Η Άννα Φρανκ των καιρών μας

Το ημερολόγιο της Σάρα… Facebook Twitter
Ο Αμερικανός Πρόεδρος προσπάθησε να καταργήσει μια ρύθμιση που ισχύει για περισσότερο από έναν αιώνα. Εικονογράφηση: bianka/LIFO
0


AΝ Η ΣΑΡΑ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
με όσα συνέβησαν στην ίδια, στα αδέλφια και στους γονείς της τον τελευταίο καιρό, θα μιλάγαμε για μια σύγχρονη Άννα Φρανκ, το δεκατριάχρονο εκείνο κορίτσι εβραιογερμανικής καταγωγής που για τέσσερα χρόνια κρυβόταν μαζί με την οικογένειά του στην Ολλανδία κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου για να μη τους βρουν οι ναζί. Μέχρι την ημέρα σύλληψης όλης της οικογένειας η Άννα κατέγραφε σε ένα ημερολόγιο την καθημερινή τους ζωή, τους φόβους, τα όνειρα, τους εφιάλτες της. Με άλλες συνθήκες, άλλα χαρακτηριστικά και διαφορετικές αναφορές, η δεκάχρονη Αμερικανομεξικάνα Σάρα θα μπορούσε να είναι η Άννα Φρανκ των καιρών μας, της εξαιρετικά αβέβαιης και σίγουρα επικίνδυνης εποχής της Αμερικής του Ντόναλντ Τραμπ.

Η οικογένεια της Σάρα είναι ένα από τα θύματα της αντιμεταναστευτικής ατζέντας του Τραμπ, ο οποίος με ένα διάταγμα κατάργησε τη δυνατότητα των παιδιών μεταναστών να αποκτούν την αμερικανική ιθαγένεια αυτόματα, με τη γέννησή τους στη χώρα, ακόμα και αν οι γονείς τους δεν έχουν την υπηκοότητα. Ο Αμερικανός Πρόεδρος προσπάθησε να καταργήσει μια ρύθμιση που ισχύει για περισσότερο από έναν αιώνα, προβλέπεται από τη 13η Τροπολογία του Συντάγματος των ΗΠΑ και αναφέρει πως όλα τα άτομα που γεννιούνται ή πολιτογραφούνται στη χώρα είναι πολίτες της. Θεσπίστηκε το 1868, το 2025 ο Τραμπ επιχειρεί να την καταργήσει. Μάλιστα, πολλοί δικαστές και νομικοί στις ΗΠΑ επισημαίνουν το παράνομο και αντισυνταγματικό του διατάγματος.

Αστυνομικοί τούς φώναζαν υποτιμητικές λέξεις, τους χώρισαν ανάλογα με το φύλο, τους έκαναν σωματική έρευνα, τους απαξίωσαν, δεν τους επέτρεψαν να επικοινωνήσουν με δικηγόρο, τους άφησαν να περάσουν το βράδυ σε θλιβερά κελιά και το πρωί απαίτησαν από τον πατέρα να υπογράψει μια οικειοθελή απέλαση.

Ας επιστρέψουμε όμως στην ιστορία της Σάρα – το όνομα δόθηκε από την «El Pais» στο κορίτσι για λόγους ασφαλείας και προστασίας του. Η Σάρα, λοιπόν, είναι μόλις 10 χρονών. Η οικογένειά της ζούσε στις ΗΠΑ για περισσότερο από δέκα χρόνια‧ οι γονείς ήταν φτωχοί μετανάστες από το Μεξικό που αναζήτησαν μια καλύτερη τύχη στη μεγάλη χώρα. Όταν πήγαν παράνομα στις ΗΠΑ είχαν ήδη ένα παιδί, μετά απέκτησαν άλλα τέσσερα, ένα από αυτά ήταν η Σάρα – τα παιδιά που γεννήθηκαν στις ΗΠΑ πήραν την ιθαγένεια. Ζούσαν μια σχετικά φυσιολογική ζωή, με αγωνία για τα θέματα υγείας των παιδιών. Όλα ξεκίνησαν στις 3 του περασμένου Φεβρουαρίου, όταν άρχισε να έχει έναν ανησυχητικό πονοκέφαλο – ανάρρωνε από σοβαρή εγχείρηση στον εγκέφαλο που είχε κάνει πριν από έναν χρόνο για την αφαίρεση καρκινικού όγκου. Η οικογένεια τρομοκρατήθηκε, φοβήθηκε επιληπτικό επεισόδιο, έτσι ξεκίνησαν να τη μεταφέρουν με αυτοκίνητο από την κοιλάδα του Ρίο Γκράντε, όπου ζούσαν, στο Νοσοκομείο Παίδων του Τέξας, στο Χιούστον. Όμως δεν έφτασαν ποτέ εκεί. Σε ένα σημείο του αυτοκινητόδρομου μια μονάδα αστυνομικών ειδικών για θέματα μεταναστών τούς σταμάτησε.

Τους μετέφεραν σε ένα κέντρο κράτησης. Τους κράτησαν έξι ώρες, αρνήθηκαν να δεχτούν την ιατρική γνωμάτευση που πιστοποιούσε το σοβαρό πρόβλημα της Σάρα, προσπάθησαν να πάρουν ένα στήριγμα που είχε για να στέκεται όρθια, αγνόησαν την ιθαγένειά της και τις αιτήσεις των γονιών της για βίζα, κατέσχεσαν τα φάρμακα των άλλων παιδιών, συνέλαβαν όλη την οικογένεια – η Σάρα έκλαιγε ασταμάτητα. Αστυνομικοί τούς φώναζαν υποτιμητικές λέξεις, τους χώρισαν ανάλογα με το φύλο, τους έκαναν σωματική έρευνα, τους απαξίωσαν, δεν τους επέτρεψαν να επικοινωνήσουν με δικηγόρο, τους άφησαν να περάσουν το βράδυ σε θλιβερά κελιά και το πρωί απαίτησαν από τον πατέρα να υπογράψει μια οικειοθελή απέλαση. Το αρνήθηκε, το ίδιο έκανε και η μητέρα. Λίγο αργότερα τους έδωσαν μερικές σακούλες με τα λιγοστά τους υπάρχοντα, τους έβαλαν σε ένα βαν, τους μετέφεραν στο συνοριακό πέρασμα του Χιντάλγκο του Τέξας και τους ανάγκασαν να περάσουν στο Μεξικό. Εκεί τους συνέστησαν να προσέχουν γιατί μπορεί τα παιδιά να πέσουν θύματα απαγωγής λόγω της αμερικανικής υπηκοότητάς τους. Ζουν κρυμμένοι σε ένα απομακρυσμένο αγρόκτημα. Δεν έχουν χρήματα για να πληρώσουν τους γιατρούς, τα παιδιά δεν έχουν δικαίωμα περίθαλψης γιατί δεν είναι πολίτες του Μεξικού.

Από τότε η ζωή της Σάρα και όλης της οικογένειας άλλαξε δραματικά. Πλέον κρύβονται σε κάποια περιοχή στο Μεξικό, προσπαθώντας να επιβιώσουν χωρίς την ιατρική βοήθεια που έχει ανάγκη η Σάρα και τα δυο αδέλφια της που αντιμετωπίζουν επίσης σοβαρό θέμα υγείας‧ επίσης, κανένα από τα πέντε παιδιά της οικογένειας δεν μπορεί να πάει σχολείο. Το μέλλον τους είναι κάτι περισσότερο από αβέβαιο.

Αυτή είναι η ιστορία της Σάρα που, αν μπορούσε, θα έγραφε το δικό της ημερολόγιο…

Σε έναν νέο ακόμη άγνωστο κόσμο

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LIFO

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΗΠΑ: Κινηματογραφική, παράνομη απέλαση μεταναστών στο Ελ Σαλβαδόρ

Διεθνή / ΗΠΑ: Σοκαριστικές εικόνες από τις παράνομες απελάσεις μεταναστών στο Ελ Σαλβαδόρ

Επικαλούμενη πολεμικό νόμο του 1798, η Αμερικανική κυβέρνηση απευλαύνει άτομα χωρίς καμία από τις δέουσες προστασίες που περιγράφονται στο αμερικανικό μεταναστευτικό δίκαιο
LIFO NEWSROOM

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Οπτική Γωνία / «Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Ο θεατρικός σκηνοθέτης Guy Ben-Aharon, που βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, γράφει στη LiFO για την απόρριψη που βιώνει τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό ως Ισραηλινός που υποστηρίζει την ελευθερία της Παλαιστίνης. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν μας προστατεύει κανείς από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Η Κομισιόν στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση. Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας; Μιλά στη LiFO ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Γεώργιος Παπανικολάου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας κανονικός αφελληνισμός

Οπτική Γωνία / Ένας κανονικός αφελληνισμός

Στη θέση εκείνων των ξένων που καλλιεργούσαν μια αληθινή σχέση με την Ελλάδα, πολλαπλασιάζονται τα φιμέ τζάμια των υπερπολυτελών τζιπ, αόρατοι και αδιάφοροι μεσάζοντες, αγοραστές επαύλεων που υπενοικιάζονται ή έχουν γίνει φρούρια με μικρούς ιδιωτικούς στρατούς τραμπούκων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και θεωρητικός φυσικός μιλά για την προέλευση της συνείδησης, τoν εγκέφαλο ως κβαντική μηχανή και το μέλλον του ανθρώπου ως υβριδίου τεχνολογίας και βιολογίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Οπτική Γωνία / «Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Ένα 13χρονο παιδί δεν άντεξε την ομοφοβία και έδωσε τέλος στη ζωή του. Ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής Σάββας Σαββόπουλος εξηγεί πώς μπορούν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να εντοπίσουν έγκαιρα τα σημάδια της αυτοκτονικής διάθεσης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Antinero: Καταγγελία-μαμούθ για το μεγαλύτερο πρόγραμμα δασικής πρόληψης

Ρεπορτάζ / Antinero: Πώς το «μεγαλύτερο πρόγραμμα δασικής πρόληψης» έγινε πεδίο καταγγελιών

Με εκατομμύρια ευρώ να έχουν ήδη διατεθεί, το πρόγραμμα Antinero μπαίνει στο στόχαστρο: 213 φορείς και πολίτες υπέβαλαν αναφορά στην Ε.Ε., αμφισβητώντας τη νομιμότητα και την αποτελεσματικότητά του.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
ΕΠΕΞ Οι ψαράδες της Αμοργού πέτυχαν κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα

Οπτική Γωνία / Οι ψαράδες της Αμοργού πέτυχαν κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα

Πήραν τη θάλασσα στα χέρια τους, πριν να είναι πολύ αργά και την χάσουν. Το «Αμοργόραμα» δεν είναι απλώς μια ιδέα, αλλά στοίχημα ζωής – και πρότυπο για την αλιεία όλης της χώρας.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ