Ο Tom Ford δικάζει το «House of Gucci»: Ανταγωνίζεται τη σαπουνόπερα Δυναστεία -Συχνά γελούσα δυνατά

Ο Tom Ford πήγε και είδε την ταινία «House of Gucci» και όπως φάνηκε δεν μάσησε τα λόγια του, καθώς μοιράστηκε τις σκέψεις του γράφοντας στην Air Mail.

Ο Ford δεν θα μπορούσε να μην παρακολουθήσει την ταινία του Ρίντλεϊ Σκοτ, η οποία εμπνεύστηκε  πραγματική ιστορία της οικογενειακής αυτοκρατορίας του οίκου, καθώς διατέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής του από το 1994 έως το 2004. O σχεδιαστής και σκηνοθέτης, σημείωσε ότι ένιωθε σαν να «έζησε έναν τυφώνα» όταν έφευγε από το σινεμά, προσθέτοντας ότι δεν ήταν σίγουρος αν η ταινία ήταν μια φάρσα ή μια συναρπαστική ιστορία απληστίας. 

«Η ταινία ανταγωνίζεται τη σαπουνόπερα Δυναστεία για τις λεπτομέρειες, αλλά το κάνει με πολύ μεγαλύτερο προϋπολογισμό. Σκηνοθετημένη από τον σπουδαίο σκηνοθέτη Ρίντλεϊ Σκοτ και με πρωταγωνιστές τη Lady Gaga, τον Άνταμ Ντράιβερ, τον Αλ Πατσίνο, τον Τζέρεμι Άιρονς, τον Τζάρεντ Λέτο και τη Σάλμα Χάγιεκ, η ταινία είναι... καλά, δεν είμαι ακόμα πολύ σίγουρος τι είναι ακριβώς, αλλά κατά κάποιο τρόπο ένιωσα ότι επέζησα από έναν τυφώνα όταν έφυγα από τον κινηματογράφο. Ήταν μια φάρσα ή μια συναρπαστική ιστορία απληστίας; Συχνά γελούσα δυνατά, αλλά έπρεπε;», έγραψε ο Tom Ford.

Ο σκηνοθέτης του «A Single Man» στη συνέχεια αναφέρθηκε στις ερμηνείες του Al Pacino, ως Aldo Gucci, και του Jared Leto, ως γιου του Paolo Gucci, και είπε ότι ήταν μια "έκδοση "Saturday Night Live" της οικογένειας Gucci. «Ο Paolo, τον οποίο συνάντησα πολλές φορές, ήταν πράγματι εκκεντρικός και έκανε κάποια παράξενα πράγματα, αλλά η γενική του συμπεριφορά σίγουρα δεν ήταν σαν τον τρελό και φαινομενικά προβληματικό χαρακτήρα της ερμηνείας του Letto», έγραψε ο Ford.

Ο Ford κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ήταν «βαθιά λυπημένος για αρκετές ημέρες αφού παρακολούθησε το «House of Gucci». Ήμουν βαθιά λυπημένος για αρκετές ημέρες αφού παρακολούθησα το "House of Gucci" αντίδραση που νομίζω ότι θα νιώσουμε μόνο όσοι από εμάς γνωρίζαμε τους πρωταγωνιστές και το δράμα. Μου ήταν δύσκολο να δω το χιούμορ και το επιτηδευμένο σε κάτι που ήταν τόσο αιματηρό. Στην πραγματική ζωή, τίποτα από αυτά δεν ήταν επιτηδευμένο. Ήταν μερικές φορές παράδοξο, αλλά τελικά ήταν τραγικό».