Το καλοκαίρι της σύγχρονης τέχνης αποκαλύπτεται σε Χίο και Κύθνο

Το καλοκαίρι της σύγχρονης τέχνης αποκαλύπτεται σε Χίο και Κύθνο Facebook Twitter
Στην Κύθνο, η Ναταλία Μαντά εξετάζει τη λαογραφία του νησιού, καθώς και παραδοσιακές τεχνικές χειροτεχνίας, όπως η υφαντική και η κεραμική.
0

Για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά στην Κύθνο, το Thermia Project επιστρέφει με τρεις συμμετέχουσες/-οντες καλλιτέχνιδες/-ες για το 2025, την Ευγενία Βερελή, τον Ιάσονα Καμπάνη και τη Ναταλία Μαντά, με τη φετινή θεματική να εστιάζει στα πλάσματα των τοπικών μύθων, παραμυθιών και δημοτικών τραγουδιών, μέσα από μια σύγχρονη εικαστική προσέγγιση.

Από τη φιλοξενία τους στο νησί θα προκύψει η ομαδική έκθεση «Hidden Mythologies», σε επιμέλεια της Οντέτ Κουζού, η οποία θα φιλοξενηθεί στο δημοτικό σχολείο στη Χώρα της Κύθνου, από τις 12 έως τις 20 Ιουλίου 2025, με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.

Τα έργα που θα παρουσιαστούν αντλούν έμπνευση από τα πλάσματα που κατοικούν στη λαϊκή φαντασία, όπως αυτά εμφανίζονται σε παραμύθια, δημοτικά τραγούδια, θρύλους, μύθους και τοπικά έθιμα. Τέτοια όντα, τέρατα, στοιχειά και φανταστικά πλάσματα, που ακόμη και σήμερα ακούμε στα στενά του νησιού να ψιθυρίζουν και να μιλούν γι' αυτά, δημιουργούν μια αόρατη αλλά αισθητή παρουσία που συνδέει το παρελθόν με το παρόν, τη φαντασία με τη συλλογική μνήμη, το ανθρώπινο με το «Άλλο». Η φετινή θεματική εξετάζει τη θέση των φανταστικών πλασμάτων στην καθημερινή ζωή και την πολιτισμική δομή μικρών, απομακρυσμένων κοινοτήτων, όπως αυτή της Κύθνου.

Σε έναν κόσμο που δίνει προτεραιότητα στο καινούργιο και απορρίπτει το παλιό, η έκθεση  «Κάποτε ήμασταν κήποι» εξετάζει την επιθυμία μας να παραμένουμε ζωντανοί και επίκαιροι. Πώς πορευόμαστε ανάμεσα στη μνήμη και στη λήθη, ανάμεσα στην ανάπτυξη και την παρακμή;

To έργο της Ευγενίας Βερελή αντλεί έμπνευση από τα όνειρα, τη μυθολογία, τη λαϊκή τέχνη, τη μεσαιωνική ζωγραφική, τη λογοτεχνία, την αρχιτεκτονική, ακόμη και την ποπ κουλτούρα. Εργάζεται κυρίως με κεραμικά και σχέδιο σε χαρτί, χρησιμοποιώντας αυτά τα μέσα για να δημιουργήσει αφηγήσεις που αντανακλούν τις ατέλειες, τις ηδονές και τις πολυπλοκότητες της κοινωνίας, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός ζωγραφικού και γλυπτικού μικρόκοσμου που επιχειρεί να υφάνει ιστορίες μέσα από τη φαντασία και τον αυτοσχεδιασμό. Μέρος της αναζήτησής της ήταν οι αρχιτεκτονικές μορφές και τα μοτίβα που εμφανίζονται τόσο στην παραδοσιακή διακόσμηση των κτιρίων όσο και στους βυζαντινούς και αρχαιολογικούς χώρους· δηλαδή τα καλλιτεχνικά στοιχεία και αντικείμενα που αποτελούν αρχιτεκτονικά υλικά και μέρος της οικοδομικής ιστορίας του νησιού. Αυτά εν γένει μπορούν να βρεθούν στις καμινάδες, στα σαμάρια των ζώων, στις υδρορροές, στα σχέδια των αρμών πάνω στις πέτρινες πλάκες, αλλά και στις ιστορίες και τα παραμύθια της Κύθνου. Μια ιδιαίτερη αναφορά στα έργα της προέρχεται από τις διαδρομές που την οδήγησαν στο μεσαιωνικό Κάστρο της Ωριάς, όπου τα σύμβολα και οι φιγούρες που ανακάλυψε λειτουργούν ως επαναλαμβανόμενα μοτίβα στον χώρο και τον χρόνο, συνδέοντας τους ανθρώπους τόσο με τον τόπο όσο και με το παρελθόν.

Το καλοκαίρι της σύγχρονης τέχνης αποκαλύπτεται σε Χίο και Κύθνο Facebook Twitter
To έργο της Ευγενίας Βερελή αντλεί έμπνευση από τα όνειρα, τη μυθολογία, τη λαϊκή τέχνη, τη μεσαιωνική ζωγραφική, τη λογοτεχνία, την αρχιτεκτονική, ακόμη και την ποπ κουλτούρα.

H Ναταλία Μαντά θέτει στο επίκεντρο της εικαστικής της έρευνας την έννοια της μνήμης σε συνάρτηση με τον χρόνο. Το έργο της περιστρέφεται γύρω από την εξερεύνηση του μυθολογικού στοιχείου ως αποκάλυψη μιας εσωτερικής μνήμης που ζωντανεύει στο παρόν και σχετίζεται με την τοπική και παγκόσμια ιστορία. 

Στην Κύθνο, η Μαντά εξερευνά τους μύθους που αναφέρονται σε «πλάσματα», καθώς και ιστορίες, γρίφους και παραμύθια τα οποία σχετίζονται με υπερφυσικά και φανταστικά στοιχεία. Στο πλαίσιο της έρευνάς της, εξετάζει τη λαογραφία του νησιού καθώς και παραδοσιακές τεχνικές χειροτεχνίας, όπως η υφαντική και η κεραμική. Στην έκθεση θα παρουσιάσει μια εγκατάσταση από υλικά και δομές τα οποία είναι εμπνευσμένα από αρχαιολογικά ευρήματα, χρηστικά σκεύη, μύθους, ιστορίες αλλά και το ίδιο το τοπίο του νησιού. Η Μαντά δημιουργεί μια γλυπτική εγκατάσταση με τη χρήση δομικών στοιχείων, όπως τα τούβλα, ο πηλός και το φυσικό σκοινί που μυρίζει χορτάρι, στοιχεία που μας παραπέμπουν στις βασικές κοινωνικές δομές και τις πρωτογενείς ανάγκες. 

Το καλοκαίρι της σύγχρονης τέχνης αποκαλύπτεται σε Χίο και Κύθνο Facebook Twitter
Το έργο και η έρευνα του Ιάσονα Καμπάνη εστιάζουν στη συγγένεια του ανθρώπου με τον φυσικό κόσμο και στις ανιμιστικές ρίζες της μεσογειακής κουλτούρας.

Το έργο και η έρευνα του Ιάσονα Καμπάνη εστιάζουν στη συγγένεια του ανθρώπου με τον φυσικό κόσμο και στις ανιμιστικές ρίζες της μεσογειακής κουλτούρας. Μέσα από τη θέση των ζώων και των μη ανθρώπινων φυσικών οντοτήτων, ο καλλιτέχνης αμφισβητεί ανθρωποκεντρικές αντιλήψεις που έχουν διαρρήξει την αίσθηση της οικουμενικότητας. Στην Κύθνο, ο Καμπάνης εκκινεί την καλλιτεχνική του έρευνα περιπλανώμενος στο «νησί των Δρυόπων», διερευνώντας τις σχέσεις των ανθρώπων με τη φύση όπως αυτές αποτυπώνονται στον αρχαίο της κόσμο και στην πολιτισμική κληρονομιά που έχει επιβιώσει μέχρι σήμερα. Το σώμα των ζωγραφικών έργων που θα παρουσιάσει στην έκθεση εστιάζει σε δύο αλληλεπιδρώντα σύμβολα που αναδύονται καθ’ όλη τη διάρκεια της εικαστικής του αναζήτησης στην Κύθνο: στην αίσθηση της ύπαρξης ενός πνεύματος, προστάτιδας της φύσης, της Πότνιας Θηρών, και στην καρέκλα ως ένα σημείο δέσμευσης με τον τόπο.

«Κάποτε ήμασταν κήποι» στη Χίο

Το καλοκαίρι της σύγχρονης τέχνης αποκαλύπτεται σε Χίο και Κύθνο Facebook Twitter
Teresa Solar Abboud, Απεριόριστα, 2024.

Πέντε χρόνια συμπληρώνει φέτος η DEO, ο οργανισμός σύγχρονης τέχνης της Χίου, και παρουσιάζει μια μεγάλης κλίμακας εικαστική έκθεση με τίτλο «Κάποτε ήμασταν κήποι», στην οποία συμμετέχουν 12 καλλιτέχνες διεθνούς φήμης. Η έκθεση θα διαρκέσει από τις 5 Ιουλίου ως τις 7 Σεπτεμβρίου. 

Πρωτότυπα έργα δημιουργημένα ειδικά για την DEO, μαζί με υφιστάμενα έργα, σε μια πολυφωνία μέσων –γλυπτά, κεραμικά, εγκαταστάσεις και μια μοναδική κηποτεχνική αναδημιουργία–, θα εγκατασταθούν σε έναν υπαίθριο χώρο 30 στρεμμάτων, ένα τυπικό περιβόλι του Κάμπου της Χίου, το οποίο ανοίγει για πρώτη φορά στο κοινό για το διάστημα του καλοκαιριού. Σε επιμέλεια Άκη Κόκκινου, στο ιστορικό κτήμα Καράβα (Καράβικο), η έκθεση εξετάζει τους αναπόφευκτους κύκλους της ανάπτυξης και της παρακμής, διερευνώντας τη φθορά των σωμάτων, των ιδεών, των χώρων και των σχέσεων μέσα από τον συμβολισμό του κήπου.

Το καλοκαίρι της σύγχρονης τέχνης αποκαλύπτεται σε Χίο και Κύθνο Facebook Twitter
Yaşam Şaşmazer, Άτιτλο (Παραδίδεσθαι), 2020. Φωτ.: Kayhan Kaygusuz

Η έκθεση περιλαμβάνει νέα έργα, ειδικά σχεδιασμένα για τον συγκεκριμένο χώρο, μαζί με υφιστάμενα έργα και μια κηποτεχνική αναδημιουργία, από δώδεκα διεθνείς καλλιτέχνες/ιδες: τους Mohammad Alfaraj, Μάρθα Δημητροπούλου, Derek Jarman, Emre Hüner, Μαρία Λοϊζίδου, Ανέστη Μιχάλη, Ναταλία Παπαδοπούλου, Yaşam Şaşmazer, Σωκράτη Σωκράτους, Teresa Solar Abboud, Τεό Τριανταφυλλίδη και Adriana Varejão. Ο καθένας και η καθεμιά τους εξετάζει πώς συνυπάρχουν οι πράξεις φροντίδας και οι τροχιές φθοράς, ανιχνεύοντας τα μεταβαλλόμενα όρια μεταξύ ακμής, παραμέλησης και μεταμόρφωσης. Τα έργα τους διατρέχουν την ευθραυστότητα του σώματος, τη διάβρωση των ιδεών, τη μεταμόρφωση των τοπίων και την ευπάθεια των σχέσεων, υφαίνοντας μια αφήγηση που αφορά τόσο την απώλεια όσο και την ανανέωση.

Η έκθεση «Κάποτε ήμασταν κήποι» είναι τελικά ένας διαλογισμός για την αποδοχή. Δεν παρέχει απαντήσεις αλλά καλεί τους θεατές να σταθούν στα ερωτήματα: τι μένει όταν το σώμα εξασθενεί, όταν μια ιδέα ξεθωριάζει, όταν ένας χώρος καταρρέει; Στα περιβόλια του Κάμπου, όπως και στα έργα των δώδεκα καλλιτεχνών, βρίσκουμε μια οδυνηρή υπενθύμιση ότι το να είσαι ζωντανός σημαίνει να βρίσκεσαι σε μια κατάσταση συνεχούς γίγνεσθαι. Ο κήπος, όπως και η μνήμη, δεν είναι ποτέ στατικός – είναι μια ζωντανή οντότητα που αναπνέει και διαμορφώνεται από τα χέρια που τον φροντίζουν και τις δυνάμεις που τον διαβρώνουν. Αυτή η έκθεση είναι μια ωδή σε αυτή την εύθραυστη ομορφιά, μια απόδειξη της αξιοπρέπειας εκείνου που παραμένει ακόμη και όταν ξεθωριάζει. 

Θα πλαισιωθεί από ένα πλούσιο πρόγραμμα παράλληλων δράσεων, οι οποίες θα πραγματοποιούνται καθ’ όλη τη διάρκεια της εικαστικής έκθεσης και θα περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, εκπαιδευτικές δραστηριότητες για παιδιά, ξεναγήσεις στην έκθεση, περιπάτους στον Κάμπο, ομιλίες, προβολές, ανοιχτό αναγνωστήριο και ποικίλες ακόμα δραστηριότητες, σε συνεργασία με τοπικούς φορείς, συλλόγους και οντότητες. 

Το καλοκαίρι της σύγχρονης τέχνης αποκαλύπτεται σε Χίο και Κύθνο Facebook Twitter
Adriana Varejão, Πανάκεια η Φανταστική, 2008. Φωτ.: Vicente de Mello

Στην ουσία της, η έκθεση «Κάποτε ήμασταν κήποι» εξετάζει την ένταση ανάμεσα στη διατήρηση και στη μεταμόρφωση. Σε έναν κόσμο που δίνει προτεραιότητα στο καινούργιο και απορρίπτει το παλιό, η έκθεση εξετάζει την επιθυμία μας να παραμένουμε ζωντανοί και επίκαιροι. Πώς πορευόμαστε ανάμεσα στη μνήμη και στη λήθη, ανάμεσα στην ανάπτυξη και την παρακμή; Το σώμα, όπως και ένας κήπος, είναι ένας τόπος συνεχών αλλαγών, που χαρακτηρίζεται τόσο από ευαλωτότητα όσο και από ήρεμη ανθεκτικότητα. Η διαδικασία της γήρανσης, που συχνά γίνεται αντιληπτή ως διάβρωση, μπορεί επίσης να προσφέρει ένα διαφορετικό είδος ελευθερίας: μια απελευθέρωση από τις απαιτήσεις της νεότητας και της παραγωγικότητας, και μια αποδοχή της ατέλειας και της παροδικότητας.

Οι καλλιτέχνες προβληματίζονται για τη βιαιότητα των συστημάτων –φυσικών, πολιτιστικών και θεσμικών– που υπαγορεύουν τι καλλιεργείται και τι αφήνεται να μαραθεί. Η φθορά, που τόσο συχνά φοβόμαστε, επαναπροσδιορίζεται εδώ ως ένα είδος ομορφιάς: μια διαδικασία μετασχηματισμού και όχι μια κατάληξη. Τα σώματά μας, οι ιστορίες μας και οι σχέσεις μας μοιάζουν με έναν κήπο που απαιτεί συνεχή φροντίδα αλλά υπόκειται πάντα στις δυνάμεις του χρόνου.

Η έκθεση «Hidden Mythologies», σε επιμέλεια της Οντέτ Κουζού, στο πλαίσιο του φετινού Thermia Project, με συμμετέχουσες/-οντες καλλιτέχνιδες/-ες την Ευγενία Βερελή, τον Ιάσονα Καμπάνη και τη Ναταλία Μαντά, θα παρουσιαστεί στο δημοτικό σχολείο στη Χώρα της Κύθνου, από 12 έως 20 Ιουλίου 2025, με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.

Η έκθεση «Κάποτε ήμασταν κήποι» της DEO, σε επιμέλεια του Άκη Κόκκινου, στο ιστορικό κτήμα Καράβα (Καράβικο), στον Κάμπο της Χίου, θα διαρκέσει από τις 5 Ιουλίου έως τις 7 Σεπτεμβρίου 2025.

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Γύζης, Παρθένης, Τσαρούχης σε μια εξαιρετική έκθεση στα Χανιά

Εικαστικά / Γύζης, Παρθένης, Τσαρούχης σε μια εξαιρετική έκθεση στα Χανιά

Η έκθεση «Διαδρομές στην τέχνη. Έργα από τη Συλλογή της Τράπεζας της Ελλάδος» στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων ξεδιπλώνει 150 χρόνια εικαστικής δημιουργίας μέσα από 99 έργα εμβληματικών και σύγχρονων δημιουργών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Άγγελος Παπαδημητρίου ανάγει το κοινό γούστο σε καλλιτεχνική χειρονομία μεγάλης δυναμικής 

Εικαστικά / Το νέο έργο του Άγγελου Παπαδημητρίου είναι ένα εικονοστάσι για τα όνειρά μας

Ο αγαπημένος καλλιτέχνης επιστρέφει με ένα νέο έργο-εγκατάσταση στην Πινακοθήκη του Μουσείου Βορρέ, έναν χαιρετισμό στην Ελλάδα της Κάλλας και του Καβάφη, του Αττίκ και της Στέλλας Γκρέκα· μιας εποχής μεγάλης ευαισθησίας που έχει πια χαθεί.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η Ραλλού Μάνου, ο Γρηγόρης Σεμιτέκολο και η Ναυσικά Πάστρα σε μια συνάντηση με τη σύγχρονη τέχνη σε ένα εργοστάσιο στον Πειραιά

Εικαστικά / Η Ραλλού Μάνου, ο Γρηγόρης Σεμιτέκολο και η Ναυσικά Πάστρα «συνομιλούν» με τη σύγχρονη τέχνη

Οι τρεις Έλληνες πρωτοπόροι καλλιτέχνες που στιγμάτισαν την ελληνική δημιουργία, σε μια απρόσμενη διαγενεακή συνάντηση με τη Sagg Napoli και τον Mungo Thomson, σε ένα εργοστάσιο στον Πειραιά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ανιχνεύοντας το έργο έντεκα εμβληματικών Ελλήνων και Ελληνίδων καλλιτεχνών

Εικαστικά / «Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Η νέα έκθεση του Μουσείου Μπενάκη, χαρτογραφεί την πορεία έντεκα Ελλήνων και Ελληνίδων εικαστικών και θέτει ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα: «Σε μια πορεία πλούσια, γεμάτη ανατροπές αλλά και επαναλήψεις, ποιες ήταν οι πρωτόλειες αναζητήσεις τους, στις οποίες επέτρεψαν ακολούθως να εισχωρήσουν στις ώριμες αποφάσεις τους»
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Εικαστικά / Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Μια έκθεση στο Μουσείο Γουίτνεϊ ενώνει διαφορετικές φωνές και αποκαλύπτει την άγνωστη ως τώρα τάση Αμερικανών καλλιτεχνών που στράφηκαν στον σουρεαλισμό για να εκφράσουν την ταραχώδη δεκαετία του '60.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
"Η κούνια" του Φραγκονάρ: Στο φως τα ζουμερά μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Εικαστικά / «Η Κούνια» του Φραγκονάρ: Τα μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Η περίφημη «Κούνια» με τη σκηνοθεσία της συνεύρεσης των σωμάτων και των ψυχών με τρόπο ακόλαστο, πονηρό ή ανοιχτό σε μια νέα ηθική, έργο – σταρ της περίφημης συλλογής Wallace στο Λονδίνο, αποκαταστάθηκε φέρνοντας στο φως άτακτες λεπτομέρειες που ενισχύουν την αυθάδεια του έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ειρήνη Παναγοπούλου

Εικαστικά / Ειρήνη Παναγοπούλου: Η μεγάλη Ελληνίδα συλλέκτρια Τέχνης μιλά στη LIFO

Η γνωστή συλλέκτρια μιλά στη LiFO για το ταξίδι της στην τέχνη μέσα από τη συγκρότηση της μεγάλης και σπάνιας συλλογής της, μέρος της οποίας θα δούμε με αφορμή την έκθεση «Fernweh ή νοσταλγία για άγνωστους τόπους».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Εικαστικά / Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Η γεννημένη στο Ελσίνκι καλλιτέχνιδα που κέρδισε το βραβείο Young Artist της φετινής Art Athina μιλάει για το έργο της που βασίζεται στην αίσθηση του κατεπείγοντος, στη χειρωνακτική εργασία και στη σχέση της με τη γλώσσα. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα «χρονικό της αναισθησίας» με έργα υψηλής δόνησης 

Εικαστικά / Κωνσταντίνος Λαδιανός: «Πού πήγε όλη αυτή η επιδεξιότητα των χεριών που είχαν οι παλιότεροι»

Η παράδοση, η αγιολογική γραμματεία και η λαϊκή μυθολογία συνυπάρχουν στον κόσμο του ταλαντούχου καλλιτέχνη, εμπλέκοντας το προσωπικό βίωμα με καθηλωτικές αλληγορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Εικαστικά / Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Με το έργο του στον εξωτερικό χώρο του μουσείου ο Michael Rakowitz συνομιλεί με τα έργα της κλασικής αρχαιότητας και υπενθυμίζει τα μάταια ταξίδια ανθρώπων και πολιτιστικών αγαθών που «ξεσπιτώνονται».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Εικαστικά / Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Με πυρήνα της συλλογής του Λόντερ ένα από τα διασημότερα έργα του Κλιμτ, που εκτιμάται ότι η πώλησή του θα ξεπεράσει τα 150 εκατομμύρια δολάρια, η βραδιά της δημοπρασίας στον οίκο Sotheby’s φιλοδοξεί να προσελκύσει ξανά τους μεγάλους συλλέκτες. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζένη Μαρκέτου

Οι Αθηναίοι / Τζένη Μαρκέτου: «Οι καλλιτέχνες δεν έχουμε ανακαλύψει τον τροχό»

Στην Αμερική έμαθε πως η τέχνη είναι κοινωνική υπόθεση, πως ο κόσμος δεν εξαντλείται στις γκαλερί. Η πρώτη της παρέμβαση σε δημόσιο χώρο, που προκάλεσε αντιδράσεις, της δίδαξε ότι ένα έργο οφείλει να μοιάζει σαν να υπήρχε πάντα εκεί. Με τη νέα της εγκατάσταση στο Μέγαρο Μουσικής μάς υπενθυμίζει ότι δεν είμαστε οι πρωταγωνιστές της φύσης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σεπτέμβρης της Art Athina 2025

Εικαστικά / Art Athina 2025: Το τώρα και το μετά της σύγχρονης τέχνης

Ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία, ψηφιακή τέχνη: Το ανάγλυφο του παγκόσμιου εικαστικού χάρτη έτσι όπως διαμορφώνεται μέσα από την ελληνική και ξένη παραγωγή, και αναδεικνύεται στην ετήσια φουάρ που πραγματοποιείται ξανά στο Ζάππειο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Εικαστικά / Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Με τo «Δωμάτιο Απόδρασης», μια εγκατάσταση ερευνητική και παιγνιώδη, βασισμένη στην ιδέα της φιλοσοφίας και την παραίσθηση του ψηφιακού κόσμου, θα μας εκπροσωπήσει στην 61η Μπιενάλε Βενετίας ο καταξιωμένος εικαστικός και αρχιτέκτονας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ