Νήπια μεγάλα και νήπια μικρά: Ένας θανάσιμος εχθρός

Νήπια μεγάλα και νήπια μικρά: Ένας θανάσιμος εχθρός Facebook Twitter
Ο Μπογδάνος είναι καλυμμένος γιατί αν τον ρωτήσεις, θα σου πει: «Α, δεν έχω πρόβλημα με το συγκεκριμένο παιδί, έχω με το ελληνόπουλο, που σιγά σιγά εξαφανίζεται ως είδος». Εικονογράφηση: bianka/LiFO
0

ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΜΕΡΙΚΕΣ ΜΕΡΕΣ ξεκίνησαν τα σχολεία στην Αγγλία. Πολλοί από τους 75.000 Έλληνες μετανάστες έστειλαν τα παιδιά τους στο νηπιαγωγείο. Στην Αγγλία ο αριθμός των παιδιών από μειονότητες αυξάνεται κάθε χρόνο, όπως αυξάνονται και οι μαθητές που δεν έχουν τα αγγλικά ως πρώτη γλώσσα. Περίπου το ⅓ των παιδιών στα δημοτικά ανήκει σε μειονότητες. Ένας στους δέκα μαθητές έχει γεννηθεί σε άλλη χώρα.

Κάποια πεντάχρονα ελληνάκια είναι τυχερά: γεννήθηκαν στην Αγγλία, επομένως ξέρουν τα αγγλικά φαρσί, πάνε στο νηπιαγωγείο έτοιμα όσον αφορά τη γλώσσα. Ίσως κάποια στιγμή ντραπούν για την προφορά των γονιών τους, θα ακούσουν πιθανώς κάτι δηλητηριώδες γιατί είναι από χώρα ολίγον εξοτίκ, μπας-κλας, όπως θεωρούν την Ελλάδα οι Άγγλοι.

Μικρό το κακό. Βρίσκονται σε καλύτερη θέση από τους συνομηλίκους στο νηπιαγωγείο της Κυψέλης που έβαλε στο μάτι ο Μπογδάνος. Είναι επίσης σε καλύτερη θέση όχι απλώς σε σχέση με τα παιδιά που έφτασαν στην Ελλάδα από εμπόλεμες ζώνες αλλά και από τα ελληνόπουλα που ήταν ήδη πέντε χρονών το 2012 ή το 2013 και οι γονείς τους τα έφεραν άρον άρον στην Αγγλία μέσα στην οικονομική κρίση. Κάποια από αυτά τα παιδιά ρίχτηκαν στη μάχη του αγγλικού σχολείου, χωρίς καν να έχουν το εφόδιο της γλώσσας. 

Αν στη λίστα της Κυψέλης τα επίθετα ήταν Έρικσον, Μακάλιστερ και Κρίστενσεν, τότε ο Μπογδάνος θα την περιέφερε στο Τουίτερ με άλλους όρους. Θα πανηγύριζε ξαφνικά το έθνος γιατί η Ελλάδα από Μαντ Μαξ θα είχε μετατραπεί σε βουκολικό παράδεισο, με τους ψηφιακούς νομάδες και τα high tech βοσκόπουλά τους να συρρέουν μιλιούνια για να πλουτίσουν άνευ κόπου οι Ελληνίδες Έλληνες. 

Θυμάμαι την ιστορία ενός φίλου που έστειλε τον εξάχρονο γιο του στο αγγλικό σχολείο τον Σεπτέμβριο, ενώ η οικογένεια είχε μετακομίσει από την Ελλάδα στη βόρεια Αγγλία τον Ιούλιο. Τον Οκτώβριο ο προπονητής ποδοσφαίρου έδινε οδηγίες στα αγγλικά και ο μικρός κουνούσε καταφατικά το κεφάλι σε όλα, ενώ δεν καταλάβαινε ούτε τα μισά. Ο μπαμπάς είδε στα μάτια του μικρού την αγωνία του να συγχρονιστεί με τους συμμαθητές του και να μην καταλάβει ο προπονητής ότι χάνει τις οδηγίες. Μήπως όμως τα ίδια δεν έκανε και ο πατέρας στη δική του δουλειά;

Όποια και όποιος έχει δουλέψει σε ξένη χώρα ξέρει πόσο επίπονο είναι αυτό το 10-20% (κάποιες φορές σε τεχνικές συζητήσεις και το ⅓) που χάνεις σε πληροφορία γιατί η γλώσσα δεν είναι η δική σου. Είναι, λοιπόν, μάχη για μικρούς και μεγάλους.

Ποιος ξέρει ποιες αγωνίες θα βλέπουν όταν κοιτάζονται στα μάτια οι γονείς και τα παιδιά τους που ήρθαν πρόσφυγες και μετανάστες στην Ελλάδα; Και ποιος ξέρει πώς βιώνουν αυτή την τελευταία ιστορία του στιγματισμού τους; Εδώ φοβάσαι μη βγάλει στη σέντρα το παιδί σου κάποιο άλλο πεντάχρονο με μια χοντράδα που θα πετάξει στο νηπιαγωγείο, όχι να το βάλει στο μάτι, και μάλιστα με το ονοματεπώνυμό του, ολόκληρος βουλευτής.

Βέβαια, ο Μπογδάνος είναι καλυμμένος γιατί αν τον ρωτήσεις, θα σου πει: «Α, δεν έχω πρόβλημα με το συγκεκριμένο παιδί, έχω με το ελληνόπουλο, που σιγά σιγά εξαφανίζεται ως είδος».

Κάθε τρεις και λίγο αφανίζεται αυτή η χώρα και μυστηριωδώς οι πιο θανάσιμοι εχθροί της είναι οι κατεξοχήν απροστάτευτοι της κοινωνίας μας: σήμερα τα νήπια-πρόσφυγες, χθες οι ΛΟΑΤΚΙ και τις προάλλες οι μαμάδες που δήθεν, βουτηγμένες στην αμεριμνησία, ξέχασαν να κάνουν παιδί πριν από τα σαράντα. Συνέδρια γονιμότητας, επιστολές σοφών και τώρα λίστες με εξάχρονα για να αφυπνιστεί το έθνος. Λίστες με ονοματεπώνυμα κατά προτίμηση από Πακιστάν, Μπαγκλαντές, δηλαδή χώρες που κοιτάζουμε αφ’ υψηλού, όπως οι Άγγλοι την Ελλάδα.

Ο πιο ηδονικός τρόπος να υπενθυμίσεις στον εαυτό σου την ισχύ σου είναι να παριστάνεις τον φοβισμένο με αυτούς που έχουν πραγματικό λόγο να σε φοβούνται. Όσοι παίζουν το παιχνίδι με αυτούς τους όρους είναι και οι ίδιοι δουλικοί στη θέα του πιο ισχυρού. Γιατί αν στη λίστα της Κυψέλης τα επίθετα ήταν Έρικσον, Μακάλιστερ και Κρίστενσεν, τότε ο Μπογδάνος θα την περιέφερε στο Τουίτερ με άλλους όρους. Θα πανηγύριζε ξαφνικά το έθνος γιατί η Ελλάδα από Μαντ Μαξ θα είχε μετατραπεί σε βουκολικό παράδεισο, με τους ψηφιακούς νομάδες και τα high tech βοσκόπουλά τους να συρρέουν μιλιούνια για να πλουτίσουν άνευ κόπου οι Ελληνίδες Έλληνες.

Όλα αυτά είναι κουβέντες για καφενείο και όχι για νηπιαγωγείο. Στην καλύτερη καλλιεργούν ψευδαισθήσεις, στη χειρότερη τον φόβο. Κι αυτός ο φόβος είναι ο μοναδικός αληθινός τους αντίκτυπος. Είναι μικρό το νηπιαγωγείο στην Κυψέλη για να στριμωχτούμε κι εμείς με τις απειλές μας εκεί μέσα. Και είναι έτσι κι αλλιώς πολύ επείγουσες οι αγωνίες των συνανθρώπων μας για να τις φουσκώνουν κάποιοι αχρείαστα.

Δεν χωράει κανένας άλλος στο νηπιαγωγείο της Κυψέλης, αυτός ο χώρος είναι μόνο των παιδιών, για τις αγωνίες και τα όνειρά τους.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κοινωνική κατοικία: Μπορεί το παράδειγμα της La Borda να εφαρμοστεί στην Αθήνα;

Συνεταιριστική κατοικία / Μπορούμε να αντιγράψουμε τη Βαρκελώνη και να λύσουμε το στεγαστικό;

Ενώ στην Ευρώπη παρατηρείται αναζωπύρωση των συνεταιριστικών στεγαστικών κινημάτων, στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, η στεγαστική κρίση οξύνεται. Το παράδειγμα της La Borda στη Βαρκελώνη θα μπορούσε να δώσει τη λύση, χρειάζεται όμως πολιτική βούληση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας»

Βασιλική Σιούτη / Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη ρύθμιση για τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να ενισχύσει την απήχησή της στο συντηρητικό κοινό, παρά τις διαφοροποιήσεις ακόμη και μέσα στην κυβερνητική παράταξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Social Media / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας, τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Θα έλεγε κανείς πως, μετά την έλευσή του, μια πετυχημένη selfie, σαν την περίφημη selfie των Oscar του 2014, αλλάζει τον μικρόκοσμο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Οπτική Γωνία / Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Το κόστος ζωής, η ανισότητα, η διαφθορά, ο νεποτισμός, η βιαιότητα των δυνάμεων καταστολής: αυτά είναι τα ζητήματα που απασχολούν τα κινήματα της Γενιάς Ζ και όχι τόσο τα memes ή τα καρτούν.
THE LIFO TEAM