Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου καλείται να κρίνει εάν η χρήση πετρελαίου θέρμανσης αντί πετρελαίου κίνησης από διαχειριστές πολυκατοικιών, ιδρύματα, νοσοκομεία, κ.λπ. για άλλη χρήση εκτός αυτής του καλοριφέρ (όπως είναι για ζεστό νερό μέσω μπόιλερ), στοιχειοθετεί το αδίκημα της λαθρεμπορίας καυσίμων.
Αφορμή για την απόφαση αποτέλεσε η περίπτωση υπεύθυνης γηροκομείου της Θεσσαλονίκης, η οποία από το Μάιο του 2007 έως τον Ιούλιο του 2011 χρησιμοποίησε συνολικά 166.213 λίτρα πετρελαίου θέρμανσης (αντί κίνησης) για τη λειτουργία του Boiler προκειμένου να έχει το γηροκομείο ζεστό νερό.
Η υπεύθυνη του γηροκομείου είχε συνδέσει τις δύο δεξαμενές καυσίμων (θέρμανσης και κίνησης) με σωλήνα, έτσι ώστε να μην μπορεί να ελεγχθούν οι ποσότητες από τους δύο τύπους πετρελαίου που καταναλώνονται. Σύμφωνα με απόφαση που έχει εκδώσει το Τριμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης, η εν λόγω διαχειρίστρια διέπραξε το αδίκημα τής κατ' εξακολούθηση λαθρεμπορίας, καθώς παράνομα και για ίδιον όφελος χρησιμοποίησε πετρέλαιο θέρμανσης γι' άλλη εκτός από θέρμανση χρήση, «με σκοπό να στερήσει το Δημόσιο από τους εισπρακτέους δασμούς, τέλη και φόρους - οι δε δασμοί και φόροι που στερήθηκε το Δημόσιο υπερβαίνουν το ποσό των 30.000 ευρώ» (σ.σ. το συνολικό ποσό ανέρχεται στα 66.798 ευρώ).
Στη δικαστική απόφαση επισημαίνεται ακόμα, πως η υπεύθυνη του γηροκομείου γνώριζε την υποχρέωση της να καταναλώνει μόνο πετρέλαιο κίνησης γι' όλες τις άλλες χρήσεις πλην της θέρμανσης χώρου, και «προέβαινε σε αγορά ικανών ποσοτήτων πετρελαίου θέρμανσης ακόμη και κατά το μήνα Απρίλιο, προκειμένου να καταναλώνει απ' αυτό για τη θέρμανση του νερού και κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, κατά τους οποίους δεν διατίθεται πετρέλαιο θέρμανσης».
Μετά την καταδίκη της από το Εφετείο, η υπεύθυνη του γηροκομείου άσκησε αναίρεση στον Άρειο Πάγο. Η πλειοψηφία του Ζ΄ Ποινικού Τμήματος του ανωτάτου δικαστηρίου (3 αρεοπαγίτες), αποφάνθηκε ότι το Εφετείο Θεσσαλονίκης εσφαλμένα κήρυξε ένοχη την υπεύθυνη του γηροκομείου για λαθρεμπορία κατ' εξακολούθηση, καθώς η χρήση του πετρελαίου θέρμανσης για τη χρήση ζεστού νερού, υπήρξε νόμιμη.
Σύμφωνα με το Ζ' Τμήμα του Αρείου Πάγου, το Εφετείο «εσφαλμένα ερμήνευσε και εφάρμοσε τις ουσιαστικές ποινικές διατάξεις του νόμου 2960/2001 περί λαθρεμπορίας, διότι το φερόμενο ως λαθρεμπορικό πετρέλαιο θέρμανσης χρησιμοποιήθηκε νόμιμα για τη λειτουργία του κεντρικού συστήματος θέρμανσης ύδατος για τα καλοριφέρ, μέσω του οποίου και νόμιμα, μη δυνάμενο να διαχωρισθεί τεχνικά, μπορεί να τροφοδοτηθεί ενέργεια και πάλιν διά του ιδίου αυτού κεντρικού καυστήρα για θέρμανση ύδατος, μέσω boiler, όπως συνηθίζεται σε όλα τα πολυόροφα κτίρια της χώρας και δεν στοιχειοθετείται ως εκ τούτου λαθρεμπορία».
Απεναντίας, η μειοψηφία (δύο μέλη του δικαστηρίου) υποστήριξε ότι πρέπει να απορριφθεί η αίτηση αναίρεσης κατά της εφετειακής απόφασης, καθώς η υπεύθυνη του γηροκομείου «για να λειτουργήσει ατμολέβητα, τύπου boiler, που χρησίμευε για θέρμανση νερού για χρήσεις άλλες και όχι για θέρμανση, εν γνώσει της χρησιμοποίησε για κίνηση του καυστήρα πετρέλαιο θέρμανσης συνολικά 166.213 λίτρα, αντί πετρελαίου κίνησης που όφειλε να χρησιμοποιήσει, στερώντας έτσι το Δημόσιο από τους αναλογούντες φόρους και δασμούς αξίας 66.798,96 ευρώ».
σχόλια