Εδώ και λίγους μήνες, η Αθήνα υποδέχτηκε τα Lime, τα ηλεκτροκίνητα πατίνια που γίνονται όλο και πιο δημοφιλής τρόπος μετακίνησης.
Όμως καθώς οι Αθηναίοι και οι επισκέπτες έχουν αρχίσει να τα προτιμούν και πλέον τα συναντά κανείς σε όλο το κέντρο, ο Δήμος Αθηναίων ζητά α θεσπιστεί επειγόντως ρυθμιστικό πλαίσιο για ασφαλή χρήση των ηλεκτροκίνητων πατινιών ζητά ο Δήμος Αθηναίων από τους εμπλεκόμενους φορείς και το υπουργείο Μεταφορών.
Η ανακοίνωση του Δήμου Αθηναίων αναφέρει πως ενθαρρύνει τις εναλλακτικές μορφές βιώσιμης μετακίνησης στην Αθήνα και παρακολουθεί με ενδιαφέρον τη δραστηριότητα των ηλεκτροκίνητων πατινιών στην πρωτεύουσα, για την οποία όμως (κίνηση ηλεκτροκίνητων πατινιών σε δρόμους, πεζοδρόμους, πεζοδρόμια, πλατείες) δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη στον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας.
«Διαπιστώνοντας λοιπόν, την έλλειψη κάθε θεσμικού πλαισίου λειτουργίας και χωρίς να έχει καμία αρμοδιότητα αδειοδότησης ή ελέγχου, ο δήμος Αθηναίων προχώρησε στη συγκρότηση ομάδας εργασίας στην οποία προσκλήθηκαν και εκπρόσωποι των εταιριών που δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά. Στόχος της ομάδας εργασίας είναι η κατάθεση ολοκληρωμένης πρότασης, βάσει και της διεθνούς εμπειρίας, προς τους αρμόδιους εμπλεκόμενους φορείς (υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, υπουργείο Προστασίας του Πολίτη κλπ), που πρέπει να προχωρήσουν άμεσα στη θέσπιση νομοθετικού πλαισίου για την αντιμετώπιση των ζητημάτων που ανακύπτουν από τη συγκεκριμένη δραστηριότητα», προσθέτει η ανακοίνωση.
«Σε κάθε περίπτωση, στις μετακινήσεις και την ψυχαγωγία κατοίκων και τουριστών προέχει η ασφάλεια και ο δήμος Αθηναίων εφιστά την προσοχή των χρηστών για την ασφαλή και συνετή χρήση (χρήση κράνους, σεβασμό στον κ.ο.κ.) ενός μέσου εναλλακτικής αστικής μετακίνησης, που αναπτύσσει σχετικά υψηλή ταχύτητα (έως και 25 χλμ/ώρα) και που σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί παιχνίδι», καταλήγει ο Δήμος Αθηναίων.
![Η έκρηξη στη Βηρυτό βύθισε κρουαζιερόπλοιο στο λιμάνι [ΒΙΝΤΕΟ]](/icache/380/250/2/1652174_viritos-krouazieroploio.jpg)
Δεδομένου του τι κανίβαλοι είναι τόσο οι οδηγοί όσο και οι εναλλακτικώς κινούμενοι στην Αθήνα, πιστεύω ότι τα πατίνια πρέπει να απαγορευτούν εντελώς εδώ.
Τόσα χρόνια τα αυτοκίνητα σε συνδυασμό με την ελληνική οδική παιδεία και τους αφρικανικούς δρόμους είναι δημόσιος κίνδυνος, αλλά κανείς δεν φώναξε να καταργηθούν. Τώρα που αντιμετωπίζουν κάποιοι πρόβλημα με τα πατίνια, να καταργηθούν; Υπερβολή.
..η Αθήνα όχι μόνο δεν ενδείκνυται για τέτοιου είδους μετακινήσεις, αλλά είναι απολύτως απαγορευτική.
Ασφαλές μέσο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί λόγω της ιδιομορφίας του και από την άλλη απαιτείται μια εξοικείωση ώστε να μπορεί κάποιος να το ελέγχει σε ικανοποιητικό βαθμό, κάτι που δεν είναι εφικτό για τους περιστασιακούς χρήστες του που αποτελούν το μεγαλύτερο ποσοστό. Το δοκίμασα από περιέργεια και δεν το βρήκα ικανοποιητικό. Και μόνο που ήμουν αναγκασμένος να κινούμαι παράλληλα και εν μέσω πεζών, πολύ επιφυλακτικά, με συνεχής στάσεις και φρεναρίσματα, μου δημιούργησε άγχος.
Αναγκαστικά -δεν γίνεται διαφορετικά- οι μετακινήσεις με τα ηλ. πατίνια πραγματοποιούνται επάνω στα πεζοδρόμια (οι μικρές ρόδες τους δεν ενδεικνύονται για οδοστρώματα, ιδιαιτέρως τα Αθηναϊκά...), εν μέσω πεζών με όλα τα αρνητικά συνεπακόλουθα. Είναι θέμα χρόνο να προκληθεί ένα σοβαρό ατύχημα ή δυστύχημα ώστε να απαγορευτούν, καθότι δεν μπορούν να ενταχτούν στον ΚΟΚ ούτε σε οποιοδήποτε άλλο σχέδιο κανονισμών μετακίνησης, το οποίο σχέδιο ΔΕΝ υπάρχει (οικονομικό και κυκλοφοριακό) και μέχρι να σχεδιαστεί και να εφαρμοστεί, θα περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα.
Μέχρι στιγμής δεν έχω δει κάποιον που βιάζεται να μετακινείται με αυτά. Μόνο χαλαρούς τουρίστες με διάθεση διασκέδασης (να ναι καλά οι άνθρωποι!).
Θυμάμαι, πριν αρκετά χρόνια, τα σκούτερ-ταξί που αποτελούσαν μία κάποια ρεαλιστική λύση γρήγορης μετακίνησης για όσους βιάζονταν και όχι μόνο, όμως -δεν ξέρω γιατί- καταργήθηκαν. Άνετα θα μπορούσαν να επανέλθουν.
Τα ηλεκτρικά πατίνια δεν αποτελούν μέσο εναλλακτικής-γρήγορης μετακίνησης, αλλά ουσιαστικά αποτελούν μια πρόσφατη (και όπως διαισθάνομαι, με ημερομηνία λήξης), επιχειρηματική κίνηση και τίποτα άλλο.
Όταν θα τεθούν, κυρίως, αυστηρότεροι οικονομικοί κανόνες για τους επιχειρηματικούς διαχειριστές τους (κάτι που θα γίνει), άρα θα αυξηθούν και οι (ήδη ακριβές) τιμές χρήσης τους, θα εξαφανιστούν!
Επαναλαμβάνω, εάν τίθεται ζήτημα ταχύτατης και αποτελεσματικότερης, μισθωμένης μετακίνησης, εκτός της χαλαρής διασκέδασης και... χαβαλέ (πατίνι...), πολύ καλή και εξυπηρετική λύση ήταν τα σκουτερ-ταξί. Με χαμηλό κόστος, σίγουρα πολύ χαμηλότερο από ένα συμβατικό ταξί, μεταφέρεσαι από την μία άκρη της πόλης στην άλλη ταχύτατα εν μέσω μποτιλιαρίσματος και ασφαλέστερα (από ποδήλατα ή... πατίνια), καθώς το όχημα (κατασκευαστικά και οδικά), υπάγεται υποχρεωτικά στους κανονισμούς του ΚΟΚ (ο πελάτης φορούσε υποχρεωτικά κράνος που του έδινε ο οδηγός) και μπορείς να μεταφέρεις παράλληλα και μικρό φορτίο (σακίδιο εργασίας ή τσάντα, ακόμη και κάποια μικρά ψώνια, μέχρι και ένα μικρό κατοικίδιο στην θήκη μεταφοράς του - αν επιτρέπεται).
Μάλιστα τα σκούτερ μπορεί να είναι και αυτά ηλεκτροκίνητα.
Ας το ξανασκεφτεί καλύτερα ο δήμος, το κράτος και οι επίδοξοι επιχειρηματίες!
Μας κάνανε την ζωή «πατίνι», δεν θα το νοικιάζω και από πάνω, ούτε θα το αισθάνομαι και παρατηρώ τριγύρω μου, σαν να μπλέχτηκα σε ένα παράλληλο σύμπαν παιδότοπου αλά Μαίρη Πόπινς, Πίτερ Παν, Χάρι Πότερ - εσείς ζείτε και μας οδηγείτε!...
Νομίζω περιέγραψες με πολύ ωραίο τρόπο την έννοια της αρπαχτής :)
Λες: "είχαμε του ποδηλάτες, αποκτήσαμε τώρα και τους... πατινάτες!..."
Σου απαντώ: Ναι, τους είχατε και θα τους έχετε, θέλοντας ή μη. Εσείς με τα αυτοκίνητα πιάνετε τεράστιο χώρο, όταν τα πατίνια και τα ποδήλατα πιάνουν ελάχιστο χώρο για να μεταφέρουν στις περισσότερες περιπτώσεις μόνο τον οδηγό.
Λες: "Ασφαλές μέσο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί λόγω της ιδιομορφίας του και από την άλλη απαιτείται μια εξοικείωση ώστε να μπορεί κάποιος να το ελέγχει σε ικανοποιητικό βαθμό"
Είναι ασφαλέστατο μέσο. Περισσότερα ατυχήματα προκαλούν τα αυτοκίνητα (εκατοντάδες κάθε μέρα), παρά τα ποδήλατα και τα πατίνια (ελάχιστα έως κανένα τον μήνα).
Λες: "Τα ηλεκτρικά πατίνια δεν αποτελούν μέσο εναλλακτικής-γρήγορης μετακίνησης, αλλά ουσιαστικά αποτελούν μια πρόσφατη (και όπως διαισθάνομαι, με ημερομηνία λήξης), επιχειρηματική κίνηση και τίποτα άλλο."
Κυκλοφορώ με ποδήλατο και ηλεκτρικό πατίνι όχι μόνο για διασκέδαση αλλά και για τις δουλειές μου, όπου φτάνω ταχύτατα και λυπάμαι εσάς με τα αυτοκίνητα που μποτιλιάρεστε σε κάθε σημείο της πόλης και κάνετε μια ώρα για να διανύσετε 7 χιλιόμετρα, όταν εγώ για την ίδια απόσταση κάνω 20-30 λεπτά.
Σίγουρα δεν είναι μέσο γρήγορης μετακίνησης τα ποδήλατα και τα πατίνια για να πας Αθήνα - Θεσσαλονίκη, αλλά για μέσα στην πόλη είναι το τέλειο μέσο μετακίνησης. Γρήγορο, ασφαλέστερο, οικολογικό, αθόρυβο.
"Μας κάνανε την ζωή «πατίνι», δεν θα το νοικιάζω και από πάνω"
Τα ενοικιαζόμενα είναι για περιστασιακούς χρήστες. Οι συχνοί χρήστες μπορούν να αποκτήσουν δικό τους, στα 400 ευρώ.
Συνοψίζοντας: Όσοι χαλιέστε με τα ποδήλατα, πατίνια και άλλα μικρά μέσα μετακίνησης, πρέπει να εκσυγχρονιστείτε και να συμβαδίσετε με τη σημερινή εποχή.
Επιπλέον, η λογική το βρίσκω όταν χρειάζομαι και δεν χρειάζεται να έχω το δικό μου (κάτι που δεν συμβαίνει με τα αυτοκίνητα και τα μηχανάκια) συμβάλλει περιβαλλοντικά στη μείωση κατανάλωσης πόρων και ενέργειας, αλλά και στην οικονομία των ατόμων ιδιαίτερα τώρα στην κρίση.
Δεν χρησιμοποιώ τίποτα από τα δύο γιατί φοβάμαι τα αυτοκίνητα
Δεν έχω αυτοκίνητο γιατί θεωρώ ότι δεν χωράει άλλα η Αθήνα.
Είμαι πεζός και εκνευρίζομαι εξίσου με όλους τους κάγκουρες που δεν σέβονται τίποτα όταν είναι πάνω στους τροχούς, όλων των ειδών.
Μετακινούμε κυρίως με μηχανή, από τα 18 μου χρόνια (και με αυτοκίνητο σε ειδικές περιπτώσεις - όχι καθημερινά γιατί δεν βολεύει) και είμαι πολύ ικανοποιημένος. Φτάνω παντού, στην ώρα μου, χωρίς άγχος. Όσοι έχουν δίκυκλο όχημα θα καταλαβαίνουν...
Να σημειώσω ότι ασχολούμαι σοβαρά και τακτικότατα με το ποδήλατο ως μέσο ψυχαγωγικής εκγύμνασης, όμως μέχρι εκεί και σε ελεγχόμενους χώρους της Αττικής που είναι κατάλληλοι και ασφαλείς για ποδήλατο, χωρίς να ενοχλούνται στο παραμικρό οι πεζοί (και στους οποίους χώρους πάω με το αυτοκίνητο, στο οποίο μεταφέρω το ποδήλατο). Με τίποτα όμως, δεν επιλέγω το ποδήλατο ως καθημερινό μέσο μετακίνησης.
Επίσης, το αυτοκίνητο δεν αποτελεί πολυτέλεια, είναι ανάγκη! Να σημειωθεί δε, ότι μεγάλο ποσοστό δεν γνωρίζει να κάνει ποδήλατο (όσο παράξενο και αν φαίνεται), άρα δεν μπορεί και να οδηγήσει δίτροχο όχημα, άρα για μετακινήσεις έχουν επιλέξει, αποκλειστικά το αυτοκίνητο.
Έχω σπουδάσει και ζήσει για μεγάλα χρονικά διαστήματα σε πόλεις της Ευρώπης, οι οποίες, συγκεκριμένες πόλεις, έχουν τις απόλυτες ποδηλατικές υποδομές, αστικές και εξωαστικές, από τα μέσα του περασμένου αιώνα!...
Υπάρχει τεράστια κλίμακα αστικών, ποδηλατικών οδών με αποκλειστικές σημάνσεις και φανάρια για τους ποδηλάτες. Εξωστικά, αριστερά και δεξιά των εθνικών οδών, υπάρχουν προστατευμένοι ποδηλατρόδρομοι, χωρίς καμία επαφή με τις κατά μήκος, οδικές- εθνικές οδούς, με σημάνσεις χιλιομετρικών πληροφοριών και προορισμων, αποκλειστικά για τους ποδηλάτες, τηλέφωνα έκτακτης ανάγκης, χώρων σταθμεύσεων με τουαλέτες (για τους ποδηλάτες όλα αυτά!...), που άνετα μπορείς να πας και να επιστρέψεις από την μία περιοχή σε μία άλλη διανύοντας, ποδηλατικά, με ασφάλεια, πάρα πολλά χιλιόμετρα. Οπότε τι να λέμε τώρα;... ..εδώ δόθηκε μάχη ώστε στο τελευταίο βαγόνι του μετρό να μπορεί να μεταφέρεται ένα-δύο και με το ζόρι, ποδήλατα. (Κανονικά θα έπρεπε να υπάρχει βαγόνι, αποκλειστικά και μόνο για ποδηλάτες, εφόσον επιτρέψανε την επιβίβαση ποδηλατών).
Δεν είναι και τόσο δύσκολο να κατανοήσουμε ότι η Αθήνα είναι κυριολεκτικά και αντικειμενικά, εντελώς ακατάλληλη για τέτοιου είδους μετακινήσεις (ποδήλατα & πατίνια τώρα...), λόγω ανύπαρκτων υποδομών που δεν πρόκειται να γίνουν γιατί, δυστυχώς, δεν χωράνε, ΔΕΝ χωράνε (οι υποδομές). Και αν γίνουν η κλίμακα τους θα είναι αστεία. Πολύ μικρή, περιορισμένη, που σύντομα θα καταργηθεί, σχεδόν νομοτελειακά (αν μου επιτρέπεται η έκφραση), όπως τόσα και τόσα αυτοκαταργούνται σε αυτή την πόλη, γιατί, κυρίως από την τεχνιτή φυσιογνωμία της και την κατασκευή της ΔΕΝ τα δέχεται. Μην το ζορίζουμε. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα «νομοτελιακής κατάργησης», εδώ και πολλά χρόνια, είναι η αυτή των λεωφορειολωρίδων (ενώ επίσημα ισχύουν...), κατά μήκος των οδών, Σόλωνος, Ιπποκράτους, Χαρ. Τρικούπη, καθώς πρακτικά αποδείχτηκε ότι ο περιορισμός του (ήδη μικρού), αρχικού πλάτους τους, από δύο λωρίδες σε μία με τη χρήση λεωφορειολωρίδας, δυσχέρανε ιδιαίτερα, ακόμη περισσότερο, την κίνηση και το μποτιλιάρισμα, κατά μήκος τους και κατά τα σημεία εισόδων τους.
(Να λάβουμε υπόψιν μας, από επίσημα στοιχεία, πως το λεκανοπέδιο Αθηνών, πολεοδομικά, μπορεί να εξυπηρετήσει ομαλά, πληθυσμό οχημάτων αρκετά μικρότερο, πολύ μικρότερο -δεν θυμάμαι τον ακριβή αριθμό- από τον σημερινό, ο οποίος όλο και αυξάνεται...).
Ούτε η γεωμορφολογία της βοηθάει (η οποία θεωρείται από τις πιο ιδιαιτέρες στον κόσμο), κτισμένη γύρω από αρκετούς λόφους, γεμάτη ανηφόρες, μικρής, μεγαλύτερης έως τεραστίας κλίμακας, που δυσχεραίνουν πολύ την άνετη, ομαλή ποδηλατική μετακίνηση σε ολόκληρο το εύρος της πόλης, έως την καθιστούν και ακατάλληλη σε πολλά σημεία (και μη πούμε όχι...). Σε περιπτώσεις δε οδικής ολισθηρότητας λόγω καιρικών συνθηκών, συγκεκριμένοι, ανηφορικοί οδοί του κέντρου δυσχεραίνουν ακόμη και μηχανοκίνητα οχήματα.
Τώρα, εάν θέλει ο κάθε ποδηλάτης να μετακινείται κάνοντας πετάλι, καθώς αγκομαχώντας εισπνέει γενναίες δόσεις καυσαερίου, φτάνοντας στον όποιο προορισμό του λούτσα στον ιδρώτα, αυτό τον κάνει να νιώθει άνετα και... fit, ας το κάνει. Δικαίωμά του. Αλλά καλό είναι να είμαστε ρεαλιστές.
Ποδηλάτης είμαι κι εγώ, όπως προανέφερα... ..και τουλάχιστον, στην δουλειά μου θέλω να φτάνω στεγνός και καθαρός. Δικό μου δικαίωμα.
Να εστιάσω όμως (εκτός των πρακτικών ζητημάτων), στα ζητήματα οδικής ασφάλειας, στα οποία οι ποδηλάτες δεν έχουν ενταχτεί νομοθετικά και ούτε πρόκειται αυτό να γίνει. Υπάρχει ένας επίσημος, αόριστος, πρόσφατος κανονισμός του ΚΟΚ που σε κάθε περίπτωση, χωρίς να ζητάει αντικειμενικά στοιχεία υπαιτιότητας ατυχήματος, ορίζει πως σε κάθε περίπτωση σύγκρουσης μηχανοκίνητου οχήματος με ποδηλάτη, ευθύνεται ΠΑΝΤΑ ο μηχανοκίνητος οδηγός, που οφείλει να προσέχει και να δίνει προτεραιότητα στον εκάστοτε ποδηλάτη. Όταν όμως, αντικειμενικά φταίει ο ποδηλάτης, τι γινεται;;;...
Θυμάμαι μια εποχή, μέσα δεκαετίας του '90, μάλιστα τα ποδήλατα δεν ήταν τόσο διαδεδομένα όσο σήμερα - καμία σχέση!...- (με αφορμή ένα θανατηφόρο δυστύχημα νεαρού ποδηλάτη στο κέντρο της Αθήνας και νομίζω ότι υπαίτιος ήταν ο ποδηλάτης), που δοκίμασαν να νομοθετήσουν τα ποδήλατα να έχουν άδεις και αριθμούς κυκλοφορίας, τηρώντας τον ΚΟΚ όσο αφορά τις βασικές σημάνσεις, τα φανάρια, τα STOP και τις οδικές κατευθύνσεις, με το αντίστοιχο, ετήσιο κόστος τελών κυκλοφορίας, αλλά πέσανε να τους φάνε και δεν πραγματοποιήθηκε, ούτε τέθηκε ξανά. Τότε θεωρήθηκε το μέτρο φοροεισπρακτικό, καθώς, ειδικά τότε, τα ποδήλατα θεωρούνταν παιχνίδι, ρομαντζάδα ή, στην καλύτερη περίπτωση, αγωνιστικό/αθλητικό σπορ.
Οπότε, όσοι χαλιέστε που δεν μπορείτε να μετακινηθείτε ποδηλατικά στο κέντρο της Αθήνας ή άλλων ελληνικών πόλεων, πρέπει να εκσυγχρονιστείτε (εδώ κολλάει ο εκσυγχρονισμός), με ένα μηχανοκίνητο όχημα, τουλάχιστον ηλεκτροκίνητο -εάν θέλετε να είσαστε φιλικότεροι στο περιβάλλον, ενταγμένο επίσημα, οδικά και κατασκευαστικά, στον ΚΟΚ και ασφαλισμένο για τις ανάλογες περιπτώσεις αποζημιώσεων ατυχημάτων, υλικών ή σωματικών. Και τότε, αληθινά, ρεαλιστικά (εδώ κολλάει ο ρεαλισμός), θα συμβαδίζετε με την σημερινή εποχή και τις πραγματικές συνθήκες της πόλης σας. Η Αθήνα ή όσες άλλες πόλεις θέλουν να της... μοιάσουν, είναι ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΕΣ για καθημερινή μετακίνηση με ποδήλατα.
Ελπίζω να έγινα κατανοητός.
Θα συμφωνήσω απόλυτα σε όσα έγραψες για τον ΚΟΚ. Οδηγώ κι εγώ όπως είπα και πριν ποδήλατο και ηλεκτρικό πατίνι και μου φαίνεται ακατανόητο/αδιανόητο να μην ισχύει ο ΚΟΚ για εμάς. Προσπαθώ να τον τηρώ πάντα, δεν μπαίνω ούτε ανάποδα σε δρόμο μονής κατεύθυνσης, κάτι που κάνουν συνέχεια άλλοι ποδηλάτες/πατινάδες. Δεν το συζητάμε βέβαια για STOP και κόκκινο φανάρι, σταματάω πάντα.
Το ότι ο ΚΟΚ πρέπει να ισχύει και για ποδήλατα, πατίνια, γενικά οτιδήποτε κινείται στους δρόμους είναι αυτονόητο και πρέπει να γίνει άμεσα. Κινούμενοι επικίνδυνα εμείς με τα ποδήλατα/πατίνια, δεν θέτουμε σε κίνδυνο μόνο τον εαυτό μας αλλά και τους άλλους κινούμενους στο δρόμο. Μπορεί αυτοκίνητο να κάνει ελιγμό να μας αποφύγει και να προκαλέσει ατύχημα σε αθώους, μηχανή να πέσει, πεζός να χτυπηθεί.
Για τα ηλεκτρικά πατίνια και ποδήλατα λοιπόν θα προτιμούσα τα εξής:
1. Απαγόρευση κυκλοφορίας μ' αυτά σε δημόσιους δρόμους σε άτομα κάτω των 16 ετών (όλα τα ατυχήματα που έγιναν ως τώρα με ηλεκτρικά πατίνια ήταν από τέτοιες ηλικίες και γενικά δεν έχουν την οδηγική παιδεία και πείρα να κυκλοφορήσουν σε δημόσιους δρόμους με οποιοδήποτε όχημα)
2. Πλήρης εφαρμογή του ΚΟΚ και για τα ποδήλατα και ηλεκτρικά πατίνια. Πέρασες με κόκκινο; Το ίδιο πρόστιμο που θα έτρωγε κι ένας οδηγός αυτοκινήτου.
3. Περιορισμός ταχύτητας των ηλεκτρικών πατινιών στα 25 χλμ/ώρα. Τα νόμιμα που κυκλοφορούν μέχρι τόσο φτάνουν, αλλά μερικοί τα "χακάρουν" για να πιάνουν 40.
4. Απαγόρευση κυκλοφορίας πάνω σε πεζοδρόμια, αλλά να επιτρέπονται σε ποδηλατόδρομους. Τα λατρεύω τα ηλεκτρικά πατίνια έχοντας κι εγώ ένα, αλλά σε φάσεις που είμαι πεζός με έχουν προσπεράσει ξυστά άλλοι με τα πατίνι στα 30 χιλιόμετρα την ώρα, κάνοντας ελιγμούς πάνω στα πεζοδρόμια. Απαράδεκτο. Εξάλλου έχουν απαγορευτεί και σε άλλες χώρες πάνω στα πεζοδρόμια.
5. Υποχρέωση για πλήρη φωτισμό τη νύχτα, όπως και στα ποδήλατα, κράνος υποχρεωτικό, απαγόρευση ακρόασης μουσικής με ακουστικά όπως ορίζει τώρα ο ΚΟΚ ήδη για τα ποδήλατα.