Η αντοχή των υλικών

Η αντοχή των υλικών Facebook Twitter
1

1. Αντίδοτο στη φθορά. Η δημιουργικότητα είναι η ασφαλέστερη εναντίωση στη φθορά. Πείσμονες συγγραφείς, τόσο ο Ζοζέ Σαραμάγκου όσο και ο Τζέιμς Μάξγουελ Κουτσί, επιβεβαιώνουν με το έργο τους ότι η κατάφαση στη ζωή είναι η επίμονη και προσηλωμένη άρνηση σε ό,τι αρνείται τη ζωή. Στο έργο τόσο του Πορτογάλου όσο και του Νοτιοαφρικανού το ιδιοφυές και επινοητικό storytelling συνδυάζεται, λυτρωτικά, με μια δυναμική φιλοσοφική διαύγαση των κοινωνικών δεινών και της υπαρξιακής αγωνίας του σύγχρονου ανθρώπου. Πιο αποστασιοποιημένος, φαινομενικά, ο Κουτσί. Πιο εγγύς, ο Σαραμάνγκου.

2. Ημερομηνίες και ποδήλατο. Ο Σαραμάγκου γεννήθηκε στις 16 Νοεμβρίου του 1922, διέσχισε εν σοφία τον εικοστό αιώνα και αναχώρησε πλήρης ημερών για το ραντεβού του με τον Φερνάντο Πεσσόα και τον Χόρχε Λούις Μπόρχες στις 18 Ιουνίου του 2010. Η γυμναστική του ήταν το γάντζωμα στη ζωή και η πολυσχιδής δραστηριότητα. Ο Κουτσί γεννήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου του 1940 και γι' αυτόν η πραγματικότητα δεν είναι ένα αχανές στούντιο, όπως για τον Ουίλιαμ Μπάροουζ, ούτε ένας καμβάς αλληγοριών όπως για τον Σαραμάγκου, αλλά ένα ποδηλατοδρόμιο σχεδιασμένο από τον M.K. Έσερ ή τον Τζόρτζιο ντε Κίρικο. Και των δύο η φαντασία κινεί όγκους ιστορικών, κοινωνικών και υπαρξιακών δεδομένων, και των δύο η τόλμη τούς ωθεί σε ελεγχόμενες εκρήξεις και ανατροπές. Νομπελίστας το 1998 ο Πορτογάλος. Νομπελίστας το 2003 ο Νοτιοαφρικανός. Το 1991 θα καταπιαστεί με το Ιερό ο απόγονος του Πεσσόα. Το 2013 θα επιχειρήσει τη δική του αναμέτρηση με το Ιερό, ο συμπατριώτης της Ντόρις Λέσινγκ.

3. Ιησούς & Ιησούς. Πιο κοντά στον Νίκο Καζαντζάκη, ο Ζοζέ Σαραμάγκουαφήνει να εκδηλωθεί η άθεη οργή του, απορρυθμίζει τα θέσφατα, μας μιλάει για έναν Ιησού που είναι άθυρμα και πιόνι εξουσιών, έναν Ιησού που έχει συρθεί στην πλάνη όπως σέρνεται στη σφαγή ο αμνός, έναν Ιησού που δεν επιζητεί την πίστη αλλά την κατανόηση, τη συμπόνια, τη σκέψη. Γράφει το χειμαρρώδες μυθιστόρημα Το Κατά Ιησούν Ευαγγέλιον (μτφρ. Αθηνά Ψυλλιά, εκδ. Καστανιώτη) και μας καλεί να ξανασκεφτούμε όσα ξέρουμε, αλλά και να συγκινηθούμε, παρασύροντάς μας με τις λαχανιασμένες, ασθματικές, περίτεχνα ψευτοακατέργαστες φράσεις του. «Ο ουρανός ήταν στρωμένος από ομοιόμορφα σύννεφα, σαν να είχε επενδυθεί με βρόμικο μαλλί, θα πρέπει να ήταν δύσκολο για τον Κύριο, από κει ψηλά, να διακρίνει τι έκαναν τα πρόβατά του. Ο Ιησούς και η Μαρία η Μαγδαληνή αποχαιρετήθηκαν με ένα αγκάλιασμα που έμοιαζε να μην έχει τέλος, και φιλήθηκαν, πιο σύντομα όμως, δεν είναι να απορούμε, την εποχή εκείνη δεν συνηθιζόταν και τόσο το φιλί». Ο Κουτσί είναι πιο κοντά στη δυστοπία που είχε σκηνοθετήσει ο Κόρμακ ΜακΚάρθι στο μυθιστόρημα Ο Δρόμος (μτφρ. Αύγουστος Κορτώ, εκδ. Καστανιώτη) και μέσα από υπόγειες διαδρομές φτάνει σε διλήμματα και διεργασίες που επιτέλεσαν στοχαστικοί συγγραφείς όπως ο Σάμιουελ Μπέκετ αλλά και ο Tόμας Μαν. Ιδίως το δέκατο τέταρτο κεφάλαιο, συγκλονιστικό όπως όλο το βιβλίο άλλωστε, της Παιδικής Ηλικίας του Ιησού (μτφρ. Κατερίνα Σχινά, εκδ. Μεταίχμιο) μοιάζει με απόηχο των θρυλικών φιλοσοφικών καβγάδων του Νάφτα και του Σετεμπρίνι στο Μαγικό Βουνό του Γερμανού νομπελίστα. Στη λαμπρή ανάλυσή του σχετικά με την παιδική ηλικία στο ηλεκτρονικό περιοδικό bookpress.gr, ο ποιητής Γιώργος Λαμπράκος επισημαίνει: «Όπως έχει γίνει φανερό, το μυθιστόρημα του Κουτσί παραμένει ανοιχτό σε πολλές ερμηνείες κι αυτό είναι ένα από τα δυνατότερα γνωρίσματά του. Με το πέρας της ανάγνωσης κάθε προσπάθεια να καταλήξουμε σε ακράδαντα συμπεράσματα αυξάνει, αντί να μειώνει, τα ερωτηματικά (και τα θαυμαστικά). Το ζήτημα της λύτρωσης είναι επίσης ένα από τα βασικά θέματα του βιβλίου. Έχουμε ανάγκη τη λύτρωση; Αν ναι, από τι και με ποιους τρόπους; Εν τέλει, τι σημαίνει λύτρωση σε έναν κόσμο με (πίστη στον) Θεό και τι σημαίνει λύτρωση σε έναν κόσμο χωρίς (πίστη στον) Θεό; Μήπως, εν τέλει, η λύτρωση είναι ένα χριστιανικό άχθος που αξίζει να το αποτινάξουμε μια και καλή για να προχωρήσουμε; Μήπως ο Κουτσί μάς καλεί εμμέσως πλην σαφώς να εισακούσουμε όχι τη Βίβλο αλλά π.χ. τον Εμίλ Σιοράν, που έγραφε κάπου ότι: "Η βεβαιότητα πως δεν υπάρχει λύτρωση είναι μια μορφή λύτρωσης, στην πραγματικότητα είναι η λύτρωση. Εκκινώντας από εδώ, θα μπορούσαμε να οργανώσουμε την ίδια μας τη ζωή, καθώς και να κατασκευάσουμε μια φιλοσοφία της ιστορίας: το άλυτο ως λύση, ως η μόνη διέξοδος;"».

www.radiobookspotting.blogspot.gr/

1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μπεν Γουίλσον: «Η χαοτική εικόνα της Αθήνας είναι το μυστικό της αντοχής και της επιτυχίας της»

Βιβλίο / Μπεν Γουίλσον: «Η χαοτική εικόνα της Αθήνας είναι το μυστικό της αντοχής της»

Από τη Βαβυλώνα ως την Αθήνα, ο διάσημος ιστορικός και συγγραφέας βλέπει τις πόλεις ως ζωντανούς οργανισμούς, όπου η ιστορία γράφεται από τους ανθρώπους και όχι από τα κτίρια – με δημόσιες διεκδικήσεις και αντιστάσεις στο gentrification.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
10 βιβλία που διαπνέονται από 10 ελληνικά νησιά και τόπους - από τις Σπέτσες και την Άνδρο ως την Κρήτη και τη Μύκονο

Βιβλίο / 10 βιβλία για 10 ελληνικά νησιά και τόπους - από τις Σπέτσες και την Άνδρο ως την Κρήτη και τη Μύκονο

Δεν είναι λίγα τα βιβλία που ξεδίπλωσαν και ενίοτε αποθέωσαν κρυφές ή φανερές μεριές της Ελλάδας και κατέληξαν να γίνουν συνώνυμα συγκεκριμένων τόπων. Από τις ονειρικές, σχεδόν ψυχεδελικές Σπέτσες στον Μάγο του Φόουλς μέχρι τη Μάνη του Φέρμορ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ocean Vuong: «Πίσω από τη βιτρίνα της χιπστεριάς κρύβεται ο φόβος»

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ / Ocean Vuong: «Πίσω από τη βιτρίνα της χιπστεριάς κρύβεται ο φόβος»

Ο Αυτοκράτορας της Χαράς είναι ένα λογοτεχνικό επίτευγμα. Ένα μεγάλο μυθιστόρημα με ιστορίες απλών ανθρώπων που τις σχέσεις τους ορίζουν η καλοσύνη και η αλληλεγγύη. Με αφορμή την κυκλοφορία του, ένας από τους πιο ταλαντούχους συγγραφείς της γενιάς του μιλάει για τη λογοτεχνία, τους ήρωές του, την queer ταυτότητα και την κατάσταση όπως διαμορφώνεται στην Αμερική του Τραμπ σε μια συνέντευξη-ποταμό.
M. HULOT
Η Λυδία Κονιόρδου διαβάζει τον μονόλογο της Λούλας Αναγνωστάκη «Ο oυρανός κατακόκκινος»

Lifo Videos / «Ιδού εγώ»: Η Λυδία Κονιόρδου ερμηνεύει το «Ουρανός Κατακόκκινος» της Λούλας Αναγνωστάκη στο LIFO.gr

O απολογισμός ζωής μιας γυναίκας που βλέπει γύρω της τον κόσμο να διαλύεται, η προσωπική εμπλοκή στη συλλογική μνήμη, μια ποιητική εκδοχή της δυστυχίας που γεννά η σύγχρονη πραγματικότητα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων: Τόπος συνάντησης για τη λογοτεχνία και τις ιδέες

Βιβλίο / Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων: Τόπος συνάντησης για τη λογοτεχνία και τις ιδέες

Με ένα πλούσιο πρόγραμμα με καλεσμένους από 16 χώρες και τιμώμενο πρόσωπο τον ποιητή Τίτο Πατρίκιο, το φετινό φεστιβάλ σημείωσε τη μεγαλύτερη προσέλευση στην ιστορία του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί μας γοητεύει ακόμα ο «Καβγατζής της Βρέστης»;

The Review / Γιατί μας γοητεύει ακόμα ο «Καβγατζής της Βρέστης»;

Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου, με αφορμή τη νέα έκδοση του έργου του Ζαν Ζενέ, εξετάζουν τους λόγους που μπορεί να μας αφορά ακόμα και σήμερα το θρυλικό βιβλίο του 1945. ― ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟΛΜΗΡΗ ΓΛΩΣΣΑ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
100 βιβλία που ξεχωρίσαμε για αυτό το καλοκαίρι

Βιβλίο / 100 βιβλία να διαβάσεις κάτω από ένα αρμυρίκι ή στην πόλη με το κλιματιστικό στο φούλ

Κλασική λογοτεχνία, σύγχρονοι συγγραφείς, δοκίμια, ιστορία, αυτοβελτίωση, βιβλία για το «μικρό» να μην είναι όλη την ώρα στο iPad. Kάτι για όλους για να περάσει όμορφα, ήσυχα και ποιοτικά το καλοκαίρι.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Βιβλίο / Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Η Γαλλίδα κριτικός λογοτεχνίας της «Monde», Φλοράνς Νουαβίλ, στο «Μίλαν Κούντερα: Γράψιμο... Τι ιδέα κι αυτή!», αποκαλύπτει καίριες στιγμές και συγγραφικές αλήθειες του καλού της φίλου, αναιρώντας όλες τις κατηγορίες που συνδέονταν με το όνομά του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Πάουλο Σκoτ

Βιβλίο / Πάουλο Σκoτ: «Στη Βραζιλία ο ρατσισμός είναι παντού, στη λογοτεχνία, στους στίχους της σάμπα»

Πότε ρεαλιστικό, πότε στρατευμένο, πότε αστυνομικής υφής, πότε μια τρελή και ξεκαρδιστική σάτιρα. Οι «Φαινότυποι» του Πάουλο Σκοτ είναι ένα αξιοσημείωτο βιβλίο. Μιλήσαμε με τον Βραζιλιάνο συγγραφέα για τη λογοτεχνία, την κατάσταση στη Βραζιλία και την αξία των λογοτεχνικών βραβείων.
ΒΕΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κώστας Σπαθαράκης, εκδότης.

Κώστας Σπαθαράκης / Κώστας Σπαθαράκης: «Δεν έχουμε αφηγήσεις για τις ερωτικές μας σχέσεις, για τα νιάτα μας»

Για τον άνθρωπο πίσω από τις εκδόσεις αντίποδες, το μεγαλύτερο όφελος ήταν ότι, ενώ του άρεσε να είναι χωμένος μέσα στα βιβλία – μια μοναχική και ίσως ναρκισσιστική συνήθεια –, στην πορεία έμαθε να τη μετατρέπει σε εργαλείο κοινωνικότητας και επαφής με τους γύρω του.
M. HULOT

σχόλια

1 σχόλια
Τι συμπτωση! Διαβασα και τα δυο βιβλια στα οποια αναφερεστε περσυ το καλοκαιρι. Ενω ο Σαραμανγκου με γοητεψε, προβληματισε, αναζωογονησε...βρηκα τον Κουτσιχωρις εμπνευση, μια ιστορια "τραβηγμενη απο τα μαλλια" και τελιως ανουσια!