Φιλοξένησε κάποιες τις πρώτες προβολές του Θωρηκτού Ποτέμκιν και είχε τακτικό θαμώνα τον Τολστόι: Ο εμβληματικός κινηματογράφος Khudozhestvenny, ο παλιότερος της Μόσχας, άνοιξε ξανά τις πόρτες του, καλωσορίζοντας το κοινό του, μετά από επτά ολόκληρα χρόνια ανακαίνισης.
Το ιστορικό κτήριο χτίστηκε το 1909 και στο εσωτερικό του είναι εμφανή τα δείγματα της αυτοκρατορικής επιρροής.
Μαρμάρινα σκαλοπάτια, πολυέλαιοι, κόκκινα χαλιά, αντικατοπτρισμοί στην αίθουσα αναμονής του χώρου και κόκκινες θέσεις στον κυρίως αμφιθέατρο όπου διατηρήθηκε ο χώρος της ορχήστρας - που έπαιζε έως ότου προβλήθηκε η πρώτη ταινία με ήχο The Road to Life, το 1931: Όλα δείγματα μιας αισθητικής ίσως οικείας για τα ρωσικά θεάματα, αλλά εξόχως επιβλητικής για τα δυτικά δεδομένα.
«Η αλλόκοτη αυτή αρρώστια θα περάσει. Οι άνθρωποι δεν θέλουν να ζουν τη μοναχική ζωή στην οποία του εξανάγκασε η πανδημία. Θέλουν να ζουν τον αστικό τρόπο ζωής. Και μόλις έρθουν οι νέες κυκλοφορίες ταινιών και λήξουν οι περιορισμοί, το κοινό θα επιστρέψει στο σινεμά» λέει ο Αλεξάντρ Μαμούτ, δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας που ήταν μεταξύ όσων χρηματοδότησαν την ανακαίνιση του κινηματογράφου.
Για τον Μαμούτ το σινεμά αυτό είναι «ό,τι και το θέατρο Μπολσόι για το μπαλέτο».
Η ανακαίνιση, που σύμφωνα με τον Μαμούτ κόστισε περί τα 30 εκατομμύρια δολάρια, περιλάμβανε και την αποκατάσταση της πρόσοψης του ιστορικού κτηρίου.
Η κύρια αίθουσα αποτελείται από 474 θέσεις ενώ έχουν προστεθεί δύο χώροι 47 θέσεων έκαστος στην κορυφή της μαρμάρινης σκάλας. Επιπλέον, το κτήριο φιλοξενεί και μια αίθουσα 21 θέσεων που είναι προσβάσιμη από την βιβλιοθήκη, αλλά και εστιατόριο στον πρώτο του όροφο.
To κτήριο είχε επιδιορθωθεί το 1913 από τον Φίοντορ Σέχτελ, αναγνωρισμένο αρχιτέκονα που είχε σχεδιάσει τον Σιδηροδρομικό Σταθμό Γιαροσλάβσκι. Και παρότι κάποια στοιχεία τού Σέχτελ διατηρήθηκαν στην τελευταία ανακαίνιση, πολλά φτιάχτηκαν από την αρχή.
