ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ είναι αντικειμενικές και προφανείς. Ο πρωθυπουργός αρχικά έδειξε εμπιστοσύνη στον αρμόδιο υπουργό Πολιτικής Προστασίας Χρήστο Στυλιανίδη, ο οποίος από τις πρώτες ώρες φάνηκε ότι δεν είχε προετοιμαστεί καταλλήλως και όταν η αποτυχία του να διαχειριστεί την κατάσταση ήταν προφανής, το Μέγαρο Μαξίμου άργησε να αναλάβει τον επιτελικό του ρόλο, συντονίζοντας και απαιτώντας την άμεση αντίδραση και των υπόλοιπων υπουργείων, του Άμυνας, του Εσωτερικών κ.ά.
Ουσιαστικά, η πρώτη πρόκληση του νέου υπουργού Πολιτικής Προστασίας (ο οποίος είχε παρουσιαστεί από τον πρωθυπουργό ως υπερ-τεχνοκράτης που θα έκανε τη διαφορά) ήταν μια μεγάλη αποτυχία, παρότι είχε αρκετούς μήνες για να εγκλιματιστεί στο υπουργείο του. Μάλιστα, ήταν εκείνος που είχε ζητήσει τη δημιουργία νέου ξεχωριστού υπουργείου ως όρο για να αποδεχτεί τη θέση, ώστε να έχει λυμένα τα χέρια του και να μην εξαρτάται από άλλον υπουργό (πριν, η αρμοδιότητα αυτή ανήκε σε υφυπουργό).
Ούτε η απόκτηση δικού του υπουργείου, ούτε η επιπλέον εξουσία, ούτε η στήριξη που έλαβε από τον πρωθυπουργό, όμως, έδειξαν να έχουν κάποιο αποτέλεσμα. Αντιθέτως, ο κρατικός μηχανισμός φάνηκε πολύ λιγότερο έτοιμος απ' ό,τι ήταν στην περσινή έντονη χιονόπτωση, τόσο που αρκετά κυβερνητικά στελέχη τον συνέκριναν με τον Νίκο Χαρδαλιά, για τον οποίο έλεγαν ότι τα είχε πάει πολύ καλύτερα.
Στην κρίση αυτή κανένας απολύτως δεν φάνηκε αντάξιος του ρόλου του.
Κάτω από τη βάση, λοιπόν, η βαθμολογία για τον νέο υπουργό που δεν τα κατάφερε, παρότι οι μετεωρολόγοι το μεσημέρι της Παρασκευής μιλούσαν για χιονοκαταιγίδες 48 ωρών.
Αργά αντανακλαστικά όμως έδειξε και ο υπουργός Άμυνας, καθώς άργησε να στείλει τον στρατό για να συνδράμει, όταν η Πολιτική Προστασία φάνηκε ότι ήταν ανεπαρκής. Η εντολή δόθηκε ήδη αργά, κατά τις 7:00-7:30, αλλά ο στρατός βγήκε ακόμα πιο αργά, κατά τις 12:00, γεγονός που σημαίνει ότι δεν είχε γίνει η κατάλληλη ετοιμασία, ώστε να βγει αμέσως και να μη χαθεί πολύτιμος χρόνος.
Απόλυτη ασυνεννοησία υπήρξε και μεταξύ αστυνομίας, τροχαίας και πυροσβεστικής, οι οποίες ήταν επίσης απούσες όταν και όπως έπρεπε. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, ωστόσο, καθώς οι ανεπάρκειές τους έχουν αποκαλυφθεί από τις πυρκαγιές στο Μάτι και επιβεβαιώθηκαν το περασμένο καλοκαίρι, αλλά έκτοτε δεν έχει αλλάξει τίποτα, ούτε οι παθογένειες ούτε καν ο μηχανισμός και τα στελέχη. Όλα είναι ίδια.
Εκτός από την κεντρική διοίκηση και τον μηχανισμό πολιτικής προστασίας, και η τοπική αυτοδιοίκηση απέτυχε να προετοιμαστεί, αλλά κυρίως ο περιφερειάρχης Γιώργος Πατούλης, ο οποίος είχε διαρκή παρουσία στα ΜΜΕ, αλλά το έργο του απουσίαζε.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ αναμενόταν 48ωρη έντονη χιονόπτωση, δεν είχαν φροντίσει καν να ρίξουν αλάτι ούτε στους κεντρικούς δρόμους, όπως η λεωφόρος Μεσογείων, η Κηφισίας και η Κατεχάκη, με τα γνωστά αποτελέσματα.
Έντονο παρασκήνιο φαίνεται ότι υπάρχει όμως και γύρω από την Αττική Οδό, τον πιο χρυσοπληρωμένο δρόμο, καθώς η ολιγωρία που επέδειξαν τα στελέχη της μάλλον δεν είναι άσχετη από την ολοκλήρωση της 25ετούς σύμβασης παραχώρησης και την πρόσφατη προκήρυξη του ΤΑΙΠΕΔ για τη νέα (η υποβολή της εκδήλωσης ενδιαφέροντος για τη νέα σύμβαση αναμένεται για τις 20 Απριλίου).
Όσο για τον ΟΣΕ, εκεί επικρατεί από καιρό σκηνικό διάλυσης. Η διοίκηση των Ιταλών, που αγόρασε τα τρένα με ένα εντελώς ασήμαντο τίμημα και υποτίθεται ότι θα τα εκσυγχρόνιζε, άφησε στην τύχη τους τους εγκλωβισμένους επιβάτες.
Στην κυβέρνηση προσπαθούν αυτή την ώρα να περιορίσουν την όποια ζημιά, ρίχνοντας εν πολλοίς τις ευθύνες στην Αττική Οδό. Ο αρμόδιος υπουργός Πολιτικής Προστασίας απέφυγε κι αυτός να κάνει αυτοκριτική. Στο Μαξίμου αποφεύγουν γενικά για την ώρα το θέμα των ευθυνών, καθώς υποστηρίζουν ότι θα έχουν την πλήρη εικόνα όταν λήξει η κρίση.
Aλλά δεν είναι έτσι.
σχόλια