευθείας από την αγάπη μου για τη street art. Αυτή ήταν η αφετηρία μου άλλωστε. Τα κομμάτια που συνθέτουν το αισθητικό αποτέλεσμα αυτών των οπτικών παζλ πολύ συχνά την προέρχονται από την αρχαιότητα ή εξωτικούς πολιτισμούς που με ενδιαφέρουν πολύ. Πάντα, βέβαια, αυτή η αισθητική βάση καλείται να υποστηρίξει το τελικό σύνολο, που νομίζω πως βγάζει μια γκροτέσκα διάθεση αλλά και ένα ψευδαισθητικό παιχνίδι που θυμίζει τοτέμ.

Τα τελευταία χρόνια έχω αρχίσει να ασχολούμαι πολύ με τον πηλό και αυτή η καινούργια μορφή χειρωνακτικού έργου ανανεώνει τα εκφραστικά μου μέσα. Ειδικά αυτή η διαδικασία της απευθείας επαφής με το χώμα ως φορέα και μέτοχου του παρελθόντος με βοηθά να συνδεθώ και να διαχειριστώ με ευθύτητα τις φόρμες και την ουσία του αρχαιολογικού παρελθόντος.

Η νέα του έκθεση, που γίνεται σε όλους τους χώρους, εσωτερικούς και εξωτερικούς, του Αρχαιολογικού Μουσείου Άνδρου, περιέχει επιτοίχια κολάζ, τρισδιάστατες συνθέσεις, κεραμικές κατασκευές και την performance που έγινε την ημέρα των εγκαινίων και πλέον προβάλλεται στο video room του μουσείου.

Το αποτέλεσμα, βέβαια, παρόλο που εμπνέεται από το εκτενές λεξιλόγιο της αρχαίας κεραμικής, ανασκευάζεται με μορφολογικά στοιχεία που αναιρούν τη συμμετρία και την αισθητική προτυποποίηση που χαρακτηρίζει τα μουσειακά κεραμικά. Αυτό που επιδιώκω ως αποτέλεσμα είναι να δημιουργήσω πολύμορφους φορείς νοημάτων.

Ο τίτλος της έκθεσης "My sons, too young then" αλλά και πολλά από τα κεραμικά μου συνδέονται με την αναπόφευκτη πλευρά του τέλους της ανθρώπινης ύπαρξης. Αγγεία στιλπνά, με μαύρη εφυάλωση, στέκονται σαν ίχνη της ζωής ανάμεσα στα σκεύη της αρχαίας καθημερινότητας, σαν αιώνιες τεφροδόχοι προσώπων που δεν υπάρχουν πια.

Αν προσέξετε όμως τη μορφή αυτών των κεραμικών, θα δείτε ένα παιχνίδισμα με τη ζωή, μια γκροτέσκα διάθεση που είναι αντανάκλαση του αδιάκοπου ανταγωνισμού μεταξύ του παρόντος και του παρελθόντος, ενός αγώνα που αέναα μας στιγματίζει.

Η ουσία αυτής μου της υπαρξιακής αναζήτησης λειτούργησε πολύ καλά και στην περφόρμανς που παρουσιάσαμε την ημέρα των εγκαινίων, της οποίας τη μουσική συνέθεσε ο Stergios π-tek και στην οποία συμμετείχαν οι Sugahspank και ο Chris Scott Moskovich.

Πλάνο από την performance που έγινε την ημέρα των εγκαινίων και πλέον προβάλλεται στο video room του μουσείου.

Και αυτή εμπνεύστηκε από μια πάλη, την πάλη της Αντιγόνης αλλά και του καθενός μας να βρει τον δρόμο του ανάμεσα στους νόμους που επιβάλλει η φύση μας και σε αυτούς που επιτάσσει το ανθρώπινο περιβάλλον μας. Νομίζω ότι η συνειδητοποίηση αυτής της αδιάκοπης σύγκρουσης μας κάνει να φαντάζουμε σαν μικροί Τιτάνες.

Νιώθω πολύ γεμάτος μετά την εμπειρία αυτής της περφόρμανς και της έκθεσης συνολικά. Χαίρομαι πολύ που ο επισκέπτης μπορεί να με ανακαλύψει και παράλληλα να ανακαλύψει το σώμα του και την υπαρξή του, περπατώντας σε ένα αρχαιολογικό μουσείο που ούτως ή άλλως είναι γεμάτο από αυτή την αύρα, τους ψιθύρους του παρελθόντος. Τα έργα μου υπήρχαν χωρίς εμένα, αλλά δεν μπορούσες να τα δεις».

Καταφέραμε να πετύχουμε την ακεραιότητα που επιδιώκαμε σε αυτήν τη συνύπαρξη του έργου μου με τα αρχαιολογικά κατάλοιπα με τη βοήθεια της ουσιαστικής υποστήριξης από το Outset Contemporary Art Fund (Greece)

Τα τελευταία χρόνια έχω αρχίσει να ασχολούμαι πολύ με τον πηλό και αυτή η καινούργια μορφή χειρωνακτικού έργου ανανεώνει τα εκφραστικά μου μέσα.

Ο τίτλος της έκθεσης "My sons, too young then" αλλά και πολλά από τα κεραμικά μου συνδέονται με την αναπόφευκτη πλευρά του τέλους της ανθρώπινης ύπαρξης. Αγγεία στιλπνά, με μαύρη εφυάλωση, στέκονται σαν ίχνη της ζωής ανάμεσα στα σκεύη της αρχαίας καθημερινότητας, σαν αιώνιες τεφροδόχοι προσώπων που δεν υπάρχουν πια.

Info:

Αρχαιολογικό Μουσείο Άνδρου, «Μy sons, too young then», έκθεση και performance του HOPE, 20 Ιουλίου-30 Σεπτεμβρίου.