Μπορεί η Ίντερ να ετοιμάζεται για τον τελικό του Champions League, όμως πίσω από την αγωνιστική υπεροχή της ιταλικής ομάδας παραμένουν ανοιχτά τα μεγάλα ερωτήματα γύρω από το νέο ιδιοκτησιακό καθεστώς της.
Η Oaktree Capital, το αμερικανικό επενδυτικό fund που ανέλαβε τον έλεγχο του συλλόγου πριν από έναν χρόνο, συνεχίζει να κινείται σε αχαρτογράφητα νερά στο απαιτητικό και ιδιόρρυθμο τοπίο του ιταλικού ποδοσφαίρου.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ίντερ
Η κατάκτηση του τροπαίου μπορεί να φέρει δόξα και σημαντικά έσοδα, όμως δεν αρκεί για να κρύψει τις χρόνιες αδυναμίες της ομάδας. Η Ίντερ παραμένει οικονομικά εύθραυστη, έχοντας ζημιογόνο ισολογισμό για δέκατη συνεχόμενη χρονιά. Στο χορτάρι, το αγωνιστικό της δυναμικό αν και ανταγωνιστικό, σύντομα θα χρειαστεί σημαντική ανανέωση. Παράλληλα, το σχέδιο για δημιουργία νέου γηπέδου παραμένει στάσιμο, βαλτωμένο ανάμεσα σε πολιτικά εμπόδια και αντικρουόμενα συμφέροντα. Και η ίδια η Oaktree, ως ιδιοκτήτης, δεν έχει ακόμη δώσει σαφή ένδειξη για το αν και πότε σκοπεύει να αποχωρήσει ή να σταθεροποιήσει το μέλλον του συλλόγου.
Το αμερικανικό fund απέκτησε την Ίντερ το 2023, όταν η Suning, η προηγούμενη κινεζική ιδιοκτήτρια, δεν κατάφερε να εξοφλήσει δάνειο ύψους 400 εκατομμυρίων ευρώ. Η συμφωνία προέβλεπε πως το μερίδιο της Suning στον σύλλογο θα περνούσε στην Oaktree σε περίπτωση αθέτησης και αυτό ακριβώς συνέβη. Η εκτίμηση της αξίας της Ίντερ εκείνη την περίοδο ήταν περίπου ένα δισεκατομμύριο ευρώ.
Τα μέτρα που πήραν οι νέοι ιδιοκτήτες της Ίντερ
Από την πρώτη στιγμή, αρκετοί στον χώρο αντιμετώπισαν την είσοδο της Oaktree με σκεπτικισμό. Παρά το ότι διαχειρίζεται κεφάλαια η αξία των οποίων ξεπερνά τα 200 δισεκατομμύρια δολάρια, η εταιρεία δεν είχε καμία εμπειρία σε θέματα ποδοσφαίρου, αθλητικού management ή εμπορικών δικαιωμάτων. Έτσι, η γενική εκτίμηση ήταν ότι η Oaktree θα επιχειρούσε άμεσα να μεταπωλήσει τον σύλλογο. Δεν το έκανε.
Αντίθετα, ξεκίνησε μια προσπάθεια αναδιοργάνωσης. Διόρισε νέα διοίκηση, τοποθετώντας τον έμπειρο Τζιουζέπε Μαρότα σε ρόλο προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου. Εφάρμοσε ένα τυπικό «πλάνο 100 ημερών» όπως θα έκανε με κάθε άλλη επιχείρηση, προσπαθώντας να επιβάλει νέες διαδικασίες, να περιορίσει τις σπατάλες και να αυξήσει τα έσοδα από χορηγούς και εμπορικές συνεργασίες. Το αποτέλεσμα ήταν μικτή πρόοδος. Τα έσοδα αυξήθηκαν, αλλά τα έξοδα συνεχίζουν να βαραίνουν τους ισολογισμούς, και τα εμπορικά έσοδα της Ίντερ παραμένουν πολύ χαμηλότερα από εκείνα ανταγωνιστικών συλλόγων όπως η Παρί Σεν Ζερμέν.
Την ίδια στιγμή, η αγωνιστική πραγματικότητα προσέφερε ένα οξύμωρο. Η Ίντερ, σε αντίθεση με τη Μίλαν όταν πέρασε στην Elliott Management το 2018, ήταν ήδη επιτυχημένη στο γήπεδο όταν άλλαξε χέρια. Είχε μόλις κατακτήσει το πρωτάθλημα Ιταλίας και, έναν χρόνο αργότερα, έφτασε στον τελικό του Champions League. Οι επιδόσεις αυτές διατηρήθηκαν, αλλά δεν κατάφεραν να μεταφραστούν σε οργανωτική σταθερότητα ή οικονομική αυτάρκεια.
Η ηλικία του ρόστερ είναι ένα επιπλέον αγκάθι. Φέτος, η Ίντερ είχε τη γηραιότερη ομάδα τόσο στο ιταλικό πρωτάθλημα όσο και στο Champions League. Η διοίκηση γνωρίζει ότι η ανανέωση του έμψυχου δυναμικού είναι απαραίτητη, αλλά αυτή απαιτεί επενδύσεις και σταθερές ροές εισοδήματος, τις οποίες ο σύλλογος ακόμα κυνηγά.
Το μεγάλο πρόβλημα του γηπέδου San Siro
Παράλληλα, το θέμα του σταδίου παραμένει πηγή απογοήτευσης. Το San Siro, που η Ίντερ μοιράζεται με τη Μίλαν, θεωρείται εδώ και καιρό ξεπερασμένο. Υπάρχει διάθεση και από τις δύο πλευρές να σχεδιάσουν κάτι καινούργιο, είτε μεμονωμένα είτε από κοινού, όμως το πολιτικό και πολεοδομικό τοπίο στο Μιλάνο έχει κρατήσει το project στάσιμο. Όπως παραδέχεται στέλεχος κοντά στη διαδικασία, η κουβέντα για κατεδάφιση του San Siro μοιάζει με τη συζήτηση για κατεδάφιση του Κολοσσαίου.
Προς το παρόν, το βλέμμα είναι στραμμένο στη μεγάλη βραδιά. Το Σάββατο, στο Allianz Arena του Μονάχου, η Ίντερ αντιμετωπίζει την Παρί Σεν Ζερμέν, μια ομάδα με μεγαλύτερα έσοδα, νεανικότερο ρόστερ και ισχυρότερο brand name. Ωστόσο, η αισιοδοξία δεν λείπει από τις τάξεις των «νερατζούρι»
«Περάσαμε από αντιπάλους παγκόσμιας κλάσης για να βρεθούμε εδώ», δήλωσε ο Μαρότα στη συνέντευξη Τύπου της εβδομάδας. «Δεν είμαστε αλαζόνες. Είμαστε φιλόδοξοι».
Με πληροφορίες από Financial Times
