Γιατί η μετακίνηση στην πόλη έχει γίνει αφόρητη

Ο μολυσμένος αέρας είναι απόφαση Facebook Twitter
Όλοι θα μυρίζουμε άσχημα όταν βγούμε χειρονομώντας και σπρώχνοντας απ’ το βαγόνι. Eικονογράφηση: Ατελιέ/LiFO
0

ΣΕ ΕΝΑΝ ΠΟΛΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΔΡΟΜΟ ΚΟΝΤΑ στο Σύνταγμα περιμένουμε το λεωφορείο. Δεν είμαστε πολλοί. Η περιοχή έχει τουρίστες που κάνουν ποδήλατο σ’ έναν προσεκτικά σχεδιασμένο κύκλο γύρω από το Καλλιμάρμαρο και μέσα από τον Εθνικό Κήπο. Η βιτρίνα βιώσιμης μετακίνησης στην πόλη ενδεχομένως να τους φαίνεται σύντομη, αλλά πειστική.

Η κίνηση του δρόμου είναι τόσο αφόρητη, που βάζω τ’ ακουστικά μου. Όσοι ποδηλατούν αγκομαχώντας εισπνέουν τους ρύπους. Ένα πατίνι διεκδικεί ζωτικό χώρο. Το λεωφορείο αποδεικνύεται εντελώς αναξιόπιστο. Φτάνει αφότου έχουμε περάσει από διάφορα στάδια απελπισίας και πλήξης. Είναι καταταλαιπωρημένο, σχεδόν το λυπάσαι. Όταν τελικά επιβιβάζομαι, τα αυτοκόλλητα που έχουν ξεμείνει από την πανδημία φαντάζουν γελοία. Είναι ανέφικτο να κρατήσεις απόσταση από το οτιδήποτε εδώ μέσα. Οι φαντασιώσεις πανδημία - ευκαιρία ηχούν πλέον ειρωνικές. 

Λίγες μέρες μετά παίρνω τον Ηλεκτρικό. Μου κάνει εντύπωση πόσο βρόμικος είναι. Τα καθίσματα σε άθλια κατάσταση, σκέφτομαι ότι πρέπει να πλύνω το ρούχο μου μόλις βγω. Το πλήθος του κόσμου που ανεβοκατεβαίνει είναι ετερόκλητο. Όλοι θα μυρίζουμε άσχημα όταν βγούμε χειρονομώντας και σπρώχνοντας απ’ το βαγόνι. Το χειρότερο είναι γι’ αυτούς που πάνε στη δουλειά τους.  

Κανένας Έλληνας πολιτικός δεν ξενυχτάει με την αγωνία ότι θα χάσει τη δουλειά του επειδή αδιαφορεί για το περιβάλλον. Ο απλός κόσμος δεν φαίνεται να νιώθει ενοχή όταν μετακινείται εις βάρος των άλλων. Άλλωστε, όταν σου παρουσιάζεται σαν αλλόκοτη, οριακά εξευτελιστική επιλογή η μετακίνηση με τα μέσα, δεν φταις και ακριβώς εσύ που τα αποφεύγεις. Ή, μήπως, φταις;

Η μετακίνηση είναι δύσκολη στην Αθήνα λόγω αποτυχίας των υπευθύνων. Μια σειρά πολυετών πολιτικών αποφάσεων οδήγησαν εδώ. Εάν τα μέσα ήταν καλύτερα και δεν έρχονταν κάθε είκοσι πέντε λεπτά, θα τα έπαιρναν περισσότεροι άνθρωποι. Θα χτιζόταν οπωσδήποτε η σχετική κουλτούρα πράσινης μετακίνησης. Γι’ αυτό και κάθε προσπάθεια επέκτασης της επικράτειας των μέσων μαζικής μεταφοράς είναι στη σωστή κατεύθυνση.

Είναι κρίμα που η έλλειψη δημόσιας συζήτησης δημιουργεί εχθρότητα προς παρεμβάσεις που «κόβουν» από το αυτοκίνητο και δίνουν στο μετρό ή τον Ηλεκτρικό. Δεν είναι επιλογή το αυτοκίνητο για αστικές μετακινήσεις. Η χρήση του είναι προκλητικός εγωισμός. Σκαρφαλωμένο πάνω στα πεζοδρόμιά μας, είναι ένα άσχημο, θορυβώδες παράσιτο που μας κλέβει αέρα, χώρο και ησυχία. Η οδήγηση έχει κάτι αντικοινωνικό.

Η Ευρώπη υποτίθεται πως προσπαθεί να απεξαρτηθεί από τα κακά ορυκτά καύσιμα. Αυτός ο εθισμός της την έχει κάνει junky που συχνάζει στα πλέον κακόφημα μέρη. Από τον τύραννο Πούτιν μέχρι τους Σαουδάραβες γόνους-ολιγάρχες, οι έμποροι των καυσίμων είναι ο ορισμός του ανθρώπου που η συναναστροφή μαζί του σε λερώνει. Η Ευρώπη έχει διακηρύξει τον στόχο της να ξεκόψει. Θα δούμε πώς θα πάει αυτό. 

Τέτοιοι στόχοι προφανώς είναι δύσκολοι και περιλαμβάνουν περίπλοκες γεωστρατηγικές κινήσεις αλλά και έναν απαιτητικό συντονισμό βουλήσεων σε επίπεδο ηγετών και πολιτών. Δυστυχώς, οι συμπολίτες μας σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες ασκούν αποτελεσματικότερη συλλογική πίεση για την πράσινη μετάβαση σε σχέση μ’ εμάς εδώ. 

Πιέζουμε δυσανάλογα λίγο για πράσινες λύσεις, εάν αναλογιστούμε πόσο υποφέρει ήδη ο ευρωπαϊκός Νότος από υψηλές θερμοκρασίες, πλημμύρες και πυρκαγιές. Κανένας Έλληνας πολιτικός δεν ξενυχτάει με την αγωνία ότι θα χάσει τη δουλειά του επειδή αδιαφορεί για το περιβάλλον. Ο απλός κόσμος δεν φαίνεται να νιώθει ενοχή όταν μετακινείται εις βάρος των άλλων. Άλλωστε, όταν σου παρουσιάζεται σαν αλλόκοτη, οριακά εξευτελιστική επιλογή η μετακίνηση με τα μέσα, δεν φταις και ακριβώς εσύ που τα αποφεύγεις. Ή, μήπως, φταις;

Ίσως όλα αυτά οφείλονται στο ότι δεν υπάρχει γενικά πολλή ντροπή στη χώρα για την κλοπή πόρων από τις επόμενες γενιές και τη δημιουργία διαφόρων χρεών που τις επιβαρύνουν. Ας γεννηθούν με το καλό και τότε ‒τι να κάνουμε;‒ θα τους περιμένει ένα ταμείο υπερχρεωμένο από τα επιδόματα (που χρηματοδοτούν τους ίδιους μη βιώσιμους κύκλους παραγωγής και κατανάλωσης) και ένα περιβάλλον βγαλμένο απ’ τις σελίδες της Αποκάλυψης. 

Τότε κάποιοι θα πρέπει να δουλέψουν σκληρά ώστε να πείσουν πως η καταστροφή ήταν αποτέλεσμα φυσικών διεργασιών. Οι καινούργιοι κάτοικοι της Γης δεν πρόλαβαν καθόλου περιβάλλον, όχι επειδή το φάγανε οι προηγούμενοι ούτε επειδή η μία κακή απόφαση διαδέχθηκε την άλλη αλλά επειδή όλες οι καταστροφές έρχονται με φυσικό τρόπο. Η πολιτική δεν παίζει ρόλο, δεν αλλάζει στην πραγματικότητα τίποτα. Η ιδιότητα του πολίτη είναι μια οφθαλμαπάτη. Θα υπάρχουν σίγουρα επιστήμονες και γραφήματα που θα μπορούν να βοηθήσουν στη στοιχειοθέτηση αυτού του ισχυρισμού και καλοπροαίρετοι άνθρωποι που θα γράψουν πως δεν υπήρχε και ούτε υπάρχει εναλλακτική.

Η διάλυση του περιβάλλοντος ήταν μονόδρομος, θα λένε, κάτι που έγινε μαγικά. Κι ας είναι απόφαση που ελήφθη συστηματικά και επανειλημμένα, ένα διαρκές έγκλημα με πολλούς αυτουργούς που λειτουργούν ετεροχρονισμένα σε βάρος των επόμενων γενεών. Ξέρουν πώς να το κάνουν, υπάρχει η διανοητική τεχνογνωσία για την παρουσίαση του πολιτικού ως φυσικού και αναπόφευκτου.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ναι, το χρειάζεται η πόλη το μετρό, χρειάζεται όμως ακόμα περισσότερο το πράσινό της

Ρεπορτάζ / Ναι, το χρειάζεται η πόλη το μετρό, χρειάζεται όμως ακόμα περισσότερο το πράσινό της

Εργοτάξια, γερανοί, μηχανήματα, σιλό, πλατείες και πάρκα «στον γύψο»… Τι συνέπειες θα έχει στο λιγοστό πράσινο της πρωτεύουσας η επέκταση του μετρό, ενόσω η κλιματική αλλαγή δείχνει ήδη τα «δόντια» της;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Πλατεία Ομονοίας: Συσκευές που καθαρίζουν τον αέρα- ισοδύναμες με 30 δέντρα

Αθήνα / Πλατεία Ομονοίας: Τοποθετήθηκαν συσκευές που καθαρίζουν τον αέρα, «ισοδύναμες» με 30 δέντρα

Οι έξυπνες συσκευές απορρόφησης ρυπογόνων μικροσωματιδίων καθαρίζουν τον αέρα και το αποτέλεσμά τους ισοδυναμεί με μια αντίστοιχη φύτευση τριάντα δέντρων.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πληρότητα εκατό τοις εκατό

Λοξή Ματιά / Πληρότητα εκατό τοις εκατό

Μόνο το παρόν υπάρχει, το μέλλον το χειρίζονται οι δημόσιοι στοχαστές, οι προφήτες των μεγάλων μεταβολών και το μικρό στράτευμα όσων ανά την υφήλιο δίνουν διαλέξεις ή φτιάχνουν βίντεο για την τεχνητή νοημοσύνη, τις γεωπολιτικές ανακατατάξεις ή τα βιολογικά όρια στον πλανήτη.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Μπρους Κλαρκ: «Οι μικρογειτονιές της Αθήνας και οι μικροκοινωνίες τους είναι από τα γοητευτικότερα στοιχεία αυτής της πόλης»

Βιβλίο / Μπρους Κλαρκ: «Τα μικρά χωριά της Αθήνας είναι το γοητευτικότερο στοιχείο της»

Οι αέναες αλλαγές της Αθήνας, η βρετανική μοναρχία αλλά και ο πόλεμος στην Ουκρανία σε μια απολαυστική συζήτηση με έναν εκλεκτό δημοσιογράφο, συγγραφέα και διάπυρο φιλέλληνα με αφορμή την κυκλοφορία του τελευταίου του βιβλίου «Athens, City of Wisdom» (εκδ. Head of Zeus) και τη βράβευσή του από την ελληνική πρεσβεία στο Λονδίνο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η προσπάθεια του Μαξίμου να μην συνδεθεί η διαρροή των email με την επιστολική ψήφο

Ρεπορτάζ / Η προσπάθεια του Μαξίμου να μη συνδεθεί η διαρροή των e-mails με την επιστολική ψήφο

Η αντιπολίτευση θα επιμείνει να θέτει ερωτήματα για τη διαρροή των e-mails, παρά τις καρατομήσεις. Η κυβέρνηση δεν θέλει με τίποτα να συνδεθεί με την ασφάλεια της επιστολικής ψήφου.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Θεσσαλονίκη: ανήλικη βία αγέλης- πως θα αντιμετωπιστεί;

Ελλάδα / Θεσσαλονίκη: Ανήλικη βία αγέλης – πώς θα αντιμετωπιστεί;

Ο Βασίλης Βαμβακάς, αν. καθηγητής Κοινωνιολογίας της Επικοινωνίας στο ΑΠΘ και μέλος της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων, η οποία έχει αναλάβει να εκπονήσει το «Εθνικό Σχέδιο Στρατηγικής Πρόληψης και Αντιμετώπισης της Βίας και της Παραβατικότητας των Ανηλίκων» μιλά στη LiFO.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ενεργειακές Κοινότητες: είναι ο μίτος στο λαβύρινθο της ενεργειακής κρίσης;

Ρεπορτάζ / Ενεργειακές Κοινότητες: Πώς γίνεσαι αυτοπαραγωγός και καταναλωτής φθηνής και πράσινης ενέργειας;

Τρία από τα ιδρυτικά μέλη του Υπερίωνα, της πρώτης ενεργειακής κοινότητας λαϊκής βάσης που δημιουργήθηκε στην Αθήνα, φωτίζουν τους τρόπους με τους οποίους μπορούν οι πολίτες να βγουν από τον λαβύρινθο της ενεργειακής κρίσης.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Το χαμένο στοίχημα των βιβλιοθηκών στη χώρα μας

Οπτική Γωνία / Δημόσιες βιβλιοθήκες: Ζωντανοί οργανισμοί ή χαμένο στοίχημα;

Στο συλλογικό φαντασιακό οι βιβλιοθήκες έχουν παραμείνει στον 19ο αιώνα, με βλοσυρούς βιβλιοθηκονόμους, συρταριέρες με χειρόγραφα δελτία καταλογογράφησης και αποκλειστικά υπηρεσίες δανεισμού. Και υπάρχει λόγος γι' αυτό.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
«Δεν φοβόμαστε, δεν ντρεπόμαστε, δεν θα επηρεαστεί η ασφάλεια του EuroΡride»

Οπτική Γωνία / «Δεν φοβόμαστε, δεν ντρεπόμαστε, δεν θα επηρεαστεί η ασφάλεια του EuroΡride»

Η βία, οι προβληματισμοί και οι ανησυχίες για τη διεξαγωγή των φετινών εκδηλώσεων του EuroPride. Μιλούν στη LiFO ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης και ο εκπρόσωπος του Thessaloniki Pride.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Το ομοφοβικό αίσχος της Αριστοτέλους και ο φόβος που δείχνει επιτέλους να αλλάζει πλευρά

Οπτική Γωνία / Το ομοφοβικό αίσχος της Αριστοτέλους και ο μονόδρομος για την ελευθερία

Τίποτα δεν πρέπει να μένει αναπάντητο – το μίσος δεν αντιπαλεύεται με μίσος, ας γίνει όμως κοινή συνείδηση ότι ο δρόμος για την ελευθερία, την αξιοπρέπεια, τον σεβασμό και την ισότητα είναι μονόδρομος και είναι αδιαπραγμάτευτος.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το καρναβάλι, ο όχλος, η Θεσσαλονίκη

Ν. Σεβαστάκης / Το καρναβάλι, ο όχλος, η Θεσσαλονίκη

Χιλιάδες άνθρωποι, νέοι και μεγαλύτεροι, πιστεύουν πως τους ανήκει η πόλη και πως θα ορίζουν αιωνίως τα δημοφιλή πρότυπα. Αν δεν συναντήσουν εμπόδια, θα συγκροτήσουν κάποια στιγμή ένα μέτωπο κανονικής ασφυξίας για όλους τους υπόλοιπους.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Το Dune, η Μέση Ανατολή και οι Εξεγερμένοι

Ιλεκτρίσιτυ / Το Dune, η Μέση Ανατολή και οι Εξεγερμένοι

Οι αναφορές του Dune στους αντιαποικιοκρατικούς αγώνες μουσουλμανικών πληθυσμών είναι τόσο έντονες που οι Άραβες φίλοι του Χέρμπερτ πίστευαν πως δεν επρόκειτο καθόλου «για έργο επιστημονικής φαντασίας».
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Ο τυχαίος θάνατος ενός δημοσιογράφου…

Οπτική Γωνία / Ο τυχαίος θάνατος ενός δημοσιογράφου

Η ιστορία, που φυσικά χάθηκε ανάμεσα σε μεγάλα γεγονότα, είναι διδακτική, όχι μόνο για τους δημοσιογράφους που με προχειρότητα μεταδίδουν μια είδηση χωρίς να ελέγξουν πρώτα την αλήθεια της. Είναι διδακτική και για την ίδια την κοινωνία, η οποία τελικά είναι ο αποδέκτης της πληροφόρησης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Η Εκκλησία, σε ρόλο «πορτιέρη», επιβάλλει face control στους ναούς

Οπτική Γωνία / Η Εκκλησία, σε ρόλο «πορτιέρη», επιβάλλει face control στους ναούς

Οι εποχές έχουν αλλάξει, οι ανόητοι αφορισμοί είναι ξεπερασμένοι και το ποίμνιο δεν περιμένει από την Ιερά Σύνοδο και τους μητροπολίτες να πολιτεύονται ως γραφικοί κομματάρχες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ