Τελικά, πόσο Μasterchef τρώμε στην κουζίνα μας;

Τελικά, πόσο Μasterchef τρώμε στην κουζίνα μας; Facebook Twitter
Οι αφροί, τα ζελέ, οι παγωμένες σκόνες και όλα αυτά που ανακάλυψε ο Ε. Τις μαγειρεύονται και στα ταπεινότερα της Αθήνας μας, ενίοτε με παρενέργειες.
0

Ο αγχωμένος παίχτης του τηλεπαιχνιδιού βγαίνει από το «μπακάλικο» του στούντιο, επαληθεύοντας πως δεν ξέχασε τίποτα για την επόμενη δημιουργία του: «τα έχω όλα, σαρδέλες, κουνουπίδι, μαϊντανό, τις ξανθάνες μου, είμαι οk!».

Μπορεί να ξέρω ότι οι νέοι σεφ γνωρίζουν το roner, το pakojet, το ph-μετρο, το γραδόμετρο και το sous vide καλύτερα από τον τραχανά, το λάπατο ή το τουλουμοτύρι, αλλά δεν ήξερα πως οι σκόνες της μοριακής γαστρονομίας έχουν προαχθεί σε βασικά υλικά της νέας, γκλαμουράτης μαγειρικής.


Αφελώς θεωρούσα πως τα αγάρ-αγάρ, οι ξανθάνες και λοιποί γαλακτοποιητές και σταθεροποιητές ήταν κάτι σαν το σιωπηλό οπλοστάσιο των απογόνων του Φ. Αντριά και του Χ. Μπλούμενταλ, τα «υλικά» που ως αλχημιστές χρησιμοποιούν στα κρυφά των κουζινικών-αλχημείων για να αποδομήσουν/αποσυνθέσουν/πήξουν/ομογενοποιήσουν/σφαιροποιήσουν τα πιάτα μιας κουζίνας που ορκίζεται στις υφές, αυτής δηλαδή που φτιάχνει ταραμοσαλάτα άυλο αφρό που δεν θα κάνεις εσύ ποτέ στο σπίτι σου στο μουλινέξ.

Η κουζίνα του μοριακού γαστρονόμου παρέα με τα υλικά που δεν πρόλαβαν ποτέ να εφεύρουν ο Θεός και η φύση έχουν ξεπεράσει τα σύνορα των δημιουργικών, πρωτοκλασάτων εστιατορίων και επεκτείνονται με ενθουσιασμό σε μεζεδοπωλεία, νεοταβέρνες και ταπεινότερα στέκια.

Η κουζίνα του μοριακού γαστρονόμου παρέα με τα υλικά που δεν πρόλαβαν ποτέ να εφεύρουν ο Θεός και η φύση έχουν ξεπεράσει τα σύνορα των δημιουργικών, πρωτοκλασάτων εστιατορίων και επεκτείνονται με ενθουσιασμό σε μεζεδοπωλεία, νεοταβέρνες και ταπεινότερα στέκια.


Οι έτοιμοι ζωμοί ήρθαν παλιότερα και συνεχίζουν ενθουσιωδώς να νοστιμίζουν ριζότι και μακαρονάδες, ραγού, βελουτέ και σος – από τους δέκα σεφ που θα σας πουν ότι φτιάχνουν εκείνοι τους ζωμούς τους, να πιστέψετε τον έναν.


Οι αφροί, τα ζελέ, οι παγωμένες σκόνες και όλα αυτά που ανακάλυψε ο Ε. Τις, ο οποίος κατατρύχεται από τον πανικό ότι το ανθρώπινο είδος σε λίγο θα μείνει νηστικό και ψάχνει στο χημείο του να βρει τις σκόνες που θα το διαιωνίσουν, μαγειρεύονται και στα ταπεινότερα της Αθήνας μας, ενίοτε με παρενέργειες.

Αν νιώσετε παράξενα το στομάχι σας, διάφορα γαστρεντερικά που δεν εξηγούνται, αφού χθες φάγατε «στα καλύτερα», μπορεί και να είστε, όπως εγώ, αλλεργικοί στη μοριακή. Ή, πάλι, μπορεί ο σεφ να αυτοσχεδίασε στις ποσότητες.

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τα σαλιγκάρια και ένα λάθος αιώνων που οφείλει να διορθωθεί

Nothing Days / Τα σαλιγκάρια και ένα λάθος αιώνων που οφείλει να διορθωθεί

Από την πιο αρχαία καλλιέργεια στην ιστορία μέχρι τις γκουρμέ, ακριβές εκδοχές τους, τα σαλιγκάρια κατέληξαν από βασική τροφή να γίνουν υποτιμημένη και σπάνια, και η αφορμή για τοξικά σχόλια στα social media.
M. HULOT
Οι γεύσεις του καλοκαιριού που φυλάξαμε για το χειμώνα

Γεύση / Φρυγανισμένα, λιόκαφτα, παστά, ξιδάτα: Έτσι μένει η γεύση του καλοκαιριού

Η τέχνη της συντήρησης των τροφών πάει χιλιάδες χρόνια πίσω και έχει ακόμα λόγο ύπαρξης γιατί μεταμορφώνει τα υλικά σε κάτι άλλο. Και αυτό το «άλλο» έχει γαστρονομική και συναισθηματική αξία.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Το πρώτο ελληνικό ουίσκι: Όταν μια παρέα φίλων εμφιάλωσε το όνειρό της

Radio Lifo / Aυτό είναι το πρώτο ελληνικό ουίσκι

Μια ομάδα εννέα φίλων, χωρίς καμία επαγγελματική σχέση με την ποτοποιία, κατάφερε με πείσμα και πολλή αγάπη για το ουίσκι να δημιουργήσει το πρώτο ελληνικό single malt whisky. Δύο από αυτούς, ο Γιάννης Χριστοφορίδης και ο Ντίνος Οικονομόπουλος, μιλούν στη Μερόπη Κοκκίνη γι' αυτό το «ταξίδι» από το κριθάρι και το νερό του Ταΰγετου μέχρι τα βαρέλια vinsanto και τις αμέτρητες δυσκολίες.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
«Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Πώς κύλησε ο φετινός τρύγος σε διαφορετικές γωνιές του κόσμου; Από τον βορρά ως τον νότο της Ελλάδας, αλλά και σε εμβληματικές περιοχές όπως το Μπορντώ, η Βουργουνδία και η Μεντόζα, οι Έλληνες οινολόγοι καταθέτουν την εμπειρία τους και μιλούν για τις προκλήσεις που φέρνει η κλιματική αλλαγή.
THE LIFO TEAM
Το Χάνι της Ρέρεσης είναι ένα από τα τελευταία της Ελλάδας

Γεύση / Παγόνια, αντίκες και μαγειρευτά σε ένα χάνι που αντέχει στον χρόνο

Το Χάνι της Ρέρεσης, ένα από τα τελευταία της Ελλάδας, παραμένει ανοιχτό για ταξιδιώτες και ντόπιους, με την κυρία Νίτσα να κρατά ζωντανή την παράδοση της φιλοξενίας σε ένα μαγειρείο που θυμίζει λαογραφικό μουσείο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
47’ στο Hygge με την Anne Meurling

Γεύση / Hygge: Ένας φούρνος που μυρίζει θαλπωρή στην Ιπποκράτους

Με νοσταλγία για τις συνταγές της πατρίδας της, μια Σουηδέζα φτιάχνει ψωμί, γλυκά, αέρινο βούτυρο και άψογη μηλόπιτα, δημιουργώντας ατμόσφαιρα βόρειας Ευρώπης - μόλις δυο βήματα από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας.
M. HULOT
«Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Θρυλικά Μπαρ / «Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Ξέρετε πολλές τσαγερί που να έχουν εξελιχθεί σε ολοήμερα στέκια, να έχουν μισθώσει λεωφορεία για να δουν οι θαμώνες τους μια έκθεση σε άλλον νομό ή να βγάζουν μια βάρκα γεμάτη με μελομακάρονα για κέρασμα στον δρόμο; Και όμως, αυτό το μέρος υπάρχει και έχει ξενυχτήσει γενιές στο λιμάνι των Χανίων.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

Γεύση / Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

«Όπου υπάρχουν συκιές, λίγο πιο πέρα αρχίζουν τα βότσαλα και μετά η Μεσόγειος και μετά το χταπόδι. Και κάπου, σ’ ένα πανηγυρικό τραπέζι, συναντώνται το χταπόδι και τα σύκα. Μαγειρεμένο το χταπόδι, μαγειρεμένα και τα λιόκαφτα, ξερά σύκα».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ