Η Πασχαλιά μου

Η Πασχαλιά μου Facebook Twitter
Εικονογραφηση: Stupid Greg/ LIFO
0

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ και όλη η οικογένεια νιώθει μια παράξενη συναισθηματική φόρτιση και μια σχεδόν μεταφυσική μελαγχολία. Παρόλα αυτά, όλοι ετοιμαζόμαστε για το μεγάλο ταξίδι στο Κρίκελο Ευρυτανίας όπου μετά από μιάμιση μέρα κατάνυξης θα φάμε σημαντικό μέρος της πανίδας του τόπου. Η μαμά μόλις πήρε το καλό της χρυσό φόρεμα με τις πούλιες και τα γουνάκια από το καθαριστήριο, μέσα σε μια γυαλιστερή διαφανή σακούλα. Το φόρεμα κρεμιέται στις πίσω χειρολαβές της μερσεντές, μαζί με το λαμέ κουστούμι του μπαμπά και την γούνα της γιαγιάς Ευτέρπης. Το πίσω τζάμι καλύπτεται εντελώς μιας και εκτός από τα χαριτωμένα κουκλάκια που είναι πάντοτε τοποθετημένα εκεί, και τις ξεθωριασμένες baby on board σημάνσεις της nestle, σήμερα βάλαμε και τα λουστρίνια του μπαμπά (δύο καθρέφτες επαρκούν σε ένα πεπειραμένο οδηγό). Λόγω της προαναφερθείσας φόρτισης αλλά και του άγχους του επικείμενου ταξιδιού οι γονείς μαλώνουν αλλά η μαμά συμμορφώνεται και μπαίνει στο αυτοκίνητο μετά από ένα βροντερό χαστούκι του μπαμπά.

Όταν το σήμα του oasis αρχίζει να χάνεται στην εθνική οδό, η μαμά βάζει το cd «τα καλύτερα ρομάντζα» και σιγοτραγουδάει τους στίχους. Πέντε λεπτά έξω από την Αθήνα, σταματάμε σε ένα κατάστημα επί της εθνικής οδού για να κατουρήσει ο μπαμπάς, να ξεράσει η αδερφή μου και να αγοράσουν τοπικά προιοντά η μαμά και η γιαγιά (όπως μέλι που προφανώς μαζεύεται από μελίσσια, σε κάποια νησίδα της εθνικής οδού). Το ποσό των 100 ευρώ που ξοδεύει η μαμά για δώρα της κοστίζει ένα δεύτερο χαστούκι από τον άνδρα μπαμπά. Επιβιβαζόμαστε γρήγορα στο αυτοκίνητο και κατευθυνόμαστε προς το χωριό με το ίδιο ρομαντικό μουσικό χαλί.

Στο δρόμο οι γονείς μιλάνε για τους συγχωριανούς του μπαμπά που προφανώς του έχουν λείψει πολύ. «Με πήρε ο Βρασίδας ο Κίτσουλας προχθές. Η κόρη του πέρασε πολυτεχνείο. Θα βγει από κει μέσα με τα μάτια τετράγωνα. Ήταν που ήταν ζαβό.. Πήρε από το πατέρα της το μα**κα  που έχει φάει το κέρατο συννέφο». ΄Ετσι είναι οι φίλοι, αγαπάνε τους άλλους με τα ελαττώματα τους.

Φτάνουμε στο χωριό και ο μπαμπάς πατάει επίμονα την κόρνα της μερσεντές  προκαλώντας τον θαυμασμό των γερόντων που πρεφάρουν στο καφενείο. Περνάμε την πλατεία και φτάνουμε στο σπίτι μας που ανακαίνισε η μαμά μου πρόπερσι. Αρχικά ήταν πέτρινο, οπότε χρειάστηκαν πολλά λεφτά για να καλυφθεί με τσιμέντο, αλλά έχει γίνει πανέμορφο. Είναι μουσταρδί με κεραμιδί λεπτομέρειες, τεράστια σιδερένια ροζ κάγκελα και καφέ αλουμίνιο στα κουφώματα για να δίνει την αίσθηση του ξύλου. Η πιο σημαντική αλλαγή με την ανακαίνιση όμως είναι η απόκτηση μιας τεράστιας lcd τηλεόρασης μπροστά στην οποία περνάμε όλες τις διακοπές μας.

Ξαπλώνουμε όλοι στον καναπέ και βλέπουμε κους κους μέχρι τις 4, όταν η μαμά και η αδερφή μου αρχίζουν να ετοιμάζονται για τον επιτάφιο στις 9. Πρέπει να εντυπωσιάσουν την «Μαριγώ την τελευταία» που βρήκε πλούσιο άντρα και πλακώθηκε στα μπότοξ. Λόγω ημέρας όμως, η μαμά δεν φοράει τα ψεύτικα νύχια και βλεφαρίδες της.

Σάββατο στις 12 η οικογένεια ξυπνά και ανοίγει τηλεόραση. Η μέρα θα κυλήσει ήσυχα με τηλεόραση – φαγητό – ύπνο – τηλεόραση – ύπνο και φυσικά την Ανάσταση για την οποία άλλωστε η μαμά αγόρασε το πανάκριβο φόρεμα της. Μετά τις 12 και αφού φτιάξουμε τον μαύρο σταυρό από κάπνα κάτω από την πόρτα, πλακωνόμαστε στη μαγειρίτσα σαν να μην υπάρχει αύριο. Μιάμιση μέρα νηστείας έχει πραγματικά λυγίσει την οικογένεια. Κοιμόμαστε πριν τις 2 γιατί ο μπαμπάς πρέπει να φυλάξει δυνάμεις για το σούβλισμα του αρνιού.

Κυριακή, ο μπαμπάς σηκώνεται πιο νωρίς από ότι τις καθημερινές που πάει στη δουλειά του στο δήμο. Γενικά, το φαγητό τον ενθουσιάζει. Η υπόλοιπη φαμίλια ξυπνάει με παραδοσιακές μελωδίες και παίρνει λιτό πρωινό για να διατηρήσει την όρεξη της: τρία αυγά και τρεις φέτες με βούτυρο και μαρμελάδα (ο καθένας). Η αδερφή μου, περιφέρεται ανάμεσα στις σούβλες και τσιμπάει ένα αρ**δι από το κάθε αρνί με αποτέλεσμα να της κοπεί η όρεξη μέχρι το μεσημέρι που όλη η υπόλοιπη οικογένεια πέφτει με μανία στο λιπαρό ζώο. Θα επακολουθήσει ύπνος – τηλεόραση – ύπνος.

Την επόμενη μέρα ξεκινάμε νωρίς για να προλάβει ο μπαμπάς τον απογευματινό αγώνα. Βγαίνουμε από την πλατεία συγκινημένοι, φυσικά κορνάροντας. Πέρασα υπέροχα αυτή την Πασχαλιά!

Οπτική Γωνία
0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν μας προστατεύει κανείς από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Η Κομισιόν στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση. Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας; Μιλά στη LiFO ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Γεώργιος Παπανικολάου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας κανονικός αφελληνισμός

Οπτική Γωνία / Ένας κανονικός αφελληνισμός

Στη θέση εκείνων των ξένων που καλλιεργούσαν μια αληθινή σχέση με την Ελλάδα, πολλαπλασιάζονται τα φιμέ τζάμια των υπερπολυτελών τζιπ, αόρατοι και αδιάφοροι μεσάζοντες, αγοραστές επαύλεων που υπενοικιάζονται ή έχουν γίνει φρούρια με μικρούς ιδιωτικούς στρατούς τραμπούκων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και θεωρητικός φυσικός μιλά για την προέλευση της συνείδησης, τoν εγκέφαλο ως κβαντική μηχανή και το μέλλον του ανθρώπου ως υβριδίου τεχνολογίας και βιολογίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Οπτική Γωνία / «Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Ένα 13χρονο παιδί δεν άντεξε την ομοφοβία και έδωσε τέλος στη ζωή του. Ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής Σάββας Σαββόπουλος εξηγεί πώς μπορούν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να εντοπίσουν έγκαιρα τα σημάδια της αυτοκτονικής διάθεσης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Antinero: Καταγγελία-μαμούθ για το μεγαλύτερο πρόγραμμα δασικής πρόληψης

Ρεπορτάζ / Antinero: Πώς το «μεγαλύτερο πρόγραμμα δασικής πρόληψης» έγινε πεδίο καταγγελιών

Με εκατομμύρια ευρώ να έχουν ήδη διατεθεί, το πρόγραμμα Antinero μπαίνει στο στόχαστρο: 213 φορείς και πολίτες υπέβαλαν αναφορά στην Ε.Ε., αμφισβητώντας τη νομιμότητα και την αποτελεσματικότητά του.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
ΕΠΕΞ Οι ψαράδες της Αμοργού πέτυχαν κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα

Οπτική Γωνία / Οι ψαράδες της Αμοργού πέτυχαν κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα

Πήραν τη θάλασσα στα χέρια τους, πριν να είναι πολύ αργά και την χάσουν. Το «Αμοργόραμα» δεν είναι απλώς μια ιδέα, αλλά στοίχημα ζωής – και πρότυπο για την αλιεία όλης της χώρας.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Μετρό-φούρνος: Ως πότε θα λιώνουμε και υπογείως;

Ρεπορτάζ / Μετρό-φούρνος: Ως πότε θα λιώνουμε και υπογείως;

Είκοσι τρένα που εκτελούν δρομολόγια στην μπλε και την κόκκινη γραμμή δεν έχουν κλιματισμό, ενώ το air condition στους παλιούς συρμούς της πράσινης γραμμής θυμίζει λοταρία: ποτέ δεν ξέρεις αν θα πετύχεις δροσιά ή ζέστη.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Dr. Zeina Jallad: «Ονειρεύομαι ένα μέλλον όπου τη ζωή των παιδιών μας δεν θα την ορίζει το γεγονός ότι υποφέρουν αλλά ότι ευημερούν»

Οπτική Γωνία / Zeina Jallad: «Ονειρεύομαι έναν ουρανό χωρίς πυραύλους και drones»

Η διευθύντρια του Κέντρου Μελετών Παλαιστινιακής Γης και καθηγήτρια στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυτού μιλά στη LiFO για την αποτυχία του διεθνούς δικαίου και το «sumud» ως καθημερινή εξέγερση απέναντι στην εξόντωση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ