Αντιδράσεις προκαλεί το Άρθρο 146 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου του υπουργείου Παιδείας, το οποίο προβλέπει ότι ένας σχολικός νοσηλευτής θα αναλαμβάνει περισσότερες από μία σχολικές μονάδες εντός ακτίνας 500 μέτρων.
Οι σχολικοί νοσηλευτές και νοσηλεύτριες εκφράζουν την έντονη αντίθεσή τους, επισημαίνοντας ότι μια τέτοια ρύθμιση υποβαθμίζει σοβαρά την ποιότητα της φροντίδας που παρέχεται στους μαθητές.
Σύμφωνα με τη διατύπωση του άρθρου, «σχολικός νοσηλευτής που τοποθετείται σε σχολική μονάδα γενικής εκπαίδευσης υποστηρίζει το σύνολο των μαθητών για τους οποίους έχει εκδοθεί απόφαση έγκρισης υποστήριξης, καθώς και μαθητές με έγκριση υποστήριξης που φοιτούν σε συστεγαζόμενα ή/και όμορα σχολεία εντός ακτίνας πεντακοσίων (500) μέτρων από τη σχολική μονάδα τοποθέτησης».
Η πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Σχολικών Νοσηλευτών, Αθηνά Πρωτόπαπα δηλώνει πως η πρόβλεψη αυτή δημιουργεί σοβαρά προβλήματα, ιδίως για τα παιδιά με χρόνια νοσήματα που χρειάζονται συνεχή παρακολούθηση. Αν ο νοσηλευτής καλείται να μετακινείται μεταξύ σχολείων, υπάρχει κίνδυνος τα παιδιά αυτά να μείνουν χωρίς υποστήριξη τις κρίσιμες στιγμές.
Υπενθυμίζεται ότι η τοποθέτηση σχολικού νοσηλευτή γίνεται κατόπιν αίτησης γονέα και έγκρισης από τις αρμόδιες υπηρεσίες, η οποία συνοδεύεται από ιατρική γνωμάτευση δημόσιου νοσοκομείου που τεκμηριώνει την ανάγκη υποστήριξης. Οι μαθητές που χρήζουν υποστήριξης πάσχουν από χρόνιες παθήσεις, ενώ κάποιοι εξ αυτών έχουν αναπηρία.
«Εκτός από αυτούς τους μαθητές, έχουμε ευθύνη και για κάθε παιδί που τραυματίζεται, αλλά και για όσα παιδιά πάσχουν από νόσημα χωρίς να έχουν λάβει επίσημη έγκριση - για παράδειγμα, επιληψία», προσθέτει η κα Πρωτόπαπα.
Η πρόεδρος του Συλλόγου υπογραμμίζει ότι το Άρθρο 146 έρχεται σε αντίθεση με το ΦΕΚ του 2018, το οποίο ορίζει με σαφήνεια τα καθήκοντα των σχολικών νοσηλευτών και κατοχυρώνει το δικαίωμα των μαθητών σε εξατομικευμένη φροντίδα από ειδικευμένο επαγγελματία. «Όταν καλούμαστε να αφήνουμε ένα σχολείο για να πάμε σε άλλο, δεν μπορούμε να μιλάμε για εξατομικευμένη υποστήριξη», σχολιάζει χαρακτηριστικά.
«Ποιος θα χορηγήσει ινσουλίνη σε ένα παιδί με διαβήτη;»
Πέρα από τα παιδαγωγικά και ιατρικά ερωτήματα, οι σχολικοί νοσηλευτές θέτουν και σοβαρά νομικά ζητήματα, όπως αυτό της ευθύνης σε περίπτωση ατυχήματος κατά την απουσία τους από τη σχολική μονάδα. Δεν υπάρχει πρόβλεψη για το πώς θα μετακινούνται εντός του ωραρίου τους, ούτε για το ποιος αναλαμβάνει την ευθύνη σε ενδεχόμενο συμβάν.
«Αν σε ένα παιδί με διαβήτη ανέβει το σάκχαρό του και εγώ λείπω, ποιος θα του χορηγήσει την ινσουλίνη; Πιστεύετε ότι οι εκπαιδευτικοί θα αναλάβουν τέτοια ευθύνη;», διερωτάται σχολική νοσηλεύτρια που μίλησε στην «Καθημερινή».
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο εθνικός σύνδεσμος σχολικών νοσηλευτών εφαρμόζει μοντέλο κατά το οποίο κάθε παιδί με ανάγκη υποστήριξης έχει αποκλειστικό νοσηλευτή. Την πρακτική αυτή αναγνωρίζουν και επικροτούν το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νοσημάτων (ECDC), καθώς και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ).
Οι σχολικές νοσηλεύτριες που μίλησαν στην Καθημερινή υπογραμμίζουν την αναγκαιότητα τοποθέτησης ενός νοσηλευτή ανά σχολείο. Όπως τονίζουν, «το εν λόγω Άρθρο 146 όχι μόνο οδηγεί σε σοβαρή υποβάθμιση της παρεχόμενης φροντίδας, αλλά η εφαρμογή του μπορεί να έχει επικίνδυνες συνέπειες για την υγεία των μαθητών».
