Μια μικρή ομάδα έμπειρων ελεύθερων σκοπευτών της 93ης μηχανοκίνητης ταξιαρχίας της Ουκρανίας έλαβε πρόσφατα μια σοκαριστική διαταγή: να επιστρέψουν επειγόντως στο μέτωπο κοντά στο Ποκρόβσκ, όπου είχαν βρεθεί πριν δύο μήνες. Οι ρωσικές δυνάμεις είχαν προελάσει περίπου 10 χιλιόμετρα – μία από τις μεγαλύτερες προόδους τους φέτος.
«Κοίταξα τον χάρτη και δεν πίστευα στα μάτια μου», είπε ο “Shepherd”, 36 ετών, επιλοχίας που επέβλεπε την ανάπτυξη της μονάδας.
Με τη συνδρομή άλλων ταξιαρχιών, οι Ουκρανοί κατάφεραν να αναχαιτίσουν την επίθεση και μάλιστα να ανακαταλάβουν αρκετούς οικισμούς βόρεια της στρατηγικής πόλης. «Θα μπορούσε να είχε πάει πολύ χειρότερα», πρόσθεσε ο Shepherd, εξηγώντας ότι οι Ρώσοι ήταν κοντά στο να περικυκλώσουν πλήρως το Ποκρόβσκ και να ανοίξουν τον δρόμο για περαιτέρω επιθέσεις προς Κραματόρσκ.
Η μάχη ανέδειξε τη σημασία των οχυρωμένων πόλεων του Ντονμπάς, που παραμένουν στα χέρια του Κιέβου. Ο Πούτιν απαιτεί την πλήρη παράδοση Ντονέτσκ και Λουχάνσκ, αίτημα που ο Ζελένσκι απορρίπτει κατηγορηματικά — ακόμη και μετά τη δήλωση του Ντόναλντ Τραμπ ότι μια ειρηνευτική συμφωνία ίσως απαιτήσει «ανταλλαγή εδαφών».
Στην περιοχή του Κραματόρσκ και της Σλοβιάνσκ, χιλιάδες στρατιώτες και εθελοντές εργάζονται αδιάκοπα σε χαρακώματα, αντιαρματικές τάφρους και οχυρώσεις. Η γραμμή αυτή θεωρείται το τελευταίο μεγάλο φράγμα πριν οι Ρώσοι αποκτήσουν πρόσβαση σε ανοιχτό πεδίο, όπου η άμυνα θα ήταν σχεδόν αδύνατη.
Παράλληλα, οι ρωσικές επιθέσεις έχουν γίνει πιο φονικές. Καμικάζι drone και βόμβες ολίσθησης πλήττουν καθημερινά την περιοχή, καταστρέφοντας υποδομές και σπίτια. Στο Κραματόρσκ, ένας βομβαρδισμός σκότωσε 7 αμάχους μέσα σε δευτερόλεπτα, ενώ ανθρωπιστικοί εργάτες συνεχίζουν να απομακρύνουν ηλικιωμένους από την εμπόλεμη ζώνη.
Παρά τον τρόμο, οι περισσότεροι ντόπιοι αρνούνται να εγκαταλείψουν. Όπως λέει η 43χρονη Τετιάνα Λουχόβα, που έχασε το σπίτι της σε επίθεση:
«Τι θα πει να παραδώσουμε το Ντονέτσκ; Έχω ήδη φύγει μια φορά. Δεν θα φύγω ξανά».
Με πληροφορίες από Financial Times