Η Σεραφίτα και ο Λύκος

Η Σεραφίτα και ο Λύκος Facebook Twitter
0
Εσείς είχατε ξαναδιαβάσει έργο της Καραπάνου; 

Είχα διαβάσει μόνο το Ναι.

 

Είναι συγγραφέας για γερά νεύρα; 

Μερικά έργα της το απαιτούν.

 

Ήταν δύσκολο ν’ αποδοθεί θεατρικά η «Κασσάνδρα και ο Λύκος»;

Το να προσπαθείς να ζωντανέψεις έναν κόσμο δεν είναι πάντα εύκολο - εξαρτάται πάρα πολύ απ’ το ίδιο το κείμενο. Η Κασσάνδρα σου έδινε σίγουρα κάποια πατήματα, αλλά είχε και πολλές δυσκολίες. Το γεγονός, ας πούμε, ότι παρελαύνουν μέσα απ’ την αφήγηση πολλά διαφορετικά πρόσωπα ήταν κάτι που σου έδινε τη δυνατότητα να παίξεις και να μεταμορφωθείς, οπότε σίγουρα σου άνοιγε έναν δρόμο. Τι γίνεται, όμως, με τις πολλές επαναλήψεις που σ’ ένα κείμενο έχουν τεράστια σημασία, στο θέατρο όμως μπορεί να κουράσουν ή και να μπερδέψουν τον θεατή; Αυτό είναι ένα πολύ μικρό παράδειγμα από τις άπειρες δυσκολίες.

 

Σε ποια κομμάτια του εστιάσατε πιο πολύ για να φτιάξετε τον μονόλογο;

Εστιάσαμε περισσότερο στα κομμάτια που ήταν συνεπή περισσότερο στην αισθητική φόρμα που χτίσαμε σιγά-σιγά και με τη σκηνοθέτιδα. Τι εννοώ με αυτό; Αν είχαμε έναν άλλο κώδικα, π.χ. πιο σωματικό, ίσως επιλέγαμε κομμάτια πιο εξωστρεφή ή πιο επιθετικά στη φόρμα. Εμείς επικεντρωθήκαμε περισσότερο σε πιο αισθαντικές ατμόσφαιρες, ποτισμένες με πολλή νοσταλγία. Σε αυτό μας οδήγησε, βέβαια, και το ύφος της μουσικής που γραφόταν στις πρόβες κι έτσι όλα πήραν τον δρόμο τους.

 

Είναι ρίσκο ο μονόλογος, δεδομένου ότι υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να χάσεις το θεατή;

Ο μονόλογος ως είδος είναι κάτι πολύ δύσκολο. Πρώτη φορά το επιχειρώ και με τη βοήθεια, ευτυχώς, πολύ ταλαντούχων ανθρώπων γύρω μου .Δεν ξέρω αν υπάρχει αυτό που λες, αλλά είναι σίγουρα πάρα πολύ δύσκολο να κρατήσεις κάποιον για μια ώρα ολοδικό σου. Ακόμη κι αν τον χάσεις, όμως, νομίζω ότι το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα είναι χαμένος θ’ αξίζει τον κόπο. Η λογοτεχνία είναι ωραίο μέρος για να χαθεί κανείς!

 

 

Πώς θα λειτουργήσει η μουσική στην παράσταση; 

Πιστεύω ότι θα λειτουργήσει πολύ θετικά. Το κείμενο της Κασσάνδρας είναι πάρα πολύ μουσικό από μόνο του, οι εικόνες του είναι γεμάτες μουσική, γι’ αυτό κι η ζωντανή μουσική του ταιριάζει, γιατί βγαίνει από μέσα του, γιατί είναι κάτι οργανικά δικό του.

 

Εσείς πώς θα περιγράφατε το κείμενο της Καραπάνου;

Θα έλεγα ότι είναι η καταγεγραμμένη ιστορία ενός μεγάλου έρωτα για τη μητέρα της, με όλα τα πάθη και τις περιπέτειες που έχει κάθε τέτοιος έρωτας.

 

Αυτή είναι, δηλαδή, η σχέση μεταξύ μάνας και κόρης;

Ναι. Η σχέση δεν είναι άλλη από αυτή της απόλυτης αγάπης για τη μαμά που είναι πάντα απούσα και μακρινή, άλλοτε γοργόνα στον βυθό κι άλλοτε ωραία κυρία στην οθόνη του σινεμά, που εξαφανίζεται. Μια άπιαστη, φευγαλέα εικόνα, που πληγώνει κι έτσι μόνο αγαπά, πληγώνοντας. Σε κάποια σημεία ταυτίστηκα πάρα πολύ.

 

Τι μας λέει το έργο 35 χρόνια μετά τη συγγραφή του; Διαφέρει η ενηλικίωση ενός παιδιού σήμερα ή είναι η ίδια αρχετυπική διαδικασία; 

Το έργο μάς εισάγει στον κόσμο της παιδικής ηλικίας, εκεί που γεννιούνται οι πρώτες μνήμες, οι πρώτες γεύσεις, αλλά και τα πρώτα τραύματα κι ο πρώτος πόνος. Έχει πολύ παιδικό χιούμορ, πολύ μαυρίλα και πολύ αθωότητα. Νομίζω πως κάπως έτσι είναι και σήμερα.

 

Πώς όμως, μετατρέπεται όλο αυτό σε τέχνη;

Ποιος καταφέρνει να ενηλικιωθεί πραγματικά; Να νιώσει ολόκληρος κι όχι κατασπαραγμένος; Υπάρχει πολύς πόνος και πολλή υποκρισία στην προσπάθειά μας να φανούμε τελικά επαρκείς απέναντι σ’ ένα πρότυπο ενηλικίωσης που μας κολλάνε στα μούτρα. Νομίζω πως αυτή την απορία, τον σπαραγμό και τον τρόμο μπροστά στην επιβαλλόμενη ενηλικίωση οι άνθρωποι, στην καλύτερη περίπτωση, τον κάνουν τέχνη, στη χειρότερη... άλλα πράγματα...

 

Πιστεύετε ότι οι ενδιαφέρουσες ιστορίες βγαίνουν κυρίως από πονεμένους ανθρώπους; 

Δεν ξέρω αν είναι ο πόνος που κάνει τις ιστορίες ενδιαφέρουσες, πάντως σίγουρα οι ενδιαφέροντες άνθρωποι, όταν πονάνε, γράφουν ωραία πράγματα.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αλεξάνδρα Λαδικού: «Δεν νοσταλγώ τίποτα. Πέρασα και ωραία και καλά»

Οι Αθηναίοι / Αλεξάνδρα Λαδικού: «Δεν νοσταλγώ τίποτα. Πέρασα και ωραία και καλά»

Ξεκίνησε από τα καλλιστεία, για μία ψήφο δεν στέφθηκε Μις Κόσμος, έπαιξε δίπλα στον Κουν, υπήρξε μούσα του Τάκη Κανελλόπουλου, αλλά κυρίως του Ανδρέα Βουτσινά. Στα 92 της ακόμα οδηγεί και παρακολουθεί θέατρο, ελπίζοντας πάντα να βρει καλά στοιχεία, ακόμα και σε κακές παραστάσεις.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μπομπ Γουίλσον

Απώλειες / Μπομπ Γουίλσον (1941-2025): Το προκλητικό του σύμπαν ήταν ένα και μοναδικό

Μεγάλωσε σε μια κοινότητα όπου το θέατρο θεωρούνταν ανήθικο. Κι όμως, με το ριζοσπαστικό του έργο σφράγισε τη σύγχρονη τέχνη του 20ού αιώνα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Υποκλίθηκε πολλές φορές στο αθηναϊκό κοινό – και εκείνο, κάθε φορά, του ανταπέδιδε την τιμή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Θέατρο / H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Ο «Οιδίποδας» του Γιάννη Χουβαρδά συνενώνει τον «Τύραννο» και τον «Επί Κολωνώ» σε μια παράσταση, παίρνοντας τη μορφή μιας πυρετώδους ανασκαφής στο πεδίο του ασυνείδητου - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ