Ρωμέικο Orange de Noir: Ένα κρασί - εμπειρία από τα Χανιά

Ρωμέικο Orange de Noir, η ανάμνηση από τα Χανιά Facebook Twitter
Είναι ένα νόστιμο κρασί που θέλεις να πιεις αμέσως και δεύτερη γουλιά για να το ανακαλύψεις.
0

Συνηθίζω να λέω πως το κρασί είναι αναμνήσεις, αναμνήσεις τόσο αυτού που το φτιάχνει όσο και αυτού που το απολαμβάνει τελικά. Αν ένα κρασί επιβεβαιώνει αυτήν τη θεωρία, σίγουρα είναι το Ρωμέικο Orange de Noir από το οινοποιείο Ντουράκη στον Αλίκαμπο των Χανίων.

Ο Αντρέας Ντουράκης έκανε την πρώτη του προσπάθεια να εμφιαλώσει ξηρό ρωμέικο στα τέλη του 1990, η προσπάθεια στέφθηκε με επιτυχία και αυτό μας έδωσε πολλές γευστικές αναμνήσεις σε συναντήσεις με τα παιδιά του, τον Αντώνη και την Εύη, να δοκιμάζουμε την εξέλιξη του ρωμέικου του 1997 παρέα με φίλους οινοχόους και να το απολαμβάνουμε στην πορεία της ζωής του. 

Το ξηρό αυτό πορτοκαλί ρωμέικο έχει έντονο χαρακτήρα στη μύτη και στο στόμα από ώριμα πυρηνόκαρπα φρούτα, με το αποξηραμένο βερίκοκο να κυριαρχεί, ξηρό χαμομήλι, μυρωδιές από τα βότανα της Κρήτης, φουντούκι και ψητό αμύγδαλο.

Το ρωμέικο είναι η ερυθρή ποικιλία των Χανίων που έχει ταυτιστεί με τον παραδοσιακό μαρουβά, ετυμολογικά ίσως από το «μαρουβίζω», δηλαδή μαυρίζω, αν και αυτή είναι μόνο μία από τις εκδοχές του ονόματος. Το ρωμέικο λοιπόν είναι συνήθως ένα κρασί άκρως οξειδωτικού χαρακτήρα, που θυμίζει sherry και που όποιος έχει επισκεφθεί χανιώτικο σπίτι στα χωριά σίγουρα το έχει γευτεί. 

Τριάντα χρόνια μετά την πρώτη προσπάθεια εμφιάλωσης και διανομής στο ευρύ κοινό, το ξηρό ρωμέικο από το οινοποιείο Ντουράκη επιστρέφει στη φιάλη και στα ποτήρια μας, ανανεωμένο και με περισσότερη σοφία.

Ρωμέικο Orange de Noir, η ανάμνηση από τα Χανιά Facebook Twitter
Το Ρωμέικο Orange de Noir του Ντουράκη είναι ένα κρασί εμφιαλωμένων αναμνήσεων του κυρίου Αντρέα.

Το οινόφιλο κοινό έχει αλλάξει. Η γενιά των boomers δεν είναι πια influencers και η generation Z έχει εντελώς άλλη αντίληψη για το τι θέλει να γεύεται. Το Ρωμέικο Orange de Noir του Ντουράκη είναι ένα κρασί εμφιαλωμένων αναμνήσεων του κυρίου Αντρέα. Μνήμες από τους παππούδες του, όταν τον πήγαιναν στη μουσάνδρα, τον χώρο όπου είχαν τα βαρέλια του ρωμέικου. Μνήμες από τα νεανικά του χρόνια με φίλους, μνήμες από τα Χανιά έξω από το τουριστικό σκηνικό. Το Ρωμέικο Orange de Noir είναι ένα κρασί φτιαγμένο πλέον από τον πατέρα και τον γιο, ένα πορτοκαλί κρασί από ερυθρά σταφύλια ελεγχόμενης οξείδωσης.

Η ζύμωση του κρασιού αυτού γίνεται σιγά σιγά και ξεκινάει αυθόρμητα. Όταν ρώτησα τον Αντώνη για το οινοποιητικό πρωτόκολλο, μου απάντησε «δεν βιαζόμαστε καθόλου για το κρασί αυτό, και αν σταματήσει η ζύμωση… ε, θα ξαναρχίσει όταν ανέβει η θερμοκρασία». Απολαμβάνω να ακούω τέτοιες ιστορίες για κρασιά χωρίς βιασύνη και άγχος να κυκλοφορήσουν. Το κρασί μπαίνει σε βαρέλια εξακοσίων λίτρων, αφού μείνει με τα στέμφυλα για δυο-τρεις μέρες, εξού και το πορτοκαλί χρώμα του.

Στα βαρέλια παραμένει για δώδεκα μήνες τουλάχιστον, τα βαρέλια δεν απογεμίζονται μετά το μερίδιο που παίρνουν οι άγγελοι* και η ελεγχόμενη οξείδωση ξεκινάει· μετρήσεις, δοκιμές και αποφάσεις για το πότε και σε ποιο σημείο είναι έτοιμο το κρασί να εμφιαλωθεί και να ξεκινήσει μια νέα πορεία ωρίμανσης, στη φιάλη αυτήν τη φορά.

Το ξηρό αυτό πορτοκαλί ρωμέικο έχει έντονο χαρακτήρα στη μύτη και στο στόμα από ώριμα πυρηνόκαρπα φρούτα, με το αποξηραμένο βερίκοκο να κυριαρχεί, ξηρό χαμομήλι, μυρωδιές από τα βότανα της Κρήτης, φουντούκι και ψητό αμύγδαλο. Είναι ένα νόστιμο κρασί που θέλεις να πιεις αμέσως και δεύτερη γουλιά για να το ανακαλύψεις. Δεν είναι ένα κλασικό, τυπικό κρασί, δεν μπορείς στην πραγματικότητα να το κατατάξεις σε μία κατηγορία. Λευκό δεν είναι, ερυθρό δεν είναι, είναι πορτοκαλί από ερυθρά σταφύλια και ούτε σε αυτό τον ορισμό θεωρητικά και τυπικά ανήκει, μιας και ως πορτοκαλί κρασιά ορίζονται τα κρασιά που οινοποιούνται από λευκά σταφύλια με παραμονή με τις φλούδες τους.

Ρωμέικο Orange de Noir, η ανάμνηση από τα Χανιά Facebook Twitter
Το Ρωμέικο Orange de Noir είναι ένα κρασί φτιαγμένο πλέον από τον πατέρα και τον γιο, ένα πορτοκαλί κρασί από ερυθρά σταφύλια ελεγχόμενης οξείδωσης.

Όπως και να έχει, το Ρωμέικο Orange de Noir είναι μια εμπειρία, είναι σαν μια ερωτική ιστορία λίγο διαφορετική από τα συνηθισμένα, από αυτές που δεν ξεχνιούνται, από αυτές με μακριά επίγευση, όπως και το συγκεκριμένο κρασί των περιορισμένων φιαλών, που θα το δοκιμάσει όποιος προλάβει να το βρει. Είναι ένα κρασί που έκανε τον Thomas Schanz, βραβευμένο με 3 αστέρια Michelen, να κλείσει τα μάτια και να πει «έχω φανταστεί το πιάτο γι' αυτό το κρασί» κατά τη διάρκεια μιας μαραθώνιας γευσιγνωσίας με κρασιά από τα Χανιά που κάναμε μαζί. 

Βάλτε στο ποτήρι σας το Ρωμέικο Orange de Noir και συνδυάστε το με χοχλιούς μπουρμπουριστούς, τσιγαριαστό κατσικάκι, γαμοπίλαφο, κατσουνάκια χανιώτικα, κλείστε τα μάτια σας και μεταφερθείτε στα Χανιά, σε ένα χωριουδάκι του Αποκόρωνα ψηλά, δείτε τα Λευκά Όρη και το Βόρειο Κρητικό, ακούστε λύρα από τον Ross Daly και ονειρευτείτε. Αυτό το ταξίδεμα σάς κάνει το συγκεκριμένο κρασί. Γιατί ναι, το κρασί είναι αναμνήσεις…

*angels share λέγεται η εξάτμιση του κρασιού όταν μπει στα βαρέλια.

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Όταν παραγγέλνεις delivery μαναβική, θα σου φέρουν ό,τι πιο άγουρο υπάρχει»

Οι γαστρονομικές απογνώσεις του Κυρίου Ρεμί / «Όταν παραγγέλνεις delivery μαναβική, θα σου φέρουν ό,τι πιο άγουρο υπάρχει»

Ο κύριος Ρεμί τρώει σπίτι του πιο συχνά απ' ότι νομίζεις, προτείνει να παίρνεις καλύτερες φακές και λέει αυτό που ξέρουμε όλοι και δεν λέμε για το delivery.
ΡΕΜΙ
Από τη Νεμέα στην Καλιφόρνια: Ο Άρης Τσέλεπος ταξιδεύει στην καρδιά του αμερικανικού κρασιού

Το κρασί με απλά λόγια / Από τη Νεμέα στην Καλιφόρνια: Ο Άρης Τσέλεπος ταξιδεύει στην καρδιά του αμερικανικού κρασιού

Ο χαρισματικός οινοποιός Άρης Τσέλεπος μεταφέρει την Υρώ Κολιακουδάκη-Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη στη Napa Valley και στα αμπέλια της Καλιφόρνιας μέσα από μια συναρπαστική συζήτηση για το κρασί και τα μαθήματα που μπορεί να αντλήσει η Ελλάδα από μια από τις πιο εμβληματικές οινοπαραγωγικές περιοχές του κόσμου.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ & ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ
Θύμηση, μια νέα κρεμερία στο Παγκράτι

Γεύση / Θύμηση: Ο Νίκος και ο πατέρας του έφεραν ξανά το γαλακτοπωλείο στο Παγκράτι

Παίρνει στοιχεία από τα παλιά γαλακτοπωλεία αλλά δεν στέκεται εκεί. Προσθέτει γλυκά –λευκά, όπως αυτά που του αρέσουν– και πίτες. Αυτή η κρεμερία είναι μία από τις καλύτερες ιδέες που έχουμε δει στο χώρο της ζαχαροπλαστικής φέτος.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Τα σαλιγκάρια και ένα λάθος αιώνων που οφείλει να διορθωθεί

Nothing Days / Τα σαλιγκάρια και ένα λάθος αιώνων που οφείλει να διορθωθεί

Από την πιο αρχαία καλλιέργεια στην ιστορία μέχρι τις γκουρμέ, ακριβές εκδοχές τους, τα σαλιγκάρια κατέληξαν από βασική τροφή να γίνουν υποτιμημένη και σπάνια, και η αφορμή για τοξικά σχόλια στα social media.
M. HULOT
Οι γεύσεις του καλοκαιριού που φυλάξαμε για το χειμώνα

Γεύση / Φρυγανισμένα, λιόκαφτα, παστά, ξιδάτα: Έτσι μένει η γεύση του καλοκαιριού

Η τέχνη της συντήρησης των τροφών πάει χιλιάδες χρόνια πίσω και έχει ακόμα λόγο ύπαρξης γιατί μεταμορφώνει τα υλικά σε κάτι άλλο. Και αυτό το «άλλο» έχει γαστρονομική και συναισθηματική αξία.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Το πρώτο ελληνικό ουίσκι: Όταν μια παρέα φίλων εμφιάλωσε το όνειρό της

Radio Lifo / Aυτό είναι το πρώτο ελληνικό ουίσκι

Μια ομάδα εννέα φίλων, χωρίς καμία επαγγελματική σχέση με την ποτοποιία, κατάφερε με πείσμα και πολλή αγάπη για το ουίσκι να δημιουργήσει το πρώτο ελληνικό single malt whisky. Δύο από αυτούς, ο Γιάννης Χριστοφορίδης και ο Ντίνος Οικονομόπουλος, μιλούν στη Μερόπη Κοκκίνη γι' αυτό το «ταξίδι» από το κριθάρι και το νερό του Ταΰγετου μέχρι τα βαρέλια vinsanto και τις αμέτρητες δυσκολίες.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
«Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Πώς κύλησε ο φετινός τρύγος σε διαφορετικές γωνιές του κόσμου; Από τον βορρά ως τον νότο της Ελλάδας, αλλά και σε εμβληματικές περιοχές όπως το Μπορντώ, η Βουργουνδία και η Μεντόζα, οι Έλληνες οινολόγοι καταθέτουν την εμπειρία τους και μιλούν για τις προκλήσεις που φέρνει η κλιματική αλλαγή.
THE LIFO TEAM
Το Χάνι της Ρέρεσης είναι ένα από τα τελευταία της Ελλάδας

Γεύση / Παγόνια, αντίκες και μαγειρευτά σε ένα χάνι που αντέχει στον χρόνο

Το Χάνι της Ρέρεσης, ένα από τα τελευταία της Ελλάδας, παραμένει ανοιχτό για ταξιδιώτες και ντόπιους, με την κυρία Νίτσα να κρατά ζωντανή την παράδοση της φιλοξενίας σε ένα μαγειρείο που θυμίζει λαογραφικό μουσείο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
47’ στο Hygge με την Anne Meurling

Γεύση / Hygge: Ένας φούρνος που μυρίζει θαλπωρή στην Ιπποκράτους

Με νοσταλγία για τις συνταγές της πατρίδας της, μια Σουηδέζα φτιάχνει ψωμί, γλυκά, αέρινο βούτυρο και άψογη μηλόπιτα, δημιουργώντας ατμόσφαιρα βόρειας Ευρώπης - μόλις δυο βήματα από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας.
M. HULOT