Ανακοινώθηκε η μεγαλύτερη αναδρομική έκθεση του Βερμέερ που έγινε ποτέ

Το Rijksmuseum του Άμστερνταμ ανακοίνωσε για το 2023 τη μεγαλύτερη αναδρομική έκθεση με έργα του Γιοχάνες Βερμέερ που έχει οργανωθεί ποτέ και σκοπεύει να πάρει τα σκήπτρα από το μουσείο Mauritshuis που το 1996 οργάνωσε μια ιστορική έκθεση με τα έργα του Ολλανδού ζωγράφου.

Φυσικά το πιο διάσημο έργο του Βερμέερ θα πρωταγωνιστήσει στην έκθεση και δεν είναι άλλο από το «Κορίτσι με το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι», ανάμεσα σε περισσότερους από 23 από τους σπάνιους πίνακες του Ολλανδού δασκάλου που θα είναι ένα δάνειο από το Mauritshuis της Χάγης.

Μέχρι τώρα το κορυφαίο Ολλανδικό Μουσείο του Άμστερνταμ έχει καταφέρει να συγκεντρώσει 24 έργα του Βερμέερ, σύμφωνα με δήλωση του διευθυντή του, από τα 35 έργα που του αποδίδονται και η έκθεση θα είναι η πρώτη μονογραφική για τον καλλιτέχνη από την ίδρυση του μουσείου τον 19ο αιώνα. Το Rijksmuseum - το ολλανδικό εθνικό μουσείο κατέχει τέσσερα έργα του Βερμέερ και στη συλλογή του πρωταγωνιστούν τα έργα του Ρέμπραντ και η επιβλητική Νυχτερινή Περίπολος, πόλος έλξης εκατομμυρίων επισκεπτών ετησίως.

Το μουσείο προετοιμάζει και οργανώνει αυτή την έκθεση εδώ και χρόνια και ανακοίνωσε και την ημερομηνία διεξαγωγής της από τις 10 Φεβρουαρίου έως τις 4 Ιουνίου 2023.

Παλιότερα, τα δυο διάσημα μουσεία της Ολλανδίας, το Mauritshuis και το Rijksmuseum έβλεπαν πολύ ανταγωνιστικά το ζήτημα των εκθέσεων αλλά η τωρινή διευθύντρια του μουσείου της Χάγης, Μαρτίν Γκόσελινκ υποστηρίζει ότι δεν είναι δυνατόν να διοργανωθεί μεγάλη έκθεση για τον Βερμέερ που θα υποστηρίζεται με νέα επιμελητικές ερμηνείες και θα θέτει νέα ερωτήματα χωρίς να υπάρχει ανάμεσα στα έργα το «Κορίτσι με το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι», έργο που δάνεισε πρόθυμα παρά το γεγονός ότι είναι το πιο δημοφιλές έργο του μουσείου που διευθύνει.

Το «κορίτσι με το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι» και περισσότερα από 23 έργα του Βερμέερ στη μεγαλύτερη αναδρομική του έκθεση που έγινε ποτέ

Γιοχάνες Βερμέερ, Η γαλατού, (γύρω στο 1660), Rijksmuseum, Άμστερνταμ

Ανάμεσα στους πίνακες που θα εκτεθούν θα είναι ο «Μικρός δρόμος» και η «Γαλατού», «Το κορίτσι που διαβάζει ένα γράμμα στο ανοιχτό παράθυρο», «Η γυναίκα που κρατά μια ζυγαριά», «Η Γυναίκα που γράφει ένα γράμμα και η καμαριέρα της», και ο «Ο Γεωγράφος».

Φυσικά από την έκθεση θα απουσιάζει το περίφημο έργο «Το κοντσέρτο» που κλάπηκε από το Μουσείο Isabella Stewart Gardner της Βοστώνης το 1990, και οι ελπίδες να εμφανιστεί είναι πλέον ελάχιστες.

Το ενδιαφέρον για τα έργα του Βερμέερ είναι διαρκές και στην πρόσφατη έκθεση στη Gemäldegalerie της Δρέσδης που θα διαρκέσει έως τις 2 Ιανουαρίου 2022 αποκαλύφθηκε ότι στον πίνακα «Το κορίτσι που διαβάζει ένα γράμμα», έργο πρωταγωνιστικό της έκθεσης, που ανήκε στη συλλογή του μουσείου για περισσότερα από 250 χρόνια αποκαλύφθηκε ένας έρωτας που ήταν κρυμμένος στον φόντο του έργου. Η εμφάνιση του έρωτα στον τοίχο επιφέρει τόσο μεγάλη αλλαγή στη σύνθεση σε έναν από τους πιο διάσημους πίνακες του Βέρμεερ που το γερμανικό μουσείο αποκάλεσε το έργο «νέο» Βερμέερ, θεωρώντας ότι η κάλυψη ή η απόκρυψη του έρωτα ήταν έργο του ίδιου του ζωγράφου.

Γιοχάνες Βερμέερ, Νεαρή γυναίκα που κάθεται σε ένα βιργινάλι, (γύρω στο 1670-2), Συλλογή Leiden, Νέα Υόρκη

Ένας άλλος πίνακας, η «Νέα γυναίκα καθισμένη στο βιργινάλι» αποδίδεται στον Βερμέερ αν και για μεγάλο χρονικό διάστημα του 20ου αιώνα είχε αμφισβητηθεί. Χρονολογήθηκε το 1670 και μια σειρά τεχνικών εξετάσεων από το οίκο Σόθμπις επιβεβαίωσαν την απόδοση του πίνακα στον ολλανδό ζωγράφο. Ανήκει στη συλλογή Leiden στη Νέα Υόρκη και είναι έργο παρόμοιο με το έργο «Νεαρή γυναίκα που κάθεται στο βιργινάλι» και ανήκει στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου.

Ο πίνακας έχει εμφανιστεί σε πολλές εκθέσεις τα τελευταία χρόνια, στις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Βρετανία, την Ιαπωνία, την Ιταλία και τη Γαλλία. Ενώ άλλοι θεωρούν το έργο αυθεντικό πίνακα του Βερμέερ και τον περιγράφουν ως «μικρό όψιμο έργο» του, άλλοι εξακολουθούν να είναι επιφυλακτικοί. Το μουσείο έχει αρχίσει να εφαρμόζει λεπτομερή τεχνική ανάλυση στα έργα που θα εκτεθούν, προσδοκώντας ίσως οι ειδικοί του να κάνουν και εκείνοι τη δική τους ανακάλυψη και να μάθουν περισσότερα για τον τρόπο με τον οποίο εργάσθηκε ο καλλιτέχνης.