ΓΕΥΣΗ
Γεύση /

Η ΣΥΝΤΑΓΗ: Το γουακαμόλε του Μεξικού

Η Ελένη Ψυχούλη για το γουακαμόλε που το τρως σαν σαλάτα, το βγάζεις για «καλό» πρώτο σ’ένα τραπέζι, το μοιράζεσαι και με τους κολλητούς με τσιπς, το κάνεις σος σε κοτόπουλο στη σχάρα

Η ΣΥΝΤΑΓΗ: Το γουακαμόλε του Μεξικού Facebook Twitter
ΕΛΕΝΗ ΨΥΧΟΥΛΗ
ΕΛΕΝΗ ΨΥΧΟΥΛΗ
9

Το γουακαμόλε του Μεξικού

 

Τις καλές εποχές της αφθονίας και των ταξιδιών, είχα πάει και στο Μεξικό.

Εκεί δοκίμασα διάφορα ωραία και παράξενα, όπως κατσαρίδες και σκουλήκια της γης, τεμπούρες εξωτικών ψαριών και σοκολατένιες σος πάνω σε μοσχαρίσια φιλέτα.

Να μου πείτε τώρα να σας τα περιγράψω, δεν θυμάμαι, με γελάει η γεύση μου. Πίσω στη γαστρονομική μου βαλίτσα, έφερα μόνο δυό πράγματα: τις μαργαρίτες από centenario τεκίλες και ένα γουακαμόλε. Δώδεκα ώρες τη μέρα έπινα τεκίλες, τις υπόλοιπες δώδεκα έτρωγα γουακαμόλε. Και τις δυό αυτές μαγείες στην πατρίδα μας δεν μπορείς να τις αναπαράγεις, δεν ξεκολλάνε από τον τόπο τους, δεν μεταναστεύουν.

Οι centenario είναι δυσεύρετες και κοστίζουν πολύ, κι εδώ δεν έχεις φρέσκο tamarind να βάλεις σε μια μαργαρίτα. Όσο για το γουακαμόλε, ποτέ στη χώρα μας ένα αβοκάντο δεν απέκτησε τόσο βουτυρένια και νόστιμη υφή, ποτέ ένα λάιμ δεν γέμισε δυό οικοδομικά τετράγωνα με το λιγωτικό άρωμά του.

Γουακαμόλε, όμως, στο περίπου-νόστιμο, μπορείς να φτιάξεις. Αν βρεις και κρητικά αβοκάν-ντο, όπως τα προφέρουν στο νησί, είσαι και πολύ τυχερούλης, γιατί τα χανιώτικα έχουν άλλη-γευστική-χάρη. Το γουακαμόλε το αγαπώ γιατί είναι χορταστικό αλλά και φινετσάτο, αρωματικό αλλά και γήινο, άντρας και γυναίκα μαζί, γιν και γιανγκ.

Το τρως σαν σαλάτα, το καταβροχθίζεις μόνος σου μπροστά στην τηλεόραση, το βγάζεις για «καλό» πρώτο σ’ένα τραπέζι, το μοιράζεσαι και με τους κολλητούς, τσαλαβουτώντας κατευθείαν από το μπολάκι καλαμποκένια τσιπς, ψημμένες αραβικές πίτες και κριτσινάκια αλλά το χρησιμοποιείς και σαν σος σε ένα κοτόπουλο στη σχάρα. Α, και γίνεται μέχρι να πεις κύμινο.

Μόνο, προσοχή: να ωριμάσεις όσο πρέπει τα αβοκάντο. Με άγουρα, δεν γίνεται. Με υπερώριμα και μαυρισμένα πικρίζει ανελέητα, είναι για πέταμα.

 _____________

Υλικά για 1 μεγάλο μπολάκι

2 αβοκάντο

1 μικρό κρεμμύδι

11/2 λάιμ το χυμό και το ξύσμα από το 1 λάιμ

2 κ.σ. ελαιόλαδο

αλάτι

(για το σερβίρισμα)

6 ντοματίνια ψιλοκομμένα στα 4

4-5 κλωναράκια φρέσκο κόλιαντρο χοντροκομμένο

αλάτι

Εκτέλεση

Χτυπάμε στο μπλέντερ όλα μαζί τα υλικά μέχρι να πάρουμε ένα ομοιόμορφο μείγμα. Δοκιμάζουμε και διορθώνουμε το αλάτι.

Πριν το σερβίρουμε, βάζουμε πάνω του τα ντοματίνια, τον κόλιαντρο και αλατίζουμε ελαφρά.

Γεύση

Tags

9

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini «στου Ηλία» Μαρινάκη 

Γεύση / Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini στου Ηλία Μαρινάκη 

Στην πιάτσα των Ιλισίων, σε ένα μέρος όπου όλα είναι μελετημένα, ένας πολύπειρος και προσγειωμένος μπάρμαν μας καλεί να χαθούμε στον «Κήπο των επίγειων απολαύσεων», συζητώντας και πίνοντας κλασικά αλλά αναβαθμισμένα κοκτέιλ.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΜΠΑΚΑΛΙΚΑ, DELI

Γεύση / Ο μεγάλος οδηγός του Αθηναίου καλοφαγά: Τα 51 πιο νόστιμα σημεία της πόλης

Εξειδικευμένα παντοπωλεία, deli με αλλαντικά και τυριά από την Ελλάδα και τον κόσμο, χασάπικα για κρέατα άριστης ποιότητας, κάβες και φούρνοι με ψωμιά παραδοσιακά αλλά και νέας εποχής, σε μια λίστα που μπορεί να είναι ο παράδεισος του foodie.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Είναι η τούρτα αμυγδάλου του Μπόζα η πιο ωραία στην Αθήνα;

Γεύση / Είναι η τούρτα αμυγδάλου του Μπόζα η πιο ωραία τούρτα της Αθήνας;

Όσο και αν η τέχνη της ζαχαροπλαστικής έχει κάνει άλματα στη χώρα μας, δεν έχουμε πάψει ποτέ να αγαπάμε τα «παλιά γλυκά» που μας θυμίζουν παιδικά χρόνια, οικογενειακές συγκεντρώσεις, γενέθλια και γιορτές.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ωδή στην pure σεβεντίλα: Ένα σπίτι που μοιάζει με μικροοργανισμό.

Γεύση / Ένα σπίτι στο Παλαιό Φάληρο που αποθεώνει τα απίθανα '70s

Το σπίτι του Γιώργου Κελέφη, εκδότη του περιοδικού ΟΖΟΝ, στο Παλαιό Φάληρο ‒σχεδιασμένο από τους σπουδαίους αρχιτέκτονες Δημήτρη και Σουζάνα Αντωνακάκη‒ μοιάζει με χρονοκάψουλα που σε μεταφέρει στη δεκαετία του ’70.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Τα κρασιά της Κεφαλονιάς: Ρομπόλα, Μαυροδάφνη και άλλες εξαιρετικές ποικιλίες

Το κρασί με απλά λόγια / Τα κρασιά της Κεφαλονιάς: Ρομπόλα, Μαυροδάφνη και άλλες εξαιρετικές ποικιλίες

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης ταξιδεύουν στους αμπελώνες της Κεφαλονιάς, με οδηγό τον οινοποιό Ευρυβιάδη Σκλάβο. Μαθαίνουμε για τις γνωστές, αλλά και τις πιο σπάνιες ποικιλίες του νησιού, καθώς και για τον ρόλο που παίζει το βουνό Αίνος στην αμπελουργία του.
THE LIFO TEAM
Στο ΚΙΝΩΝΩ στο Κουκάκι που περνάει την πιο νόστιμη φάση του

Γεύση / Στο ΚΙΝΩΝΩ στο Κουκάκι που περνάει την πιο νόστιμη φάση του

Ο Βαγγέλης από το «Σπιρτόκουτο» –δηλαδή ο Γιάννης Βουλγαράκης– άφησε τα Κύθηρα για την Αθήνα και ανανέωσε, με τις λιτές του γεύσεις, έναν χώρο όπου κάποτε αράζαμε για ποτά και τώρα πηγαίνουμε για φρέσκες παπαρδέλες και σφακιανόπιτα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Γιαννούδι, Μαραθέφτικο, Μαύρο: Οι άγνωστες δυνάμεις του κυπριακού αμπελώνα

Το κρασί με απλά λόγια / Γιαννούδι, Μαραθεύτικο, Μαύρο: Οι ερυθρές δυνάμεις του κυπριακού αμπελώνα

Σε τι ξεχωρίζουν οι γηγενείς κόκκινες ποικιλίες της Κύπρου; Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης φιλοξενούν τον οινολόγο και οινοποιό Σοφοκλή Βλασίδη και συζητούν μαζί του για τα αυτόριζα αμπέλια του νησιού.
THE LIFO TEAM
Ronin: Ένα καταφύγιο ιαπωνικής κομψότητας και γεύσης στο Κολωνάκι/ Στο Ronin στο Κολωνάκι θα ανακαλύψεις το νόημα της ιαπωνικής απλότητας/ Ronin: Η ιαπωνική απλότητα που συγκινεί σε κάθε πιάτο

Γεύση / Ronin: Ιαπωνέζικη κουζίνα με ακρίβεια, λιγότερο fusion, περισσότερο zen

Το εστιατόριο Ronin φέρνει στο Κολωνάκι τη δύναμη της απλότητας της ιαπωνικής κουλτούρας και την αποθέωση της γευστικής λεπτομέρειας σε έναν απολαυστικό διάλογο μεταξύ παράδοσης και μοντέρνας δημιουργίας.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Καπάνι Μάρκετ: Ένα οινορεστοράν που παντρεύει Βορρά, Βαλκάνια και Ανατολή

Γεύση / Καπάνι Μάρκετ: Ένα οινορεστοράν που παντρεύει Βορρά, Βαλκάνια και Ανατολή

Ο σεφ Δημήτρης Μπαλάκας σιγομαγειρεύει σχεδόν τα πάντα στον ξυλόφουρνο, «ψήθηκε» με τις παραδοσιακές γεύσεις στον φούρνο του παππού και της γιαγιάς του, και μοιράστηκε μαζί μας τρεις αυθεντικές συνταγές από τη Φλώρινα.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Γκίκας Ξενάκης

Γκίκας Ξενάκης / «Έχω κάνει λάθη – δούλεψα πολύ με τον εαυτό μου για να τους σέβομαι όλους στην κουζίνα»

Μεγαλώνοντας στη Θήβα, αγάπησε το φρέσκο ψάρι, τα άγρια χόρτα και τις ταπεινές συνταγές. Αν και είχε αρχικά πολύ κακή εικόνα για τους μάγειρες, εξελίχθηκε σε σεφ για τον οποίο –όπως είπε ο Επίκουρος– μπορούσε να καταλάβει κανείς ένα πιάτο του με κλειστά τα μάτια. Ο «τιμονιέρης» της κουζίνας του Aleria, Γκίκας Ξενάκης, είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πούλοι και κουκνούκοι, τα ζυμαρένια ειδώλια της Ανάστασης

Γεύση / Πούλοι και κουκνούκοι, τα ζυμαρένια ειδώλια της Ανάστασης

Ευφάνταστα τσουρέκια και καλιτσούνια της Λαμπρής, που βγαίνουν σε ποικίλα σχήματα και εκδοχές στα νησιά του Αιγαίου, θυμίζουν ζυμαρένια μικρογλυπτά και αναδίδουν την αρχοντική ευωδιά των ημερών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ

σχόλια

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε
7 σχόλια
Χιονάτη
Χιονάτη
αν βαλεις το κουκούτσι από το αβοκάντο στη μέση του μπολ που έχεις τη σαλάτα για ένα περίεργο λόγο δε μαυρίζει.μου ειπαν το τιπ το δοκίμασα και δουλεύει,ούτε μεμβράνες ούτε τίποτα.προσωπικά προτιμώ το γουακαμόλε όχι στο μπλεντερ,μου αρέσει να λιώνω λιγο το αβοκάντο με πηρούνι.η αλήθεια είναι έχω βρει άπειρες συνταγές και δεν ξέρω ποια είναι η αυθεντική, μου έχουν σερβίρει για γουακαμόλε από αβοκάντο-γιαούρτι-σκόρδο μέχρι αβοκάντο-τομάτα-κόλιανδρο.και όλες είναι πεντανόστιμες.το αβοκάντο είναι από τους βασιλιάδες της κουζίνας.
SMURFakos
SMURFakos
Παιδια εγω θα την πω την αμαρτια μου: πιο πολυ απ’την αυθεντικη συνταγη μ’αρεσει η εξΑμερικανισμενη με jalapenos, το ζουμι απ’τις jalapenos και μπολικη sourcream. (σλιουρπ)
Εγκέλαδος
Εγκέλαδος
Καλή διαφοροποίηση, μόνο προσοχή στη κάψα των Jalapenos σε κονσερβάκι. Καίνε ακόμα πιό πολύ από τις φρέσκες. Η ξινή κρέμα η το γιαούρτι θα βοηθήσουν λίγο. Έχει πιάσει καλοκαίρι για τα καλά στο Τέξας και το guacamole είναι κάτι συχνό στο τραπέζι. Πλακώσανε και τα μεγάλα avocados από τη Καλιφόρνια και ο φρέσκος κόλιανδρος είναι το συνηθισμένο βότανο στα μανάβικα. Ευχαριστώ τους φίλους και φίλες του LIFO για τις συμβουλές.
George_Athens
Προσωπικό tip για το αβοκάντο: αλέθουμε τον φρέσκο κόλιανδρο μαζί με τα υπόλοιπα υλικά, και προσθέτουμε και λίγη ψιλοκομμένη πιπεριά φλωρίνης (δεν την αλέθουμε μαζί με τα άλλα, γιατί θα μας καταστρέψει χρώμα αλλα και γέυση).Για να γίνει επίσης πιο κρεμώδες, βάζουμε και μια κουταλιά γιαούρτι (όχι παραπάνω όμως!).
Εγκέλαδος
Εγκέλαδος
Οπως είπε και ο/η viaggiatore πιό πάνω, αντί για μπλέντερ, χρησιμοποίησε ένα πηρούνι και ανακάτεψε τα υλικά μαζί. Επειδή το φτιάχνω συχνά, να προτείνω το εξής: αναμείξτε πρώτα το αβοκάντο με το χυμό από δυό limes μεσαίου μεγέθους με δυό κουταλάκια του γλυκού κύμινο σκόνη και ένα με δυό κουταλάκια αλάτι χοντρό. Μετά βάλτε τα ψιλοκομένα ντοματάκια (Roma λεγονται στο μάναβη), το κρεμύδι (κόκινο, αν γίνεται) και τα ψιλοκομένα φύλλα κόλιαντρου, αλλά προσθέστε και ψιλοκομένη πράσινη πιπεριά. Αν θέλετε να το κάνετε και λίγο πικάντικο, βάλτε και μιά ψιλοκομένη καυτερή πιπεριά η jalapeno, αν έχετε. Καλή όρεξη.
viaggiatore
viaggiatore
Επίσης ωραίο και με κύμινο και λίγη γλυκιά πάπρικα. Και δεν είναι απαραίτητο το μπλέντερ, μπορείς να λιώσεις το αβοκάντο με το πιρούνι και να το ανακατέψεις με το ψιλοκομμένο κρεμμύδι και ντομάτα. Για το μαύρισμα δεν μπορείς να κάνεις και πολλά, είναι πιάτο που δεν κρατάει, έτσι κι αλλιώς. Προσωρινά το σώζει κάπως το λάιμ, ή μπορείς να πετάξεις το πάνω πάνω που έχει οξειδωθεί.