Ποιο φαγητό φέρνει δάκρυα στα μάτια της Γιούλης Επτακοίλη;

Ποιο φαγητό φέρνει δάκρυα στα μάτια της Γιούλης Επτακοίλη; Facebook Twitter
Στο πλαίσιο των μαγειρικών της πειραματισμών, η μαμά είχε ανακαλύψει ένα πιάτο που δεν έλειπε ποτέ από τα γιορτινά τραπέζια: συκωτάκια με κόκκινη σάλτσα.
0

Ακολουθεί κοινοτοπία: H μαμά μου μαγείρευε υπέροχα. Πάντως, είναι αλήθεια. Ό,τι έφτιαχνε, από ένα απλό γιαχνί μέχρι πιο πολύπλοκα πιάτα, ξεχείλιζε νοστιμιά. Μη φανταστείτε γκουρμεδιές, ήταν η εποχή που στο εικονοστάσι του σπιτιού, πλάι στα στέφανα και τις εικόνες, θα μπορούσε άνετα να βρίσκεται η μαγειρική της Χρύσας Παραδείση, ενώ η κουζινομηχανή Kenwood, που μόλις είχε μπει στο σπίτι, ήταν κάτι σαν τοτέμ. Θυμάμαι, την πρώτη φορά που οι γονείς μου την έβαλαν σε λειτουργία είχε μαζευτεί όλη η οικογένεια γύρω από το τραπέζι της κουζίνας και αμίλητοι παρακολουθούσαμε το... θαύμα.

Όταν της έλεγα ότι δεν έχω φάει τίποτα πιο νόστιμο, ήταν σαν να της χάριζα τον κόσμο. Τέτοια τρέλα είχε με τη μαγειρική.


Τότε, λοιπόν, στο πλαίσιο των μαγειρικών της πειραματισμών, η μαμά είχε ανακαλύψει ένα πιάτο που δεν έλειπε ποτέ από τα γιορτινά τραπέζια: συκωτάκια με κόκκινη σάλτσα. Θυμάμαι βήμα-βήμα πώς τα έφτιαχνε. Το μοσχαρίσιο συκώτι έμπαινε στο γάλα για να φύγουν οι βαριές μυρωδιές και να μαλακώσει. Μετά το έκοβε σε κύβους και το τσιγάριζε. Το έβγαζε από την κατσαρόλα για να τσιγαρίσει το κρεμμύδι μαζί με λίγο πελτέ ντομάτας. Έσβηνε με κρασί και έριχνε τη φρεσκοτριμμένη ντομάτα, πάντα χωρίς σπόρια και φλούδα και πάντα με μια τζούρα ζάχαρη. Άφηνε να πάρει λίγες βράσεις, έβαζε ξανά μέσα τα συκωτάκια, αλάτι-πιπέρι και προς το τέλος πασπάλιζε με λίγο μαϊντανό.


Δεν θυμάμαι μόνο πώς τα έφτιαχνε, θυμάμαι και το βλέμμα που μου έριχνε όταν πήγαινα να δοκιμάσω απ' την κατσαρόλα. «Δεν θα μείνει τίποτα για τους καλεσμένους» μουρμούριζε, αλλά με μια ικανοποίηση στο πρόσωπο. Όταν της έλεγα ότι δεν έχω φάει τίποτα πιο νόστιμο, ήταν σαν να της χάριζα τον κόσμο. Τέτοια τρέλα είχε με τη μαγειρική.


Ναι, λοιπόν, αυτή η γεύση που θυμάμαι, τα ζουμερά συκωτάκια, η σάλτσα ντομάτας, γλυκιά και τόσο δα ξινούτσικη, το βουτυράτο πιλάφι που τα συνόδευε, η μαμά στην κουζίνα να κάνει δέκα δουλειές ταυτόχρονα, το άσπρο, κεντητό στο χέρι τραπεζομάντιλο, που ήταν από νωρίς στρωμένο για να υποδεχτεί τους καλεσμένους, όλα αυτά μαζί... φέρνουν δάκρυα.


Άλλωστε, ποτέ δεν ήταν μόνο το φαγητό!

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι γεύσεις του καλοκαιριού που φυλάξαμε για το χειμώνα

Γεύση / Φρυγανισμένα, λιόκαφτα, παστά, ξιδάτα: Έτσι μένει η γεύση του καλοκαιριού

Η τέχνη της συντήρησης των τροφών πάει χιλιάδες χρόνια πίσω και έχει ακόμα λόγο ύπαρξης γιατί μεταμορφώνει τα υλικά σε κάτι άλλο. Και αυτό το «άλλο» έχει γαστρονομική και συναισθηματική αξία.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Το πρώτο ελληνικό ουίσκι: Όταν μια παρέα φίλων εμφιάλωσε το όνειρό της

Radio Lifo / Aυτό είναι το πρώτο ελληνικό ουίσκι

Μια ομάδα εννέα φίλων, χωρίς καμία επαγγελματική σχέση με την ποτοποιία, κατάφερε με πείσμα και πολλή αγάπη για το ουίσκι να δημιουργήσει το πρώτο ελληνικό single malt whisky. Δύο από αυτούς, ο Γιάννης Χριστοφορίδης και ο Ντίνος Οικονομόπουλος, μιλούν στη Μερόπη Κοκκίνη γι' αυτό το «ταξίδι» από το κριθάρι και το νερό του Ταΰγετου μέχρι τα βαρέλια vinsanto και τις αμέτρητες δυσκολίες.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
«Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Πώς κύλησε ο φετινός τρύγος σε διαφορετικές γωνιές του κόσμου; Από τον βορρά ως τον νότο της Ελλάδας, αλλά και σε εμβληματικές περιοχές όπως το Μπορντώ, η Βουργουνδία και η Μεντόζα, οι Έλληνες οινολόγοι καταθέτουν την εμπειρία τους και μιλούν για τις προκλήσεις που φέρνει η κλιματική αλλαγή.
THE LIFO TEAM
Το Χάνι της Ρέρεσης είναι ένα από τα τελευταία της Ελλάδας

Γεύση / Παγόνια, αντίκες και μαγειρευτά σε ένα χάνι που αντέχει στον χρόνο

Το Χάνι της Ρέρεσης, ένα από τα τελευταία της Ελλάδας, παραμένει ανοιχτό για ταξιδιώτες και ντόπιους, με την κυρία Νίτσα να κρατά ζωντανή την παράδοση της φιλοξενίας σε ένα μαγειρείο που θυμίζει λαογραφικό μουσείο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
47’ στο Hygge με την Anne Meurling

Γεύση / Hygge: Ένας φούρνος που μυρίζει θαλπωρή στην Ιπποκράτους

Με νοσταλγία για τις συνταγές της πατρίδας της, μια Σουηδέζα φτιάχνει ψωμί, γλυκά, αέρινο βούτυρο και άψογη μηλόπιτα, δημιουργώντας ατμόσφαιρα βόρειας Ευρώπης - μόλις δυο βήματα από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας.
M. HULOT
«Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Θρυλικά Μπαρ / «Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Ξέρετε πολλές τσαγερί που να έχουν εξελιχθεί σε ολοήμερα στέκια, να έχουν μισθώσει λεωφορεία για να δουν οι θαμώνες τους μια έκθεση σε άλλον νομό ή να βγάζουν μια βάρκα γεμάτη με μελομακάρονα για κέρασμα στον δρόμο; Και όμως, αυτό το μέρος υπάρχει και έχει ξενυχτήσει γενιές στο λιμάνι των Χανίων.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

Γεύση / Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

«Όπου υπάρχουν συκιές, λίγο πιο πέρα αρχίζουν τα βότσαλα και μετά η Μεσόγειος και μετά το χταπόδι. Και κάπου, σ’ ένα πανηγυρικό τραπέζι, συναντώνται το χταπόδι και τα σύκα. Μαγειρεμένο το χταπόδι, μαγειρεμένα και τα λιόκαφτα, ξερά σύκα».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Η ιεροτελεστία του πανηγυρικού πιλαφιού του Δεκαπενταύγουστου στο Καρπάθιο

Γεύση / Tα πιλάφια του Δεκαπενταύγουστου: Έτσι τιμούν τη μεγάλη γιορτή σε Κάσο και Κάρπαθο

Ακολουθώντας τελετουργικό χρόνων, στήνουν καζάνια πάνω σε φωτιές και φτιάχνουν πιλάφι, κρέας κοκκινιστό και τηγανητές πατάτες για να τιμήσουν τη μεγαλύτερη γιορτή του καλοκαιριού.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ