Γιατί η μετακίνηση στην πόλη έχει γίνει αφόρητη

Ο μολυσμένος αέρας είναι απόφαση Facebook Twitter
Όλοι θα μυρίζουμε άσχημα όταν βγούμε χειρονομώντας και σπρώχνοντας απ’ το βαγόνι. Eικονογράφηση: Ατελιέ/LiFO
0

ΣΕ ΕΝΑΝ ΠΟΛΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΔΡΟΜΟ ΚΟΝΤΑ στο Σύνταγμα περιμένουμε το λεωφορείο. Δεν είμαστε πολλοί. Η περιοχή έχει τουρίστες που κάνουν ποδήλατο σ’ έναν προσεκτικά σχεδιασμένο κύκλο γύρω από το Καλλιμάρμαρο και μέσα από τον Εθνικό Κήπο. Η βιτρίνα βιώσιμης μετακίνησης στην πόλη ενδεχομένως να τους φαίνεται σύντομη, αλλά πειστική.

Η κίνηση του δρόμου είναι τόσο αφόρητη, που βάζω τ’ ακουστικά μου. Όσοι ποδηλατούν αγκομαχώντας εισπνέουν τους ρύπους. Ένα πατίνι διεκδικεί ζωτικό χώρο. Το λεωφορείο αποδεικνύεται εντελώς αναξιόπιστο. Φτάνει αφότου έχουμε περάσει από διάφορα στάδια απελπισίας και πλήξης. Είναι καταταλαιπωρημένο, σχεδόν το λυπάσαι. Όταν τελικά επιβιβάζομαι, τα αυτοκόλλητα που έχουν ξεμείνει από την πανδημία φαντάζουν γελοία. Είναι ανέφικτο να κρατήσεις απόσταση από το οτιδήποτε εδώ μέσα. Οι φαντασιώσεις πανδημία - ευκαιρία ηχούν πλέον ειρωνικές. 

Λίγες μέρες μετά παίρνω τον Ηλεκτρικό. Μου κάνει εντύπωση πόσο βρόμικος είναι. Τα καθίσματα σε άθλια κατάσταση, σκέφτομαι ότι πρέπει να πλύνω το ρούχο μου μόλις βγω. Το πλήθος του κόσμου που ανεβοκατεβαίνει είναι ετερόκλητο. Όλοι θα μυρίζουμε άσχημα όταν βγούμε χειρονομώντας και σπρώχνοντας απ’ το βαγόνι. Το χειρότερο είναι γι’ αυτούς που πάνε στη δουλειά τους.  

Κανένας Έλληνας πολιτικός δεν ξενυχτάει με την αγωνία ότι θα χάσει τη δουλειά του επειδή αδιαφορεί για το περιβάλλον. Ο απλός κόσμος δεν φαίνεται να νιώθει ενοχή όταν μετακινείται εις βάρος των άλλων. Άλλωστε, όταν σου παρουσιάζεται σαν αλλόκοτη, οριακά εξευτελιστική επιλογή η μετακίνηση με τα μέσα, δεν φταις και ακριβώς εσύ που τα αποφεύγεις. Ή, μήπως, φταις;

Η μετακίνηση είναι δύσκολη στην Αθήνα λόγω αποτυχίας των υπευθύνων. Μια σειρά πολυετών πολιτικών αποφάσεων οδήγησαν εδώ. Εάν τα μέσα ήταν καλύτερα και δεν έρχονταν κάθε είκοσι πέντε λεπτά, θα τα έπαιρναν περισσότεροι άνθρωποι. Θα χτιζόταν οπωσδήποτε η σχετική κουλτούρα πράσινης μετακίνησης. Γι’ αυτό και κάθε προσπάθεια επέκτασης της επικράτειας των μέσων μαζικής μεταφοράς είναι στη σωστή κατεύθυνση.

Είναι κρίμα που η έλλειψη δημόσιας συζήτησης δημιουργεί εχθρότητα προς παρεμβάσεις που «κόβουν» από το αυτοκίνητο και δίνουν στο μετρό ή τον Ηλεκτρικό. Δεν είναι επιλογή το αυτοκίνητο για αστικές μετακινήσεις. Η χρήση του είναι προκλητικός εγωισμός. Σκαρφαλωμένο πάνω στα πεζοδρόμιά μας, είναι ένα άσχημο, θορυβώδες παράσιτο που μας κλέβει αέρα, χώρο και ησυχία. Η οδήγηση έχει κάτι αντικοινωνικό.

Η Ευρώπη υποτίθεται πως προσπαθεί να απεξαρτηθεί από τα κακά ορυκτά καύσιμα. Αυτός ο εθισμός της την έχει κάνει junky που συχνάζει στα πλέον κακόφημα μέρη. Από τον τύραννο Πούτιν μέχρι τους Σαουδάραβες γόνους-ολιγάρχες, οι έμποροι των καυσίμων είναι ο ορισμός του ανθρώπου που η συναναστροφή μαζί του σε λερώνει. Η Ευρώπη έχει διακηρύξει τον στόχο της να ξεκόψει. Θα δούμε πώς θα πάει αυτό. 

Τέτοιοι στόχοι προφανώς είναι δύσκολοι και περιλαμβάνουν περίπλοκες γεωστρατηγικές κινήσεις αλλά και έναν απαιτητικό συντονισμό βουλήσεων σε επίπεδο ηγετών και πολιτών. Δυστυχώς, οι συμπολίτες μας σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες ασκούν αποτελεσματικότερη συλλογική πίεση για την πράσινη μετάβαση σε σχέση μ’ εμάς εδώ. 

Πιέζουμε δυσανάλογα λίγο για πράσινες λύσεις, εάν αναλογιστούμε πόσο υποφέρει ήδη ο ευρωπαϊκός Νότος από υψηλές θερμοκρασίες, πλημμύρες και πυρκαγιές. Κανένας Έλληνας πολιτικός δεν ξενυχτάει με την αγωνία ότι θα χάσει τη δουλειά του επειδή αδιαφορεί για το περιβάλλον. Ο απλός κόσμος δεν φαίνεται να νιώθει ενοχή όταν μετακινείται εις βάρος των άλλων. Άλλωστε, όταν σου παρουσιάζεται σαν αλλόκοτη, οριακά εξευτελιστική επιλογή η μετακίνηση με τα μέσα, δεν φταις και ακριβώς εσύ που τα αποφεύγεις. Ή, μήπως, φταις;

Ίσως όλα αυτά οφείλονται στο ότι δεν υπάρχει γενικά πολλή ντροπή στη χώρα για την κλοπή πόρων από τις επόμενες γενιές και τη δημιουργία διαφόρων χρεών που τις επιβαρύνουν. Ας γεννηθούν με το καλό και τότε ‒τι να κάνουμε;‒ θα τους περιμένει ένα ταμείο υπερχρεωμένο από τα επιδόματα (που χρηματοδοτούν τους ίδιους μη βιώσιμους κύκλους παραγωγής και κατανάλωσης) και ένα περιβάλλον βγαλμένο απ’ τις σελίδες της Αποκάλυψης. 

Τότε κάποιοι θα πρέπει να δουλέψουν σκληρά ώστε να πείσουν πως η καταστροφή ήταν αποτέλεσμα φυσικών διεργασιών. Οι καινούργιοι κάτοικοι της Γης δεν πρόλαβαν καθόλου περιβάλλον, όχι επειδή το φάγανε οι προηγούμενοι ούτε επειδή η μία κακή απόφαση διαδέχθηκε την άλλη αλλά επειδή όλες οι καταστροφές έρχονται με φυσικό τρόπο. Η πολιτική δεν παίζει ρόλο, δεν αλλάζει στην πραγματικότητα τίποτα. Η ιδιότητα του πολίτη είναι μια οφθαλμαπάτη. Θα υπάρχουν σίγουρα επιστήμονες και γραφήματα που θα μπορούν να βοηθήσουν στη στοιχειοθέτηση αυτού του ισχυρισμού και καλοπροαίρετοι άνθρωποι που θα γράψουν πως δεν υπήρχε και ούτε υπάρχει εναλλακτική.

Η διάλυση του περιβάλλοντος ήταν μονόδρομος, θα λένε, κάτι που έγινε μαγικά. Κι ας είναι απόφαση που ελήφθη συστηματικά και επανειλημμένα, ένα διαρκές έγκλημα με πολλούς αυτουργούς που λειτουργούν ετεροχρονισμένα σε βάρος των επόμενων γενεών. Ξέρουν πώς να το κάνουν, υπάρχει η διανοητική τεχνογνωσία για την παρουσίαση του πολιτικού ως φυσικού και αναπόφευκτου.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ναι, το χρειάζεται η πόλη το μετρό, χρειάζεται όμως ακόμα περισσότερο το πράσινό της

Ρεπορτάζ / Ναι, το χρειάζεται η πόλη το μετρό, χρειάζεται όμως ακόμα περισσότερο το πράσινό της

Εργοτάξια, γερανοί, μηχανήματα, σιλό, πλατείες και πάρκα «στον γύψο»… Τι συνέπειες θα έχει στο λιγοστό πράσινο της πρωτεύουσας η επέκταση του μετρό, ενόσω η κλιματική αλλαγή δείχνει ήδη τα «δόντια» της;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Πλατεία Ομονοίας: Συσκευές που καθαρίζουν τον αέρα- ισοδύναμες με 30 δέντρα

Αθήνα / Πλατεία Ομονοίας: Τοποθετήθηκαν συσκευές που καθαρίζουν τον αέρα, «ισοδύναμες» με 30 δέντρα

Οι έξυπνες συσκευές απορρόφησης ρυπογόνων μικροσωματιδίων καθαρίζουν τον αέρα και το αποτέλεσμά τους ισοδυναμεί με μια αντίστοιχη φύτευση τριάντα δέντρων.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πληρότητα εκατό τοις εκατό

Λοξή Ματιά / Πληρότητα εκατό τοις εκατό

Μόνο το παρόν υπάρχει, το μέλλον το χειρίζονται οι δημόσιοι στοχαστές, οι προφήτες των μεγάλων μεταβολών και το μικρό στράτευμα όσων ανά την υφήλιο δίνουν διαλέξεις ή φτιάχνουν βίντεο για την τεχνητή νοημοσύνη, τις γεωπολιτικές ανακατατάξεις ή τα βιολογικά όρια στον πλανήτη.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Μπρους Κλαρκ: «Οι μικρογειτονιές της Αθήνας και οι μικροκοινωνίες τους είναι από τα γοητευτικότερα στοιχεία αυτής της πόλης»

Βιβλίο / Μπρους Κλαρκ: «Τα μικρά χωριά της Αθήνας είναι το γοητευτικότερο στοιχείο της»

Οι αέναες αλλαγές της Αθήνας, η βρετανική μοναρχία αλλά και ο πόλεμος στην Ουκρανία σε μια απολαυστική συζήτηση με έναν εκλεκτό δημοσιογράφο, συγγραφέα και διάπυρο φιλέλληνα με αφορμή την κυκλοφορία του τελευταίου του βιβλίου «Athens, City of Wisdom» (εκδ. Head of Zeus) και τη βράβευσή του από την ελληνική πρεσβεία στο Λονδίνο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Ρεπορτάζ / Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Τα πρόσφατα ατυχήματα με αστικά λεωφορεία φέρνουν στο προσκήνιο το θέμα της εκχώρησης συγκοινωνιακού έργου στα ΚΤΕΛ και καταγγελίες για θεσμικές αστοχίες. Οι εμπλεκόμενες πλευρές μιλάνε στη LiFO.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ένα ελληνο-αλβανικό ανήκειν εν τη γενέσει;

Guest Editors / Μεταξύ ελληνικότητας και αλβανικότητας 

Μια έρευνα επιβεβαιώνει ότι η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα αναδιαμορφώνει ριζικά τις έννοιες της ταυτότητας και του ανήκειν, αποκαλύπτοντας τις προκλήσεις και τις προοπτικές αυτής της νέας πραγματικότητας.
ΙΛΙΡΙΝΤΑ ΜΟΥΣΑΡΑΙ
ΕΠΕΞ Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Περιβάλλον / Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για τη θαλάσσια ζωή και μπλόκαρε, έστω προσωρινά, τα σχέδια για εξορύξεις στον ανεξερεύνητο βυθό. Ο Andrew Sweetman μιλά στη LiFO για την έρευνα που έγινε απροσδόκητα viral και συγκρούστηκε με κολοσσούς, πολιτικές αποφάσεις και… το TikTok.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Ακροβατώντας / Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Τι σημασία έχουν τα μεγάλα σκάνδαλα, όταν η απειλή είναι μπροστά μας, όπως οι καραβιές Λίβυων και Σουδανών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων που καταφθάνουν στη νότια Κρήτη και εισβάλλουν ανεξέλεγκτα στην πατρίδα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Ο δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» και του e-tetRadio μιλά για την εφημερίδα, επιβεβαιώνοντας τις τελικές συζητήσεις με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, για την κρίση της αριστεράς, την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και το μέλλον του Τύπου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Οπτική Γωνία / «Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Ο θεατρικός σκηνοθέτης Guy Ben-Aharon, που βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, γράφει στη LiFO για την απόρριψη που βιώνει τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό ως Ισραηλινός που υποστηρίζει την ελευθερία της Παλαιστίνης. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν μας προστατεύει κανείς από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Η Κομισιόν στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση. Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας; Μιλά στη LiFO ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Γεώργιος Παπανικολάου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας κανονικός αφελληνισμός

Οπτική Γωνία / Ένας κανονικός αφελληνισμός

Στη θέση εκείνων των ξένων που καλλιεργούσαν μια αληθινή σχέση με την Ελλάδα, πολλαπλασιάζονται τα φιμέ τζάμια των υπερπολυτελών τζιπ, αόρατοι και αδιάφοροι μεσάζοντες, αγοραστές επαύλεων που υπενοικιάζονται ή έχουν γίνει φρούρια με μικρούς ιδιωτικούς στρατούς τραμπούκων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και θεωρητικός φυσικός μιλά για την προέλευση της συνείδησης, τoν εγκέφαλο ως κβαντική μηχανή και το μέλλον του ανθρώπου ως υβριδίου τεχνολογίας και βιολογίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Οπτική Γωνία / «Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Ένα 13χρονο παιδί δεν άντεξε την ομοφοβία και έδωσε τέλος στη ζωή του. Ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής Σάββας Σαββόπουλος εξηγεί πώς μπορούν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να εντοπίσουν έγκαιρα τα σημάδια της αυτοκτονικής διάθεσης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ