Ο ψηφιακός Bowie: ένας πρωτοπόρος του internet και της τεχνολογίας

Πολύ πριν την έλευση του MySpace, του YouTube, του Facebook και του Instagram, στο μακρινό 1998, όταν η μεγαλύτερη μάζα των μουσικών και των PR εκπροσώπων τους σνόμπαραν το Internet, ο David Bowie αποδεικνύοντας και πάλι τη διορατικότητά του ως προς οτιδήποτε καινοτόμο και πρωτοποριακό, είχε στήσει το BowieNet. 

Επρόκειτο για μια online πλατφόρμα, ένα πολυ-σάιτ, που όχι μόνο προσέφερε στους χρήστες μια μεγάλη ποικιλία αποκλειστικού, διαδικτυακού περιεχομένου σχετικού με τον Bowie, αλλά έδινε την δυνατότητα πολλαπλών μορφών αλληλεπίδρασης μεταξύ του καλλιτέχνη και του κοινού.

"Κατά τη γνώμη μου, το BowieNet ήταν το πιο ριζοσπαστικό online σημείο επαφής καλλιτέχνη - κοινού που έχει υπάρξει ποτέ", αναφέρει ένας από τους πρώτους χρήστες της πλατφόρμας BοwieNet, σε σχετικό αφιερωματικό άρθρο του BBC.

Εκτός των άλλων, το BowieNet, όταν ακόμα ο παγκόσμιος πληθυσμός του "ψηφιακού χωριού" δεν ξεπερνούσε τα 20 εκατομμύρια χρήστες, λειτουργούσε ως πάροχος σύνδεσης στο Internet στις ΗΠΑ και την Μ. Βρετανία και ανταγωνιζόταν ήδη εδραιωμένες εταιρείες παροχής διαδικτυακών υπηρεσιών, όπως την AOL την Claranet και άλλες.

Έναντι μια μηνιαίας συνδρομής, οι χρήστες του BowieNet, λάμβαναν προνόμια όπως διεύθυνση email με την κατάληξη @davidbowie.com καθώς και αποκλειστική πρόσβαση σε ηχογραφήσεις, μουσικά βίντεο και chat rooms στα οποία συμμετείχε και ο ίδιος ο Bowie, εκμεταλλευόμενος την δύναμη του μέσου, πολύ πριν η δημοφιλία του εκτιναχθεί στα σημερινά επίπεδα.

"Μπορεί να μην το ανακοίνωνε από πριν, αλλά κάποια στιγμή θα έμπαινε ξαφνικά στο chatroom και θα έκανε chat με όλους τους παρευρισκόμενους στο κανάλι. Το ψευδώνυμό του ήταν 'Sailor'", αναφέρει ένας fan, στο άρθρο του BBC. "Άλλες φορές μπορεί να είχε κάποιον διάσημο φίλο του καλεσμένο, ενώ συχνά μοιραζόταν μαζί μας κάποιο άγνωστο συγκρότημα ή καλλιτέχνη που είχε ανακαλύψει", προσθέτει ο Craig Carrington. Παράλληλα, o Bowie, μέσω του BowieNet μοιραζόταν με τους fans κομμάτια από το ημερολόγιό του, φωτογραφίες από πίνακές του.

Όπως υπενθυμίζει το δημοσίευμα του BBC, o David Bowie είχε χρησιμοποιήσει το BowieNet για να δημιουργήσει το πρώτο "Cyber-song" στην ιστορία ζητώντας από τους συνδρομητές να συνδράμουν με στίχους τους. Και τότε, εν έτει 1999, τουλάχιστον 80.000 θαυμαστές είχαν στείλει στίχους για το "What's Really Happening?" το οποίο συμπεριλήφθηκε τελικά στο άλμπουμ του "Hours...".

Όταν τελικά επέλεξε ο ίδιος τους στίχους, προσκάλεσε το κοινό του BowieNet, να παρακολουθήσει την ηχογράφηση του κομματιού μέσω ενός διαδραστικού webcast, μέσω ενός πανοραμικού βίντεο 360μοιρών. Τεχνολογία που σήμερα βρίσκει σιγά σιγά το δρόμο της προς το mainstream.

Ένας από τους βιογράφους του και συγγραφέας του βιβλίου "Rebel Rebel", ο Chris O'Leary, δήλωσε "ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του. Τότε, όταν οι ιστοσελίδες άλλων rock stars είχαν μερικές αράδες κείμενο και μερικές φωτογραφίες, ο Bowie είχε στήσει μια πολύ επιτυχημένη, πρωτοποριακή online κοινότητα τριγύρω του". 

Σε συνεντεύξεις που είχε δώσει στα μέσα της δεκαετίας του 90 ο Bowie έδειχνε να πιστεύει πολύ στη δύναμη του Internet.

Όμως οι ψηφιακές περιπέτειες του Thin White Duke συνεχίστηκαν όταν, λίγο πριν το Millenium και αρκετά πριν τον εικονικό κόσμο του Second Life, o Bowie παρουσίασε στο BowieNet, το τρισδιάστατο περιβάλλον chatting BowieWorld όπου οι χρήστες μπορούσαν να περιηγηθούν μέσω 3D Avatars σε έναν εικονικό κόσμο που είχε δημιουργήσει ο ίδιος ο Bowie. Μια ψηφιακή πόλη που χρειαζόταν μερικά λεπτά για να κατέβει στον υπολογιστή.

Στη συνέχεια, ο Bowie συμμετείχε ως χαρακτήρας ονόματι Boz, στο βιντεοπαιχνίδι Omikron της εταιρείας Quantic Dreams, όπου, μάλιστα είχε και την μουσική επιμέλεια.

Εδώ ολόκληρο το soundtrack που έγραψε ο Bowie για το video game "Omikron", προ 15ετίας:

Κι αν δεν έφταναν αυτά, από το 1995 ο Bowie είχε χρησιμοποιήσει υπολογιστές στην στιχουργική, μέσω ενός προγράμματος για Mac, που ανακάτευε φράσεις του ιδίου και δημιουργούσε στίχους από τους οποίους εμπνεόταν για να δημιουργήσει καινούρια κομμάτια, ενώ υπήρξε κι ένας από τους πρώτους που διέθεσε κομμάτια του αποκλειστικά online, το "Telling Lies" (1997), που κατέβηκε από τον -τότε- αριθμό-ρεκόρ των 300.000 χρηστών. 

Μέσω του BowieNet, το 2004, ενθάρρυνε τους fans του να κάνουν ρεμίξ τα κομμάτια του μέσω ενός online διαγωνισμού, όμως σιγά - σιγά το BowieNet ατόνησε και τελικά έκλεισε το 2006 ("επισήμως, το 2012), εξαφανίζοντας στην ψηφιακή λήθη το μεγαλύτερο περιεχόμενό του.

To davidbowie.com όπως είναι σήμερα.

Το DavidBowie.com, επαναλανσαρίστηκε το 2013, προκειμένου να συνοδεύσει την κυκλοφορία του άλμπουμ του "The Next Day", όμως δεν είχε διατηρήσει ή εξελίξει καμία από τις καινοτομίες του. "Από τα μέσα της δεκαετίας των 00's ο Bowie αφοσιώθηκε στον εαυτό του, την υγεία του και την τέχνη του, αφήνοντας πίσω τον τύπο που θα ήταν συνέχεια online και όταν επανήλθε ήθελε απλά να επικεντρωθεί στην προώθηση της δουλειάς του και όχι στην social ψηφιακή του περσόνα", αναφέρει ο O'Leary.

"Αυτό όμως που πρόσφερε στο παρελθόν, στον online κόσμο, δεν είχε προηγούμενο και θα είναι για πάντα μέρος της κληρονομιάς που αφήνει πίσω του", καταλήγει.