Ο Θανάσης Βαλτινός και το τολμηρό νέο βιβλίο/ CD του

Ο Θανάσης Βαλτινός και το τολμηρό νέο βιβλίο/ CD του Facebook Twitter
«Το μόνο που μ’ ενδιέφερε ήταν η λογοτεχνία. Δεν ήθελα να είμαι τίποτε άλλο πέρα από συγγραφέας. Μπορεί να ήταν θέμα χαρακτήρα, ποιoς ξέρει; Μπορεί να ήταν θέμα …τεμπελιάς». Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
0

Δεν ξέρω πόσα χρόνια ακριβώς κυοφορούσε ο Θανάσης Βαλτινός το «Ημερολόγιο της Αλοννήσου», αλλά για το CD που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του νέου βιβλίου του τον άκουγα να μιλά από το ’91! Την εποχή εκείνη, πριν δημοσιευτεί η «Ορθοκωστά» κι ενώ ήταν νωπός ο απόηχος από τα «Στοιχεία για τη δεκαετία του ’60», ο ίδιος δήλωνε αποφασισμένος να διώξει από πάνω του ό,τι ένιωθε να τον βαραίνει, αφήνοντας να εννοηθεί πως τα συρτάρια του ήταν γεμάτα από ανέκδοτα κείμενα. Ανάμεσά τους κι ένα πειραματικό μυθιστόρημα σε μορφή ψηφιακού δίσκου, «ένα παραλήρημα ερωτικής μοναξιάς». Στην υλοποίηση του CD είχε συμβάλει και η ηθοποιός Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου, αλλά ο Βαλτινός διευκρίνιζε πως το εγχείρημά του δεν είχε καμία σχέση με την ανάγνωση βιβλίων από διάσημες φωνές, δεν ήταν audio book. Ωστόσο, επικαλούμενος τεχνικές δυσκολίες, ανέβαλε τη δημοσίευσή του.

Μια… ζωή αργότερα, πηγαίνοντας να τον συναντήσω στο δώμα του, στο Παγκράτι, ανακαλώντας τα ηδονικά βογκητά, τους ψιθύρους, τους αναστεναγμούς και τις ερωτικές διαχύσεις που αποτυπώνονται στο CD μέσω και της δικής του φωνής, αναρωτιόμουν τι εντύπωση θα προκαλούσε το «μυθιστόρημά» του στους γηραιούς συναδέλφους του στην Ακαδημία Αθηνών. Τον απασχόλησε άραγε; «Δεν συνηθίζω να χαρίζω τα βιβλία μου –αυτό το κάνουν οι αρχάριοι συγγραφείς– και δεν νομίζω ότι θα σπεύσουν να το αγοράσουν. Ενδεχομένως κάποιοι να σκανδαλιστούν. Ενδεχομένως να παρανοήσουν τη ζωντανή συμμετοχή μου, να θεωρήσουν ότι πρόκειται για ντοκουμέντο, ενώ στην πραγματικότητα και αυτή υπάγεται σ’ ένα πλάνο τυχαίων ή σκηνοθετημένων ηχογραφήσεων».

Τα γέλια και οι ερωτοτροπίες ενός μάλλον παράνομου ζεύγους –ενός Έλληνα και μιας Γερμανίδας− έρχονται να διασκεδάσουν την κλειστοφοβική ατμόσφαιρα μέσα στην οποία αναπνέει η κεντρική ηρωίδα − ο έρωτας έχει κι ευφρόσυνες στιγμές! 

Αν μη τι άλλο, στην έκδοση της Εστίας, χάρη στο επίμετρο του φιλόλογου Κωστή Δανόπουλου που ξεπερνά σε έκταση το κείμενο του συγγραφέα, ο κίνδυνος για τέτοιου είδους παρανοήσεις περιορίζεται. Το «Ημερολόγιο της Αλοννήσου» είναι ένα θραυσματικό, «οριακό» έργο, μια «κατασκευή» στηριγμένη σ’ ένα τυπωμένο κι ένα ηχογραφημένο τμήμα, στον αντίποδα των παραδοσιακών μυθιστορημάτων με πλοκή, χαρακτήρες και αφηγηματική ροή. Το τυπωμένο τμήμα αποτελείται με τη σειρά του από τρία μέρη: ένα σημείωμα δοκιμιακού χαρακτήρα για τις προφορικές ρίζες της λογοτεχνίας («Ουροβόρος όφις»), ένα σύντομο διήγημα γύρω από μιαν αλαφροΐσκιωτη, πρόωρα χαμένη κοπέλα («Κάσια Φράγκου. Μικρό ιστορικό») και, τέλος, τα ετερόκλητα κείμενα πάνω στα οποία στηρίχτηκε η ηχογράφηση του ψηφιακού δίσκου, όπου τη μερίδα του λέοντος διεκδικεί το θέμα του ανεκπλήρωτου έρωτα. Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με το CD, συνιστούν μια απόπειρα του Θανάση Βαλτινού να εξερευνήσει τις αντοχές μιας λογοτεχνίας προφορικού χαρακτήρα. Παρ’ όλα αυτά –τι ειρωνεία!− το ηχογραφημένο τμήμα του «Ημερολογίου…», δίχως τη συνδρομή του γραπτού, σμιλεμένου λόγου, είναι αδύνατον να αποκρυπτογραφηθεί σε όλη του την έκταση.

Στα 77 λεπτά που διαρκεί ο δίσκος, εκείνο που κυριαρχεί είναι το ερωτικό δράμα μιας ιδιόρρυθμης γυναίκας, της Κάσσιας («με δύο σίγμα»), η οποία θυμίζει, αλλά δεν ταυτίζεται απόλυτα με την Κάσια Φράγκου του διηγήματος. Ο συχνά ακατάληπτος μονόλογος που εκφέρει η Κάσσια ενώ αυτοϊκανοποιείται, προσκολλημένη εμμονικά στην επιθυμία να συναντήσει τον αγαπημένο της, δίνει την εντύπωση μιας αυθεντικής φέτας ζωής. «Σωστά» λέει ο Βαλτινός. «Είναι ένα ξέσπασμα που φρόντισα να το περισώσω, καθώς μου είχε φανεί εξαιρετικά ενδιαφέρον υλικό για να το αφήσω ανεκμετάλλευτο. Αντιλαμβάνεται κανείς πως πρόκειται για παθολογική περίπτωση. Η συγκεκριμένη γυναίκα έχει κάποιες ιδιομορφίες, κουβαλά πληγές, είναι κι αυτή κάπως αλαφροΐσκιωτη. Όσα ακούγονται, πάντως, δεν απευθύνονται σε μένα. Αν ήμουν εγώ το αντικείμενο του ερωτικού της πόθου, δεν θα τα δημοσιοποιούσα ποτέ».

Ο μονόλογος της Κάσσιας διακόπτεται κάθε τόσο από άλλους ήχους και φωνές. Ορισμένα ραδιοφωνικά ντοκουμέντα –έναρξη προγράμματος με το σήμα του Τσοπανάκου και ανάκρουση του Εθνικού μας Ύμνου, δελτία καιρού και θαλασσών, αναζητήσεις μέσω του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, ασκήσεις για πρωινή γυμναστική− ίσως δεν λένε τίποτα στους νεότερους. Για όσους όμως έχουν πατήσει τα πενήντα, μπορεί να λειτουργήσουν σαν τις μαντλέν του Προυστ. Η φωνή ενός εφημεριδοπώλη −«…ναι, βασανίσαμε φοιτητάς και αξιωματικούς. Το “Βήμα” και η “Ακρόπολη”. Οι εφημερίδες, όλα τα γεγονότα. “Ακρόπολη”, “Το Βήμα”, “Η Αυγή” και “Ο Ριζοσπάστης”… Μίλα ελεύθερα, μάρτυς, μη φοβάσαι και μην κωλύεσαι. Ναι, εχτυπούσαμε αγρίως φοιτητάς και αξιωματικούς…»− τοποθετεί το βάσανο της Κάσσιας σ’ ένα συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο, αυτό της Μεταπολίτευσης. Τα γέλια και οι ερωτοτροπίες ενός μάλλον παράνομου ζεύγους –ενός Έλληνα και μιας Γερμανίδας− έρχονται να διασκεδάσουν την κλειστοφοβική ατμόσφαιρα μέσα στην οποία αναπνέει η κεντρική ηρωίδα − ο έρωτας έχει κι ευφρόσυνες στιγμές! Όσο για τη φωνή της Αλεξάνδρας Σακελλαροπούλου, αυτή λειτουργεί ως αντίλαλος της φωνής της Κάσσιας, επαναλαμβάνοντας –πιο καθαρά, πιο ψύχραιμα, πιο ευθύβολα− κάποια από τα λόγια της. Ιδού ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα:

«Λένε ότι η μητρότης είναι ένα δυνατό αίσθημα (…) Δεν ξέρω τελικά αν είναι ένα δυνατό αίσθημα ή αν είναι κάτι που επειδή το κάνουν όλοι θέλεις να το κάνεις και συ. Κάτι που σου λείπει, κάτι που ενώ το έχει ο άλλος δεν το έχεις εσύ. Βεβαίως, όταν αποχτήσεις ένα παιδί είναι αδύνατον να μην το αγαπήσεις. Γιατί το βλέπεις από μικρό, γιατί εκείνο, γιατί το άλλο, γιατί… γιατί δημιουργούνται ισχυροί δεσμοί. Κανείς όμως δεν μπορεί να με πείσει ότι το ένστικτο, το ερωτικό ένστικτο, είναι χαμηλότερο της μητρότητας. Πιστεύω πως είναι πολύ πιο δυνατό, ό,τι και να μου λένε. Δεν τολμώ να το πω σε γυναίκα αυτό γιατί θα με πετροβολήσει. Πιστεύω ότι είναι δυνατότερο (…) Μόνο όταν είναι το ένστικτο ικανοποιημένο, όταν υπάρχει η ψυχική ιλαρότητα και η σωματική, μόνο τότε μπορείς να ανταποκριθείς σε ό,τι άλλο αγαπάς. Με αρμονία και πληρότητα. Διαφορετικά, αντιμετωπίζεις τα πάντα με ημίμετρα».

 

Ο Θανάσης Βαλτινός και το τολμηρό νέο βιβλίο/ CD του Facebook Twitter
Ο συχνά ακατάληπτος μονόλογος που εκφέρει η Κάσσια/ Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου ενώ αυτοϊκανοποιείται, προσκολλημένη εμμονικά στην επιθυμία να συναντήσει τον αγαπημένο της, δίνει την εντύπωση μιας αυθεντικής φέτας ζωής... Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

 

Ο Βαλτινός δεν το κρύβει, μια φορά κι ένα καιρό κλήθηκε να αποκτήσει παιδί χωρίς δεσμεύσεις, διατηρώντας ανέπαφη την ελευθερία του. Ήταν μια πρόταση που δεν την αποδέχτηκε. Το μετάνιωσε; «Πιθανότατα να μην είμαι άκληρος... Ζω μ’ αυτή την αμφιβολία σχεδόν πενήντα χρόνια. Γίνεται, όμως, να βρίσκεσαι διαρκώς στην κόψη του ξυραφιού; Από ένα σημείο κι έπειτα παύει να σ’ απασχολεί, γιατί αλλιώς τρελαίνεσαι. Όταν ήμουν πολύ νέος αλλά κι αργότερα, κατά περιόδους, ήθελα πολύ ένα παιδί, αλλά φοβόμουν. Πώς θα μπορούσα να θρέψω στοιχειωδώς μια οικογένεια κάνοντας αυτό το επάγγελμα;». Η μοναδική φορά, λέει, που εργάστηκε με συγκεκριμένο ωράριο ήταν στην κλινική «Θεία Πρόνοια», στην Κυψέλη, την οποία αναφέρει στο «Ημερολόγιο…» ως υποτιθέμενο τόπο γνωριμίας του με τη «διστακτική και λιγομίλητη» Κάσια Φράγκου. Πήγαινε κάθε πρωί στη λαχαναγορά, στου Ρέντη, αγόραζε ζαρζαβατικά και φρούτα, τα κουβάλαγε ως την κλινική κι έπειτα είχε όλη τη μέρα ελεύθερη – «εξαιρετική εποχή!». Θα μπορούσε να έχει δουλέψει και ως δημοσιογράφος, αλλά το απέφυγε: «Το μόνο που μ’ ενδιέφερε ήταν η λογοτεχνία. Δεν ήθελα να είμαι τίποτε άλλο πέρα από συγγραφέας. Μπορεί να ήταν θέμα χαρακτήρα, ποιoς ξέρει; Μπορεί να ήταν θέμα …τεμπελιάς».

Το αν θα είχαν απήχηση οι πειραματισμοί του τον ενδιέφερε; «Φυσικά. Η ανάγκη της δημοσιοποίησης ήταν πάντα παρούσα. Κάνεις κάτι που θέλεις να περάσει στη συνείδηση και κάποιων άλλων. Με πληγώνει αν τα έργα μου δεν λειτουργούν, αν δεν γίνονται κατανοητά. «Έχετε πολλά ακόμα στο συρτάρι;» τον πειράζω. «Δεν υπάρχει συρτάρι. Υπάρχει το ανεξάντλητο ντεπόζιτο της εφηβείας, τότε που διαμορφωνόμαστε, με τα όνειρα, τις φαντασιώσεις, τις επιθυμίες μας…». Και με τον χρόνο μπροστά του που λιγοστεύει πώς τα πάει; «Μπορώ να τον διαχειρίζομαι καλύτερα. Συχνά τον σκοτώνω! Κοίτα τις γλάστρες στο μπαλκόνι. Καταλαβαίνουν τα ρόδια πότε θα ’ρθει η ώρα τους να πέσουν; Η σχέση μας με τον χρόνο είναι περίεργη υπόθεση, εντελώς προσωπική…».

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Θανάσης Βαλτινός: Με τέτοιους ηγέτες που πουλούν την ύψιστη ταπείνωση ως υπερήφανη στάση, ντρέπεσαι πια να λες ότι είσαι Έλληνας

Βιβλίο / Θανάσης Βαλτινός: Με τέτοιους ηγέτες που πουλούν την ύψιστη ταπείνωση ως υπερήφανη στάση, ντρέπεσαι πια να λες ότι είσαι Έλληνας

Ο ακαδημαϊκός και συγγραφέας σπουδαίων βιβλίων, όπως "Η Κάθοδος των εννιά" και το "Συναξάρι του Ανδρέα Κορδοπάτη" μιλά ατρόμητα και απαισιόδοξα για την παρακμή της κυβερνώσας Αριστεράς, την γλωσσική φτώχεια των νέων παιδιών και την "κατάρα" των γκραφιτάδων.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μικρή μου, ας τους αφήσουμε αυτούς τους κερατάδες τους καλόγερους»

Lifo Videos / «Μικρή μου, ας τους αφήσουμε αυτούς τους κερατάδες τους καλόγερους»

Η Αγλαΐα Παππά διαβάζει ένα απόσπασμα από τις βέβηλες και αμφιλεγόμενες «120 Μέρες των Σοδόμων» του Μαρκησίου ντε Σαντ, ένα βιβλίο αναγνωρισμένο πλέον ως αξεπέραστο λογοτεχνικό αριστούργημα και χαρακτηρισμένο ως «εθνικός θησαυρός» της Γαλλίας.
THE LIFO TEAM
Το «προπατορικό αμάρτημα» του Τζο Μπάιντεν

Βιβλίο / Ποιο ήταν το θανάσιμο σφάλμα του Τζο Μπάιντεν;

Ένα νέο βιβλίο για τον πρώην Πρόεδρο αποτελεί καταπέλτη τόσο για τον ίδιο όσο και για τη δουλοπρεπή κλίκα πιστών και μελών της οικογένειάς του, που έκαναν το παν για να συγκαλύψουν τον ραγδαίο εκφυλισμό της γνωστικής του ικανότητας.
THE LIFO TEAM
ΕΠΕΞ Συγγραφείς/ Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / 8 Έλληνες συγγραφείς ξαναγράφουν τους μύθους και τις παραδόσεις

Η Λυσιστράτη ερμηνεύει τις ερωτικές σχέσεις του σήμερα, η Ιφιγένεια διαλογίζεται στην παραλία και μια Τρωαδίτισσα δούλα γίνεται πρωταγωνίστρια: 8 σύγχρονοι δημιουργοί, που συμμετέχουν με τα έργα τους στο φετινό Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, συνομιλούν με τα αρχαία κείμενα και συνδέουν το παρελθόν με επίκαιρα ζητήματα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζούντιθ Μπάτλερ: «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Τζούντιθ Μπάτλερ / «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Μια κορυφαία προσωπικότητα της σύγχρονης παγκόσμιας διανόησης μιλά στη LiFO για τo «φάντασμα» της λεγόμενης ιδεολογίας του φύλου, για το όραμα μιας «ανοιχτόκαρδης κοινωνίας» και για τις εμπειρίες ζωής που της έμαθαν να είναι «ένας άνθρωπος ταπεινός και ταυτόχρονα θαρραλέος».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ντίνος Κονόμος

Βιβλίο / «Ο κύριος διευθυντής (καλό κουμάσι) έχει αποφασίσει την εξόντωσή μου…»

Ο Ντίνος Κονόμος, λόγιος, ιστοριοδίφης και συγγραφέας, υπήρξε συνεχιστής της ζακυνθινής πνευματικής παράδοσης στον 20ό αιώνα. Ο συγγραφέας Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής παρουσιάζει έργα και ημέρες ενός ανθρώπου που «δεν ήταν του κόσμου τούτου».
ΦΙΛΙΠΠΟΣ Δ. ΔΡΑΚΟΝΤΑΕΙΔΗΣ
Η ζωή του Καζαντζάκη σε graphic novel από τον Αλέν Γκλικός

Βιβλίο / Ο Νίκος Καζαντζάκης όπως δεν τον είχαμε ξαναδεί σε ένα νέο graphic novel

Ο ελληνικής καταγωγής Γάλλος συγγραφέας Αλέν Γκλικός καταγράφει την πορεία του Έλληνα στοχαστή στο graphic novel «Καζαντζάκης», όπου ο περιπετειώδης και αντιφατικός φιλόσοφος και μυθιστοριογράφος ψυχαναλύεται για πρώτη φορά και συστήνεται εκ νέου στο ελληνικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πετρίτης»: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ηχητικά Άρθρα / Πετρίτης: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ο Τζoν Άλεκ Μπέικερ αφιέρωσε δέκα χρόνια από τη ζωή του στην παρατήρηση ενός πετρίτη και έγραψε ένα από τα πιο ιδιαίτερα βιβλία της αγγλικής λογοτεχνίας – μια από τις σημαντικότερες καταγραφές της άγριας ζωής που κινδυνεύει να χαθεί για πάντα. Κυκλοφόρησε το 1967 αλλά μόλις τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια οι κριτικοί και το κοινό το ανακάλυψαν ξανά.
M. HULOT
Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Ας μην αφήνουμε τον Θεό στους πιστούς» 

Βιβλίο / Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Αν αξίζει ένα πράγμα στη ζωή, αυτό είναι η ομορφιά»

Εν όψει της εμφάνισής του στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, στις 21 Μαΐου, ο Λατινοαμερικανός συγγραφέας-φαινόμενο Μπενχαμίν Λαμπατούτ μιλά στη LiFO για τον ρόλο της τρέλας στη συγγραφή, τη σχέση επιστήμης και λογοτεχνίας και το μεγαλείο της ήττας – και δηλώνει ακόμα φανατικός κηπουρός και εραστής της φύσης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Άντονι Μπέρτζες: «Έρνεστ Χέμινγουεϊ»

Το Πίσω Ράφι / Ο Χέμινγουεϊ ήταν ένας φωνακλάς νταής αλλά κι ένας σπουδαίος συγγραφέας του 20ού αιώνα

Η βιογραφία «Έρνεστ Χέμινγουεϊ - Μια ζωή σαν μυθοπλασία» του Βρετανού συγγραφέα Άντονι Μπέρτζες αποτυπώνει όχι μόνο την έντονη και περιπετειώδη ζωή του κορυφαίου Αμερικανού ομοτέχνου του αλλά και όλο το εύρος της αντιφατικής προσωπικότητάς του.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
21η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Βιβλίο / 21η ΔΕΒΘ: Εξωστρέφεια και καλύτερη οργάνωση αλλά μένουν ακόμα πολλά να γίνουν

Απολογισμός της 21ης ΔΕΒΘ που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά υπό την αιγίδα του νεοσύστατου ΕΛΙΒΙΠ. Σε ποιο βαθμό πέτυχε τους στόχους της και ποια στοιχήματα μένει ακόμα να κερδίσει;
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Η ποίηση όχι μόνο αλλάζει τον κόσμο, τον δημιουργεί» ​​​​​​/Μια νέα ανθολογία ελληνικής queer ποίησης μόλις κυκλοφόρησε στα ισπανικά /11 Έλληνες ποιητές σε μια νέα ισπανική queer ανθολογία /Queer ελληνική ποίηση σε μια νέα δίγλωσση ισπανική ανθολογία

Βιβλίο / Μια Ισπανίδα καθηγήτρια μεταφράζει ελληνική queer ποίηση

Η María López Villalba, καθηγήτρια Νέων Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Μάλαγα, μετέφρασε 11 ελληνικά ποιήματα, σε μια πρόσφατη ανθολογία που προσφέρει στο ισπανόφωνο κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει τη σύγχρονη ελληνική queer –και όχι μόνο– ποίηση.
M. HULOT
«Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Βιντσέντζο Λατρόνικο / «Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Ο Ιταλός συγγραφέας και υποψήφιος για το βραβείο Booker, Βιντσέντζο Λατρόνικο, μιλά στη LIFO για το πολυσυζητημένο βιβλίο του «Τελειότητα», στο οποίο αποτυπώνει την αψεγάδιαστη αλλά ψεύτικη ζωή μιας ολόκληρης γενιάς ψηφιακών νομάδων στην Ευρώπη, καθώς και τη μάταιη αναζήτηση της ευτυχίας στην ψηφιακή εποχή.
M. HULOT
Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Ηχητικά Άρθρα / Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Το όνομά της έχει συνδεθεί με την εικόνα μιας αδίστακτης, σεξουαλικά ακόρεστης και επικίνδυνης γυναίκας. Ένα νέο βιβλίο, όμως, έρχεται να αμφισβητήσει αυτή τη στερεοτυπική αφήγηση και να φωτίσει μια διαφορετική εκδοχή της ιστορίας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Rene Karabash

Βιβλίο / Rene Karabash: «Θέλω πίσω τη γυναικεία δύναμη που μου στέρησαν οι άνδρες»

Η Βουλγάρα συγγραφέας Rene Karabash μιλά για το μυθιστόρημά της «Ορκισμένη», που τιμήθηκε με το βραβείο Ελίας Κανέτι, και στο οποίο εστιάζει στην ιστορία των «ορκισμένων παρθένων» γυναικών των Βαλκανίων που επέλεξαν να ζήσουν ως άνδρες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δυο γυναίκες συγγραφείς αποκαλύπτουν τα κρυφά μυστικά της γραφής

Βιβλίο / Όλες οι γυναίκες του κόσμου στο νέο βιβλίο της Αμάντας Μιχαλοπούλου

Στο «Μακρύ ταξίδι της μιας μέσα στην άλλη», η μητρότητα γίνεται ο συνδετικός κρίκος που ενώνει όλες τις μητέρες και όλες τις κόρες με τις γυναίκες της Ιστορίας που θαυμάσαμε, αλλά και τις ανώνυμες «Παναγίες» που κράτησαν στους ώμους τους τα βάρη της ανθρωπότητας.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Βιβλίο / «Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Στο νέο του βιβλίο, «Lost Things Found», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Hyper Hypo, ο εικαστικός φωτογράφος Αντώνης Θεοδωρίδης εξερευνά τον μαγικό κόσμο της υπαίθριας αγοράς του Ελαιώνα.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Ντιντιέ Εριμπόν: «Καιρός για ένα κίνημα των ηλικιωμένων!»

Ντιντιέ Εριμπόν / Ντιντιέ Εριμπόν: «Να πάψουμε να βλέπουμε τους ηλικιωμένους ως κοινωνικούς παρίες»

Από τους σημαντικότερους και πιο επιδραστικούς σύγχρονους Γάλλους στοχαστές, ο Ντιντιέ Εριμπόν συνδύασε στα βιβλία του τα δύσκολα βιώματα της νεότητάς του με μια εμπεριστατωμένη, αλλά και εικονοκλαστική, κοινωνικοπολιτική «ακτινογραφία» της γαλλικής κοινωνίας. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ