Ένας βιαστής στους Ολυμπιακούς και η αποποίηση ευθύνης

Ένας βιαστής στους Ολυμπιακούς και η αποποίηση ευθύνης Facebook Twitter
Αυτός ο άντρας κρίθηκε κατάλληλος να εκπροσωπήσει τη χώρα του στο μεγαλύτερο γεγονός του αθλητικού κόσμου. Φωτ.: Mario Hommes/DeFodi Images via Getty Images/Ideal Image
0


Η ΕΙΔΗΣΗ ΕΧΕΙ ΩΣ ΕΞΗΣ:
Ο Steven van de Velde είναι Ολλανδός αθλητής, παίκτης του beach volley. Ανήκει στην ομάδα που θα εκπροσωπήσει την Ολλανδία στους επικείμενους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι. Το 2016 καταδικάστηκε σε τετραετή φυλάκιση για τον βιασμό μιας 12χρονης Βρετανίδας. Αφότου παρέμεινε για ένα έτος σε ολλανδική φυλακή, είναι πλέον ελεύθερος και συνεχίζει την επαγγελματική του πορεία.

Σημασία έχει και το πώς συνέβη ο βιασμός του παιδιού. Αφού την έκανε add στο Facebook και μιλούσε μαζί της κάθε μέρα σε Messenger, Snapchat και Skype, αποφάσισε να πάρει ένα αεροπλάνο από την Ολλανδία και να πάει στη Βρετανία, όπου τη συνάντησε, τη μέθυσε και τη βίασε. 

Περνάω στο σχόλιο. 

Αυτός ο άντρας κρίθηκε κατάλληλος να εκπροσωπήσει τη χώρα του στο μεγαλύτερο γεγονός του αθλητικού κόσμου. Αυτός ο άντρας, το θύμα του οποίου ξεκίνησε να αυτοτραυματίζεται μετά τον βιασμό και επιχείρησε ν’ αυτοκτονήσει, θα είναι στις τηλεοράσεις όλου του πλανήτη εκπροσωπώντας την πατρίδα του, σε μια διοργάνωση κατά τη διάρκεια της οποίας θα ακούσουμε για ήθος, ευγενή άμιλλα και αθλητικά ιδεώδη. 

Ήθελα να ’ξερα, στη διάρκεια λήψης της απόφασης για το ποιος αθλητής θα εκπροσωπήσει την Ολλανδία, ένας άνθρωπος δεν βρέθηκε να σκεφτεί «μήπως δεν είναι σοφό να περάσουμε το μήνυμα πως το γεγονός ότι βίασες κάποιον δεν επηρεάζει τη δυνατότητά σου να διεκδικήσεις ολυμπιακές δάφνες»;

Φυσικά, υπεύθυνος γι’ αυτό που συμβαίνει δεν είναι ο ίδιος. Κάθε εγκληματίας που διαπράττει εγκλήματα, είτε κατά της ζωής είτε κατά της γενετήσιας ελευθερίας, έχει το ελεύθερο, αφότου εκτίσει την ποινή του, να συνεχίσει τη ζωή του όπως θέλει και μπορεί. Το ζήτημα είναι πώς είναι δυνατόν οι διάφορες ομοσπονδίες που εμπλέκονται στη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων να μη βλέπουν κάποιο πρόβλημα με το ότι συναινούν μετά χαράς στην εκπροσώπηση μιας χώρας από έναν βιαστή.

Η Εθνική Ολυμπιακή Επιτροπή της Ολλανδίας δήλωσε στο BBC Sport ότι «μετά την απελευθέρωσή του, ο Van de Velde επιδίωξε να λάβει επαγγελματική βοήθεια, την οποία πράγματι έλαβε. Έδειξε στους ανθρώπους γύρω του –ιδιωτικά και επαγγελματικά– ότι έκανε αυτοκριτική και έδειξε διάθεση ενδοσκόπησης». Έχει προβλεφθεί να μη μείνει στο Ολυμπιακό Χωριό του Παρισιού αλλά σε ξεχωριστό χώρο. Δεν αποσαφηνίζεται αν η πρόβλεψη είναι για την προστασία των ανήλικων αθλητριών της διοργάνωσης ή τη δική του.  

Σε δήλωση στο Reuters, εκπρόσωπος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής είπε απλώς ότι «η επιλογή των μελών μιας ομάδας είναι αποκλειστική αρμοδιότητα των Εθνικών Ολυμπιακών Επιτροπών». Και το θέμα τελειώνει εκεί. Άλλωστε, μέχρι και σήμερα δεν υπάρχει κανόνας των Ολυμπιακών Αγώνων που να απαγορεύει σε καταδικασμένους για εγκλήματα να συμμετέχουν εφόσον επιλεγούν από τις αρμόδιες εγχώριες επιτροπές. Και η ερώτησή μου είναι: έστω ότι δεν είχε υπάρξει πρόβλεψη. Τώρα δεν είναι μια καλή στιγμή για μια υποσημείωση του τύπου «αν τυχόν έχετε βιάσει, δεν μπορείτε να συμμετέχετε στους Ολυμπιακούς Αγώνες»; Άσχετα απ’ τη νομιμότητα της κατάστασης, οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν είναι θεωρητικά ένας θεσμός προώθησης υγιούς συναγωνισμού και διαμόρφωσης ήθους; Εκεί είναι μαζεμένοι άνθρωποι που είναι ή θα γίνουν πρότυπα για τις επόμενες γενιές, άνθρωποι που θαυμάζονται σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι πολύ βαθιά αντικοινωνική πρακτική να προτάσσεις την αθλητική ικανότητα, ζητώντας απ’ το κοινό να χειροκροτήσει ή να υποστηρίξει έναν βιαστή. Πριν φτάσουμε στον νόμο ή τον κανονισμό, θα ήλπιζα ότι αρκεί η λογική. 

Τα δικαστήρια εδώ και δεκαετίες λαμβάνουν μέτρα για να μη συμβαίνει κάτι που ονομάζεται «δευτερογενής θυματοποίηση». Με απλά λόγια, δευτερογενής θυματοποίηση είναι όταν το θύμα ενός εγκλήματος «τραυματίζεται» ξανά στη διάρκεια της δικαστικής διαδικασίας. Για παράδειγμα, το να φέρεις το βιασμένο παιδί στην αίθουσα του δικαστηρίου για να αντιμετωπίσει πρόσωπο με πρόσωπο τον βιαστή του είναι δευτερογενής θυματοποίηση, γι’ αυτό το δικαστήριο ζητά την κατάθεση βιντεοσκοπημένη. Έχουμε πλήρως υπόψιν, λοιπόν, ως κοινωνοί νομικού πολιτισμού, τι σημαίνει «αντικρίζω τον βιαστή μου». Ήθελα να ’ξερα, στη διάρκεια λήψης της απόφασης για το ποιος αθλητής θα εκπροσωπήσει την Ολλανδία, ένας άνθρωπος δεν βρέθηκε να σκεφτεί «μήπως δεν είναι σοφό να περάσουμε το μήνυμα πως το γεγονός ότι βίασες κάποιον δεν επηρεάζει τη δυνατότητά σου να διεκδικήσεις ολυμπιακές δάφνες»; Ή ίσως «μήπως υπάρχει κάποιο θέμα με το κοριτσάκι που θα δει τον βιαστή του στην τηλεόραση;».

Κάθε πράξη έχει την ερμηνεία της. 

Είναι αδύνατον η συγκεκριμένη να μην ερμηνευτεί ως «ένα λάθος έκανε ο άνθρωπος, ας μην του το φορτώνουμε για πάντα». Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2024, μέσα σε παγκόσμιες πολιτικές και κοινωνικές συγκυρίες που επιβάλλουν αυξημένη εγρήγορση για τα σεξουαλικά εγκλήματα, έχουν διαλέξει πλευρά. 

Απλώς δεν είναι η πλευρά των θυμάτων. 

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

βιαστής

Δημήτρης Πολιτάκης / Φρίκη επί Κολωνώ

Το επιτακτικό είναι να βρεθούν όλοι όσοι συμμετείχαν σε αυτήν τη φρικιαστική υπόθεση και να μην υπάρξει καμία συγκάλυψη. Αυτό είναι όλο δυστυχώς. Η δικαίωση και η λύτρωση που επιζητούμε τούτη την ώρα δεν πρόκειται να έρθει ποτέ, ούτε για μας και κυρίως ούτε γι’ αυτό το κορίτσι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μικροπλαστικά: «Μέχρι και μια ολόκληρη πιστωτική κάρτα καταπίνουμε κάθε εβδομάδα»

Μικροπλαστικά / Μικροπλαστικά: «Μέχρι και μια ολόκληρη πιστωτική κάρτα καταπίνουμε κάθε εβδομάδα»

Είναι μικρά όσο ένας κόκκος ρυζιού και κάθε χρόνο παράγονται εκατομμύρια τόνοι. Ποιες είναι οι εξελίξεις για τη μείωση της μικροπλαστικής ρύπανσης; Τι συμβαίνει στην Ελλάδα; Πώς φτάνουν από το εργοστάσιο στο στομάχι μας;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Δημήτρης Παρασκευής: «Φέτος, έπειτα από καιρό, ο κορωνοϊός παρουσιάζει έξαρση»

Οπτική Γωνία / «Φέτος, έπειτα από καιρό, ο κορωνοϊός παρουσιάζει έξαρση»

Ο καθηγητής Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής του ΕΚΠΑ, Δημήτρης Παρασκευής, εξηγεί γιατί κάθε φθινόπωρο αυξάνονται οι ιώσεις του αναπνευστικού, ποια είναι η εικόνα του Covid-19 στην Ελλάδα και ποια μέτρα πρέπει να πάρουμε εν όψει του χειμώνα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Στέλιος Νέστωρ: «Ό,τι έκανα, δεν το έκανα για να ρίξω τη δικτατορία αλλά γιατί ντρεπόμουνα» 

Θεσσαλονίκη / Στέλιος Νέστωρ: «Δεν ήμουν από αυτούς που κάθονται σπίτι τους, βγάζουν λεφτά, τρώνε και πίνουνε» 

Μια πολιτική φυσιογνωμία που έδινε πάντα ηχηρό «παρών» στα πολιτικά και πολιτιστικά πράγματα της Θεσσαλονίκης. Μιλώντας στη LiFO, ζωντανεύει ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της πόλης, από την Κατοχή και τη χούντα μέχρι την ίδρυση του Μεγάρου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κοινωνική κατοικία: Μπορεί το παράδειγμα της La Borda να εφαρμοστεί στην Αθήνα;

Συνεταιριστική κατοικία / Μπορούμε να αντιγράψουμε τη Βαρκελώνη και να λύσουμε το στεγαστικό;

Ενώ στην Ευρώπη παρατηρείται αναζωπύρωση των συνεταιριστικών στεγαστικών κινημάτων, στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, η στεγαστική κρίση οξύνεται. Το παράδειγμα της La Borda στη Βαρκελώνη θα μπορούσε να δώσει τη λύση, χρειάζεται όμως πολιτική βούληση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας»

Βασιλική Σιούτη / Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη ρύθμιση για τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να ενισχύσει την απήχησή της στο συντηρητικό κοινό, παρά τις διαφοροποιήσεις ακόμη και μέσα στην κυβερνητική παράταξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ