» Με τον καιρό να μη λέει ν’αλλάξει -σε λίγο θα κάνουμε Χριστούγεννα με σορτς- προσμένω τα «χειμωνιάτικα» πρωινά εγκαίνια με ζεστό γλυκό κρασί (γνωστό στους γερμανομαθείς και ως gluhwein) και μπατόν σαλέ στην γκαλερί Αrtville (Δεινοκράτους 12) το πρωί του Σαββάτου, για να δω τα έργα τριών νέων καλλιτεχνών: τις oνειρώδεις φωτογραφίες, τα κολλάζ και τα σχέδια της Όλγας Αλεξοπούλου, τα αστικά τοπία της Χριστίνας Warren και τα χειροποίητα κοσμήματα της Φιόρης Ζαφειροπούλου.
Δέσποινα Τριβόλη
» Περιμένω το 3 hr 5 στις ΠLATFORMES, ένα καινούργιο, μικροσκοπικό αλλά πολύ ζωντανό χώρο τέχνης στη Ζωσιμάδων 2, στα Εξάρχεια, την Παρασκευή 9/11. Τρεισίμισι ώρες πειραματικού ήχου και οπτικών ερεθισμάτων με τις συμμετοχές των Mecha Orga, Τάσου Στάμου και Μιχάλη Αδάμη. Ένα εγχείρημα που πραγματοποίησαν και πέρσι με μια ολονυκτία drone μουσικής για γερές αντοχές. Φέτος, το συμπυκνώνουν σε λιγότερες ώρες και το εμπλουτίζουν με visuals, γεγονός που το κάνει περισσότερο δελεαστικό.
Μαρία Παππά
»Περιμένω επιτέλους το χειμώνα που δεν λέει να έρθει και τις νέες κυκλοφορίες από εταιρείες που αποτελούν εγγύηση, όπως η Criterion: το Two Lane Backtop του Monte Hellman - ένα από τα πιο συναρπαστικά road movies που έχουν γίνει ποτέ, με πρωταγωνιστές τον James Taylor και τον Dennis Wilson (των Beach Boys) στις μόνες κινηματογραφικές τους εμφανίσεις· το συγκλονιστικό The Naked Prey (επιτέλους!) του Cornel Wilde, με την άγρια καταδίωξη ενός αποίκου-κυνηγού μέσα στη ζούγκλα και τη σαβάνα από μία αφρικάνικη φυλή· το Sporting Life του Lindsay Anderson. Περιμένω και καμιά συναυλία από ξένο όνομα της προκοπής, αλλά μέχρι το Δεκέμβρη, αν εξαιρέσεις τις Electrelane και τον Manyfingers, μόνο ξεραΐλα.
M. Hulot
»Περιμένω με μεγάλη προσμονή και πολύ χαρά να δω τα πιο cool κορίτσια της κιθαριστικής pop και να χορέψω ή να χοροπηδήσω ακούγοντας τις «ηλεκτρικές» κιθάρες τους στο Gagarin, το Σάββατο 10/11. Φυσικά, μιλάω για τις Electrelane, το γκρουπ από το Μπράιτον που από το 1998 δημιουργεί και γυρνά όλο τον κόσμο προσφέροντας βραδιές απίστευτου fun! Τι περιμένω ν’ ακούσω; Το «Le song» από το πρώτο τους άλμπουμ Rock it to the Moon (που, παρεμπιπτόντως, έδιναν δώρο μετά την πρώτη φανταστική τους συναυλία στο An Club) το «Οh, Sobra» (με στίχους από ισπανικό σονέτο του 16ου αιώνα του Καταλανού ποιητή Juan Bosc n Almog ver!!!) και ό,τι άλλο τους κάνει κέφι!!
Μαρκέλλα Ανδρικάκη
σχόλια