Τελικά, πόσο Μasterchef τρώμε στην κουζίνα μας;

Τελικά, πόσο Μasterchef τρώμε στην κουζίνα μας; Facebook Twitter
Οι αφροί, τα ζελέ, οι παγωμένες σκόνες και όλα αυτά που ανακάλυψε ο Ε. Τις μαγειρεύονται και στα ταπεινότερα της Αθήνας μας, ενίοτε με παρενέργειες.
0

Ο αγχωμένος παίχτης του τηλεπαιχνιδιού βγαίνει από το «μπακάλικο» του στούντιο, επαληθεύοντας πως δεν ξέχασε τίποτα για την επόμενη δημιουργία του: «τα έχω όλα, σαρδέλες, κουνουπίδι, μαϊντανό, τις ξανθάνες μου, είμαι οk!».

Μπορεί να ξέρω ότι οι νέοι σεφ γνωρίζουν το roner, το pakojet, το ph-μετρο, το γραδόμετρο και το sous vide καλύτερα από τον τραχανά, το λάπατο ή το τουλουμοτύρι, αλλά δεν ήξερα πως οι σκόνες της μοριακής γαστρονομίας έχουν προαχθεί σε βασικά υλικά της νέας, γκλαμουράτης μαγειρικής.


Αφελώς θεωρούσα πως τα αγάρ-αγάρ, οι ξανθάνες και λοιποί γαλακτοποιητές και σταθεροποιητές ήταν κάτι σαν το σιωπηλό οπλοστάσιο των απογόνων του Φ. Αντριά και του Χ. Μπλούμενταλ, τα «υλικά» που ως αλχημιστές χρησιμοποιούν στα κρυφά των κουζινικών-αλχημείων για να αποδομήσουν/αποσυνθέσουν/πήξουν/ομογενοποιήσουν/σφαιροποιήσουν τα πιάτα μιας κουζίνας που ορκίζεται στις υφές, αυτής δηλαδή που φτιάχνει ταραμοσαλάτα άυλο αφρό που δεν θα κάνεις εσύ ποτέ στο σπίτι σου στο μουλινέξ.

Η κουζίνα του μοριακού γαστρονόμου παρέα με τα υλικά που δεν πρόλαβαν ποτέ να εφεύρουν ο Θεός και η φύση έχουν ξεπεράσει τα σύνορα των δημιουργικών, πρωτοκλασάτων εστιατορίων και επεκτείνονται με ενθουσιασμό σε μεζεδοπωλεία, νεοταβέρνες και ταπεινότερα στέκια.

Η κουζίνα του μοριακού γαστρονόμου παρέα με τα υλικά που δεν πρόλαβαν ποτέ να εφεύρουν ο Θεός και η φύση έχουν ξεπεράσει τα σύνορα των δημιουργικών, πρωτοκλασάτων εστιατορίων και επεκτείνονται με ενθουσιασμό σε μεζεδοπωλεία, νεοταβέρνες και ταπεινότερα στέκια.


Οι έτοιμοι ζωμοί ήρθαν παλιότερα και συνεχίζουν ενθουσιωδώς να νοστιμίζουν ριζότι και μακαρονάδες, ραγού, βελουτέ και σος – από τους δέκα σεφ που θα σας πουν ότι φτιάχνουν εκείνοι τους ζωμούς τους, να πιστέψετε τον έναν.


Οι αφροί, τα ζελέ, οι παγωμένες σκόνες και όλα αυτά που ανακάλυψε ο Ε. Τις, ο οποίος κατατρύχεται από τον πανικό ότι το ανθρώπινο είδος σε λίγο θα μείνει νηστικό και ψάχνει στο χημείο του να βρει τις σκόνες που θα το διαιωνίσουν, μαγειρεύονται και στα ταπεινότερα της Αθήνας μας, ενίοτε με παρενέργειες.

Αν νιώσετε παράξενα το στομάχι σας, διάφορα γαστρεντερικά που δεν εξηγούνται, αφού χθες φάγατε «στα καλύτερα», μπορεί και να είστε, όπως εγώ, αλλεργικοί στη μοριακή. Ή, πάλι, μπορεί ο σεφ να αυτοσχεδίασε στις ποσότητες.

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM
Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Γλυκιά Σύρος: Ζαχαροπλάστες, συνταγές και μνήμες από το παρελθόν της Ερμούπολης

Γεύση / Γλυκιά Σύρος: Παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία και συνταγές από την Ερμούπολη

Αμυγδαλωτά, χαλβαδόπιτες, νουγκατίνες, σφολιάτσες και πολλά ακόμη παραδοσιακά γλυκά, μαζί με μια ιστορία 200 χρόνων, αναδεικνύουν την Ερμούπολη σε βασίλισσα της ζαχαροπλαστικής.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Η Ταβέρνα «Πλάτων» στο Βούπερταλ

Γεύση / «Kάθε φορά που μυρίζω ούζο, θυμάμαι την ταβέρνα Πλάτων στο Βούπερταλ»

Ο Παύλος και η Ελένη, μετανάστες στη Γερμανία, δημιούργησαν μια αυθεντική ελληνική ταβέρνα, που εδώ και τρεις δεκαετίες σερβίρει απλά αλλά πεντανόστιμα πιάτα και είναι διάσημη για τον λεπτοκομμένο χειροποίητο γύρο της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η αγκινάρα

Γεύση / «Ο καλύτερος μεζές είναι η κεφαλή της άγριας αγκινάρας»

Χοιρινό με αγκιναρόφυλλα κοκκινιστά στη Σητεία, κεφαλές αγκινάρας γεμιστές με ρύζι στην Κάσο και αγκινάρες-μουσακά στην Άνδρο: η αγκινάρα δίνει τόσο πολλά τη στιγμή που διεκδικεί μόνο το ελάχιστο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ