Το να βρεθείς στο Βερολίνο, δεν είναι αυτό που λέμε όνειρο ζωής, αλλά σίγουρα είναι μια εμπειρία, όπως κάθε ταξίδι.
Άλλη κουλτούρα, άλλος αέρας... Γερμανικός και σίγουρα μια ευκαιρία να το κρίνεις και να το συγκρίνεις με την καθημερινότητα της Αθήνας. Όταν το ταξίδι συνδυάζεται με δουλειά και ευχαρίστηση, όπως το Final Four της Euroleague τότε ο μεγεθυντικός φακός και η πίεση του χρόνου τονίζουν τις λεπτομέρειες και μπορούν να σε οδηγήσουν σε εσφαλμένα συμπεράσματα. Αλλά σημασία, έτσι κι αλλιώς έχει το ταξίδι...
Έπειτα από τρεις μέρες διαμονής, κρύας μπύρας, γερμανικής κουζίνας (sic) και 4 αγώνων μπάσκετ καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι η Αθήνα δεν θα γίνει ποτέ Βερολίνο για συγκεκριμένους λόγους:
Για την ησυχία της πόλης
Τι κι αν το Βερολίνο διοργάνωνε το ίδιο Σαββατοκύριακο το Final Four της Euroleague και το τελικό του Κυπέλλου Γερμανίας στο ποδόσφαιρο, τίποτα δεν διατάραξε τις συνήθειες της πόλης. Ούτε οι φωνακλάδες Έλληνες και Τούρκοι φίλαθλοι, ούτε οι Γερμανοί οπαδοί της Λεβερκούζεν και της Καϊζερσλάουτερν. Κι όλα αυτά ενώ βρισκόμαστε στην τελική ευθεία των ευρωεκλογών, με τους υποψήφιους να μην «ενοχλούν» τους κατοίκους.
Για τις προεκλογικές αφίσες
Μιας και αναφερθήκαμε στις Ευρωεκλογές οι κολώνες του Βερολίνου ήταν γεμάτες από προεκλογικές αφίσες. Ούτε στην Αθήνα τον καιρό της έντονες πολιτικής αντιπαράθεσης. Τότε που οι κολώνες, αλλά και η κάθε γωνιά της πόλης γέμιζαν με τα πρόσωπα των επίδοξων «σωτήρων» και ανάμεσά τους ξεπρόβαλαν λαϊκοί αοιδοί των «πολιτιστικών κέντρων» της Συγγρού, της παραλιακής και των προαστίων.
Για την φοροδιαφυγή
Μπορεί να βρίσκεσαι στην πρωτεύουσα της Γερμανίας, της τάξης και της δημοσιονομικής πειθαρχίας, αλλά δεν είναι σίγουρο ότι θα πάρεις απόδειξη. Ούτε φυσικά ότι θα πληρώσεις με κάρτα σε όλα τα μαγαζιά. Για διασύνδεση pos με ταμειακές μηχανές ούτε συζήτηση, καθώς όπως φαίνεται η Ελλάδα είναι... έτη φωτός μπροστά. Μάλλον θα πρέπει να εξάγουμε την τεχνογνωσία μας στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής.
Για το φαγητό και τον καφέ
Για να φας καλά και σχετικά φθηνά, μάλλον η επιλογή σου θα πρέπει να είναι μαγαζιά με ανατολίτικη κουζίνα. Ντονέρ, κεμπάπ και μπύρα κρύα. Ο καφές και το ντόνατ μάλλον θα σε πονέσουν στην τσέπη. Αν μάλιστα βρεις και μαγαζί που δεν προσφέρει ζάχαρη (!), τότε θα είναι κυριολεκτικά πικρός καφές. Σκέψου να έχεις επιλέξει, μες στην άγνοια σου, ένα βερολινέζικο καφέ και όταν πας ταμείο να ενημερώνεσαι ότι δεν προσφέρεται ζάχαρη. Ούτε τουαλέτα. Βέβαια σχεδόν σε όλα τα καφέ θα πρέπει να ξεχάσεις ζαχαρίνη, στέβια ή κάποιο άλλο γλυκαντικό. Ζάχαρη λευκή, λίγη μαύρη κι αν σου αρέσει. Όπως και να το δεις σαν την Ελλάδα, καφέ, δεν έχει.
Για τις αθλητικές διοργανώσεις
Αν τύχει και βρεθείς σε μεγάλη αθλητική διοργάνωση, όπως το Final Four, να εύχεσαι να (μην) είναι μακρύς ο δρόμος για να βρεις την θέση σου. Εμείς πάλι απολαύσαμε το ταξίδι μέχρι να βρούμε την θέση μας. Από τους εθελοντές μέχρι τους διοργανωτές κανείς τους δεν ήξερε να μας καθοδηγήσει. Τουλάχιστον ανακαλύψαμε, κάθε πόρτα και θύρα της Uber Arena μέχρι να καταφέρουμε να συνεννοηθούμε στα αγγλικά. Kαι μάλιστα σε ένα μεγάλο διεθνές (!) γεγονός. Στην Ελλάδα μπορεί να πληρώσαμε κάτι παραπάνω, αλλά μάθαμε να διοργανώνουμε αγώνες, όχι αστεία.
Για την φανταστική ατμόσφαιρα στον τελικό του Κυπέλλου Γερμανίας
Σχεδόν την ίδια ώρα που Λεβερκούζεν και Καϊζερσλάουτερ μονομαχούσαν στο Ολυμπιακό στάδιο του Βερολίνου, σχεδόν 2.000 χλμ πιο μακριά, Παναθηναϊκός και Άρης έδιναν τον δικό τους τελικό στο Πανθεσσαλικό στάδιο. Η σύγκριση ανάμεσα στους δύο τελικούς από την τηλεόραση σε οδηγεί σε... Grexit. Άλλωστε στην Ελλάδα δεν μπορούσες να είσαι στις εξέδρες για να διαμορφώσεις διαφορετική άποψη. Είπαμε μάθαμε να διοργανώνουμε διεθνείς αγώνες, όχι εγχώριους.
Για τις κόκκινες κάλτσες με σαγιονάρες στις βιτρίνες
Φαντάσου να έβλεπες σε βιτρίνα κεντρικού καταστήματος κούκλα με κόκκινες κάλτσες και σαγιονάρες. Όχι, φαντάσου το. Στο Βερολίνο μπορείς να το δεις.
Για τους ποδηλατόδρομους
Κάθε γωνία, κάθε 100 μέτρα, και ένα πάρκινγκ για ποδήλατα και ηλεκτρικά πατίνια. Φυσικά σε όλους τους δρόμους, υπάρχουν ειδικές λωρίδες για τα ποδήλατα και τα πατίνια και χωρίς να διανοηθεί κάποιος οδηγός αυτοκινήτου να τις παραβιάσει. Την ίδια ώρα στην Ελλάδα, το να κυκλοφορείς με ποδήλατο ή ηλεκτρικό πατίνι μοιάζει με απόπειρα... αυτοκτονίας.
Για τις βόλτες στα πάρκα
Στα πάρκα (πληθυντικός αριθμός) οικογένειες, παρέες, ζευγάρια απολαμβάνουν δρώμενα, υπηρεσίες και χαίρονται τον ανοιξιάτικο (;) ήλιο. Στην Ελλάδα ψάχνεις αρχικά να βρεις τα πάρκα και στη συνέχεια τα υπόλοιπα.
Τελικά δεν θα γίνουμε ποτέ Βερολίνο, αλλά και αυτοί δεν θα γίνουν ποτέ... Ελλάδα.
