H ομορφιά της εθνικής μας ομάδας μπάσκετ

H ομορφιά της εθνικής μας ομάδας μπάσκετ Facebook Twitter
Εννοείται πως θ’ ακουστούν κακίες με αφορμή την εικόνα της Εθνικής. Έτσι δεν γίνεται πάντα; Φωτ.: Eurokinissi
0


ΠΕΡΝΑΩ ΑΠΟ ΕΝΑ ΓΗΠΕΔΟ
 μπάσκετ στο κέντρο της πόλης. Κάμποσα έφηβα ρίχνουν σουτ. Τρέχουν κυνηγώντας την μπάλα. Ψευτοαγριεύονται. Δεν είναι όλα λευκά και μπαίνω στον πειρασμό να σκεφτώ ότι η (εντυπωσιακή) παρουσία τόσων Αντετοκούνμπο στην Εθνική βοηθάει σ’ αυτές τις δύσκολες αρένες της παιδικής ηλικίας όπου πρέπει κάποτε να ενταχθείς. Δύσκολες όχι μόνον αν έχεις άλλο χρώμα, αλλά κι αν έχεις οτιδήποτε διαφορετικό που ενδέχεται να ξεσηκώσει την οργή της αγέλης. Γκέι; Αλβανός; Κορίτσι; Στραβοπόδης; Ντυμένη φτωχικά; Θα βρουν τον λόγο.

Η παρουσία των Αντετοκούνμπο στην Εθνική είναι μια στιγμή αλλαγής της εικόνας. Νέα σύμβολα. Νέες ταυτίσεις. Είχαμε ανάγκη την ιστορία των παιδιών απ’ τα Σεπόλια. Δεν είμαστε Αμερική. Δεν έχουμε πολλές αφηγήσεις που να τις μοιραζόμαστε σε μαζική κλίμακα και να συντηρούμε μια κοινή αίσθηση προσπάθειας, προκοπής και επιβράβευσης. Όμως, διψούσαμε για κάποιον δύσκολα κερδισμένο θρίαμβο. Κανείς δεν πάει στο σινεμά να κόψει εισιτήριο γι' αυτούς που τα ‘χαν όλα έτοιμα. Κανείς δεν κλαίει με δαύτους όπως κλαίει και παραληρεί για τον Γιάννη και τη μαμά του (αυτή τη μάνα-είδωλο). Ανάμεσα σε τόσες ασφυκτικές και ανέμπνευστες ιστορίες Ελλήνων που τίποτα δεν μας λένε, επειδή ο κεντρικός τους χαρακτήρας δεν είχε κάποια ιδιαίτερη εξέλιξη, φύτρωσε απλώς και τα πράγματα τού πήγαν καλά, η ιστορία του Γιάννη μάς εμπνέει. Μάς δίνει πίστη στο ανθρώπινο επίτευγμα. Πίστη στους κόπους και την προσπάθεια. Σπανίως η ζωή επιφυλάσσει μια τόσο όμορφη δικαιοσύνη. Την είχαμε ανάγκη τη διαδρομή του. 

Φυσικά, υπάρχουν μίζεροι ρατσιστές. Αμετακίνητοι. Δεν θα εκλείψουν επειδή ο Γιάννης και τα αδέρφια του μας συγκινούν. Όμως είναι τέτοια η εκστατική φύση των λαϊκών, ομαδικών αθλημάτων που θα φαίνονται ξενέρωτοι, ο τύπος του ανθρώπου που τον καλείς να δείτε αγώνα και φλυαρεί όταν μπαίνει το γκoλ. 

Το μπάσκετ είναι λαϊκό άθλημα. Το παίζουν στις γειτονιές, στα διαλυμένα σχολεία, στους ακάλυπτους πολυκατοικιών. Όπως και το ποδόσφαιρο, είναι συνδεδεμένο (και) με τη φτώχεια. Στη χώρα μας, όπως κι αλλού, το να σουτάρεις καλά είναι ένας τρόπος να ξεφεύγεις από τις αφετηριακές σου συνθήκες, το γκέτο σου, τη φαβέλα σου, το χωριουδάκι σου. Οι ήρωες του μπάσκετ και του ποδοσφαίρου είναι λαϊκοί θρύλοι. Άνθρωποι που τους νιώθεις κοντινούς σου, μαλώνεις γι' αυτούς, το παίρνεις προσωπικά όταν στους θίγουν, αισθάνεσαι ότι μπορείς να τους κρίνεις.

Εννοείται πως θ’ ακουστούν κακίες με αφορμή την εικόνα της Εθνικής. Έτσι δεν γίνεται πάντα; Κάποιοι έχουν κόλλημα με τα τυχαία πράγματα (π.χ. χρώμα δέρματος). Με αφορμή το Euro γυναικών, για παράδειγμα, δεν ακούστηκαν σχόλια για τη λευκότητα των νικητριών; Όμως, το να λες βλακείες στο καφενείο (ονλάιν και οφλάιν, χίπστερ και παραδοσιακό) δεν σημαίνει ότι δεν θα πανηγυρίσεις με το καλάθι του Γιάννη, ότι δεν θα συγκινηθείς με τη φανέλα της Εθνικής. Αυτή είναι η γοητεία ενός αθλήματος που το απολαμβάνουν οι πολλοί μισομεθυσμένοι στις πλαστικές καρέκλες τους ή παίζοντας σε μικρά αυτοσχέδια γηπεδάκια που οριοθετούνται από δυο πέτρες και κάποια σκουριασμένη μπασκέτα χωρίς δίχτυ. Ενώνει και πωρώνει. Απαλύνει τη διαφορά. Ανάγει σε σπουδαίο ζήτημα μια σειρά από επαναλαμβανόμενες σωματικές κινήσεις που φανερώνουν κόπο και σωματικό πόνο. Υπερέχει όποιος ξέρει να εκτελεί καλύτερα τη χορογραφία. Το χρώμα του δέρματος, η τάξη, το εισόδημα των γονιών σβήνουν για λίγο. Για όσο διαρκεί το θέαμα, η έκσταση, το λιώσιμο του μυαλού στις κινήσεις της μπάλας, οι συζητήσεις παύουν. Οι διαφωνίες διακόπτονται. Σημασία έχει το γκολ, το καλάθι, το επόμενο κλέψιμο.

Ναι, ξέρω, οι αγώνες της Εθνικής είναι άλλο ένα θέαμα. Μια αθλητική διοργάνωση με πολλά διαλείμματα ώστε να σου πουλάνε πράγματα. Αλλά και πάλι. Κάπως επιδρά όλο αυτό στα πεδία που έχουν σημασία. Επιδρά στις ιεραρχίες και τις αρένες των δρόμων. Αλλάζει την ατμόσφαιρα στα γήπεδα της παιδικής ηλικίας της επόμενης γενιάς. Ξεσηκώνει συζητήσεις στις πλατείες, τα καφενεία, τα οικογενειακά τραπέζια. Ίσως ν’ αλλάζει τον τρόπο που κουβαλάνε το σώμα τους τα μαύρα κορίτσια όταν αθλούνται δημοσίως ή παίρνουν τον Ηλεκτρικό. 

Φυσικά, υπάρχουν μίζεροι ρατσιστές. Αμετακίνητοι. Δεν θα εκλείψουν επειδή ο Γιάννης και τα αδέρφια του μας συγκινούν. Όμως είναι τέτοια η εκστατική φύση των λαϊκών, ομαδικών αθλημάτων που θα φαίνονται ξενέρωτοι, ο τύπος του ανθρώπου που τον καλείς να δείτε αγώνα και φλυαρεί όταν μπαίνει το γκoλ. 

Τα Ελληνόπουλα ήδη κυκλοφορούν με φανέλες Γιάννη. Τα τουριστικά μαγαζιά στα στενάκια της Πλάκας πωλούν μπλουζακια Αντετοκούνμπο πλάι στα κιτς αρχαιοπρεπή φορέματα και στα αγαλματάκια με τους υπερμεγέθεις φαλλούς. Η γελοιότητα των σουβενίρ θα ωχριά μπροστά στη συμπεριφορά των πολιτικών προσώπων σε περίπτωση διάκρισης της ομάδας μας. Πάλι θα πρέπει να προσκυνήσουν ό,τι κανονικά ταλαιπωρούν με τις πολιτικές τους.     

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η προσπάθεια του Μαξίμου να μην συνδεθεί η διαρροή των email με την επιστολική ψήφο

Ρεπορτάζ / Η προσπάθεια του Μαξίμου να μη συνδεθεί η διαρροή των e-mails με την επιστολική ψήφο

Η αντιπολίτευση θα επιμείνει να θέτει ερωτήματα για τη διαρροή των e-mails, παρά τις καρατομήσεις. Η κυβέρνηση δεν θέλει με τίποτα να συνδεθεί με την ασφάλεια της επιστολικής ψήφου.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Θεσσαλονίκη: ανήλικη βία αγέλης- πως θα αντιμετωπιστεί;

Ελλάδα / Θεσσαλονίκη: Ανήλικη βία αγέλης – πώς θα αντιμετωπιστεί;

Ο Βασίλης Βαμβακάς, αν. καθηγητής Κοινωνιολογίας της Επικοινωνίας στο ΑΠΘ και μέλος της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων, η οποία έχει αναλάβει να εκπονήσει το «Εθνικό Σχέδιο Στρατηγικής Πρόληψης και Αντιμετώπισης της Βίας και της Παραβατικότητας των Ανηλίκων» μιλά στη LiFO.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ενεργειακές Κοινότητες: είναι ο μίτος στο λαβύρινθο της ενεργειακής κρίσης;

Ρεπορτάζ / Ενεργειακές Κοινότητες: Πώς γίνεσαι αυτοπαραγωγός και καταναλωτής φθηνής και πράσινης ενέργειας;

Τρία από τα ιδρυτικά μέλη του Υπερίωνα, της πρώτης ενεργειακής κοινότητας λαϊκής βάσης που δημιουργήθηκε στην Αθήνα, φωτίζουν τους τρόπους με τους οποίους μπορούν οι πολίτες να βγουν από τον λαβύρινθο της ενεργειακής κρίσης.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Το χαμένο στοίχημα των βιβλιοθηκών στη χώρα μας

Οπτική Γωνία / Δημόσιες βιβλιοθήκες: Ζωντανοί οργανισμοί ή χαμένο στοίχημα;

Στο συλλογικό φαντασιακό οι βιβλιοθήκες έχουν παραμείνει στον 19ο αιώνα, με βλοσυρούς βιβλιοθηκονόμους, συρταριέρες με χειρόγραφα δελτία καταλογογράφησης και αποκλειστικά υπηρεσίες δανεισμού. Και υπάρχει λόγος γι' αυτό.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
«Δεν φοβόμαστε, δεν ντρεπόμαστε, δεν θα επηρεαστεί η ασφάλεια του EuroΡride»

Οπτική Γωνία / «Δεν φοβόμαστε, δεν ντρεπόμαστε, δεν θα επηρεαστεί η ασφάλεια του EuroΡride»

Η βία, οι προβληματισμοί και οι ανησυχίες για τη διεξαγωγή των φετινών εκδηλώσεων του EuroPride. Μιλούν στη LiFO ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης και ο εκπρόσωπος του Thessaloniki Pride.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Το ομοφοβικό αίσχος της Αριστοτέλους και ο φόβος που δείχνει επιτέλους να αλλάζει πλευρά

Οπτική Γωνία / Το ομοφοβικό αίσχος της Αριστοτέλους και ο μονόδρομος για την ελευθερία

Τίποτα δεν πρέπει να μένει αναπάντητο – το μίσος δεν αντιπαλεύεται με μίσος, ας γίνει όμως κοινή συνείδηση ότι ο δρόμος για την ελευθερία, την αξιοπρέπεια, τον σεβασμό και την ισότητα είναι μονόδρομος και είναι αδιαπραγμάτευτος.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το καρναβάλι, ο όχλος, η Θεσσαλονίκη

Ν. Σεβαστάκης / Το καρναβάλι, ο όχλος, η Θεσσαλονίκη

Χιλιάδες άνθρωποι, νέοι και μεγαλύτεροι, πιστεύουν πως τους ανήκει η πόλη και πως θα ορίζουν αιωνίως τα δημοφιλή πρότυπα. Αν δεν συναντήσουν εμπόδια, θα συγκροτήσουν κάποια στιγμή ένα μέτωπο κανονικής ασφυξίας για όλους τους υπόλοιπους.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Το Dune, η Μέση Ανατολή και οι Εξεγερμένοι

Ιλεκτρίσιτυ / Το Dune, η Μέση Ανατολή και οι Εξεγερμένοι

Οι αναφορές του Dune στους αντιαποικιοκρατικούς αγώνες μουσουλμανικών πληθυσμών είναι τόσο έντονες που οι Άραβες φίλοι του Χέρμπερτ πίστευαν πως δεν επρόκειτο καθόλου «για έργο επιστημονικής φαντασίας».
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Ο τυχαίος θάνατος ενός δημοσιογράφου…

Οπτική Γωνία / Ο τυχαίος θάνατος ενός δημοσιογράφου

Η ιστορία, που φυσικά χάθηκε ανάμεσα σε μεγάλα γεγονότα, είναι διδακτική, όχι μόνο για τους δημοσιογράφους που με προχειρότητα μεταδίδουν μια είδηση χωρίς να ελέγξουν πρώτα την αλήθεια της. Είναι διδακτική και για την ίδια την κοινωνία, η οποία τελικά είναι ο αποδέκτης της πληροφόρησης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Η Εκκλησία, σε ρόλο «πορτιέρη», επιβάλλει face control στους ναούς

Οπτική Γωνία / Η Εκκλησία, σε ρόλο «πορτιέρη», επιβάλλει face control στους ναούς

Οι εποχές έχουν αλλάξει, οι ανόητοι αφορισμοί είναι ξεπερασμένοι και το ποίμνιο δεν περιμένει από την Ιερά Σύνοδο και τους μητροπολίτες να πολιτεύονται ως γραφικοί κομματάρχες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ