Ποιο φαγητό φέρνει δάκρυα στα μάτια της Γιούλης Επτακοίλη;

Ποιο φαγητό φέρνει δάκρυα στα μάτια της Γιούλης Επτακοίλη; Facebook Twitter
Στο πλαίσιο των μαγειρικών της πειραματισμών, η μαμά είχε ανακαλύψει ένα πιάτο που δεν έλειπε ποτέ από τα γιορτινά τραπέζια: συκωτάκια με κόκκινη σάλτσα.
0

Ακολουθεί κοινοτοπία: H μαμά μου μαγείρευε υπέροχα. Πάντως, είναι αλήθεια. Ό,τι έφτιαχνε, από ένα απλό γιαχνί μέχρι πιο πολύπλοκα πιάτα, ξεχείλιζε νοστιμιά. Μη φανταστείτε γκουρμεδιές, ήταν η εποχή που στο εικονοστάσι του σπιτιού, πλάι στα στέφανα και τις εικόνες, θα μπορούσε άνετα να βρίσκεται η μαγειρική της Χρύσας Παραδείση, ενώ η κουζινομηχανή Kenwood, που μόλις είχε μπει στο σπίτι, ήταν κάτι σαν τοτέμ. Θυμάμαι, την πρώτη φορά που οι γονείς μου την έβαλαν σε λειτουργία είχε μαζευτεί όλη η οικογένεια γύρω από το τραπέζι της κουζίνας και αμίλητοι παρακολουθούσαμε το... θαύμα.

Όταν της έλεγα ότι δεν έχω φάει τίποτα πιο νόστιμο, ήταν σαν να της χάριζα τον κόσμο. Τέτοια τρέλα είχε με τη μαγειρική.


Τότε, λοιπόν, στο πλαίσιο των μαγειρικών της πειραματισμών, η μαμά είχε ανακαλύψει ένα πιάτο που δεν έλειπε ποτέ από τα γιορτινά τραπέζια: συκωτάκια με κόκκινη σάλτσα. Θυμάμαι βήμα-βήμα πώς τα έφτιαχνε. Το μοσχαρίσιο συκώτι έμπαινε στο γάλα για να φύγουν οι βαριές μυρωδιές και να μαλακώσει. Μετά το έκοβε σε κύβους και το τσιγάριζε. Το έβγαζε από την κατσαρόλα για να τσιγαρίσει το κρεμμύδι μαζί με λίγο πελτέ ντομάτας. Έσβηνε με κρασί και έριχνε τη φρεσκοτριμμένη ντομάτα, πάντα χωρίς σπόρια και φλούδα και πάντα με μια τζούρα ζάχαρη. Άφηνε να πάρει λίγες βράσεις, έβαζε ξανά μέσα τα συκωτάκια, αλάτι-πιπέρι και προς το τέλος πασπάλιζε με λίγο μαϊντανό.


Δεν θυμάμαι μόνο πώς τα έφτιαχνε, θυμάμαι και το βλέμμα που μου έριχνε όταν πήγαινα να δοκιμάσω απ' την κατσαρόλα. «Δεν θα μείνει τίποτα για τους καλεσμένους» μουρμούριζε, αλλά με μια ικανοποίηση στο πρόσωπο. Όταν της έλεγα ότι δεν έχω φάει τίποτα πιο νόστιμο, ήταν σαν να της χάριζα τον κόσμο. Τέτοια τρέλα είχε με τη μαγειρική.


Ναι, λοιπόν, αυτή η γεύση που θυμάμαι, τα ζουμερά συκωτάκια, η σάλτσα ντομάτας, γλυκιά και τόσο δα ξινούτσικη, το βουτυράτο πιλάφι που τα συνόδευε, η μαμά στην κουζίνα να κάνει δέκα δουλειές ταυτόχρονα, το άσπρο, κεντητό στο χέρι τραπεζομάντιλο, που ήταν από νωρίς στρωμένο για να υποδεχτεί τους καλεσμένους, όλα αυτά μαζί... φέρνουν δάκρυα.


Άλλωστε, ποτέ δεν ήταν μόνο το φαγητό!

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM
Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Γλυκιά Σύρος: Ζαχαροπλάστες, συνταγές και μνήμες από το παρελθόν της Ερμούπολης

Γεύση / Γλυκιά Σύρος: Παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία και συνταγές από την Ερμούπολη

Αμυγδαλωτά, χαλβαδόπιτες, νουγκατίνες, σφολιάτσες και πολλά ακόμη παραδοσιακά γλυκά, μαζί με μια ιστορία 200 χρόνων, αναδεικνύουν την Ερμούπολη σε βασίλισσα της ζαχαροπλαστικής.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Η Ταβέρνα «Πλάτων» στο Βούπερταλ

Γεύση / «Kάθε φορά που μυρίζω ούζο, θυμάμαι την ταβέρνα Πλάτων στο Βούπερταλ»

Ο Παύλος και η Ελένη, μετανάστες στη Γερμανία, δημιούργησαν μια αυθεντική ελληνική ταβέρνα, που εδώ και τρεις δεκαετίες σερβίρει απλά αλλά πεντανόστιμα πιάτα και είναι διάσημη για τον λεπτοκομμένο χειροποίητο γύρο της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η αγκινάρα

Γεύση / «Ο καλύτερος μεζές είναι η κεφαλή της άγριας αγκινάρας»

Χοιρινό με αγκιναρόφυλλα κοκκινιστά στη Σητεία, κεφαλές αγκινάρας γεμιστές με ρύζι στην Κάσο και αγκινάρες-μουσακά στην Άνδρο: η αγκινάρα δίνει τόσο πολλά τη στιγμή που διεκδικεί μόνο το ελάχιστο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ