Η ΣΥΝΤΑΓΗ: Το γουακαμόλε του Μεξικού

Η ΣΥΝΤΑΓΗ: Το γουακαμόλε του Μεξικού Facebook Twitter
9

Το γουακαμόλε του Μεξικού

 

Τις καλές εποχές της αφθονίας και των ταξιδιών, είχα πάει και στο Μεξικό.

Εκεί δοκίμασα διάφορα ωραία και παράξενα, όπως κατσαρίδες και σκουλήκια της γης, τεμπούρες εξωτικών ψαριών και σοκολατένιες σος πάνω σε μοσχαρίσια φιλέτα.

Να μου πείτε τώρα να σας τα περιγράψω, δεν θυμάμαι, με γελάει η γεύση μου. Πίσω στη γαστρονομική μου βαλίτσα, έφερα μόνο δυό πράγματα: τις μαργαρίτες από centenario τεκίλες και ένα γουακαμόλε. Δώδεκα ώρες τη μέρα έπινα τεκίλες, τις υπόλοιπες δώδεκα έτρωγα γουακαμόλε. Και τις δυό αυτές μαγείες στην πατρίδα μας δεν μπορείς να τις αναπαράγεις, δεν ξεκολλάνε από τον τόπο τους, δεν μεταναστεύουν.

Οι centenario είναι δυσεύρετες και κοστίζουν πολύ, κι εδώ δεν έχεις φρέσκο tamarind να βάλεις σε μια μαργαρίτα. Όσο για το γουακαμόλε, ποτέ στη χώρα μας ένα αβοκάντο δεν απέκτησε τόσο βουτυρένια και νόστιμη υφή, ποτέ ένα λάιμ δεν γέμισε δυό οικοδομικά τετράγωνα με το λιγωτικό άρωμά του.

Γουακαμόλε, όμως, στο περίπου-νόστιμο, μπορείς να φτιάξεις. Αν βρεις και κρητικά αβοκάν-ντο, όπως τα προφέρουν στο νησί, είσαι και πολύ τυχερούλης, γιατί τα χανιώτικα έχουν άλλη-γευστική-χάρη. Το γουακαμόλε το αγαπώ γιατί είναι χορταστικό αλλά και φινετσάτο, αρωματικό αλλά και γήινο, άντρας και γυναίκα μαζί, γιν και γιανγκ.

Το τρως σαν σαλάτα, το καταβροχθίζεις μόνος σου μπροστά στην τηλεόραση, το βγάζεις για «καλό» πρώτο σ’ένα τραπέζι, το μοιράζεσαι και με τους κολλητούς, τσαλαβουτώντας κατευθείαν από το μπολάκι καλαμποκένια τσιπς, ψημμένες αραβικές πίτες και κριτσινάκια αλλά το χρησιμοποιείς και σαν σος σε ένα κοτόπουλο στη σχάρα. Α, και γίνεται μέχρι να πεις κύμινο.

Μόνο, προσοχή: να ωριμάσεις όσο πρέπει τα αβοκάντο. Με άγουρα, δεν γίνεται. Με υπερώριμα και μαυρισμένα πικρίζει ανελέητα, είναι για πέταμα.

 _____________

Υλικά για 1 μεγάλο μπολάκι

2 αβοκάντο

1 μικρό κρεμμύδι

11/2 λάιμ το χυμό και το ξύσμα από το 1 λάιμ

2 κ.σ. ελαιόλαδο

αλάτι

(για το σερβίρισμα)

6 ντοματίνια ψιλοκομμένα στα 4

4-5 κλωναράκια φρέσκο κόλιαντρο χοντροκομμένο

αλάτι

Εκτέλεση

Χτυπάμε στο μπλέντερ όλα μαζί τα υλικά μέχρι να πάρουμε ένα ομοιόμορφο μείγμα. Δοκιμάζουμε και διορθώνουμε το αλάτι.

Πριν το σερβίρουμε, βάζουμε πάνω του τα ντοματίνια, τον κόλιαντρο και αλατίζουμε ελαφρά.

Γεύση
9

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Γλυκιά Σύρος: Ζαχαροπλάστες, συνταγές και μνήμες από το παρελθόν της Ερμούπολης

Γεύση / Γλυκιά Σύρος: Παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία και συνταγές από την Ερμούπολη

Αμυγδαλωτά, χαλβαδόπιτες, νουγκατίνες, σφολιάτσες και πολλά ακόμη παραδοσιακά γλυκά, μαζί με μια ιστορία 200 χρόνων, αναδεικνύουν την Ερμούπολη σε βασίλισσα της ζαχαροπλαστικής.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Η Ταβέρνα «Πλάτων» στο Βούπερταλ

Γεύση / «Kάθε φορά που μυρίζω ούζο, θυμάμαι την ταβέρνα Πλάτων στο Βούπερταλ»

Ο Παύλος και η Ελένη, μετανάστες στη Γερμανία, δημιούργησαν μια αυθεντική ελληνική ταβέρνα, που εδώ και τρεις δεκαετίες σερβίρει απλά αλλά πεντανόστιμα πιάτα και είναι διάσημη για τον λεπτοκομμένο χειροποίητο γύρο της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η αγκινάρα

Γεύση / «Ο καλύτερος μεζές είναι η κεφαλή της άγριας αγκινάρας»

Χοιρινό με αγκιναρόφυλλα κοκκινιστά στη Σητεία, κεφαλές αγκινάρας γεμιστές με ρύζι στην Κάσο και αγκινάρες-μουσακά στην Άνδρο: η αγκινάρα δίνει τόσο πολλά τη στιγμή που διεκδικεί μόνο το ελάχιστο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Aspasia: Πώς η Σταυριανή Ζερβακάκου έστησε ένα εστιατόριο-προορισμό

Γεύση / Aspasia: Ένα εστιατόριο που ανταμείβει κάθε στροφή του δρόμου προς τη Μάνη

Στο απόγειο της φήμης της, η Σταυριανή Ζερβακάκου αποφάσισε να επιστρέψει σε έναν τραχύ τόπο και να στήσει ένα εστιατόριο-προορισμό σε έναν μικρό ορεινό οικισμό, αξιοποιώντας στην κουζίνα της όσα άγρια της δίνει το μέρος.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Η άνοιξη και το καλοκαίρι της ρίγανης

Γεύση / H ρίγανη που δίνει γεύση στα καλοκαίρια μας

Είναι το πιο δημοφιλές μυριστικό της Aνατολικής Μεσογείου και δίνει ιδέες για μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά καλοκαιρινά εδέσματα, όπως η ριγανάδα, ο ντάκος, η χωριάτικη σαλάτα και οι ριγανάτες σαρδέλες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini «στου Ηλία» Μαρινάκη 

Γεύση / Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini στου Ηλία Μαρινάκη 

Στην πιάτσα των Ιλισίων, σε ένα μέρος όπου όλα είναι μελετημένα, ένας πολύπειρος και προσγειωμένος μπάρμαν μας καλεί να χαθούμε στον «Κήπο των επίγειων απολαύσεων», συζητώντας και πίνοντας κλασικά αλλά αναβαθμισμένα κοκτέιλ.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ

σχόλια

7 σχόλια
αν βαλεις το κουκούτσι από το αβοκάντο στη μέση του μπολ που έχεις τη σαλάτα για ένα περίεργο λόγο δε μαυρίζει.μου ειπαν το τιπ το δοκίμασα και δουλεύει,ούτε μεμβράνες ούτε τίποτα.προσωπικά προτιμώ το γουακαμόλε όχι στο μπλεντερ,μου αρέσει να λιώνω λιγο το αβοκάντο με πηρούνι.η αλήθεια είναι έχω βρει άπειρες συνταγές και δεν ξέρω ποια είναι η αυθεντική, μου έχουν σερβίρει για γουακαμόλε από αβοκάντο-γιαούρτι-σκόρδο μέχρι αβοκάντο-τομάτα-κόλιανδρο.και όλες είναι πεντανόστιμες.το αβοκάντο είναι από τους βασιλιάδες της κουζίνας.
Παιδια εγω θα την πω την αμαρτια μου: πιο πολυ απ’την αυθεντικη συνταγη μ’αρεσει η εξΑμερικανισμενη με jalapenos, το ζουμι απ’τις jalapenos και μπολικη sourcream. (σλιουρπ)
Καλή διαφοροποίηση, μόνο προσοχή στη κάψα των Jalapenos σε κονσερβάκι. Καίνε ακόμα πιό πολύ από τις φρέσκες. Η ξινή κρέμα η το γιαούρτι θα βοηθήσουν λίγο. Έχει πιάσει καλοκαίρι για τα καλά στο Τέξας και το guacamole είναι κάτι συχνό στο τραπέζι. Πλακώσανε και τα μεγάλα avocados από τη Καλιφόρνια και ο φρέσκος κόλιανδρος είναι το συνηθισμένο βότανο στα μανάβικα. Ευχαριστώ τους φίλους και φίλες του LIFO για τις συμβουλές.
Προσωπικό tip για το αβοκάντο: αλέθουμε τον φρέσκο κόλιανδρο μαζί με τα υπόλοιπα υλικά, και προσθέτουμε και λίγη ψιλοκομμένη πιπεριά φλωρίνης (δεν την αλέθουμε μαζί με τα άλλα, γιατί θα μας καταστρέψει χρώμα αλλα και γέυση).Για να γίνει επίσης πιο κρεμώδες, βάζουμε και μια κουταλιά γιαούρτι (όχι παραπάνω όμως!).
Οπως είπε και ο/η viaggiatore πιό πάνω, αντί για μπλέντερ, χρησιμοποίησε ένα πηρούνι και ανακάτεψε τα υλικά μαζί. Επειδή το φτιάχνω συχνά, να προτείνω το εξής: αναμείξτε πρώτα το αβοκάντο με το χυμό από δυό limes μεσαίου μεγέθους με δυό κουταλάκια του γλυκού κύμινο σκόνη και ένα με δυό κουταλάκια αλάτι χοντρό. Μετά βάλτε τα ψιλοκομένα ντοματάκια (Roma λεγονται στο μάναβη), το κρεμύδι (κόκινο, αν γίνεται) και τα ψιλοκομένα φύλλα κόλιαντρου, αλλά προσθέστε και ψιλοκομένη πράσινη πιπεριά. Αν θέλετε να το κάνετε και λίγο πικάντικο, βάλτε και μιά ψιλοκομένη καυτερή πιπεριά η jalapeno, αν έχετε. Καλή όρεξη.
Επίσης ωραίο και με κύμινο και λίγη γλυκιά πάπρικα. Και δεν είναι απαραίτητο το μπλέντερ, μπορείς να λιώσεις το αβοκάντο με το πιρούνι και να το ανακατέψεις με το ψιλοκομμένο κρεμμύδι και ντομάτα. Για το μαύρισμα δεν μπορείς να κάνεις και πολλά, είναι πιάτο που δεν κρατάει, έτσι κι αλλιώς. Προσωρινά το σώζει κάπως το λάιμ, ή μπορείς να πετάξεις το πάνω πάνω που έχει οξειδωθεί.