Ήταν το 1971 η χρονιά που η μουσική άλλαξε τα πάντα;

Ziggy Stardust Facebook Twitter
«Το 1971 δημιουργούσαμε τον 21ο αιώνα», ακούγεται να λέει ο David Bowie που προετοίμαζε εκείνη την χρονιά την θριαμβευτική του μεταμόρφωση ως Ziggy Stardust.
0



ΜE TO ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ τον τίτλο αυτού του (εξάωρου περίπου) ντοκιμαντέρ που ξεκίνησε να προβάλλεται πριν από μερικές μέρες από την πλατφόρμα AppleTV+, γίνεται αυτομάτως καχύποπτος/η, ειδικά αν θεωρεί τον εαυτό του/της ειδήμονα περί τα μουσικά: Και γιατί δηλαδή το 1971; Γιατί όχι το 1965 ή το 1969 ή το 1976 (που είναι και πιο "σημαδιακές" ίσως ημερομηνίες για ποικίλους λόγους, μουσικούς και μη); Γιατί όχι οποιαδήποτε άλλη χρονιά στη δεκαετία του ’70; 

Ο David Hepworth πάντως, ο Βρετανός συγγραφέας του βιβλίου στο οποίο βασίστηκε η σειρά αυτή των οχτώ επεισοδίων, έχει απόλυτη άποψη για το ζήτημα. Το απολαυστικό του πόνημα κυκλοφόρησε πριν από τέσσερα χρόνια με τίτλο 1971 – Never a Dull Moment: Rock’s Golden Year κι από την εισαγωγή ακόμα εμφανίζεται ξεκάθαρη η γνώμη του ότι το 1971 ήταν «η πιο πυρετωδώς δημιουργική χρονιά σε ολόκληρη την ιστορία της ποπ [popular] μουσικής». Ο Hepworth βέβαια ήταν 21 χρονών το 1971, ο ίδιος όμως αρνείται κάθε προκατάληψη: «Μπορεί ο αναγνώστης να ανασηκώσει με σκεπτικισμό το φρύδι του και να μου πει ότι, ‘χαίρω πολύ, κι εγώ το ίδιο θα έλεγα για την χρονιά που ήμουν 18 ή 21’… Υπάρχει όμως μια σημαντική διαφορά στην περίπτωση την δική μου και του 1971. Η διαφορά είναι ότι εγώ έχω δίκιο». 

Αρκεί να σκεφτούμε το ειδικό βάρος τεσσάρων και μόνο τραγουδιών που κυκλοφόρησαν εκείνη την χρονιά: Το “Ohio” του Neil Young (για την σφαγή των φοιτητών από την Εθνοφρουρά την προηγούμενη χρονιά  στο Kent State), το “The Revolution Will Not Be Televised” του Gil Scott-Heron, το “What’s Going On?” του Marvin Gaye και το “Imagine” του John Lennon, όσο κι αν το τελευταίο προκαλεί στον αιώνα μας μια κάποια αλλεργική δυσανεξία. 

Σίγουρα έχει κι αυτός τα δίκια του. Αρκεί να σκεφτούμε το ειδικό βάρος τεσσάρων και μόνο τραγουδιών που κυκλοφόρησαν εκείνη την χρονιά: Το “Ohio” του Neil Young (για την σφαγή των φοιτητών από την Εθνοφρουρά την προηγούμενη χρονιά  στο Kent State), το “The Revolution Will Not Be Televised” του Gil Scott-Heron, το “What’s Going On?” του Marvin Gaye και το “Imagine” του John Lennon, όσο κι αν το τελευταίο προκαλεί στον αιώνα μας μια κάποια αλλεργική δυσανεξία. 

John Lennon Facebook Twitter
Τζον Λένον

Εκείνη την χρονιά είχαν κυκλοφορήσει επίσης άλμπουμ όπως το “There’s a Riot Going On” των Sly and the Family Stone, το “Tapestry” της Carole King και το “Blue” της Joni Mitchell, το “L.A. Woman” των Doors, το “Led Zeppelin IV”, το “Tago Mago” των Γερμανών Can (με την σημερινή αντίληψη, ίσως το πιο συναρπαστικό ‘ροκ’ συγκρότημα εκείνης της εποχής), το “Aretha Live at Fillmore West” και πολλά, πολλά άλλα. Όχι κι άσχημα, σίγουρα. 

Αντίθετα από το βιβλίο όμως, το επικό αυτό ντοκιμαντέρ που έγινε υπό την καθοδήγηση του μάστορα της σύνδεσης / σύνθεσης πλούσιου αρχειακού υλικού, Asif Kapadia (δημιουργού των βιογραφικών ντοκιμαντέρ Amy, Senna και Diego Maradona), δεν κολλάει απαραίτητα στις κυκλοφορίες εκείνης της χρονιάς. Επίσης, παρά την διάρκειά του, και τους τόνους απίστευτου υλικού που έχει στην διάθεσή του (μέρος του οποίου προβάλλεται για πρώτη φορά), δεν είναι εγκυκλοπαιδικό ή οριστικό ή απόλυτο ή εξαντλητικό. Το “1971” ξετυλίγεται χαλαρά εστιάζοντας στα πρόσωπα και στις καταστάσεις που θέλει για όση ώρα θέλει. Συγχρόνως, χρησιμοποιεί ιδανικά ως πλαίσιο και ως φόντο το ταραχώδες γεωπολιτικό σκηνικό εκείνης της περιόδου, από την κλιμάκωση του πολέμου στο Βιετνάμ μέχρι τον εμφύλιο στο Πακιστάν. Κι όλα αυτά στον απόηχο της διάλυσης των Beatles, της δίκης του Μάνσον, του κονσέρτου για το Μπαγκλαντές, της εξέγερσης στις φυλακές Attica, της δίκης του περιοδικού Oz, του Νίξον, του Hunter S. Thompson, της Angela Davies.

George Harrison Bob Dylan Facebook Twitter
Το ντοκιμαντέρ περιλαμβάνει ένα απίστευτο στιγμιότυπο με τον Τζορτζ Χάρισον και τον Μπομπ Ντίλαν να τραγουδούν μαζί στη σκηνή στη φιλανθρωπική συναυλία The Concert for Bangladesh.

«Το 1971 δημιουργούσαμε τον 21ο αιώνα», ακούγεται να λέει ο David Bowie που προετοίμαζε εκείνη την χρονιά την θριαμβευτική του μεταμόρφωση ως Ziggy Stardust. «Εγώ κι ένα συγκεκριμένο ‘κλιμάκιο’ μουσικών θέλαμε να φτιάξουμε ένα νέο είδος λεξιλογίου που θα εξέφραζε τόσο αυτό που ήταν το ροκ μέχρι τότε όσο και αυτό που θα γινόταν. Είχαμε μπουχτίσει με τους χίπηδες και θέλαμε να το πάμε κάπου αλλού. Πιστέψαμε ότι η ιστορία του ροκ θα μπορούσε να ανακυκλωθεί με διαφορετικούς τρόπους…». 

Όπως και το “The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders From Mars” (με το οποίο κλείνει τρόπον τινά η σειρά), έτσι και το “Exile on Main Street” των Rolling Stones, θα κυκλοφορούσε την επόμενη χρονιά. Η ηχογράφησή του όμως και όλα τα απίστευτα και όμως αληθινά που συνέβησαν το καλοκαίρι του 1971 σ’ εκείνη την βίλα στη Νότια Γαλλία (ηδονισμός, χλιδή, δημιουργικότητα, κρασί, ρόδα, ηρωίνη, η μαφία της Μασσαλίας και άλλα εξόχως ελκυστικά), αποτελούν ένα από τα πιο συναρπαστικά κεφάλαια αυτής της απολαυστικής σειράς. 

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πανικοβληθείτε ελεύθερα

Daily / Πανικοβληθείτε ελεύθερα

Πριν από λίγες μέρες κυκλοφόρησε από το HBO το νέο ‘comedy special’ του πάντα εξαίρετου Μαρκ Μάρον, στη διάρκεια του οποίου το οικουμενικό γίνεται προσωπικό, το προσωπικό πολιτικό και το γέλιο ένα στιγμιαίο αλλά πολύτιμο βάλσαμο για τον πόνο και την σύγχυση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Το καθαρτήριο των παλιών τηλεοπτικών σειρών

Daily / Το καθαρτήριο των παλιών τηλεοπτικών σειρών

Με μια λύπη παραπάνω πληροφορηθήκαμε τον θάνατο του Μάλκολμ-Τζαμάλ Γουόρνερ, του «γιου» του Μπιλ Κόσμπι στην πιο διάσημη παγκοσμίως οικογενειακή σειρά της δεκαετίας του ’80, με τον οποίον μεγαλώσαμε συγχρόνως κάποτε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ισχύει πράγματι ότι οι άνδρες δεν διαβάζουν λογοτεχνία;

Daily / Ισχύει πράγματι ότι οι άνδρες δεν διαβάζουν λογοτεχνία;

Το βιβλίο είναι ανάγνωσμα, είναι αναψυχή, αλλά μπορεί να είναι και μια προέκταση του κατόχου του, ένα στοιχείο και ένα αξεσουάρ που υποδηλώνει την «ταυτότητα» ή την «φυλή» του ατόμου που το διαβάζει (ή το περιφέρει νωχελικά στις διακοπές).
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Αποκάλυψη στους Τροπικούς»: Ένα πραγματικά σπουδαίο ντοκιμαντέρ μόλις ανέβηκε στο Netflix  

Daily / «Αποκάλυψη στους Τροπικούς»: Ένα πραγματικά σπουδαίο ντοκιμαντέρ μόλις ανέβηκε στο Netflix  

Η τελευταία ερευνητική δουλειά της βραβευμένης σκηνοθέτριας Πέτρα Κόστα, είναι ένα υποδειγματικό, υποβλητικό ντοκιμαντέρ με κεντρικό άξονα την καθοριστική συμβολή των Βραζιλιάνων Ευαγγελιστών στην άνοδο του «Τραμπ των Τροπικών» στην εξουσία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Daily / Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Τα δώδεκα επεισόδια της ομώνυμης σειράς βρίσκονται στο Ertflix, η παρακολούθηση της σειράς όμως υπονομεύεται συχνά από την συμβατική και στεγνή προσέγγιση, και η στημένη παρουσία της Χάρις Αλεξίου στο ρόλο της παρουσιάστριας-αφηγήτριας δεν βοηθάει.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Εμείς και οι «μουλάδες»

Daily / Εμείς και οι «μουλάδες»

Για μια χώρα που η Εκκλησία έχει τόση μεγάλη εξουσία (και τόσο αμύθητη περιουσία), που ισχύει σε μια ολόκληρη περιοχή της το άβατο για τις γυναίκες και που αρνείται σθεναρά τον διαχωρισμό κράτους-εκκλησίας, σαν πολύ έντονη άποψη δεν έχουμε για το Ιράν;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ