Ο Αμερικανός «γκάνγκστερ» που έγινε Σκιαθίτης

Ρίτσαρντ Ρομάνους: «Τρίτη πράξη» Facebook Twitter
«Δεν ήμουν σταρ, μόνο ένας απλός ηθοποιός του Χόλιγουντ, αρκετά καλοπληρωμένος» έλεγε ο Ρίτσαρντ Ρομάνους.
0

ΟΙ ΦΑΝΑΤΙΚΟΙ ΘΕΑΤΕΣ των «Σοπράνος» θα τον αναγνώριζαν σίγουρα. Γεννημένος στο Βερμόντ, με πτυχίο φιλοσοφίας και σπουδές στο Actor's Studio, ο Ρίτσαρντ Ρομάνους (1943-2023) έπαιξε στα νιάτα του πλάι στον Ντε Νίρο στους «Κακόφημους δρόμους» κι έκτοτε υποδύθηκε αναρίθμητους δεύτερους ρόλους σε κινηματογραφικές, θεατρικές και τηλεοπτικές παραγωγές. «Δεν ήμουν σταρ», παραδεχόταν, «μόνο ένας απλός ηθοποιός του Χόλιγουντ, αρκετά καλοπληρωμένος για να φτάνει στο πλατό νωρίς το πρωί, όπου κάποιος θα τον ξύριζε ενώ εκείνος θα λαγοκοιμόταν και κάποιος θα του έφερνε το πρωινό της προτίμησής του, ενώ καθόταν στο καμαρίνι του διαβάζοντας, βλέποντας τηλεόραση ή παίρνοντας κανέναν υπνάκο και περιμένοντας την κάμερα μπρος στην οποία θα υποδυόταν για μερικά λεπτά τον γκάνγκστερ ή τον αστυνομικό»...

Ο κυκεώνας της εγχώριας γραφειοκρατίας, η χαλαρή μας σχέση με τον χρόνο, οι συμφωνίες που κλείνονται διά χειραψίας, η ριζική μεταμόρφωση της Σκιάθου τους καλοκαιρινούς μήνες, όλα περνάνε στο βιβλίο από τη σκοπιά ενός καλοπροαίρετου παρατηρητή. 

Οι Σκιαθίτες, πάντως, όταν τον βαρύ χειμώνα του 2002 πρωτοαντίκριζαν τον Ρομάνους και τη γυναίκα του –την ξεκομμένη από τις ελληνικές της ρίζες Άνθεα, ενδυματολόγο σε ταινίες όπως η «Τσαϊνατάουν» και το «Μωρό της Ρόζμαρι»–, δεν είχαν ιδέα ακόμη για το βιογραφικό τους. Βρίσκονταν απέναντι σ' ένα συμπαθέστατο ζεύγος Αμερικανών, αποφασισμένων να περάσουν το τελευταίο κομμάτι της ζωής τους μέσα στη φύση, σ' ένα τοπίο που τους θύμιζε Τοσκάνη, μίλια μακριά από κοσμικότητες και φρενήρεις καθημερινούς ρυθμούς. Εκείνες τις μέρες η δραχμή έδινε τη θέση της στο ευρώ, με ό,τι συνέπειες είχε αυτό στις τραπεζικές συναλλαγές, και οι δύο νεοφερμένοι είχαν μείνει με τις τσέπες άδειες. Όμως όλοι, από τον βενζινοπώλη ως τον ταβερνιάρη, έσπευσαν να τους καθησυχάσουν –«κι αύριο μέρα είναι»– και να πιουν μαζί τους ένα ποτήρι κρασί.

AIVRA
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ: Richard Romanus, Τρίτη Πράξη, Από τη λάμψη του Χόλιγουντ στο όνειρο της Σκιάθου, εκδ. Αιώρα

Και να που το 2011 ο Ρίτσαρντ Ρομάνους δημοσίευσε την «Τρίτη πράξη» (εκδ. Αιώρα), ξεδιπλώνοντας το χρονικό της μετεγκατάστασής τους στη γενέτειρα του Παπαδιαμάντη, με όλες τις εκπλήξεις της κι όλες της τις ανατροπές. Μια μαρτυρία που συναγωνίζεται εκείνη που έδωσε παλιότερα η Αγγλορωσίδα Σόφκα Ζινόφιεφ για τη σύγχρονη Αθήνα στο «Οδός Ευρυδίκης» (εκδ. Διόπτρα), ως προς την αφηγηματική άνεση, τη γενναιοδωρία των αισθημάτων, το χιούμορ και τη διορατική ματιά. Ο κυκεώνας της εγχώριας γραφειοκρατίας, η χαλαρή μας σχέση με τον χρόνο, οι συμφωνίες που κλείνονται διά χειραψίας, η ριζική μεταμόρφωση της Σκιάθου τους καλοκαιρινούς μήνες, η συμπεριφορά των ντόπιων προς τους μετανάστες, το δέσιμό τους με τη θρησκεία, την παράδοση, την Ιστορία και την πολιτική, όλα περνάνε στο βιβλίο από τη σκοπιά ενός καλοπροαίρετου παρατηρητή. «Εμείς κλείσαμε τα μάτια, εμπιστευτήκαμε την καλοσύνη των ανθρώπων και προχωρήσαμε» ομολογεί ο Ρομάνους, ανακαλώντας την αγορά του οικοπέδου όπου υψώνεται σήμερα το σπίτι του: «Το συμβόλαιο το ίδιο μού έδωσε να καταλάβω μια ενδιαφέρουσα πτυχή ενός λαού που επί αιώνες κρατούσε διπλά βιβλία, ένα για όποιον τον είχε υπό την κατοχή του και ένα για τον ίδιο. Μόνο που τώρα η δύναμη κατοχής ήταν η ελληνική κυβέρνηση»...

Διαβάζοντας την «Τρίτη πράξη», παρακολουθείς τους Ρομάνους να ενσωματώνονται στη σκιαθίτικη κοινωνία, να υποδέχονται στενούς τους φίλους –όπως η Γκόλντι Χον και ο Κερτ Ράσελ– και ν' αποκτούν καινούργιους –μανάβηδες, ψαράδες, βοσκούς–, ν' αποτιμούν το παρελθόν τους και να συμφιλιώνονται με τον πραγματικό τους εαυτό. Κι αρπάζεις την ευκαιρία να επανεκτιμήσεις την αξία μιας Ελλάδας που πολλοί ανάμεσά μας λατρεύουν να μισούν.

ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Τι ωραίο πλιάτσικο!»: Όταν η «αργόσχολη» τάξη εργάζεται σκληρά για το Κακό

Το πίσω ράφι  / «Τι ωραίο πλιάτσικο!»: Όταν η «αργόσχολη» τάξη εργάζεται σκληρά για το Κακό

Πιστή στην κλασική μορφή του μυθιστορήματος, αλλά ταυτόχρονα ανατρεπτική και μεταμοντέρνα, η καυστική σάτιρα του Τζόναθαν Κόου για τη βρετανική άρχουσα τάξη των αρχών της δεκαετίας του ’90 διαβάζεται μονορούφι.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Το πίσω ράφι/ Άντονι Μπέρτζες: «Έρνεστ Χέμινγουεϊ»

Το Πίσω Ράφι / Ο Χέμινγουεϊ ήταν ένας φωνακλάς νταής αλλά κι ένας σπουδαίος συγγραφέας του 20ού αιώνα

Η βιογραφία «Έρνεστ Χέμινγουεϊ - Μια ζωή σαν μυθοπλασία» του Βρετανού συγγραφέα Άντονι Μπέρτζες αποτυπώνει όχι μόνο την έντονη και περιπετειώδη ζωή του κορυφαίου Αμερικανού ομοτέχνου του αλλά και όλο το εύρος της αντιφατικής προσωπικότητάς του.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Βιβλίο / Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Ένα τολμηρό καλλιτεχνικό project έγινε η αφορμή για να κάνει ο εικαστικός René Habermacher ένα ταξίδι στη θάλασσα με πλήρωμα έξι ναύτες κι έναν καπετάνιο, απαθανατίζοντας μια σουρεαλιστική εμπειρία που κατέληξε σε ναυάγιο. Το βιβλίο «The Pleasure Principle» καταγράφει αυτό το ταξίδι μέσα από φωτογραφίες του René, κείμενα και εικαστικά έργα, σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα έκδοση.
M. HULOT
Νίκος Μάντης «Το χιόνι του καλοκαιριού»

Το πίσω ράφι / Για τις απουσίες που μας κάνουν αργούς στα αισθήματα

Καλοκαίρι στην Πελοπόννησο, στη σκιά της δεκαετίας του ’80: ένα πληγωμένο παιδί, μια μητέρα που επιστρέφει αλλαγμένη και μυστικά που βαραίνουν τη σιωπή των ενηλίκων - αυτά ξετυλίγει ο Νίκος Α. Μαντής στο πρώτο του μυθιστόρημα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Νέα βιβλία που περιμένουμε ως το τέλος του χρόνου, και κάποιες επανεκδόσεις

Fall Preview 2025 / 13 βιβλία που περιμένουμε ως το τέλος της χρονιάς

Ο πάντα επίκαιρος Καβάφης, νέα, σύγχρονα και παλιότερα ονόματα της λογοτεχνικής σκηνής και κάποιες ξεχωριστές επανεκδόσεις που δικαίως θα διεκδικήσουν χώρο στη βιβλιοθήκη όλων, βιβλιόφιλων και μη.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Εμανουέλ Καρέρ «Ένα ρωσικό μυθιστόρημα»

Το πίσω ράφι / Ένα επτασφράγιστο μυστικό που προκάλεσε αμηχανία και πάταγο

Προκλητικός, ωμός, συχνά σοκαριστικός, ο Εμανουέλ Καρέρ εξερευνά στο «Ένα ρωσικό μυθιστόρημα» το οικογενειακό του παρελθόν, φέρνοντας σε δύσκολη θέση ακόμα και τα πιο κοντινά του πρόσωπα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Ζυμώνοντας ψωμί και ταριχεύοντας έναν νεκρό στην αρχαία Αίγυπτο

Αναγνώσεις / Ζυμώνοντας ψωμί και ταριχεύοντας έναν νεκρό στην αρχαία Αίγυπτο

Πώς ήταν η ζωή στην αρχαία Αίγυπτο; Ένας Αμερικανός αρχαιολόγος περιγράφει το 24ωρο των ανθρώπων κάθε ιδιότητας και κοινωνικής τάξης στις Θήβες της αρχαίας Αιγύπτου μέσα από ιστορίες που θα μπορούσαν να είναι αληθινές.
THE LIFO TEAM
Ανί Ερνό: «Όπως η σεξουαλική επιθυμία, έτσι και η μνήμη δεν σταματά ποτέ»

Βιβλίο / Ανί Ερνό: «Όπως η σεξουαλική επιθυμία, έτσι και η μνήμη δεν σταματά ποτέ»

Η Γαλλίδα συγγραφέας που τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας γεφυρώνει, με τη μυθιστορηματοποίηση της μνήμης, τη μεγάλη λογοτεχνία, από τον Μαρσέλ Προυστ μέχρι τον σύγχρονό μας Εντουάρ Λουί. Γεννήθηκε σαν σήμερα το 1940.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
ΕΠΕΞΕΡΓ. Παύλος Μεθενίτης «Αμανίτα μουσκάρια»

Το πίσω ράφι / Όταν μια ολόκληρη διμοιρία ανταρτών ξεκληρίστηκε από παραισθησιογόνα μανιτάρια

Στηριγμένο σε πραγματικά γεγονότα, το μυθιστόρημα «Αμανίτα μουσκάρια» του Παύλου Μεθενίτη εξερευνά το ζήτημα των ουσιών ως καταφύγιο αλλά και ως καταστροφή, και μας παρασύρει σ’ ένα ταξίδι ποτισμένο από την ελληνική πραγματικότητα, παραμονές της οικονομικής κρίσης.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Arsenale: Το πιο απρόσμενο βιβλιοπωλείο των Κυκλάδων φτιάχτηκε στην Ανάφη

Βιβλίο / Arsenale: Το πιο απρόσμενο βιβλιοπωλείο των Κυκλάδων φτιάχτηκε στην Ανάφη

Σε ένα νησί που μετρά λιγότερους από 300 μόνιμους κατοίκους, ένα παλιό καραβόσπιτο μεταμορφώθηκε σε ένα καταφύγιο πολιτισμού γεμάτο βιβλία, μουσικές και μικρούς θησαυρούς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μαρκ Τουέιν, «Οι περιπέτειες του Χακ Φιν»

Το πίσω ράφι / Το μυθιστόρημα του Μαρκ Τουέιν που έθαψαν οι κριτικοί και το αποθέωσε ο Χέμινγουεϊ

Στις «Περιπέτειες του Χακ Φιν» ο Μαρκ Τουέιν έπλασε τον πιο ελεύθερο ήρωα της αμερικανικής λογοτεχνίας, που αρνήθηκε τους κανόνες της κοινωνίας του και ένωσε την τύχη του με έναν σκλάβο δραπέτη.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ