Ο Γιώργος Αγγελίδης έγραψε το ελληνικό «Χάρι Πότερ»

Ο Γιώργος Αγγελίδης έγραψε το ελληνικό «Χάρι Πότερ» Facebook Twitter
0
Ο Γιώργος Αγγελίδης έγραψε το ελληνικό «Χάρι Πότερ» Facebook Twitter
Αν δε διαβάσεις, και αν δεν αγαπήσεις την ανάγνωση είναι αδύνατο να σκεφτείς να γράψεις. Βασικό ρόλο στην ενασχόληση μου με τη συγγραφή έπαιξε το γεγονός ότι από πολύ μικρός μου διάβαζαν βιβλία, καλλιεργώντας μέσα μου βαθιά την αγάπη γι’ αυτά, πριν καν μπορέσω εγώ ο ίδιος να διαβάσω. Φωτο: Κατερίνα Φαρφαρά / LIFO

«Η φαντασία είναι που κάνει τον συγγραφέα» σκέφτηκε ο Γιώργος Αγγελίδης και στα 19 του αποφάσισε να εκδώσει το πρώτο του βιβλίο, την «Αυτοκρατορία του Φεγγαριού». Σπουδάζει Αγγλική Φιλολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο και είναι ένα πρόσωπο που δεν πιστεύει σε «μεγάλες δυνάμεις» γιατί δεν του αρέσει να εξαρτάται η ευτυχία του από κάτι άλλο, πέρα από τον εαυτό του. Στη συνάντησή μας στο Μοναστηράκι καταφθάνει  χαρούμενος, αφού η επίσημη παρουσίαση του βιβλίου είχε επιτυχία. Μιλάει με περηφάνια για τον παππού του, τον άνθρωπο που οι ιστορίες του τον έχουν επηρεάσει βαθιά και σχολιάζουμε αν η «Αυτοκρατορία» είναι το ελληνικό «Χάρι Πότερ». Αναρωτιέμαι όσο μιλάμε τι μπορεί να προτρέψει ένα νέο παιδί για να γράψει ένα βιβλίο; «Οι επιθυμίες που νομίζω έχει ο καθένας μας να δραπετεύσει από την πεζή καθημερινότητα και να ζήσει. Να δημιουργήσω έναν φανταστικό χώρο στον οποίο αρχικά εγώ και στη συνέχεια κι άλλοι θα μπορούσαν να βρουν καταφύγιο από τη μουντή πραγματικότητα», λέει.

— Σε τι περιβάλλον μεγάλωσες; Τι ερεθίσματα είχες που να πιστεύεις ότι σε οδήγησαν στην συγγραφή;

Νομίζω πως ήμουν αρκετά τυχερός να μεγαλώσω σε ένα περιβάλλον που αποδεχόταν και ενίσχυε με κάθε δυνατό τρόπο τις καλλιτεχνικές μου ανησυχίες. Από μαθήματα ζωγραφικής και πιάνου στις πρώτες τάξεις του δημοτικού, ως την πολύωρη προετοιμασία των σκηνικών για την παράσταση που πείσμωσα να ανεβάσω τα Χριστούγεννα της τρίτης Λυκείου, παρά τους ελάχιστους διαθέσιμους σχολικούς πόρους. Έτσι, λοιπόν, έλαβα και τα πρώτα ερεθίσματα που με οδήγησαν να περιπλανηθώ στα μονοπάτια της συγγραφής, έστω κι αν αυτά δεν ήταν άμεσα σχετιζόμενα με το τελικό κομμάτι του γραψίματος, αλλά με το κομμάτι της αγάπης για τα βιβλία και τις ιστορίες. Αυτό δε σημαίνει, βέβαια, πως δεν ήταν εξίσου σημαντικά. Άλλωστε, αν δε διαβάσεις, και αν δεν αγαπήσεις την ανάγνωση είναι αδύνατο να σκεφτείς να γράψεις. Βασικό ρόλο στην ενασχόληση μου με τη συγγραφή έπαιξε το γεγονός ότι από  πολύ μικρός μου διάβαζαν βιβλία, καλλιεργώντας μέσα μου βαθιά την αγάπη γι’ αυτά, πριν καν μπορέσω εγώ ο ίδιος να διαβάσω. Πολύ σημαντικό ρόλο έπαιξαν οι δεκάδες ιστορίες που μου αφηγούταν ο παππούς μου από τα δικά του παιδικά χρόνια, με τόση λεπτομέρεια που με έκαναν να αναρωτιέμαι και να επιθυμώ να διηγηθώ κι εγώ τόσο όμορφες και ζωντανές ιστορίες.

Παλιότερα η αλήθεια είναι πως έπρεπε να αναζητώ πιο σκληρά την έμπνευση, με τον καιρό όμως συνειδητοποίησα πως ήταν πάντοτε εκεί, παντού, σε κάθε σημείο που κοιτούσα και πως απλώς δεν είχα πάντοτε τα μάτια της φαντασίας μου ανοιχτά.

— Στην εποχή που ζούμε πόσο εύκολο είναι ένας νέος 19 ετών να πραγματοποιεί τα θέλω του;

Δυστυχώς δεν είναι τόσο εύκολο όσο θα έπρεπε, ειδικά όταν αναφερόμαστε σε θέλω τα οποία έχουν ως βασικό τους σκοπό και αποτέλεσμα τη διεύρυνση των καλλιτεχνικών και πνευματικών οριζόντων της χώρας και συνεπώς την πρόοδο ενός πολιτισμού που τείνει να μένει στάσιμος τα τελευταία χρόνια. Σημαντικό ρόλο σε αυτό παίζει η οικονομική δυσκολία των τελευταίων ετών, κυρίως, όμως, πιστεύω πως υπεύθυνη είναι η λανθασμένη εξισωτική πεποίθηση ότι όλα τα θέλω των νέων είναι ευτελή και έχουν εγωιστικό χαρακτήρα αποσκοπώντας μονάχα στην προσωπική τους ευχαρίστηση και διασκέδαση κάτι που τα καθιστά αμελητέα στη θέα των δύσκολων κοινωνικών συνθηκών τις οποίες όλοι βιώνουμε.

Ο Γιώργος Αγγελίδης έγραψε το ελληνικό «Χάρι Πότερ» Facebook Twitter
Φωτο: Κατερίνα Φαρφαρά / LIFO

— Οι νέοι πιστεύεις ότι διεκδικούν αυτά που τους ανήκουν ή επιλέγουν να συμβιβαστούν;

Δε νομίζω πως μπορεί κανείς να μιλήσει αφοριστικά για ένα τέτοιο ζήτημα και να εκφράσει μια απόλυτη θέση. Είναι ανάλογα με το άτομο καθώς και με το τί είναι αυτό που του «ανήκει» κάθε φορά και που στην προκειμένη στερείται. Λίγοι θεωρώ είναι οι νέοι που σε αυτή την περίοδο κρίσης -μια περίοδο που κανείς χρειάζεται να παλέψει για την εξασφάλιση αυτού που θα έπρεπε να θεωρείται δεδομένο- και ανεξαρτήτως του τρόπου που επιλέγουν να το κάνουν, δε διεκδικούν τα βασικά τους δικαιώματα -δικαιώματα σε μια αξιοπρεπή ζωή, δωρεάν εκπαίδευση σε όλες της τις βαθμίδες, ευκαιρίες επαγγελματικής αποκατάστασης. Ταυτόχρονα, ωστόσο, άλλες διεκδικήσεις που είχαν αρχίσει να αποκτούν σώμα τα περασμένα χρόνια, διεκδικήσεις ενός πιο πνευματικού ή καλλιτεχνικού ακόμη πλαισίου, δυστυχώς τοποθετούνται και πάλι εκτός σκηνής, οδηγώντας σε -ελπίζω- προσωρινό συμβιβασμό.

— Πες μας λίγα λόγια για το βιβλίο; Τι συμβολίζει η «Η Αυτοκρατορία του Φεγγαριού»;

Το βιβλίο είναι το πρώτο μέρος μιας τριλογίας Fantasy με γενικό τίτλο «Η Αυτοκρατορία του Φεγγαριού». Σε αυτό, ο Άλφρεντ, ένας φυσιολογικός – όπως πιστεύει- έφηβος, ύστερα από το μυστηριώδη θάνατο του πατέρα του έρχεται αντιμέτωπος με την αποκάλυψη πως τίποτε στη ζωή του δεν είναι όπως πίστευε. Πριν το καταλάβει και αποτυγχάνοντας να κάνει κάτι για να το εμποδίσει, η μητέρα του δολοφονείται και ο δίδυμος αδερφός του πέφτει θύμα απαγωγής. Από εκεί ξεκινούν οι περιπέτειες του Άλφρεντ καθώς προσπαθεί να σώσει τον αδερφό του και ταυτόχρονα να ξετυλίξει το κουβάρι με τα ψέματα που ως τότε συνέθεταν την κοσμοθεωρία του. Κι όμως, όπως σύντομα ανακαλύπτει, αυτό είναι το μικρότερο από τα προβλήματα του. Γιατί μαθαίνει ότι, χωρίς να το γνωρίζει, χωρίς να το έχει επιλέξει, βρίσκεται στο επίκεντρο μιας πανάρχαιας μάχης ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι. Ανάμεσα σε δύο στρατόπεδα που μανιωδώς διεκδικούν την Καρδιά του Δαίμονα για τον εαυτό τους· το ένα για να την καταστρέψει μια για πάντα και το άλλο για να την επιστρέψει στον σκοτεινό ιδιοκτήτη της και να τον αναστήσει. Η Καρδιά του Δαίμονα, όπως καταλαβαίνεις, είναι περισσότερο κυριολεκτική παρά μεταφορική, τουλάχιστον από την άποψη ότι αποτελεί ένα υλικό αντικείμενο και μάλιστα εκείνο το αντικείμενο γύρω από το οποίο περιστρέφεται η πλοκή ολόκληρου του πρώτου βιβλίου της τριλογίας της «Αυτοκρατορίας». Από εκεί και πέρα νομίζω πως διαβάζοντας κανείς το βιβλίο συνειδητοποιεί τον συμβολισμό που σταδιακά πλέκεται γύρω της, ως ένα αντικείμενο που αντιμετωπίζεται μεν ως «κακό», μα που μονάχα οι ενέργειες όσων την διεκδικούν της δίνουν την ισχύ που τελικά ταυτίζεται με εκείνη.

— Από πού αντλείς έμπνευση;

Το κάθε τί γύρω μου αποτελεί πηγή έμπνευσης. Ένα αντικείμενο, μια εικόνα, ένα συναίσθημα, μια σκηνή. Ένα χρώμα που θα το απέδιδα διαφορετικά, ένα σχήμα που το αντίκριζα αλλιώς. Παλιότερα η αλήθεια είναι πως έπρεπε να αναζητώ πιο σκληρά την έμπνευση, με τον καιρό όμως συνειδητοποίησα πως ήταν πάντοτε εκεί, παντού, σε κάθε σημείο που κοιτούσα και πως απλώς δεν είχα πάντοτε τα μάτια της φαντασίας μου ανοιχτά. Το μόνο, λοιπόν, που πια χρειάζομαι για να εμπνευστώ, ασχέτως με το αν το αποτέλεσμα αυτής της έμπνευσης θα καταλήξει να είναι το περιεχόμενο ενός ακόμη βιβλίου ή μια στιγμή προσωπικής ευθυμίας για την οποία κανείς ποτέ δεν θα μάθει πέρα από εμένα, είναι να κοιτάξω κάπου και να ρωτήσω τον εαυτό μου: «Τι κι αν…;».

Ο Γιώργος Αγγελίδης έγραψε το ελληνικό «Χάρι Πότερ» Facebook Twitter
Κάνω όνειρα για ένα μέλλον όπου τα όνειρα του καθενός μας θα είναι πιο εύκολο να πραγματοποιούνται, όπου η τέχνη στην εκπαίδευση και γενικά στην κοινωνία δεν θα θεωρείται προνόμιο αλλά βασική ανάγκη και δικαίωμα.Φωτο: Κατερίνα Φαρφαρά / LIFO

— Τι βιβλία διαβάζεις και ποιο είναι το αγαπημένο σου;

Όπως, μάλλον, μπορείς να υποθέσεις το αγαπημένο μου είδος ήταν – όταν ξεκίνησα να γράφω το βιβλίο πριν έξι χρόνια-  και πράγματι εξακολουθεί να είναι, το Fantasy. Σαφώς, μεγαλώνοντας έχω αναπτύξει ιδιαίτερη αδυναμία και σε άλλα είδη βιβλίων, όπως τα μυστηρίου και τα θρίλερ και μάλιστα σε αυτά ανήκουν κάποια από τα αγαπημένα μου βιβλία. Αν πρέπει να διαλέξω όμως μονάχα ένα, δε μπορώ παρά να μιλήσω για τον Χάρι Πότερ, το λογοτεχνικό και κινηματογραφικό «φαινόμενο», όπως το αποκαλούν, «μιας ολόκληρης γενιάς», που είχα την τύχη να είναι η γενιά μου. Και λέω πως είχα την τύχη,  γιατί θεωρώ πως η αίσθηση όταν διάβαζα ή -ακόμη νωρίτερα, πριν μάθω να διαβάζω- όταν μου διάβαζαν Χάρι Πότερ, ήταν ένα από τα πρώτα αισθήματα που με παρακίνησαν να γράψω. Ήταν εκείνος ο φανταστικός κόσμος που, περισσότερο από κάθε άλλο, με έκανε να θέλω να δημιουργήσω κι εγώ κάτι τόσο όμορφο, ελπίζοντας κάποια μέρα να προκαλέσω κι εγώ σε κάποιον αναγνώστη την αίσθηση που αυτά τα επτά βιβλία προκαλούσαν σε εμένα κάθε φορά που τα διάβαζα.

— Τι είναι ευτυχία για σένα;

Η ευτυχία παίρνει πολλές μορφές στην καθημερινότητα μας και κρύβεται συνήθως στα πιο απλά πράγματα και όχι σε εκείνα που θα την περιμέναμε. Για εμένα, λοιπόν, μια από τις μορφές της – ίσως εκείνη που αισθάνομαι πιο έντονα- είναι εκείνη που νιώθω τη στιγμή που, έχοντας τελειώσει ένα κεφάλαιο μέσα στον ειρμό της σκέψης και της φαντασίας, το ξαναδιαβάζω από την αρχή.

— Ποια είναι η αγαπημένη σου περιοχή στην Αθήνα; Θα ήθελα να μου πεις μια ωραία ανάμνηση από ένα βράδυ στην πόλη.

Η Πνύκα. Από μικρός πήγαινα εκεί, με φίλους ή και μόνος μου, καθόμουν στα βραχάκια και αγνάντευα με τις ώρες τα φώτα της πόλης, τόσο σιωπηλά από τέτοιο ύψος, να τρεμοπαίζουν στις οφθαλμαπάτες της υγρασίας. Νομίζω πως εκεί έχω και κάποιες από τις καλύτερες αναμνήσεις μου από βραδινές εξόδους, ύστερα από μακρινούς  και όμορφους περιπάτους στο Θησείο, χαμένος στις θάλασσες των τουριστών και ανακαλύπτοντας ξανά και ξανά στα έκπληκτα και γεμάτα θαυμασμό βλέμματα τους, το μέρος αυτό που ήδη τόσο καλά γνώριζα.

— Τι όνειρα κάνεις;

Κάνω όνειρα για ένα μέλλον όπου τα όνειρα του καθενός μας θα είναι πιο εύκολο να πραγματοποιούνται, όπου η τέχνη στην εκπαίδευση και γενικά στην κοινωνία δεν θα θεωρείται προνόμιο αλλά βασική ανάγκη και δικαίωμα. Όπου ο καθένας μας θα χτίζει για τον εαυτό του μια ζωή που όταν θα φτάνει στο τέλος της θα μπορεί να πει ότι έζησε όσα και όπως είχε ποτέ ποθήσει  να ζήσει.

Ο Γιώργος Αγγελίδης έγραψε το ελληνικό «Χάρι Πότερ» Facebook Twitter
Φωτο: Κατερίνα Φαρφαρά / LIFO

Το βιβλίο «Η Αυτοκρατορία του Φεγγαριού-Η Καρδιά του Δαίμονα» κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Anima. Παραγγελίες στο τηλέφωνο 2155510304.

 

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μικρή μου, ας τους αφήσουμε αυτούς τους κερατάδες τους καλόγερους»

Lifo Videos / «Μικρή μου, ας τους αφήσουμε αυτούς τους κερατάδες τους καλόγερους»

Η Αγλαΐα Παππά διαβάζει ένα απόσπασμα από τις βέβηλες και αμφιλεγόμενες «120 Μέρες των Σοδόμων» του Μαρκησίου ντε Σαντ, ένα βιβλίο αναγνωρισμένο πλέον ως αξεπέραστο λογοτεχνικό αριστούργημα και χαρακτηρισμένο ως «εθνικός θησαυρός» της Γαλλίας.
THE LIFO TEAM
Το «προπατορικό αμάρτημα» του Τζο Μπάιντεν

Βιβλίο / Ποιο ήταν το θανάσιμο σφάλμα του Τζο Μπάιντεν;

Ένα νέο βιβλίο για τον πρώην Πρόεδρο αποτελεί καταπέλτη τόσο για τον ίδιο όσο και για τη δουλοπρεπή κλίκα πιστών και μελών της οικογένειάς του, που έκαναν το παν για να συγκαλύψουν τον ραγδαίο εκφυλισμό της γνωστικής του ικανότητας.
THE LIFO TEAM
ΕΠΕΞ Συγγραφείς/ Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / 8 Έλληνες συγγραφείς ξαναγράφουν τους μύθους και τις παραδόσεις

Η Λυσιστράτη ερμηνεύει τις ερωτικές σχέσεις του σήμερα, η Ιφιγένεια διαλογίζεται στην παραλία και μια Τρωαδίτισσα δούλα γίνεται πρωταγωνίστρια: 8 σύγχρονοι δημιουργοί, που συμμετέχουν με τα έργα τους στο φετινό Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, συνομιλούν με τα αρχαία κείμενα και συνδέουν το παρελθόν με επίκαιρα ζητήματα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζούντιθ Μπάτλερ: «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Τζούντιθ Μπάτλερ / «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Μια κορυφαία προσωπικότητα της σύγχρονης παγκόσμιας διανόησης μιλά στη LiFO για τo «φάντασμα» της λεγόμενης ιδεολογίας του φύλου, για το όραμα μιας «ανοιχτόκαρδης κοινωνίας» και για τις εμπειρίες ζωής που της έμαθαν να είναι «ένας άνθρωπος ταπεινός και ταυτόχρονα θαρραλέος».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ντίνος Κονόμος

Βιβλίο / «Ο κύριος διευθυντής (καλό κουμάσι) έχει αποφασίσει την εξόντωσή μου…»

Ο Ντίνος Κονόμος, λόγιος, ιστοριοδίφης και συγγραφέας, υπήρξε συνεχιστής της ζακυνθινής πνευματικής παράδοσης στον 20ό αιώνα. Ο συγγραφέας Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής παρουσιάζει έργα και ημέρες ενός ανθρώπου που «δεν ήταν του κόσμου τούτου».
ΦΙΛΙΠΠΟΣ Δ. ΔΡΑΚΟΝΤΑΕΙΔΗΣ
Η ζωή του Καζαντζάκη σε graphic novel από τον Αλέν Γκλικός

Βιβλίο / Ο Νίκος Καζαντζάκης όπως δεν τον είχαμε ξαναδεί σε ένα νέο graphic novel

Ο ελληνικής καταγωγής Γάλλος συγγραφέας Αλέν Γκλικός καταγράφει την πορεία του Έλληνα στοχαστή στο graphic novel «Καζαντζάκης», όπου ο περιπετειώδης και αντιφατικός φιλόσοφος και μυθιστοριογράφος ψυχαναλύεται για πρώτη φορά και συστήνεται εκ νέου στο ελληνικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πετρίτης»: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ηχητικά Άρθρα / Πετρίτης: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ο Τζoν Άλεκ Μπέικερ αφιέρωσε δέκα χρόνια από τη ζωή του στην παρατήρηση ενός πετρίτη και έγραψε ένα από τα πιο ιδιαίτερα βιβλία της αγγλικής λογοτεχνίας – μια από τις σημαντικότερες καταγραφές της άγριας ζωής που κινδυνεύει να χαθεί για πάντα. Κυκλοφόρησε το 1967 αλλά μόλις τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια οι κριτικοί και το κοινό το ανακάλυψαν ξανά.
M. HULOT
Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Ας μην αφήνουμε τον Θεό στους πιστούς» 

Βιβλίο / Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Αν αξίζει ένα πράγμα στη ζωή, αυτό είναι η ομορφιά»

Εν όψει της εμφάνισής του στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, στις 21 Μαΐου, ο Λατινοαμερικανός συγγραφέας-φαινόμενο Μπενχαμίν Λαμπατούτ μιλά στη LiFO για τον ρόλο της τρέλας στη συγγραφή, τη σχέση επιστήμης και λογοτεχνίας και το μεγαλείο της ήττας – και δηλώνει ακόμα φανατικός κηπουρός και εραστής της φύσης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Άντονι Μπέρτζες: «Έρνεστ Χέμινγουεϊ»

Το Πίσω Ράφι / Ο Χέμινγουεϊ ήταν ένας φωνακλάς νταής αλλά κι ένας σπουδαίος συγγραφέας του 20ού αιώνα

Η βιογραφία «Έρνεστ Χέμινγουεϊ - Μια ζωή σαν μυθοπλασία» του Βρετανού συγγραφέα Άντονι Μπέρτζες αποτυπώνει όχι μόνο την έντονη και περιπετειώδη ζωή του κορυφαίου Αμερικανού ομοτέχνου του αλλά και όλο το εύρος της αντιφατικής προσωπικότητάς του.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
21η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Βιβλίο / 21η ΔΕΒΘ: Εξωστρέφεια και καλύτερη οργάνωση αλλά μένουν ακόμα πολλά να γίνουν

Απολογισμός της 21ης ΔΕΒΘ που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά υπό την αιγίδα του νεοσύστατου ΕΛΙΒΙΠ. Σε ποιο βαθμό πέτυχε τους στόχους της και ποια στοιχήματα μένει ακόμα να κερδίσει;
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Η ποίηση όχι μόνο αλλάζει τον κόσμο, τον δημιουργεί» ​​​​​​/Μια νέα ανθολογία ελληνικής queer ποίησης μόλις κυκλοφόρησε στα ισπανικά /11 Έλληνες ποιητές σε μια νέα ισπανική queer ανθολογία /Queer ελληνική ποίηση σε μια νέα δίγλωσση ισπανική ανθολογία

Βιβλίο / Μια Ισπανίδα καθηγήτρια μεταφράζει ελληνική queer ποίηση

Η María López Villalba, καθηγήτρια Νέων Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Μάλαγα, μετέφρασε 11 ελληνικά ποιήματα, σε μια πρόσφατη ανθολογία που προσφέρει στο ισπανόφωνο κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει τη σύγχρονη ελληνική queer –και όχι μόνο– ποίηση.
M. HULOT
«Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Βιντσέντζο Λατρόνικο / «Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Ο Ιταλός συγγραφέας και υποψήφιος για το βραβείο Booker, Βιντσέντζο Λατρόνικο, μιλά στη LIFO για το πολυσυζητημένο βιβλίο του «Τελειότητα», στο οποίο αποτυπώνει την αψεγάδιαστη αλλά ψεύτικη ζωή μιας ολόκληρης γενιάς ψηφιακών νομάδων στην Ευρώπη, καθώς και τη μάταιη αναζήτηση της ευτυχίας στην ψηφιακή εποχή.
M. HULOT
Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Ηχητικά Άρθρα / Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Το όνομά της έχει συνδεθεί με την εικόνα μιας αδίστακτης, σεξουαλικά ακόρεστης και επικίνδυνης γυναίκας. Ένα νέο βιβλίο, όμως, έρχεται να αμφισβητήσει αυτή τη στερεοτυπική αφήγηση και να φωτίσει μια διαφορετική εκδοχή της ιστορίας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Rene Karabash

Βιβλίο / Rene Karabash: «Θέλω πίσω τη γυναικεία δύναμη που μου στέρησαν οι άνδρες»

Η Βουλγάρα συγγραφέας Rene Karabash μιλά για το μυθιστόρημά της «Ορκισμένη», που τιμήθηκε με το βραβείο Ελίας Κανέτι, και στο οποίο εστιάζει στην ιστορία των «ορκισμένων παρθένων» γυναικών των Βαλκανίων που επέλεξαν να ζήσουν ως άνδρες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δυο γυναίκες συγγραφείς αποκαλύπτουν τα κρυφά μυστικά της γραφής

Βιβλίο / Όλες οι γυναίκες του κόσμου στο νέο βιβλίο της Αμάντας Μιχαλοπούλου

Στο «Μακρύ ταξίδι της μιας μέσα στην άλλη», η μητρότητα γίνεται ο συνδετικός κρίκος που ενώνει όλες τις μητέρες και όλες τις κόρες με τις γυναίκες της Ιστορίας που θαυμάσαμε, αλλά και τις ανώνυμες «Παναγίες» που κράτησαν στους ώμους τους τα βάρη της ανθρωπότητας.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ