Η αντιπυρική περίοδος του 2025 συγκαταλέγεται ανάμεσα στις πέντε πιο καταστροφικές των τελευταίων 20 ετών, σύμφωνα με την κοινή ανασκόπηση του WWF Ελλάς και της Πυρομετεωρολογικής Ομάδας FLAME της Μονάδας ΜΕΤΕΟ του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Η έκθεση παρουσιάζει εκτενή απολογισμό για την έκταση των πυρκαγιών, τις περιβαλλοντικές συνέπειες και τις συνθήκες που συνέβαλαν στη φετινή επιδείνωση.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, 478.280 στρέμματα καμένων εκτάσεων χαρτογραφήθηκαν από το ευρωπαϊκό σύστημα EFFIS. Ο πραγματικός αριθμός, λαμβάνοντας υπόψη εκατοντάδες μικρότερες πυρκαγιές που δεν αποτυπώνονται, εκτιμάται ότι ξεπερνά τα 500.000 στρέμματα. Πρόκειται για αύξηση περίπου 40% σε σχέση με τον μέσο όρο της περιόδου 2006–2024. Από τα καταγεγραμμένα περιστατικά, 18 πυρκαγιές ευθύνονται για το 87% των συνολικά καμένων εκτάσεων.
Οι μεγαλύτερες καταστροφές εντοπίστηκαν στο Βόρειο Αιγαίο, την Ήπειρο, τη Δυτική Ελλάδα και τα Ιόνια Νησιά, με ορισμένες περιοχές να βιώνουν τις χειρότερες χρονιές τους από το 2006. Πάνω από 130.000 στρέμματα είχαν καεί και στο παρελθόν μέσα σε λιγότερο από 20 χρόνια, δείγμα της επαναλαμβανόμενης πίεσης στα ίδια οικοσυστήματα. Σημαντικό ποσοστό των πυρκαγιών έπληξε προστατευόμενες περιοχές, με 116.770 στρέμματα να βρίσκονται εντός του δικτύου Natura 2000.
Η έκθεση επισημαίνει ότι οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από τις φετινές πυρκαγιές ήταν οι έβδομες υψηλότερες των τελευταίων δύο δεκαετιών. Σε ανθρώπινο επίπεδο, καταγράφηκε ένας θάνατος στην Κερατέα, 69 τραυματισμοί και ζημιές σε περισσότερα από 50 σπίτια. Το συνολικό κόστος για την καταστολή υπολογίζεται σε περίπου 584 εκατομμύρια ευρώ, εκ των οποίων σχεδόν τα 200 εκατομμύρια αφορούν μισθώσεις εναέριων μέσων. Για δράσεις πρόληψης δαπανήθηκαν περίπου 309 εκατομμύρια.
Ανάμεσα στις πιο εκτεταμένες πυρκαγιές ήταν εκείνες της Χίου, με 114.000 στρέμματα, της Ζακύνθου με 24.000 και του Φενεού Κορινθίας, όπου κάηκαν μεγάλες εκτάσεις ελάτης. Στην Ανατολική Αττική η φωτιά της 8ης Αυγούστου κατέκαψε περίπου 16.000 στρέμματα, πολλά από τα οποία είχαν καεί ξανά στο παρελθόν.
Οι ειδικοί αποδίδουν τη φετινή έξαρση σε συνδυασμό μετεωρολογικών και ανθρωπογενών παραγόντων. Αν και οι βροχοπτώσεις του χειμώνα κινήθηκαν κοντά στα κανονικά επίπεδα, η θερμοκρασία ήταν υψηλότερη και η χιονοκάλυψη μειωμένη, γεγονός που οδήγησε σε ξηρότερες συνθήκες κατά τη θερινή περίοδο. Το καλοκαίρι σημειώθηκε διπλάσιος αριθμός ημερών με «πολύ υψηλή επικινδυνότητα» σε σχέση με τον μέσο όρο, ενώ έξι στις δέκα μεγάλες πυρκαγιές φαίνεται να σχετίζονται με το ηλεκτρικό δίκτυο, σύμφωνα με δηλώσεις αξιωματούχων που περιλαμβάνονται στην έκθεση.
Παρά τη βαρύτητα της περιόδου, το WWF και η ομάδα FLAME αναγνωρίζουν βελτιώσεις στη λειτουργία των υπηρεσιών. Καταγράφεται αποτελεσματική αρχική απόκριση στα περισσότερα περιστατικά, καλύτερη συνεργασία με εθελοντικές ομάδες και αξιοποίηση δορυφορικών δεδομένων σε πραγματικό χρόνο. Ωστόσο, εντοπίζονται σημαντικά κενά στη διαχείριση μεγάλων πυρκαγιών, στη διαφάνεια των δεδομένων για τα αίτια και στην καταγραφή του συνολικού οικονομικού απολογισμού.
Η ανασκόπηση καταλήγει με προτάσεις για μετατόπιση της πολιτικής προστασίας προς την πρόληψη, καλύτερη διαχείριση καύσιμης ύλης, ενίσχυση των νησιωτικών περιοχών και δημόσια διάθεση στοιχείων για τα αίτια και το κόστος των πυρκαγιών. Όπως επισημαίνεται, η αποτελεσματική αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών «δεν εξαρτάται μόνο από τις καιρικές συνθήκες, αλλά από το πόσο καλά προετοιμασμένοι είμαστε να τις προλάβουμε».
