Η υγιεινή διατροφή είναι σαν την ηθική. Έχει γούστο μόνο όταν της αν-υπακούς!

Η υγιεινή διατροφή είναι σαν την ηθική. Έχει γούστο μόνο όταν της αν-υπακούς! Facebook Twitter
Φωτο: Makos
2

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΨΥΧΟΥΛΗ

Kάθε βράδυ που επιστρέφω στο μοναχικό μου σπίτι κατάκοπη, με την πείνα μιας αγέλης λύκων και χωρίς στην κουζίνα να με περιμένει το ταπεράκι ή η κατσαρόλα κάποιας ευλογημένης μαμάς, εγώ που τόσα έχω πει για τις εργαζόμενες μαμάδες που δεν βρίσκουν τα 20 λεπτά της αναμονής του ντελίβερυ για να μαγειρέψουν ένα ρημαδοφαγητό, εγώ που τόσα έχω ψάλλει στις θερμίδες, στα τηγανητά και σε παντός τύπου ανθυγειινά, εγώ που πόλεμο ιερό έχω κηρύξει υπέρ της μποστανίσιας ντομάτας, του τραχανά και του αγριοράδικου, μεταμορφώνομαι και γίνομαι «του κουτιού».

Χαρά μεγίστη κάνω με κονσέρβες ψαριών και αλλαντικών, έτοιμες σούπες διαλυμένες σε νερό, μαγειρευτά κονσερβοποιημένα, κατεψυγμένες πίτες, ντολμαδάκια γιαλαντζί, κρακεράκια και πατατάκια με γεύση ξύδι. Καμμία σχέση με το αξίωμα «τρώω μόνο ό,τι μοιάζει όπως το έχει φτιάξει ο Θεός» που οδηγεί τα-θεωρητικά-βήματα της όρεξής μου.

Η υγιεινή διατροφή είναι σαν την ηθική. Έχει γούστο μόνο όταν της αν-υπακούς. Αλλιώς μοιάζει με τη πιο θλιβερή ρουτίνα, άσε που μερικοί τρελλαίνονται κιόλας από την πολλή στρατιωτική πειθαρχία, χάνουν τους χυμούς τους, η παρέα τους μοιάζει με περσινή ζαρωμένη κορινθιακή σταφίδα. Ο-μόνον-υπέρμαχος της κάθε γευστικής μονομανίας, καταλήγει σαν νοσοκομειακή σούπα, «δεν τρώγεται με τίποτα». Αφετέρου, στον αιώνα της ευκολίας, ποιό ντουλάπι και ποιό ψυγείο μπορεί να τη γλυτώσει χωρίς κάτι «έτοιμο» στα σωθικά του; Και ποιό αγορασμένο μαρούλι μπορεί να εγγυηθεί ότι μου κάνει μεγαλύτερο καλό από μια κονσέρβα σαρδέλες, που στο κάτω-κάτω εξηγούν περιγραφικά στη συσκευασία τους όλα τα καθέκαστα της ανατομίας τους;


Φροντίδα με μέτρο, λοιπόν, γιατί τα άκρα δεν έχουν νοστιμιά και άσε που μπορεί να καταλήξεις και γραφικός. Και η βιομηχανία των τροφίμων προσαρμόζεται κι αυτή σ'έναν καταναλωτή υποψιασμένο, στις ανάγκες ενός πιο πράσινου πλανήτη. Μειώνει τα βλαβερά, βάζει στρατειές από σεφ να φροντίσουν τη νοστιμιά. Το θέμα είναι να ξέρεις τί αγοράζεις, είτε από τη λαϊκή είτε από τα ράφια του σούπερ-μάρκετ.


Κάτι «έτοιμο» μπορεί να μαγερέψει μια από αυτές τις λατρεμένες συνταγές των 2 υλικών και των 20 λεπτών, που αποδεικνύονται άκρως υγιεινότερες και εντελώς πιο σπιτικές από μιας κακής ποιότητας πίτσα του ντελίβερυ.

Να, σαν κι αυτό το ριζοτάκι, ας πούμε....

 

Υλικά για 4 άτομα
1 σούπα κοτόπουλο σε φακελάκι
250 γρ. ρύζι για ριζότο
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
½ φλ. ελαιόλαδο
1 ποτηράκι του κρασιού λευκό κρασί
ψιλοκομμένο μαϊντανό
πιπέρι-ελάχιστο αλάτι

Εκτέλεση
Διαλύουμε τη σούπα σε 2 ποτήρια ζεστό νερό. Σε ένα τηγάνι ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο και σοτάρουμε το ρύζι μαζί με το κρεμμύδι, μέχρι να ξανθύνει, ανακατεύοντας συνεχώς σε δυνατή φωτιά. Σβήνουμε με το κρασί. Μόλις εξατμιστεί ρίχνουμε λίγο-λίγο το ζωμό. Ανάλογα με τη φωτιά, ίσως χρειαστεί λίγο παραπάνω νερό. Μόλις το ρύζι μαλακώσει και το ριζότο έχει τη μορφή παχύρευστης σούπας, το κατεβάζουμε από τη φωτιά. Δοκιμάζουμε το αλάτι και προσθέτουμε λίγο αν χρειαστεί.


Για το σερβίρισμα, ανακατεύουμε λίγο γιαούρτι με αλάτι, λίγο ελαιόλαδο, ξύσμα λεμονιού και πάπρικα και σερβίρουμε από μια κουταλιά σε κάθε πιάτο.


Πασπαλίζουμε με τον μαϊντανό και μπόλικο πιπέρι και σερβίρουμε.

*Αντί για σούπα κοτόπουλο μπορείτε να βάλετε οποιαδήποτε άλλη του γούστου σας ή έναν απλό κύβο. Οι καλύτεροι είναι οι φρέσκοι, σε μορφή ζελέ, που βρίσκουμε στα ψυγεία του σούπερ-μάρκετ, που δεν έχουν και συντηρητικά.
*Αντί για ρύζι μπορούμε να βάλουμε κριθαράκι, κουσκουσάκι ή οποιοδήποτε άλλο ψιλό ζυμαρικό.

Γεύση
2

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Θρυλικά Μπαρ / «Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Ξέρετε πολλές τσαγερί που να έχουν εξελιχθεί σε ολοήμερα στέκια, να έχουν μισθώσει λεωφορεία για να δουν οι θαμώνες τους μια έκθεση σε άλλον νομό ή να βγάζουν μια βάρκα γεμάτη με μελομακάρονα για κέρασμα στον δρόμο; Και όμως, αυτό το μέρος υπάρχει και έχει ξενυχτήσει γενιές στο λιμάνι των Χανίων.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

Γεύση / Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

«Όπου υπάρχουν συκιές, λίγο πιο πέρα αρχίζουν τα βότσαλα και μετά η Μεσόγειος και μετά το χταπόδι. Και κάπου, σ’ ένα πανηγυρικό τραπέζι, συναντώνται το χταπόδι και τα σύκα. Μαγειρεμένο το χταπόδι, μαγειρεμένα και τα λιόκαφτα, ξερά σύκα».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Η ιεροτελεστία του πανηγυρικού πιλαφιού του Δεκαπενταύγουστου στο Καρπάθιο

Γεύση / Tα πιλάφια του Δεκαπενταύγουστου: Έτσι τιμούν τη μεγάλη γιορτή σε Κάσο και Κάρπαθο

Ακολουθώντας τελετουργικό χρόνων, στήνουν καζάνια πάνω σε φωτιές και φτιάχνουν πιλάφι, κρέας κοκκινιστό και τηγανητές πατάτες για να τιμήσουν τη μεγαλύτερη γιορτή του καλοκαιριού.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Agora symi

Γεύση / Agora: Η πιο γραφική ανηφόρα της Σύμης οδηγεί σε μια κουζίνα με χαρακτήρα

Σε ένα μικρό μπαλκόνι με θέα τα παστέλ αρχοντικά της Σύμης, ο Χρήστος Σιδηρόπουλος σερβίρει μια ελληνική κουζίνα που συνομιλεί με το παρελθόν χωρίς να το αντιγράφει – μιλάει χαμηλόφωνα, αλλά ακούγεται καθαρά.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Οι ανθοί της cucina povera

Γεύση / Κολοκυθανθοί: Τα λουλούδια της φτωχής αλλά σοφής κουζίνας

Τα άνθη που είτε βουτιούνται στο κουρκούτι είτε γίνονται τροφαντός ντολμάς κρύβουν φθαρτή ομορφιά και μεγάλη γευστική παράδοση — πολύ πριν ο οδηγός Michelin αναδείξει τάσεις σαν το zero waste και το «από το χωράφι στο τραπέζι».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αμπέλι, άστρα και συναίσθημα: Ο Θοδωρής Κοντογιάννης και η βιοδυναμική οινοποίηση

Το κρασί με απλά λόγια / Αμπέλι, άστρα και συναίσθημα: Ο Θοδωρής Κοντογιάννης και η βιοδυναμική οινοποίηση

Πώς επηρεάζει η αστρονομία τις καλλιεργητικές πρακτικές στο αμπέλι; Η Υρώ Κολιακουδάκη και ο Παναγιώτης Ορφανίδης σε μια συζήτηση με τον Θοδωρή Κοντογιάννη για τη σχέση του ανθρώπου με τη γη, την τεχνολογία και το κρασί, έξω από τα συνηθισμένα.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ
Οι ιδιαίτερες γεύσεις του καλοκαιριού στο Αιγαίο

Γεύση / Σαρδέλες Καλλονής, Φούσκες, Σκίζα. Αυτή είναι η γεύση του Αιγαίου

Οι μένουλες Καρπάθου, το σπινιάλο Καλύμνου, η σκίζα της Μήλου και η μόστρα της Μυκόνου: Από τον ιωδιούχο αφρό του Αιγαίου ως τα μητάτα των Κυκλάδων, η γεύση του καλοκαιριού αποτυπώνεται σε προϊόντα που φέρουν την ιστορία και το φως των νησιών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Ελένη Σαράντη

Γεύση / Ελένη Σαράντη: «Κυνήγησα πράγματα που τελικά δεν είχαν σημασία»

Μετά από μια δύσκολη στιγμή, κατάλαβε πως η μόνη επιβράβευση που μετρά δεν είναι τα αστέρια, αλλά το “φάγαμε καταπληκτικά”. Όταν την αποκαλούν σεφ, απαντά απλά: «Εγώ μαγειρεύω». Η υπερήφανη μαγείρισσα που προκαλεί ουρές στην οδό Σαλαμίνος, στον Κεραμεικό, είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

σχόλια

2 σχόλια
τελικά τί σημαίνει "υγιεινή διατροφή" αφού σχεδόν όλες οι τροφές που είναι διαθέσιμες είναι επεξεργασμένες?! Γράψτε μας κάποία φορά τί να τρώμε και τί να αποφεύγουμε για να έχουμε καλή υγεία.