Ποιος τολμά να μείνει μόνος με τον εαυτό του;

Ποιος τολμά να μείνει μόνος με τον εαυτό του; Facebook Twitter
Η τέχνη τού να βγαίνεις μόνος απαιτεί ευρηματικότητα και ευελιξία. Εικονογράφηση: bianka/LIFO
0


ΤΟΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΟ ΜΗΝΑ, ΕΒΓΑΛΑ
εισιτήριο για μια μουσική παράσταση στην οποία πήγα μόνη. Η διαδικασία των ηλεκτρονικών κρατήσεων σού επέτρεπε να κλείσεις και μεμονωμένες θέσεις σε τραπέζια μαζί με άλλους θεατές, κάτι πολύ βολικό, καθώς άλλοτε δεν υπήρχε αυτή η δυνατότητα σε μαγαζιά του είδους. Στο τραπέζι που είχα κάνει την κράτηση βρισκόντουσαν ακόμα δύο ζευγάρια, δύο νεαρές φίλες και μία συνομήλική μου γυναίκα. Καθώς δίναμε παραγγελίες στον σερβιτόρο, η άγνωστη γυναίκα κατάλαβε πως είχα έρθει κι εγώ μόνη στην παράσταση και τότε, εμφανώς ανακουφισμένη, με μια δόση αμηχανίας και χιούμορ μαζί, είπε: «Τελικά δεν είμαι η μόνη τρελή. Νόμιζα πως δεν θα ερχόταν κανείς άλλος εδώ μόνος», και πρόσθεσε απολογητικά, αλλά και αρκετά μεγαλόφωνα για να την ακούσουν όλοι, λες και ήθελε να δικαιολογηθεί σε αγνώστους για τη ζωή της, πως είχε χωρίσει πρόσφατα.

Αν και πολλά έχουν αλλάξει στην κοινωνία και αρκετά ταμπού έχουν καταρριφθεί, το στίγμα τού να βγαίνει κανείς μόνος σε θεάματα κατεξοχήν παρεΐστικα δεν έχει εκλείψει. Οι άνθρωποι μοιάζουν να χωρίζονται σε αυτούς που, ειδικά στα μεγάλα αστικά κέντρα, θεωρούν φυσικό να βγαίνουν μόνοι τους σε καφέ, σινεμά, θέατρα, συναυλίες, για φαγητό ή για ποτό, ακόμα και να ταξιδεύουν μόνοι, είτε από επιλογή είτε από έλλειψη της κατάλληλης παρέας, και σε αυτούς που το θεωρούν εξαιρετικά άβολο και τους ξενίζει. Αν, δε, εξ ανάγκης το κάνουν, χρειάζεται να βρουν δικαιολογίες και προσχήματα, όπως η γυναίκα σ’ εκείνη την παράσταση, για κάτι που θα μπορούσε να είναι μέχρι και λυτρωτικό.

Μόλις είκοσι χρόνια πριν, στις αρχές της δεκαετίας του 2000, η Αθήνα ήταν μια πολύ διαφορετική πόλη. Ακόμα και το να βρεθεί κάποιος μόνος για καφέ με ένα βιβλίο δεν ήταν τόσο συχνό φαινόμενο. Smartphones δεν υπήρχαν και το να δουλεύεις με το laptop σε εξωτερικό χώρο ήταν κάτι άγνωστο. Συναντούσες ελάχιστους μοναχικούς στην πόλη και ακόμα πιο λίγες γυναίκες, με εξαίρεση το σινεμά, όπου πάντα έβλεπες θεατές που απολάμβαναν την ταινία μόνοι τους. Κι όσοι σύχναζαν για ποτό μόνοι ήταν κατά συντριπτική πλειοψηφία άντρες.

Στη σημερινή εποχή και πολλές κοινωνικές αλλαγές μετά, βρίσκει κανείς μια τρομερά απελευθερωτική δύναμη στο να μην εξαρτιέται από τους άλλους για τις εξόδους του. Η πρώτη φορά που σπας αυτό το κοινωνικό ταμπού μπορεί να είναι εξόχως αναζωογονητική.

Μέσα σε είκοσι χρόνια, ο υπερτουρισμός, οι solo travellers που προτιμούν όλο και περισσότερο την Αθήνα, οι digital nomads που την επιλέγουν για τόπο εργασίας, το gentrification που μεταμόρφωσε ολόκληρες γειτονιές, και φυσικά η απομόνωση από το περιβάλλον και η διέξοδος που έφεραν τα smartphones και οι φορητοί υπολογιστές –ποτέ πια δεν χρειάζεται να μείνει κανείς εντελώς μόνος με τις σκέψεις του– άλλαξαν ριζικά την όψη μιας πόλης όπου πλέον το να βγαίνει κανείς μόνος δεν προκαλεί τόση εντύπωση όση άλλοτε και στα μαγαζιά το «περιμένετε παρέα;» δεν είναι η πρώτη ερώτηση που σου κάνουν. Ειδικά το κέντρο της Αθήνας την τελευταία δεκαετία άρχισε να θυμίζει περισσότερο ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, όπου το να βγαίνεις μόνος είναι ήδη από χρόνια απενοχοποιημένο.

Βέβαια, αν πάμε αρκετά πίσω στον χρόνο, σε περασμένες δεκαετίες, σε μια πιο κλειστή και επαρχιώτικη Αθήνα, όπου ο ελεύθερος χρόνος δεν είχε φυσικά τη σημερινή σημασία, οι άντρες που κατά κύριο λόγο σύχναζαν στα μπαρ δεν είχαν και τόση σχέση με τον cool και ατσαλάκωτο Don Draper του «Mad Men» ή τους τεχνοκράτες με τα κουστούμια στις διαφημίσεις για ποτά των ’80s. Ήταν αλκοολικοί, ρεμάλια, μεγάλοι πότες, μπακούρια, ρέμπελοι οικογενειάρχες που το έσκαγαν από τη φυλακή της οικογένειας ή, στην πιο ωραιοποιημένη τους εκδοχή, μποέμ διανοούμενοι.  Οι γυναίκες, πάλι, που σύχναζαν μόνες στα μπαρ, σύμφωνα πάντα με τα στερεότυπα της εποχής, θα έψαχναν οπωσδήποτε για αντρική συντροφιά, αν δεν εκδίδονταν κιόλας.

Στη σημερινή εποχή και πολλές κοινωνικές αλλαγές μετά, βρίσκει κανείς μια τρομερά απελευθερωτική δύναμη στο να μην εξαρτιέται από τους άλλους για τις εξόδους του. Η πρώτη φορά που σπας αυτό το κοινωνικό ταμπού μπορεί να είναι εξόχως αναζωογονητική. Ανακαλύπτεις μια ξαφνική ελευθερία που δεν ήξερες καν πως υπάρχει και νέες δυνατότητες σού ανοίγονται. Έστω κι αν η κάθε έξοδος, ασφαλώς, έχει άλλο βαθμό δυσκολίας. Ένα γεύμα σε επαγγελματικό ταξίδι είναι πολύ πιο εύκολο από μια μοναχική έξοδο για φαγητό –και όχι street food– στον τόπο διαμονής. Κάποιοι πηγαίνουν συχνά για καφέ ή φαγητό μόνοι, αλλά ούτε κατά διάνοια σε μια παράσταση ή συναυλία, στην οποία βρίσκουν νόημα μόνο αν τη μοιραστούν με άλλους. Επιπλέον, το θέμα της ασφάλειας εν μέρει επηρεάζει τις γυναίκες και είναι ένας περιοριστικός παράγοντας κάποιες φορές.

Ένα περσινό trend στο TikTok ήταν το «masterdating», δηλαδή, η συνήθεια τού να βγαίνει κανείς μόνος, σαν να βγάζει σε date τον εαυτό του, που προέτρεπε τις γυναίκες να βγαίνουν σκόπιμα μόνες, κάνοντας δραστηριότητες που τους αρέσουν. Αν και ο συσχετισμός με τα solo ραντεβού προκαλούσε αστείους συνειρμούς, η τάση αναδείκνυε τα πολλαπλά οφέλη για την ανεξαρτησία, την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση μιας γυναίκας. 

Η τέχνη τού να βγαίνεις μόνος απαιτεί ευρηματικότητα και ευελιξία. Σταδιακά αρχίζεις να αναγνωρίζεις σε ποια μαγαζιά θα περάσεις απαρατήρητος και σε ποια θα είσαι σαν τη μύγα μες στο γάλα, γιατί θα σφύζουν από οικογένειες και πολυπληθείς παρέες· σε ποιο κατάμεστο εστιατόριο οι σερβιτόροι θα σε κοιτούν καχύποπτα, αν πιάσεις ολόκληρο τραπέζι, και σε ποιο θα σου κάνουν τεμενάδες ακόμα κι αν πας μόνος· σε ποια αίθουσα σινεμά θα συναντήσεις κι άλλους μοναχικούς θεατές και ποια πρέπει να αποφύγεις γιατί θα είναι γεμάτη από παρέες και ζευγάρια που ενοχλούν μιλώντας ακατάπαυστα· ποια μπαρ είναι φιλικά για τις γυναίκες και κανείς δεν θα παραξενευτεί, ούτε κανείς θα σε ενοχλήσει, γιατί προσωπικό και θαμώνες είναι εξοικειωμένοι· ποιες πόλεις και ποιες χώρες είναι ιδανικές για solo travellers και ποιες δεν ενδείκνυνται.

Υπάρχει ένας βαθιά υπαρξιακός τρόμος στο να μην μπορείς να μείνεις μόνος με τον εαυτό σου, έστω και από ανάγκη, ένας τρόμος που κατατρέχει πολλούς, ένα κενό που πρέπει οπωσδήποτε να γεμίσει με άλλους ανθρώπους, ακόμα κι αν η όποια παρέα δεν είναι η ιδανική· ο φόβος του κοινωνικού αποκλεισμού, ο φόβος της μοναξιάς, το να βρεθείς εκτεθειμένος στα αδιάκριτα βλέμματα αγνώστων, χωρίς την ασφάλεια του comfort zone σου. Ο χρόνος πρέπει να γεμίζει διαρκώς με άλλους. Το να μείνει κανείς μόνος με τις σκέψεις του μπορεί να είναι ενίοτε τρομακτικό αλλά, από την άλλη, πόσο ασφυκτικό το να είσαι απόλυτα εξαρτημένος από τους άλλους.

Το πιο ισχυρό ταμπού και το μεγαλύτερο εμπόδιο, όμως, δεν είναι τόσο το κοινωνικό στίγμα, η σκιά της κοινωνικής αποτυχίας που κρύβεται από πίσω και η γνώμη των άλλων για μας που μας παραλύει, όσο η ιδέα πως η συνήθεια τού να βγαίνεις μόνος αφορά αποκλειστικά introverts και αποκλείει τις χαρές της κοινωνικότητας. Στην πραγματικότητα, συμβαίνει το αντίθετο. Κανείς δεν θα μεταμορφωθεί ξαφνικά σε μοναχικό λύκο και σε ακοινώνητο μισάνθρωπο, επειδή απλώς προτιμά κάποιες μέρες της βδομάδας να πάει για φαγητό μόνος ή επειδή θα παρακολουθήσει μια παράσταση που θέλει πολύ να δει αλλά οι φίλοι του δεν μπορούν. Αντιθέτως, πιο πιθανό είναι να καταλήξει να αποκτήσει ένα ασφαλές μέτρο σύγκρισης και να μάθει να αναζητά και να απολαμβάνει εκείνη την κοινωνική συναναστροφή που δεν θα είναι συμβιβαστική λύση αλλά μακράν προτιμότερη από το να βγει μόνος.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«To TikTok πέτυχε γιατί σε διασκεδάζει»

Enrico Bellini / «To TikTok πέτυχε γιατί σε διασκεδάζει»

Ο επικεφαλής Κυβερνητικών Σχέσεων και Δημόσιας Πολιτικής του TikTok στη Νότια Ευρώπη, Enrico Bellini, περιγράφει το μυστικό της επιτυχίας της δημοφιλούς πλατφόρμας και εξηγεί γιατί η προστασία των δεδομένων των Ευρωπαίων χρηστών είναι υψίστης σημασίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσο απέχει ένα βιντεοπαιχνίδι για βιασμούς από την incel πραγματικότητα που ζούμε;

Οπτική Γωνία / Πόσο απέχει ένα βιντεοπαιχνίδι για βιασμούς από την incel πραγματικότητα που ζούμε;

Ορθώς μας σοκάρει το «No Mercy» που «παίζει» με τον βιασμό και την αιμομιξία, όμως την ίδια στιγμή ζούμε σε μια κοινωνία όπου η γυναικεία υποταγή πλασάρεται ως κανονικότητα.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Τα νέα στοιχεία για τον Κώστα Αχ. Καραμανλή τον επαναφέρουν στο προσκήνιο 

Πολιτική / Nέα στοιχεία για τον Κώστα Αχ. Καραμανλή τον επαναφέρουν στο προσκήνιο 

Η υπόθεση των Τεμπών επιστρέφει στη Βουλή μέσω της δικογραφίας για τον Κώστα Αχ. Καραμανλή, αλλά στελέχη της κυβέρνησης υποστηρίζουν ότι αυτήν τη φορά είναι καλά προετοιμασμένοι. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
κωνσταντοπουλου

Βασιλική Σιούτη / Ποιος είναι, τελικά, αξιωματική αντιπολίτευση;

Οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν πλέον στη δεύτερη θέση το κόμμα της Πλεύσης Ελευθερίας. Θα διατηρήσει η Ζωή Κωνσταντοπούλου τη δυναμική που απέκτησε; Θα αλλάξει σύντομα πάλι η σειρά των κομμάτων; Το σίγουρο είναι πως η ρευστότητα είναι η νέα πολιτική συνθήκη. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Tίτλος: Explainer: Το κίνημα "Cute Winter Boots" και το κριντζ της ψηφιακής πολιτικοποίησης

Explainer / «Cute Winter Boots»: Όσο κι αν το υποτιμάτε, το TikTok παράγει πολιτική

Το hashtag #CuteWinterBoots συγκεντρώνει τους προβληματισμούς των χρηστών για την άνοδο της παγκόσμιας ακροδεξιάς και για τον τρόπο που εφαρμόζεται η δημοκρατία σήμερα. Έχουμε αφήσει πίσω μας για πάντα το «για να συμμετέχω στην πολιτική πάω σε συνελεύσεις και γράφομαι σε κόμμα».
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Τι μας δείχνουν τα πρώτα ίχνη ζωής εκτός της Γης;

Διάστημα / Βρέθηκαν όντως ίχνη εξωγήινης ζωής;

Τι ανακάλυψε ακριβώς το τηλεσκόπιο James Webb; Θα υπάρξει σύντομα κατοικήσιμος πλανήτης; Πόσο κοντά είμαστε στην κατάκτηση του Διαστήματος; Ο αστρονόμος και καθηγητής Φυσικής του Διαστήματος Ξενοφών Μουσάς εξηγεί τι σηματοδοτεί η ανακάλυψη του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει τρίτη θητεία και τα δίνει όλα για να αλλάξει το κλίμα

Βασιλική Σιούτη / Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει τρίτη θητεία και τα δίνει όλα για να αλλάξει το κλίμα

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεκαθάρισε ότι θα διεκδικήσει και τρίτη πρωθυπουργική θητεία και τα δίνει όλα με στόχο την άμεση αντιστροφή του αρνητικού πολιτικού κλίματος.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Χριστόφορος Πισσαρίδης: «Με ενοχλεί που η Ελλάδα, σε όλες τις λίστες, βρίσκεται στην τελευταία θέση»

Χριστόφορος Πισσαρίδης / «Με ενοχλεί που η Ελλάδα βρίσκεται παντού στην τελευταία θέση»

Από τον Τραμπ και την AI μέχρι την ελληνική γραφειοκρατία και την παγκόσμια ύφεση, ο νομπελίστας καθηγητής Οικονομικών Σερ Χριστόφορος Πισσαρίδης μιλά στη LIFO για το μέλλον της εργασίας και την απειλή του λαϊκισμού, εξηγώντας γιατί η Ελλάδα χρειάζεται λιγότερο Δημόσιο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τζέφρι Σακς: «Η κατάληψη των πανεπιστημίων από τον Τραμπ δεν θα πετύχει»

Οπτική Γωνία / Τζέφρι Σακς: «Η κατάληψη των πανεπιστημίων από τον Τραμπ δεν θα πετύχει»

Ο καθηγητής Οικονομικών και διευθυντής του Κέντρου για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια σχολιάζει στη LiFO τη σύγκρουση που έχει ξεσπάσει μεταξύ της κυβέρνησης Τραμπ και των αμερικανικών πανεπιστημίων και πώς βλέπει την επόμενη μέρα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αθήνα: Τα ηλεκτρικά πατίνια και το χάος της μικροκινητικότητας/ Πώς θα μπει τάξη στο χάος με τα ηλεκτρικά πατίνια στην Αθήνα;/ «Δεν γίνεται να μην έχουμε πατίνια γιατί είναι επικίνδυνο να κυκλοφορήσουν»

Ρεπορτάζ / Τι θα γίνει επιτέλους με τα ηλεκτρικά πατίνια στην Αθήνα;

Τα ηλεκτρικά πατίνια είναι η νέα τάση μετακίνησης στην πόλη αλλά προς το παρόν δημιουργούν αρκετά προβλήματα και προκαλούν αντιδράσεις. Πώς θα μπουν όρια στην άναρχη κυκλοφορία τους και τη στάθμευσή τους και ποιες υποδομές χρειάζονται;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Τα μεγάλα έργα που αλλάζουν τη χώρα: Ποια προχωρούν και ποια καθυστερούν

Ρεπορτάζ / Τα μεγάλα έργα που αλλάζουν τη χώρα: Ποια προχωρούν και ποια καθυστερούν

Νέοι αυτοκινητόδρομοι, νέες γραμμές μετρό, νοσοκομεία, σιδηρόδρομοι, αεροδρόμια. Στις μακέτες όλα φαίνονται φανταστικά. Πότε όμως στ' αλήθεια παραδίδονται, πόσο κοντά στις μακέτες θα είναι η πραγματικότητα; Και ποια οφέλη μπορεί να προσφέρουν στην κοινωνία και την οικονομία;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Απειλείται η οικονομία από νέο κραχ;

Οπτική Γωνία / Έρχεται νέο παγκόσμιο κραχ;

Εμπορικοί πόλεμοι, γεωπολιτικές απειλές και ο κίνδυνος παγκόσμιας ύφεσης. Πόσο θα επηρεαστεί η Ελλάδα από τη νέα εποχή Τραμπ; Ο καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, Κώστας Μήλας, μιλά στη LiFO.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μπορεί μια φεμινίστρια να είναι χριστιανή; 

Οπτική Γωνία / Μπορεί μια φεμινίστρια να είναι χριστιανή; 

Υπάρχει τελικά ασυμβίβαστο μεταξύ χριστιανισμού και φεμινισμού; Μπορούν οι δύο ταυτότητες να συνυπάρξουν ή πρόκειται για έναν αδύνατο συνδυασμό; Δύο γυναίκες παραθέτουν τα επιχειρήματα κάθε πλευράς.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Το πράσινο της Αθήνας και τα πάθη του

Ρεπορτάζ / Το πράσινο της Αθήνας και τα πάθη του

Το πράσινο της πόλης μπορεί να είναι περιορισμένο, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις είναι αξιόλογο - και η άνοιξη το φέρνει ξανά στο προσκήνιο, μαζί με τα προβλήματά του. Λύσεις υπάρχουν· το ζητούμενο είναι να εισακουστούν.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ