Ψάχνοντας για το τέλειο παϊδάκι, φτάνεις πάντα εδώ: στη "Ρούμελη" του Βύρωνα

Ψάχνοντας για το τέλειο παϊδάκι, φτάνεις πάντα εδώ: στη "Ρούμελη" του Βύρωνα Facebook Twitter
Η «Ρούμελη» βρίσκεται στην ίδια θέση από τη δεκαετία του 1930...
0

Ψάχνοντας για το τέλειο παϊδάκι, φτάνεις πάντα εδώ: στη "Ρούμελη" του Βύρωνα Facebook Twitter
Το κρέας είναι καλά επιλεγμένο, πέφτει σε σωστή φωτιά και το αποτέλεσμα σε κάνει να μην μπορείς να σταματήσεις εύκολα...

 

Πριν από αρκετές δεκαετίες, τότε που για να βρεις μια καλή ταβέρνα δεν αρκούσε να κάνεις μια αναζήτηση στο Διαδίκτυο αλλά ήσουν υποχρεωμένος να γράψεις χιλιόμετρα στις γειτονιές της Αθήνας και στα πέριξ, η «Ρούμελη» στον Βύρωνα κρατούσε τα σκήπτρα στην «επισκεψιμότητα» της εποχής. Αν έψαχνες για καλό κρέας, τότε αυτός ήταν ένας από τους ασφαλείς προορισμούς. Κάπως έτσι συμβαίνει και τώρα. Η ταβέρνα βρίσκεται στην ίδια θέση από τη δεκαετία του 1930. Στο πέρασμα του χρόνου άλλαξε μορφές –κάποτε είχε κληματαριά–, το περιβάλλον άλλαξε επίσης, τα περιβόλια και ο χωματόδρομος έγιναν άσφαλτος και πολυκατοικίες και στη συνέχεια ήρθε ο πεζόδρομος, αλλά ο Νίκος Κυριανάκης, απόγονος της οικογένειας που άνοιξε την ταβέρνα, συνεχίζει να θέλει να προσφέρει καλό φαγητό με τον ίδιο τρόπο που το κάνει τα τελευταία σαράντα χρόνια που «τρέχει» την ταβέρνα, από μικρό παιδί: με καλή ποιότητα και το χαμόγελο στα χείλη για τους πελάτες που θέλει να τους βλέπει σαν φίλους του. Συγκινείται όταν έρχονται και τον βρίσκουν τα εγγόνια των θαμώνων που σέρβιρε τότε που ήταν πιτσιρίκος. Ο χώρος έξω στον πεζόδρομο σε μεταφέρει σε άλλες εποχές, με άρωμα γειτονιάς. Το ίδιο και μέσα, όπου η λιτότητα και η πατίνα του χρόνου έχουν τον πρώτο λόγο.

Εδώ ξέρεις ότι θα βρεις παϊδάκια με υπογραφή, από τα καλύτερα της Αθήνας, ψημένα στο κάρβουνο, στο οποίο ο Νίκος επιμένει φανατικά, παρά το κόστος και την ταλαιπωρία που προκαλεί η «ζωντανή φωτιά» στην κουζίνα. Άλλωστε, έτσι γινόταν πάντα στις ονομαστές ψησταριές της Αθήνας, τότε που για να διατηρηθεί ένα εστιατόριο στη θέση του για πολλά χρόνια ήταν υποχρεωμένο να έχει κάτι καλό και διαχρονικό να προσφέρει στους πελάτες του. Το κρέας είναι καλά επιλεγμένο, πέφτει σε σωστή φωτιά και το αποτέλεσμα σε κάνει να μην μπορείς να σταματήσεις εύκολα. Μια καλογεμισμένη μερίδα στα 9,50 ευρώ δίνει πολύ καλή σχέση τιμής-ποιότητας. Εξαιρετική η σταβλίσια των 700 γρ. (€15), απολαυστικό το συκώτι (€6,50) και ζουμερά και κρεατένια τα μπιφτέκια (€7). Αν και το κρέας πρωταγωνιστεί, η φρεσκοκομμένη πατάτα (€2,50) θα μπορούσε άνετα να κλέψει την παράσταση. Από κοντά τα ζεστά χόρτα (€5) και, βεβαίως, η χωριάτικη (€5), με καλοδιαλεγμένες ντομάτες και ψαγμένη φέτα. Αν θες κάτι μαγειρευτό, θα βρεις τας κεμπάπ με μακαρόνια ή κρεατόσουπα τον χειμώνα. Θα πιεις κρασί χύμα και μπίρες και στο τέλος θα δεχτείς φρούτο για κέρασμα. Το ρεπερτόριο της Ρούμελης δεν είναι μεγάλο, όμως μπορείς να το ακούς ευχάριστα για πολύ καιρό.

☛ Ρούμελη, Κωνσταντινουπόλεως 34 & Προύσσης, Βύρωνας, 210 7658347.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Γλυκιά Σύρος: Ζαχαροπλάστες, συνταγές και μνήμες από το παρελθόν της Ερμούπολης

Γεύση / Γλυκιά Σύρος: Παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία και συνταγές από την Ερμούπολη

Αμυγδαλωτά, χαλβαδόπιτες, νουγκατίνες, σφολιάτσες και πολλά ακόμη παραδοσιακά γλυκά, μαζί με μια ιστορία 200 χρόνων, αναδεικνύουν την Ερμούπολη σε βασίλισσα της ζαχαροπλαστικής.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Η Ταβέρνα «Πλάτων» στο Βούπερταλ

Γεύση / «Kάθε φορά που μυρίζω ούζο, θυμάμαι την ταβέρνα Πλάτων στο Βούπερταλ»

Ο Παύλος και η Ελένη, μετανάστες στη Γερμανία, δημιούργησαν μια αυθεντική ελληνική ταβέρνα, που εδώ και τρεις δεκαετίες σερβίρει απλά αλλά πεντανόστιμα πιάτα και είναι διάσημη για τον λεπτοκομμένο χειροποίητο γύρο της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η αγκινάρα

Γεύση / «Ο καλύτερος μεζές είναι η κεφαλή της άγριας αγκινάρας»

Χοιρινό με αγκιναρόφυλλα κοκκινιστά στη Σητεία, κεφαλές αγκινάρας γεμιστές με ρύζι στην Κάσο και αγκινάρες-μουσακά στην Άνδρο: η αγκινάρα δίνει τόσο πολλά τη στιγμή που διεκδικεί μόνο το ελάχιστο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Aspasia: Πώς η Σταυριανή Ζερβακάκου έστησε ένα εστιατόριο-προορισμό

Γεύση / Aspasia: Ένα εστιατόριο που ανταμείβει κάθε στροφή του δρόμου προς τη Μάνη

Στο απόγειο της φήμης της, η Σταυριανή Ζερβακάκου αποφάσισε να επιστρέψει σε έναν τραχύ τόπο και να στήσει ένα εστιατόριο-προορισμό σε έναν μικρό ορεινό οικισμό, αξιοποιώντας στην κουζίνα της όσα άγρια της δίνει το μέρος.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Η άνοιξη και το καλοκαίρι της ρίγανης

Γεύση / H ρίγανη που δίνει γεύση στα καλοκαίρια μας

Είναι το πιο δημοφιλές μυριστικό της Aνατολικής Μεσογείου και δίνει ιδέες για μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά καλοκαιρινά εδέσματα, όπως η ριγανάδα, ο ντάκος, η χωριάτικη σαλάτα και οι ριγανάτες σαρδέλες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ