Από το 2014 η K-Gold Temporary Gallery στην Αγία Παρασκευή Λέσβου φέρνει τη σύγχρονη τέχνη κοντά στο ευρύ κοινό μέσα από καινοτόμες πολιτιστικές και εκπαιδευτικές δράσεις. Αυτήν τη χρονιά ο επιμελητής Νικόλας Βαμβουκλής προσκάλεσε τον Έλληνα εικαστικό Γιώργο Mαραζιώτη, που ζει και εργάζεται στην Αμβέρσα και τo έργο του έχει παρουσιαστεί σε εκθέσεις διεθνώς, σε γκαλερί, ιδρύματα τέχνης και μουσεία, να παρουσιάσει την πρώτη του ατομική έκθεση στην Ελλάδα, με τίτλο «Blue Moon». Πρόκειται για μια in-situ εγκατάσταση που εστιάζει στην κατοίκηση και τις ανθρώπινες σχέσεις, μέσα από μια νέα σειρά γλυπτών και παρεμβάσεων.
Ο Γιώργος Μαραζιώτης συνεχίζει την εικαστική του έρευνα γύρω από τις ταυτότητες του ιδιωτικού χώρου, δημιουργώντας έργα που κινούνται μεταξύ πραγματικού και φαντασιακού. Εμβαθύνει στην ιδέα της εκτόπισης και στην ένταση που γεννιέται όταν αντικείμενα αποσπώνται από το αρχικό τους πλαίσιο και επανεμφανίζονται φορτισμένα με καινούργια νοήματα. Αυτή η μετατόπιση δεν αφορά μόνο την ύλη αλλά και την ίδια την εμπειρία της μετακίνησης από έναν τόπο σε έναν άλλον.
Αφετηρία της έκθεσης αποτελεί η καταγραφή προφορικών ιστοριών από πρώην ενοίκους της νεοκλασικής κατοικίας στην οποία σήμερα στεγάζεται η K-Gold Temporary Gallery, στην Αγία Παρασκευή Λέσβου.
Κάτω από ποιες συνθήκες μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα πλαίσιο οριζόντιας διαδικασίας μοιράσματος και αμοιβαιότητας; Πώς μπορούμε να αναδείξουμε την παιδαγωγική διάσταση της ανταλλαγής γνώσης χωρίς να την αναγάγουμε σε μεθοδολογικό εργαλείο;
Οι φωνές τους μετατρέπονται σε δυναμικά έργα από νέον, μάρμαρο, μέταλλο και καθρέφτη. Παράλληλα, ο καλλιτέχνης επαναφέρει στον χώρο αρχιτεκτονικά στοιχεία που είχαν αφαιρεθεί κατά την ανακαίνιση του κτιρίου, ως φορείς μνήμης και σύνδεσης με το παρελθόν. Το αποτέλεσμα είναι ένα υβριδικό τοπίο – οικείο και ταυτόχρονα αναπάντεχο. Ένα σκηνικό όπου προσωπικές και συλλογικές μαρτυρίες πλέκονται σε μια διαδρομή ανάμεσα σε θραύσματα ιστοριών και συναισθημάτων.
Ο Γιώργος Μαραζιώτης (γεν. 1984, Αθήνα) σπούδασε καλές τέχνες στο Βέλγιο, τις ΗΠΑ και το Hνωμένο Βασίλειο. To έργο του έχει παρουσιαστεί σε χώρους όπως ο χώρος σύγχρονης τέχνης Marres (Μάαστριχτ), ο εκθεσιακός χώρος του Ινστιτούτου AC (Νέα Υόρκη), η 7η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, η Σχολή Εικαστικών Τεχνών (SVA) της Νέας Υόρκης, η Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών της Αμβέρσας, η γκαλερί Box Freiraum (Βερολίνο), καθώς και τα μουσεία CICA (Νότια Κορέα), Μπενάκη, Matadero (Μαδρίτη) και Tinguely (Βασιλεία). Υπήρξε προσκεκλημένος καλλιτέχνης του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης της Μασαχουσέτης (MASS MoCA).
Παράλληλα, μια έκθεση την ίδια περίοδο με την ατομική του Γιώργου Μαραζιώτη συνδυάζει έργα από τη συλλογή της K-Gold Temporary Gallery με άλλα που δημιουργήθηκαν ειδικά για πρότζεκτ στη Λέσβο. Επαναφέρει στο προσκήνιο καλλιτέχνες με τους οποίους έχει συνεργαστεί η γκαλερί από το 2014 έως σήμερα, συστήνοντάς τους εκ νέου στο κοινό του νησιού. Συμμετέχουν, μεταξύ άλλων, η φωτογράφος Harley Weir, η σχεδιάστρια μόδας Grace Wales Bonner και ο γλύπτης Erwin Wurm. Τον Αύγουστο θα φιλοξενηθεί εκεί η Ελλάδα Δαμιανού, η οποία θα πραγματοποιήσει έρευνα γύρω από την έννοια των performative scenographies, με την υποστήριξη της Περιφέρειας Φλάνδρας. Η καλλιτέχνιδα δραστηριοποιείται στον χώρο της περφόρμανς, καθώς και στον ενδυματολογικό και σκηνογραφικό σχεδιασμό. Αυτή την περίοδο συνεργάζεται με τους χορογράφους Anne Teresa De Keersmaeker και Radouan Mriziga.
Γιώργος Μαραζιώτης, «Blue Moon»
12 Ιουλίου - 31 Αυγούστου 2025
Ωράριο λειτουργίας: Παρασκευή έως Κυριακή, 11:00-14:00 και 19:00-22:00
Είσοδος ελεύθερη
K-Gold Temporary Gallery
Αγία Παρασκευή, Λέσβος
Στις Σπέτσες με τη φωνή τεσσάρων καλλιτέχνιδων
Στις Σπέτσες, στην Αναργύρειο και Κοργιαλένειο Σχολή, από τον Μάιο του 2025 φιλοξενήθηκαν με το Anargyros Art Residency τέσσερις καλλιτέχνιδες, με τη σχολή να αποτελεί χώρο διαμονής, εργασίας και έκθεσης των τελικών τους έργων, σε επιμέλεια Εύας Βασλαματζή. Καρπός της εργασίας τους η έκθεση «School of Transitions» με διάρκεια από τις 21 Ιουνίου ως τις 20 Ιουλίου 2025.
Οι συμμετέχουσες ωθούνται να ανακαλύψουν άγνωστες πτυχές του νησιωτικού τοπίου πέρα από τις στερεοτυπικές αναφορές ενός τουριστικού προορισμού και να επεξεργαστούν και να ερμηνεύσουν την κοινωνική τους σημασία για την τοπική κοινότητα, σε διάλογο με αυτήν. Η ιδιαιτερότητα της νησιωτικής συνθήκης, που χαρακτηρίζεται παράλληλα από την απομόνωση και τη συνδεσιμότητα, μέσα από ένα δίκτυο αρχιπελάγους, είναι το ευρύτερο πλαίσιο που κατευθύνει το πρόγραμμα.
Στην εναρκτήρια χρονιά του, το residency εστιάζει στον χώρο όπου φιλοξενείται –στις Σχολές, όπως είναι γνωστός ο χώρος της ΑΚΣΣ στις Σπέτσες– ο οποίος λειτούργησε ως οικοτροφείο αρρένων από το 1927 έως και το 1983. Πώς μπορούμε να σκεφτούμε μια εναλλακτική σχολή σήμερα, σε αυτόν τον ιστορικά φορτισμένο χώρο; Κάτω από ποιες συνθήκες μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα πλαίσιο οριζόντιας διαδικασίας μοιράσματος και αμοιβαιότητας; Πώς μπορούμε να αναδείξουμε την παιδαγωγική διάσταση της ανταλλαγής γνώσης χωρίς να την αναγάγουμε σε μεθοδολογικό εργαλείο; Μέσα από την έρευνα και το έργο τεσσάρων καλλιτέχνιδων, της Rowena Hughes, της Κωνστάντζας Καψάλη, της Ναταλίας Μαντά και της Ιωάννας Παρασκευοπούλου, το πρόγραμμα με τίτλο «School of Transitions» φιλοδοξεί να δημιουργήσει μια εναλλακτική σχολή μέσα στη σχολή. Αυτή η κατεύθυνση αποτελεί μεθοδολογικό άξονα του προγράμματος η οποία αρθρώνεται μέσα από μια σειρά εργαστηρίων και συζητήσεων, ανοιχτών στο κοινό, που οργανώνονται από τις συμμετέχουσες καλλιτέχνιδες και τέσσερις εξωτερικές συνεργάτιδες, επιμελήτριες και εικαστικούς, τη Δάφνη Δραγώνα, τη Λήδα Παπακωνσταντίνου, τη Ayumi Paul και τη Rachael Rakes, αλλά και μέσα από μια σειρά πιο αυθόρμητων συναντήσεων και δραστηριοτήτων, όπως η συλλογική ανάγνωση κειμένων ή οι προβολές ταινιών αναφοράς για το έργο των συμμετεχουσών.
Η Rowena Hughes δουλεύει με την τεχνική του φωτογράμματος, αποδίδοντας φόρο τιμής σε μια από τις πρώτες γυναίκες βοτανολόγους και φωτογράφους που δούλεψαν με αυτό το μέσο καταγράφοντας τη φύση, την Anna Atkins. Μαζεύοντας υλικά από τις παραλίες και το φυσικό περιβάλλον γύρω από τη σχολή, όπως αχινούς και φύκια, αλλά και τεχνητά υπολείμματα που μερικές φορές παραπέμπουν σε φυσικές φόρμες, δημιουργεί συνθέσεις με τα αποτυπώματά τους, θολώνοντας περισσότερο τις διαφοροποιήσεις τους.
Η Κωνστάντζα Καψάλη καθοδηγείται στην έρευνά της από ένα ηχητικό μήνυμα που της απευθύνεται από μια κοντινή φίλη της, μια ειλικρινή και άμεση αφήγηση για την πρόσφατη απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου και την επίσκεψη στη βιβλιοθήκη του, όπου μέσα από τα βιβλία του σκιαγραφείται ένα απρόσμενο πορτρέτο του.
Η Ναταλία Μαντά θα ερευνήσει με ποικιλία μέσων –κεραμικά, υφάσματα, γλυπτά, ήχο και βίντεο– την έννοια της κυοφορίας, της δημιουργίας του ανθρώπινου συστήματος μέσα σε μια υγρή μάζα, μέσα από αρχετυπικές φόρμες χωρίς διαμεσολάβηση, που επανέρχονται στο έργο της. Εμπνευσμένη από τα χειροποίητα εργαλεία του πατέρα της (που δραστηριοποιούνταν στην ευρύτερη περιοχή του Πόρτο Χέλι) για τη μέτρηση του βυθού, η Μαντά αναζητά μια νέα ανατομία που να συνδέει το σώμα με το τοπίο, τη χρηστικότητα με το παιχνίδι, το τοπικό με το οικουμενικό.
Η Ιωάννα Παρασκευοπούλου θα πραγματοποιήσει μια ηχητική-χορευτική έρευνα πάνω στη χειρωνακτική εργασία και τα επαγγέλματα που σταδιακά εξαφανίζονται, εστιάζοντας στο σωματικό αποτύπωμα. Στο επίκεντρο του έργου βρίσκεται η σχέση του σώματος με το εργαλείο, η επανάληψη και η σιωπηλή τελετουργία που διαμορφώνεται μέσα από την καθημερινή επαφή με το υλικό. Συνδυάζοντας ήχο, εικόνα και κίνηση, το έργο επιχειρεί να δημιουργήσει έναν παραστατικό φόρο τιμής στην αθέατη χορογραφία της χειρωνακτικής εργασίας – μια χορογραφία που εκτελείται καθημερινά σε εργαστήρια, κουζίνες, χωράφια και συνεργεία.
Αναργύρειος και Κοργιαλένειος Σχολή Σπετσών, «School of Transitions»
Διάρκεια έκθεσης: 21/06-20/07/2025
Ωράριο λειτουργίας: καθημερινά 6 μ.μ. - 10 μ.μ.
Καλλιτέχνιδες:
Rowena Hughes (1979, Λονδίνο)
Κωνστάντζα Καψάλη (1989, Θεσσαλονίκη)
Ναταλία Μαντά (1994, Αθήνα)
Ιωάννα Παρασκευοπούλου (1984, Καλαμάτα)
Επιμέλεια:
Εύα Βασλαματζή
