Ρωμέικο Orange de Noir: Ένα κρασί - εμπειρία από τα Χανιά

Ρωμέικο Orange de Noir, η ανάμνηση από τα Χανιά Facebook Twitter
Είναι ένα νόστιμο κρασί που θέλεις να πιεις αμέσως και δεύτερη γουλιά για να το ανακαλύψεις.
0

Συνηθίζω να λέω πως το κρασί είναι αναμνήσεις, αναμνήσεις τόσο αυτού που το φτιάχνει όσο και αυτού που το απολαμβάνει τελικά. Αν ένα κρασί επιβεβαιώνει αυτήν τη θεωρία, σίγουρα είναι το Ρωμέικο Orange de Noir από το οινοποιείο Ντουράκη στον Αλίκαμπο των Χανίων.

Ο Αντρέας Ντουράκης έκανε την πρώτη του προσπάθεια να εμφιαλώσει ξηρό ρωμέικο στα τέλη του 1990, η προσπάθεια στέφθηκε με επιτυχία και αυτό μας έδωσε πολλές γευστικές αναμνήσεις σε συναντήσεις με τα παιδιά του, τον Αντώνη και την Εύη, να δοκιμάζουμε την εξέλιξη του ρωμέικου του 1997 παρέα με φίλους οινοχόους και να το απολαμβάνουμε στην πορεία της ζωής του. 

Το ξηρό αυτό πορτοκαλί ρωμέικο έχει έντονο χαρακτήρα στη μύτη και στο στόμα από ώριμα πυρηνόκαρπα φρούτα, με το αποξηραμένο βερίκοκο να κυριαρχεί, ξηρό χαμομήλι, μυρωδιές από τα βότανα της Κρήτης, φουντούκι και ψητό αμύγδαλο.

Το ρωμέικο είναι η ερυθρή ποικιλία των Χανίων που έχει ταυτιστεί με τον παραδοσιακό μαρουβά, ετυμολογικά ίσως από το «μαρουβίζω», δηλαδή μαυρίζω, αν και αυτή είναι μόνο μία από τις εκδοχές του ονόματος. Το ρωμέικο λοιπόν είναι συνήθως ένα κρασί άκρως οξειδωτικού χαρακτήρα, που θυμίζει sherry και που όποιος έχει επισκεφθεί χανιώτικο σπίτι στα χωριά σίγουρα το έχει γευτεί. 

Τριάντα χρόνια μετά την πρώτη προσπάθεια εμφιάλωσης και διανομής στο ευρύ κοινό, το ξηρό ρωμέικο από το οινοποιείο Ντουράκη επιστρέφει στη φιάλη και στα ποτήρια μας, ανανεωμένο και με περισσότερη σοφία.

Ρωμέικο Orange de Noir, η ανάμνηση από τα Χανιά Facebook Twitter
Το Ρωμέικο Orange de Noir του Ντουράκη είναι ένα κρασί εμφιαλωμένων αναμνήσεων του κυρίου Αντρέα.

Το οινόφιλο κοινό έχει αλλάξει. Η γενιά των boomers δεν είναι πια influencers και η generation Z έχει εντελώς άλλη αντίληψη για το τι θέλει να γεύεται. Το Ρωμέικο Orange de Noir του Ντουράκη είναι ένα κρασί εμφιαλωμένων αναμνήσεων του κυρίου Αντρέα. Μνήμες από τους παππούδες του, όταν τον πήγαιναν στη μουσάνδρα, τον χώρο όπου είχαν τα βαρέλια του ρωμέικου. Μνήμες από τα νεανικά του χρόνια με φίλους, μνήμες από τα Χανιά έξω από το τουριστικό σκηνικό. Το Ρωμέικο Orange de Noir είναι ένα κρασί φτιαγμένο πλέον από τον πατέρα και τον γιο, ένα πορτοκαλί κρασί από ερυθρά σταφύλια ελεγχόμενης οξείδωσης.

Η ζύμωση του κρασιού αυτού γίνεται σιγά σιγά και ξεκινάει αυθόρμητα. Όταν ρώτησα τον Αντώνη για το οινοποιητικό πρωτόκολλο, μου απάντησε «δεν βιαζόμαστε καθόλου για το κρασί αυτό, και αν σταματήσει η ζύμωση… ε, θα ξαναρχίσει όταν ανέβει η θερμοκρασία». Απολαμβάνω να ακούω τέτοιες ιστορίες για κρασιά χωρίς βιασύνη και άγχος να κυκλοφορήσουν. Το κρασί μπαίνει σε βαρέλια εξακοσίων λίτρων, αφού μείνει με τα στέμφυλα για δυο-τρεις μέρες, εξού και το πορτοκαλί χρώμα του.

Στα βαρέλια παραμένει για δώδεκα μήνες τουλάχιστον, τα βαρέλια δεν απογεμίζονται μετά το μερίδιο που παίρνουν οι άγγελοι* και η ελεγχόμενη οξείδωση ξεκινάει· μετρήσεις, δοκιμές και αποφάσεις για το πότε και σε ποιο σημείο είναι έτοιμο το κρασί να εμφιαλωθεί και να ξεκινήσει μια νέα πορεία ωρίμανσης, στη φιάλη αυτήν τη φορά.

Το ξηρό αυτό πορτοκαλί ρωμέικο έχει έντονο χαρακτήρα στη μύτη και στο στόμα από ώριμα πυρηνόκαρπα φρούτα, με το αποξηραμένο βερίκοκο να κυριαρχεί, ξηρό χαμομήλι, μυρωδιές από τα βότανα της Κρήτης, φουντούκι και ψητό αμύγδαλο. Είναι ένα νόστιμο κρασί που θέλεις να πιεις αμέσως και δεύτερη γουλιά για να το ανακαλύψεις. Δεν είναι ένα κλασικό, τυπικό κρασί, δεν μπορείς στην πραγματικότητα να το κατατάξεις σε μία κατηγορία. Λευκό δεν είναι, ερυθρό δεν είναι, είναι πορτοκαλί από ερυθρά σταφύλια και ούτε σε αυτό τον ορισμό θεωρητικά και τυπικά ανήκει, μιας και ως πορτοκαλί κρασιά ορίζονται τα κρασιά που οινοποιούνται από λευκά σταφύλια με παραμονή με τις φλούδες τους.

Ρωμέικο Orange de Noir, η ανάμνηση από τα Χανιά Facebook Twitter
Το Ρωμέικο Orange de Noir είναι ένα κρασί φτιαγμένο πλέον από τον πατέρα και τον γιο, ένα πορτοκαλί κρασί από ερυθρά σταφύλια ελεγχόμενης οξείδωσης.

Όπως και να έχει, το Ρωμέικο Orange de Noir είναι μια εμπειρία, είναι σαν μια ερωτική ιστορία λίγο διαφορετική από τα συνηθισμένα, από αυτές που δεν ξεχνιούνται, από αυτές με μακριά επίγευση, όπως και το συγκεκριμένο κρασί των περιορισμένων φιαλών, που θα το δοκιμάσει όποιος προλάβει να το βρει. Είναι ένα κρασί που έκανε τον Thomas Schanz, βραβευμένο με 3 αστέρια Michelen, να κλείσει τα μάτια και να πει «έχω φανταστεί το πιάτο γι' αυτό το κρασί» κατά τη διάρκεια μιας μαραθώνιας γευσιγνωσίας με κρασιά από τα Χανιά που κάναμε μαζί. 

Βάλτε στο ποτήρι σας το Ρωμέικο Orange de Noir και συνδυάστε το με χοχλιούς μπουρμπουριστούς, τσιγαριαστό κατσικάκι, γαμοπίλαφο, κατσουνάκια χανιώτικα, κλείστε τα μάτια σας και μεταφερθείτε στα Χανιά, σε ένα χωριουδάκι του Αποκόρωνα ψηλά, δείτε τα Λευκά Όρη και το Βόρειο Κρητικό, ακούστε λύρα από τον Ross Daly και ονειρευτείτε. Αυτό το ταξίδεμα σάς κάνει το συγκεκριμένο κρασί. Γιατί ναι, το κρασί είναι αναμνήσεις…

*angels share λέγεται η εξάτμιση του κρασιού όταν μπει στα βαρέλια.

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ Ελένη Σαράντη

Γεύση / Ελένη Σαράντη: «Κυνήγησα πράγματα που τελικά δεν είχαν σημασία»

Μετά από μια δύσκολη στιγμή, κατάλαβε πως η μόνη επιβράβευση που μετρά δεν είναι τα αστέρια, αλλά το “φάγαμε καταπληκτικά”. Όταν την αποκαλούν σεφ, απαντά απλά: «Εγώ μαγειρεύω». Η υπερήφανη μαγείρισσα που προκαλεί ουρές στην οδό Σαλαμίνος, στον Κεραμεικό, είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Το κρασί με απλά λόγια / Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Ο σεφ και οινοποιός μας ταξιδεύει από τη Σαντορίνη στο Παρίσι, στο Μarais, όπου είχε μια πολύ επιτυχημένη μακρόχρονη πορεία ως ένας από τους δημιουργούς του ρεύματος του bistronomie. Τώρα βρίσκεται στη Σάμο όπου φτιάχνει κρασιά τα οποία εκφράζουν την προσωπικότητά του και τον χαρακτήρα του, με σκοπό να τα απολαμβάνει ο κόσμος με το φαγητό του, μαζί με άλλους ανθρώπους.
THE LIFO TEAM
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM
Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Γλυκιά Σύρος: Ζαχαροπλάστες, συνταγές και μνήμες από το παρελθόν της Ερμούπολης

Γεύση / Γλυκιά Σύρος: Παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία και συνταγές από την Ερμούπολη

Αμυγδαλωτά, χαλβαδόπιτες, νουγκατίνες, σφολιάτσες και πολλά ακόμη παραδοσιακά γλυκά, μαζί με μια ιστορία 200 χρόνων, αναδεικνύουν την Ερμούπολη σε βασίλισσα της ζαχαροπλαστικής.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ