Από το «θα πεθάνεις μόνη με 40 γάτες» στην «επιδημία αντρικής μοναξιάς»

Από το “θα πεθάνεις μόνη με 40 γάτες” στην “επιδημία αντρικής μοναξιάς” Facebook Twitter
Πώς έφτασε το φαινόμενο της αντρικής μοναξιάς να είναι πρωτοσέλιδο και να φτάνει μέχρι και στο ευτελέστερο είδος διαφημίσεων, τη στιγμή που όλα, παντού, κάθε μέρα απειλούν με μοναξιά τις γυναίκες; Εικονογράφηση: bianka/LiFO
0


ΧΑΖΕΥΑ, ΠΟΥ ΛΕΤΕ, 
τις προάλλες κάτι ημερολόγια για το 2025 σε μια σελίδα και σκάει η εξής διαφήμιση: «MALE LONELINESS EPIDEMIC KILLS - CLICK HERE TO CONNECT WITH A PARTNER NOW» (μτφρ.: Η επιδημία ανδρικής μοναξιάς σκοτώνει - πάτα εδώ για να βρεις σύντροφο) 

Ξέρετε ποιες διαφημίσεις λέω, αυτές που είναι κάτω κάτω στη σελίδα, και συνήθως είναι για μύκητες στα πόδια, δίαιτες και ροζ γραμμές. Αυτή η διαφήμιση όμως ήταν ξεχωριστή. Και ήταν ξεχωριστή, γιατί, σκέφτομαι, οι διαφημίσεις αυτές χρησιμοποιούν πολύ ξεκάθαρο, εύληπτο λεξιλόγιο για να κερδίσουν το κλικ. Τι σημαίνει αυτό; Ότι ο όρος «επιδημία ανδρικής μοναξιάς» έχει γίνει διαδικτυακά δημοφιλής. 

Η σκέψη αυτή στριφογύριζε χωρίς λόγο στο μυαλό μου κάποιες μέρες, σαν ακίδα. Κατιτί την ήθελα, αλλά δεν ήξερα τι. Μιλώντας στο τηλέφωνο με μια φίλη που χώρισε, άναψε το λαμπάκι. 

Τι δουλειά έχουν οι άντρες με τη μοναξιά; Τόσα χρόνια η μοναξιά δεν είναι αυτό με το οποίο απειλούν οι άντρες τις γυναίκες; Η μοναξιά, η δυστυχία, η μπακουρίαση και ένας θλιβερός θάνατος με ανθρωποφάγες γάτες δεν είναι τα βασικά συστατικά του παραμυθιού που σερβίρεται κάθε φορά που μια γυναίκα αποφασίζει να έχει στάνταρ; Εγώ το έχω ακούσει, το έχω διαβάσει, το έχω δει να λέγεται εκατό φορές, άλλοτε με συγκατάβαση κι άλλοτε με επιθετικότητα. Κάθε φορά που μια γυναίκα μιλάει για τις προτιμήσεις της στο dating, η σελίδα της γεμίζει με «καλή τύχη στο γηροκομείο», «το τάδε μαγαζί έχει έκπτωση στην τιμή της άμμου για γάτες», «όταν η μήτρα σου ξεραθεί στα 35 μη λες ότι δεν προειδοποιήθηκες», «κανένας άντρας δεν ενδιαφέρεται για ληγμένες». Οι γυναίκες είναι αυτές που κάθονται και αναρωτιούνται αν θα τις θέλει κανείς μετά τα 30, στις γυναίκες έχει καλλιεργηθεί η τάση να συγκρίνονται με νεότερες με το φόβητρο «αν δεν έχεις δέσει τον γάιδαρό σου, μετά δυσκολεύει η κατάσταση», οι γυναίκες είναι εκείνες που δέχονται πίεση να κάνουν σχέση με όποιον να ’ναι γιατί «το ρολόι μετράει αντίστροφα, πότε θα γίνεις μητέρα;». 

Τη γυναικεία μοναξιά τη βλέπω να συνοδεύεται από ένα «Ψηλό, ξανθό με μούσια δεν ήθελες; Πάρ' τα τώρα. Ψόφα μόνη, προς παραδειγματισμό των νεότερων». Την αντρική μοναξιά τη βλέπω να πλασάρεται ως «τα μικρά αγόρια είναι θύματα της πατριαρχίας από μωρά και δεν μαθαίνουν να εκφράζουν τα συναισθήματά τους».

Πώς έφτασε το φαινόμενο της αντρικής μοναξιάς να είναι πρωτοσέλιδο και να φιγουράρει μέχρι και στο ευτελέστερο είδος διαφημίσεων, τη στιγμή που όλα, παντού, κάθε μέρα απειλούν με μοναξιά τις γυναίκες; 

Nα είναι ότι όσο και να απειλήσουν, οι αντικοινωνικοί άντρες που πιστεύουν ότι τους χρωστάει η ζωή είναι ανεπιθύμητα ταίρια; 

Ότι τ’ αγόρια δεν μαθαίνουν να καλλιεργούν τις κοινωνικές τους δεξιότητες από μικρά με αποτέλεσμα να μην μπορούν να δημιουργήσουν βαθιές, μη ρομαντικές σχέσεις; 

Ότι πολλές γυναίκες που λούστηκαν τη «μοναξιά», διαπίστωσαν ότι η ζωή δεν είναι άσχημη με τον παρά σου, τη συγκάτοικό σου και το γατόσκυλό σου; 

Ότι υπεύθυνες για κανόνισμα τραπεζιών, υπενθύμιση γενεθλίων, αγορά ωραίων δώρων και όσων αφορούν κοινωνική δικτύωση και σύσφιξη κοινωνικών σχέσεων είναι οι γυναίκες και αυτές οι δραστηριότητες θεωρούνται εκθηλυμένες; 

Να είναι μήπως ότι οι γυναίκες που πραγματικά θέλουν οικογένεια, πραγματικά θέλουν παιδί και να υλοποιήσουν αυτή την επιθυμία, διαπιστώνουν ότι ο κατάλληλος σύντροφος είναι το βασικότερο συστατικό της συζυγικής και οικογενειακής ευτυχίας, οπότε τον διαλέγουν κατάλληλα; 

Ή το ότι το «bro code» προϋποθέτει ανοχή άσχημων, αγενών και προσβλητικών συμπεριφορών ως βασικό συστατικό της αντρικής φιλίας; 

Και κανένα απ’ αυτά να μην είναι ή και όλα από λίγο, το ερώτημα παραμένει: πώς φτάσαμε να μιλάμε για αντρική μοναξιά όταν μ’ αυτήν απειλούμε τις γυναίκες που έχουν «θέλω»; 

Ταυτόχρονα: γιατί μιλάμε για την αντρική μοναξιά με τόση τρυφερότητα; Τη γυναικεία μοναξιά τη βλέπω να συνοδεύεται από ένα «Ψηλό, ξανθό με μούσια δεν ήθελες; Πάρ' τα τώρα. Ψόφα μόνη, προς παραδειγματισμό των νεότερων». Την αντρική μοναξιά τη βλέπω να πλασάρεται ως «τα μικρά αγόρια είναι θύματα της πατριαρχίας από μωρά και δεν μαθαίνουν να εκφράζουν τα συναισθήματά τους». Με το οποίο εν μέρει συμφωνώ, αλλά γιατί δεν γράφεται κάπου ότι «τα νεαρά κορίτσια είναι θύματα της πατριαρχίας από μωρά και μεγαλώνοντας κάνουν βηματάκια ανεξαρτησίας, προσπαθώντας να σεβαστούν τον εαυτό τους, αφού δεν τα σέβεται κανείς άλλος;». Όταν η γυναίκα αποτυγχάνει στις φιλίες είναι φίλη-φίδι, αντικοινωνική, γυναικούλα. Όταν αποτυγχάνει στα γκομενικά είναι ντίβα, δήθεν, σνομπ, λίγο «γεια σου». Γιατί όταν οι άντρες έχουν θέμα μοναξιάς και δεν έχουν φίλους ή σχέση, αυτό γίνεται πρόβλημα του κόσμου όλου, με καθημερινή σχετική ειδησεογραφία; 

Υπάρχουν έρευνες που δείχνουν ότι οι γυναίκες νιώθουν περισσότερη μοναξιά. Κάθε έρευνα έχει τις δικές της ερωτήσεις, τους δικούς της δείκτες και τις δικές της αφορμές. Όλ’ αυτά επηρεάζουν το τελικό αποτέλεσμα. Κάποια έρευνα μπορεί να θέσει το ερώτημα «πόσους φίλους έχεις», ενώ μια άλλη «νιώθεις ερωτική μοναξιά;». Υπάρχουν έρευνες ποσοτικές και έρευνες ποιοτικές, που ρωτούν τις συμμετέχουσες και τους συμμετέχοντες «πώς νιώθουν». Που σημαίνει ότι οποιοσδήποτε κατσει να ψάξει αυτό που θέλει να βρει για να υποστηρίξει κάτι, θα το βρει. 

Τα λέω αυτά για να πω ότι μου φαίνεται ύποπτο που την εποχή που δεν μπορείς να γλιτώσεις απ’ το manosphere και τα αντρικά podcasts, τη συγκεκριμένη εποχή με την άνοδο της ακροδεξιάς και τη σύνδεση της εκλογής του Προέδρου των ΗΠΑ με χώρους οργανωμένου μισογυνισμού, τρεντάρει η αντρική μοναξιά. Λίγο σαν δικαιολογία· λίγο σαν «να μωρέ, τ’ αγόρια αντιδρούν»· λίγο σαν «σας είπαμε ότι τους ταράξατε απότομα με τα δικαιώματα και όλ’ αυτά, λογικό δεν είναι;». 

Κάθε βία από την όποια εξουσία μπορεί να δικαιολογηθεί εύκολα. Το γράφω αυτό για όποιο έγκλημα συμβαίνει και θα συμβεί με θύτη κάποιο γλυκό 35χρονο αγόρι που παραήταν ευαίσθητο για ν’ αντέξει τη σκληρότητα αυτού του κόσμου. Ή για όποιο κεκτημένο δικαίωμα αφαιρεθεί έπειτα από συλλογική στήριξη τρυφερών 45χρονων αγοριών που δεν άντεξαν το ξεβόλεμα από τον επί ίσοις όροις ανταγωνισμό με ομάδες που μέχρι πρότινος ήταν από κάτω τους.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Εξάρθρωση της «μαφίας της Κρήτης» σε μία από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις της ΕΛ.ΑΣ.

Ρεπορτάζ / Εξάρθρωση της «μαφίας της Κρήτης» σε μία από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις της ΕΛ.ΑΣ.

Διακίνηση ναρκωτικών και όπλων, εκβιασμοί και αμφιλεγόμενες συναλλαγές ακινήτων/φιλέτων της μοναστηριακής περιουσίας περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, η δικογραφία που έφερε στη Δικαιοσύνη το κύκλωμα το οποίο δρούσε με επίκεντρο τα Χανιά.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Απειλείται η Ευρώπη από μια νέα οικονομική κρίση;

Οπτική Γωνία / Θ' αντέξει η Ευρώπη την επερχόμενη κρίση στη Γαλλία;

Η Γαλλία, η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ε.Ε., αντιμετωπίζει πολιτική αστάθεια και το ενδεχόμενο οικονομικού εκτροχιασμού. Γιατί υπάρχει φόβος για ντόμινο στις αγορές; Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο University of Liverpool Κώστας Μήλας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Κι ύστερα γίναμε ωραία φωτογραφία…» που τη ζωντάνεψε το AI / Ποιος θα ήθελε να δει τους νεκρούς του να «ζωντανεύουν»; / AI, η αθανασία σού πάει πολύ / Ο θάνατος στην εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης 

Οπτική Γωνία / Ποιος θα ήθελε να δει τους νεκρούς του να «ζωντανεύουν»;

Οι φωτογραφίες νεκρών αγαπημένων μας αποκτούν «ζωή» μέσω εφαρμογών AI. Πώς αλλάζει η Τεχνητή Νοημοσύνη τον τρόπο που βλέπουμε τον θάνατο σήμερα και ποια διλήμματα και φιλοσοφικά ερωτήματα θέτει;
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Οι διακοπές που δεν κάναμε φέτος

Ρεπορτάζ / Οι διακοπές που δεν κάναμε φέτος

Με τους μισθούς καθηλωμένους και τα κόστη των διακοπών να έχουν ξεφύγει, οι μεγάλες καλοκαιρινές εξορμήσεις που συνηθίζαμε μέχρι πρόσφατα, κατέληξαν σε «long weekends» για πολλούς, ενώ για άλλους ούτε καν αυτό δεν είναι πια επιλογή.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Βέτο τριών υπουργείων για τη Βασιλίσσης Όλγας – Αμετακίνητος ο Χάρης Δούκας

Αθήνα / Βέτο τριών υπουργείων για τη Βασιλίσσης Όλγας – Αμετακίνητος ο Χάρης Δούκας

Σε τροχιά μετωπικής σύγκρουσης μεταξύ κεντρικής διοίκησης και Δήμου Αθηναίων βρίσκεται πλέον το θέμα της λεωφόρου Βασιλίσσης Όλγας, μετά την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου να προχωρήσει, κατά πλειοψηφία, στην επαναφορά της κυκλοφορίας οχημάτων και στη μετατροπή της σε δρόμο ήπιας κυκλοφορίας.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Η Νέα Δημοκρατία και οι δύο επιστροφές που θέλει

Ρεπορτάζ / Η Νέα Δημοκρατία και οι δύο επιστροφές που θέλει

Κάποιοι ελπίζουν στην επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και άλλοι ζητάνε την επιστροφή του Γρηγόρη Δημητριάδη. Οι πληροφορίες της LiFO επιβεβαιώνουν τις συζητήσεις για την επιστροφή του Δημητριάδη, αλλά στο κόμμα και όχι στο Μαξίμου.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μετανάστες, ΜΚΟ και δικαιώματα στο στόχαστρο – η κυβέρνηση νομοθετεί τον αποκλεισμό

Οπτική Γωνία / Μετανάστες, ΜΚΟ και δικαιώματα στο στόχαστρο – η κυβέρνηση νομοθετεί τον αποκλεισμό

Η κυβέρνηση σκληραίνει ακόμα περισσότερο την αντιμεταναστευτική της πολιτική, στοχοποιώντας επιπλέον ξανά τις ΜΚΟ, ευτυχώς όμως όχι χωρίς «αντίλογο», παρά την απουσία ικανής αντιπολίτευσης και σε αυτό το πεδίο. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Με απειλούν από τις ΗΠΑ επειδή λέω “Free Palestine”»

Οπτική Γωνία / «Δέχομαι απειλές από τις ΗΠΑ επειδή λέω “Free Palestine”»

Η Ιωάννα Αλυγιζάκη μιλά για το γράμμα που έλαβε στο μαγαζί της στα Χανιά ενώ ο πρώην πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών Μίνος Μωυσής σχολιάζει τις συνέπειες του περιστατικού και περιγράφει την ανησυχία του για τη μισαλλοδοξία στην Ελλάδα. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δυο καράβια των παιδικών χρόνων

Οπτική Γωνία / Η αριστοκρατική Μαριλένα και η τραχιά Μυρτιδιώτισσα όργωσαν τις ελληνικές θάλασσες, αφήνοντας το στίγμα τους

Βίος και πολιτεία δυο καραβιών που έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στα όχι άγνωστα αλλά και όχι πάντοτε ήρεμα νερά της Ελλάδας.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
«Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ρεπορτάζ / «Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ο συγγραφέας Γιάννης Μακριδάκης, που ζει στη Χίο και καλλιεργεί εκεί ο ίδιος τη δική του γη, περιγράφει στη LiFo την καθημερινότητα, που έχει αλλάξει ριζικά μετά τις φωτιές, και την προσπάθεια των κατοίκων να σταθούν ξανά στα πόδια τους.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Θα λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Τραμπ και με ποιους όρους;

Βασιλική Σιούτη / Θα λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Τραμπ και με ποιους όρους;

Πώς θα τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία και πόσο κοντά βρισκόμαστε σε αυτό το τέλος; Τραμπ και Πούτιν μοιάζουν αποφασισμένοι, αλλά ο Ζελένσκι και οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν βιάζονται.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ