Τα αξιοθρήνητα επιχειρήματα των εταιρειών για την απουσία γυναικών από τα ΔΣ

Τα αξιοθρήνητα επιχειρήματα των εταιρειών για την απουσία γυναικών από τα ΔΣ Facebook Twitter
EPA
1

Τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν μεγάλοι όμιλοι στη Βρετανία για να δικαιολογήσουν την απουσία γυναικών από διευθυντικές θέσεις είναι «αξιοθρήνητα και απαξιωτικά», σύμφωνα με έκθεση, υπό την αιγίδα της κυβέρνησης, που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα στη Βρετανία.


«Δεν πιστεύω ότι είναι μια θέση που τους ταιριάζει», «η πλειονότητα δεν θέλει τους μπελάδες ή την πίεση ενός διοικητικού συμβουλίου», «τα προβλήματα που χειριζόμαστε είναι εξαιρετικά περίπλοκα», αυτά είναι μερικά παραδείγματα από τις εξηγήσεις που δίνουν ορισμένοι διευθυντές, τα οποία παρουσιάζονται στην έκθεση, η οποία συντάχθηκε μετά την εξέταση των 350 μεγαλύτερων επιχειρήσεων που είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο του Λονδίνου.


Όπως επισημαίνουν οι συντάκτες της έκθεσης, παρά τις δικαιολογίες έχει σημειωθεί πρόοδος, καθώς το 2017 μόνον 10 επιχειρήσεις μεταξύ των FTSE-350 δεν είχαν καμία γυναίκα στο διοικητικό τους συμβούλιο, έναντι 152 το 2011.


Ωστόσο συνολικά πολύ λίγες γυναίκες αποκτούν πρόσβαση στα διοικητικά συμβούλια και τα σεξιστικά σχόλια εξακολουθούν να αποτελούν σύνηθες φαινόμενο, όπως δείχνει η έκθεση αυτή η οποία συντάχθηκε από ανεξάρτητη επιτροπή κατόπιν αιτήματος της κυβέρνησης.


Η επιτροπή συστάθηκε το 2016 και έχει στόχο να ωθήσει τους μεγάλους ομίλους να έχουν γυναίκες τουλάχιστον στο ένα τρίτο των ανώτερων αξιωμάτων τους ως το 2020.

Μια έκθεση προόδου αναμένεται να δημοσιευτεί στις 27 Ιουνίου.


«Είναι σοκαριστικό ότι οι επιχειρήσεις πιστεύουν πως αυτές οι αξιοθρήνητες και απαξιωτικές δικαιολογίες αποτελούν λόγους που μπορούν να γίνουν αποδεκτοί για να κρατούν τις γυναίκες στο περιθώριο όσον αφορά τις θέσεις ευθύνης», σχολίασε ο υπουργός που είναι αρμόδιος για τις Επιχειρήσεις Άντριου Γκρίφιθς.


«Δεν είναι επίσης ενθαρρυντικό να βλέπουμε υπευθύνους που δεσμεύονται να υποστηρίξουν τις γυναίκες, αλλά κάνουν λίγα για να τις διορίσουν στα πλέον υψηλόβαθμα αξιώματα, ή εμποδίζουν την εξέλιξή τους στα κλιμάκια της επιχείρησης», πρόσθεσε.

Σύμφωνα με την Αμάντα Μακένζι, γενική διευθύντρια της μκο Business in the Community, η οποία αγωνίζεται για έναν πιο υπεύθυνο επιχειρηματικό κόσμο, η λίστα των εξηγήσεων που δίνουν «μας κάνει να σκεφτούμε ότι βρισκόμαστε στο 1918 κι όχι στο 2018».


Η ίδια βλέπει ωστόσο πολλούς λόγους για να αισιοδοξία, κυρίως την υποχρέωση που επιβλήθηκε στις επιχειρήσεις να δημοσιεύουν τις μισθολογικές διαφορές ανάμεσα στους άνδρες και στις γυναίκες ή ακόμη το γεγονός ότι έρχεται όλο και περισσότερο στο προσκήνιο το θέμα της ισότητας και της διαφορετικότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών.


Τα πρώτα στοιχεία που αποκαλύφθηκαν τον Απρίλιο δείχνουν ότι σχεδόν 8 στις 10 μεγάλες επιχειρήσεις στη Βρετανία παραδέχονται ότι πληρώνουν περισσότερο τους άνδρες από τις γυναίκες.


Οι επιχειρήσεις αυτές αποδίδουν ως επί το πλείστον την έλλειψη αυτή ισότητας στο γεγονός ότι οι άνδρες είναι περισσότεροι από τις γυναίκες στις θέσεις ευθύνης και ως εκ τούτου έχουν και υψηλότερες αποδοχές.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Διεθνή
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

1 σχόλια
Θα παραθέσω απλά την εμπειρία μου απο πολυ γνωστή τράπεζα στην οποία εργαζόμουν και μετά μπορείτε να πέσετε να με φάτε άφοβα.2007 ξεκινάω δουλειά σε πολύ γνωστή τράπεζα στο νεοσύστατο τότε τμήμα της Ηλεκτρονική Τραπεζικής (γνωστό και ως eBanking), όντας ο παλαιότερος όλοι οι υπόλοιποι ερχόντουσαν μετά απο εμένα και αφού είχαμε μαζευτεί 6 άτομα παρατηρώ οτι δεν υπήρχε καμία γυναίκα ανάμεσα τους οπότε αποφασίζω να μιλήσω με τον προιστάμενο σχετικά με το γιατί.Πράγματι έκανα μια κουβέντα με τον προιστάμενο και μου είπε οτι η διοίκηση δεν πολυθέλει γυναίκες μαζεμένες σε ενα χώρο γιατί δημιουργούνται προβλήματα δεδομένης της ζήλειας που υπάρχει έμφυτη μέσα τους, της τάσης για σχολιασμό (κοτσομπολιό) και γενικώς του ανακατέματος που έχουν την τάση να προκαλούν. Εγω επέμενα οτι πρέπει να φέρουμε κάποιες γυναίκες γιατί τις θεωρώ καλύτερες σε διάφορους τομείς σε σχέση με τους άνδρες όπως π.χ στην οργάνωση ,την υπομονή αλλά και την επιμονή, εν τέλει η διοίκηση υποχώρησε και έφερε 4 κοπέλες και συνολικά γίναμε 10 άτομα σε ενα μικρό σχετικά χώρο (περί τα 60 τ.μ), όλα κυλούσαν καλά, εγω ήμουν ευχαριστημένος που έχουμε γυναίκες και μας βάζουν σε μια τάξη. Μετά απο λίγο όμως και ενω πλησίαζε το καλοκαίρι και οι άδειες και εγω είχα ήδη αρχίσει να ρωτάω πότε θέλει ο καθένας άδεια για να κάνω ενα πρόγραμμα παρατήρησα κάποια ξινισμένα μούτρα, κάποια μουρμούρα και κάποια γενικότερη δυσφορία μεταξύ των 4 γυναικών, δεν εδωσα βάση και προχώρησα με τον σχεδιασμό των αδειών, ενω πλησιάζαμε και άλλο στο καλοκαίρι άρχισαν οι πρώτες δηλώσεις, "η Χ σε γλείφει και γι'αυτό της είπε "ναι" για τις μέρες που θέλει άδεια", "εγω δεν κάθομαι να δουλέψω τις Χ μέρες γιατί είχα δουλέψει την Ψ αργία, να δουλέψει η Ζ που καθόταν", "μόνο εγω δουλεύω εδω μέσα οι άλλες ασχολούνται με τα νύχια τους", "πάλι εμένα έβαλες βράδυ Σάββατο ενω την Χ την έχεις βάλει λιγότερες φορές κλπ" κλπ απίθανα τα οποία έβρισκα σχετικά διασκεδαστικά μέχρι που αποφάσισαν να τα λένε και μεταξύ τους αυτά και εκεί ξεκίνησε ο πόλεμος...Ένα τμήμα 10 ατόμων, οι 6 συνεργάζονταν κανονικά οι 4 δεν αντάλασσαν ούτε καλημέρα μεταξύ τους, μόνιμα μίσος, μόνιμα κατινιές "μμμμ δε κοιτάει τον κώλο της, μου ήθελε και εφαρμοστο τζίν" και γενικώς μια υποβόσκουσα ένταση.Κάπου εκεί κατάλαβα οτι μάλλον η διοίκηση είχε δίκιο έτσι όταν έληξαν οι συμβάσεις των κοριτσιών, εγω, που πρότεινα να τις πάρουμε, ενημέρωσα πως μάλλον θα ήταν καλύτερα αν είχαμε μόνο μια γυναίκα και οι υπόλοιποι άνδρες ή και μόνο άνδρες.Τελικά πήραν μόνο μια γυναίκα και τρείς άνδρες, την γυναίκα την πέρασα απο εξονυχιστικό "έλεγχο" για να βεβαιωθώ πως δεν θα έχουμε τα ίδια, υπέγραφε 3μηνές συμβάσεις μέχρι που κατάλαβα πως όπως στην Χημεία χρειάζονται πάντα 2 συστατικά για να γίνει εκρηκτικό το μέιγμα, έτσι και αυτή μόνη της δεν είχε κανένα κίνδυνο και έτσι έδωσα το οκ για να γίνει αορίστου.Απο τότε το τμήμα ηρέμησε, όλοι δεχόντουσαν τα ωράρια τους, τις βάρδιες τους και τα "οχι" στις άδειες τους (καθώς εκ των πραγμάτων δεν γίνεται να πάρουν όλοι άδεια 15Αύγουστο, Χριστούγεννα, Πάσχα και τριήμερα με αργία) και ολα κύλαγαν ήρεμα για τα υπόλοιπα 5 χρόνια που έμεινα εκεί.Τώρα οι "femen" μπορείτε να με ρημάξετε στα dislike και να προσπαθήσετε να με πείσετε οτι αυτά δεν συνέβησαν ποτέ, εξάλλου οτι είχα να πω το είπα.Ευχαριστώ :)