Οι Ευρωπαίοι και Αφρικανοί υπουργοί θα συναντηθούν στη Τύνιδα τη Δευτέρα για να συζητήσουν ένα σχέδιο που θα προσπαθήσει να ρυθμίσει την μεγάλη ροή των προσφύγων από την Αφρική στην Ευρώπη σε περίπου 20.000 άτομα, σε συνδυασμό με μια πολύ πιο σκληρή στρατηγική για την απέλαση παράνομων μεταναστών από την Ιταλία και τη διάλυση των κυκλωμάτων λαθρεμπορίου.
Το σχέδιο για τη ρύθμιση της ροής των μεταναστών ωθείται από την Ύπατη Αρμοστεία του Ο.Η.Ε για τους Πρόσφυγες, την υπηρεσία προσφύγων του ΟΗΕ, η οποία προειδοποιεί ότι οι προσπάθειες της ΕΕ να εκπαιδεύσουν την ακτοφυλακή της Λιβύης, μαζί με την πρόθεση της Ιταλίας να επιβάλει νέο κώδικα δεοντολογίας στα πλοία διάσωσης των ΜΚΟ στη Μεσόγειο δεν ταιριάζυν με το μέγεθος του προβλήματος ή αναγνωρίζουν το βαθμό στον οποίο η ροή των προσφύγων και των μεταναστών είναι πιθανόν να καταστεί μόνιμη.
Στόχος είναι να δημιουργηθούν συστήματα ελέγχου για τους μετανάστες που μετακινούνται στην ΕΕ σε χώρες που βρίσκονται στο δρόμο προς τη Λιβύη, όπως το Μάλι, ο Νίγηρας, η Μπουρκίνα Φάσο, η Αιθιοπία, το Τσαντ και το Σουδάν.
Η ΕΕ, κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης τον Ιούλιο, αφιέρωσε εάν μεγάλο ποσό για 40.000 πρόσφυγες, το ήμισυ των οποίων προέρχονταν από αιτούντες άσυλο από τη Συρία και το υπόλοιπο από την Αφρική. Παρόλο που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσπάθησε να πείσει όλες τις χώρες να δεχτούν τους μετανάστες μέσα από ένα παρόμοιο πρόγραμμα που δημιουργήθηκε μετά την κρίση μετανάστευσης από τη Συρία το 2015, το νέο καθεστώς θα αποτελούσε μια μορφή αλληλεγγύης και θα έδινε στην Ιταλία κάποια ανακούφιση.
Η Ιταλία αντιμετωπίζει πολιτικό και κοινωνικό διχασμό σχετικά με το θέμα, με περισσότερους από 90.000 μετανάστες να φτάνουν φέτος στην Ιταλία από τη Λιβύη. Η μείωση σε 20.000 από την Αφρική θα αποτελούσε ένα σημαντικό βήμα.
Εξηγώντας τον τρόπο σκέψης, ο Vincent Cochetel, νέος ειδικός απεσταλμένος της Ύπατης Αρμοστείας στην κεντρική Μεσόγειο, δήλωσε: «Πρέπει να ρυθμίσουμε το σύστημα και να σταματήσουμε αυτές τις επικίνδυνες διαδρομές στη Λιβύη. Οποιαδήποτε αντιμετώπιση που επικεντρώνεται στην προσπάθεια να σταματήσει η ροή των μεταναστών στη θάλασσα, όπως ένας κώδικας συμπεριφοράς για ΜΚΟ, δεν μπορεί να είναι η λύση. Το ζήτημα πρέπει να εξεταστεί νωρίτερα στις χώρες προέλευσης και διέλευσης».
«Η Ιταλία πρέπει επίσης να είναι σε θέση να επεξεργάζεται τους αιτούντες άσυλο έτσι ώστε οι οικονομικοί μετανάστες να επιστρέφονται πολύ πιο γρήγορα ή αλλιώς δεν θα υπάρχει αποτρεπτικό μέσο για να ταξιδέψουν στην Ιταλία. Μόνο το ένα τρίτο των μεταναστών που φθάνουν στην Ιταλία έχουν ανάγκη διεθνικής προστασίας», προσθέτει.
Αναφέρει επίσης ότι από τη στιγμή που οι μετανάστες έφταναν στη Λιβύη ήταν ήδη πολύ αργά. Θεωρείται ότι 300.000 Αφρικανοί προσπαθούν να εισέλθουν στην Ευρώπη ή να πάρουν κάποια δουλειά στη Λιβύη. Ζουν σε κέντρα κράτησης της Λιβύης ή σε αποθήκες ή είναι στα χέρια των διακινητών. Οι πρόσφυγες πρέπει να απομακρύνονται από τη Λιβύη και αυτά τα κέντρα κράτησης ώστε να μπορούν να εγκατασταθούν αλλού.
Κατά τους πρώτους έξι μήνες του τρέχοντος έτους, 2.171 πρόσφυγες και μετανάστες πέθαναν ή εξαφανίστηκαν στην κεντρική Μεσόγειο και πολλοί άλλοι πιστεύεται ότι έχουν πεθάνει προσπαθώντας να εισέλθουν στη Λιβύη.
Με πληροφορίες από Guardian
σχόλια