Μάντσεστερ: Οι άστεγοι που έτρεξαν να βοηθήσουν τους αιμόφυρτους τραυματίες, συγκλονίζουν με τις μαρτυρίες τους

Όλα τα βρετανικά μίντια παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις και τα νέα στοιχεία που προκύπτουν μετά τη φονική επίθεση με τους 22 νεκρούς στη συναυλία στο Μάντσεστερ.

Οι περισσότερες μαρτυρίες μεταφέρουν το φόβο και τη φρίκη από το αιματηρό χτύπημα και τς στιγμές πανικού. Όμως κάποιες από αυτές, ανέδειξαν και ιστορίες που συγκινούν και προσφέρουν ανακούφιση.

Δύο άστεγοι αναφέρονται ως ήρωες για τον αλτρουισμό και τη θαρραλέα τους στάση στα πρώτα λεπτά μετά την έκρηξη.

Ο 35χρονος Στίβεν Τζόουνς κοιμόταν κοντά στο στάδιο, όταν άκουσε την έκρηξη. Αμέσως έσπευσε να παράσχει βοήθεια και βρήκε πολλά αιμόφυρτα παιδιά να κλαίνε και να ουρλιάζουν. «Χρειαζόταν βοήθεια και θα ήθελα να πιστεύω ότι κάποιος θα ερχόταν να βοηθήσει και μένα αν το χρειαζόμουν», δήλωσε ο ITV News. «Ήταν το ένστικτό μου που με έκανε να πάω και να βοηθήσω τους ανθρώπους», πρόσθεσε.

«Είμαστε άνθρωποι, έχουμε καρδιά, έχουμε ακόμα το ένστικτο να βοηθήσουμε τους ανθρώπους που το χρειάζονται και αυτό είναι που κάναμε», είπε και περιέγραψε πως είδε ανθρώπους να βγαίνουν από το στάδιο με καρφιά να έχουν τρυπήσει το σώμα τους «Αν δεν βοηθούσα, δεν θα μπορούσα να συνεχίσω να ζω, έχοντας φύγει μακριά από τα παιδιά».

'We had to pull nails out of children's faces': Steve, a homeless man who was sleeping near #Manchester Arena, rushed to help young victims pic.twitter.com/dyxzZpal0Q

— ITV News (@itvnews) May 23, 2017

Λίγο νωρίτερα έγινε γνωστό πως ένας ακόμη άστεγος προσπάθησε να βοηθήσει μια γυναίκα η οποία ήταν σοβαρά τραυματισμένη.

Ο 33χρονος Chris Parker περιέγραψε τη δραματική στιγμή που η γυναίκα πέθανε στα χέρια του και σύμφωνα με τις πληροφορίες προσπάθησε να προσφέρει βοήθεια και σε ένα νεαρό κορίτσι που είχε τραυματιστεί σοβαρά στο πόδι.

«Δεν έχω σταματήσει να κλαίω. Το πιο συγκλονιστικό είναι ότι ήταν μια συναυλία για παιδιά. Υπήρχαν παξιμάδια και μπουλόνια σε όλο το πάτωμα. Οι άνθρωποι είχαν τρύπες στην πλάτη τους. Δεν θα μπορέσω να ξεχάσω τις κραυγές και αυτό που δεν θα ξεπεράσω είναι η μυρωδιά ... Δεν μου αρέσει που το λέω αλλά μύριζε καμμένη σάρκα», είπε.