«Τι ωραίο πλιάτσικο!»: Όταν η «αργόσχολη» τάξη εργάζεται σκληρά για το Κακό

«Τι ωραίο πλιάτσικο!»: Όταν η «αργόσχολη» τάξη εργάζεται σκληρά για το Κακό Facebook Twitter
Ο Κόου στο βιβλίο του απογυμνώνει τους ήρωές του από την αίγλη που οι κοινωνικές συμβάσεις και οι ταξικοί διαχωρισμοί τούς έχουν προσδώσει. Φωτ.: Penguin Books
0


ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ ’90
, ο διευθυντής του «Granta» −ενός από τα πιο σεβάσμια και επιδραστικά λογοτεχνικά περιοδικά στον αγγλόφωνο κόσμο− δήλωνε σε συνέντευξή του: «Ανάμεσα σ’ εκείνους που θα ξεχωρίσουν την επόμενη δεκαετία, πρέπει να υπολογίζουμε και τον Τζόναθαν Κόου, συγγραφέα ενός καταπληκτικού μυθιστορήματος πάνω στα χρόνια της Θάτσερ, με τίτλο “Τι ωραίο πλιάτσικο!”».

Από την παραπάνω δήλωση πληροφορήθηκε ο Νίκος Γκιώνης των εκδόσεων Πόλις την ύπαρξη του Βρετανού συγγραφέα κι έσπευσε να εξασφαλίσει τα δικαιώματα αυτού του μεταμοντέρνου βιβλίου, του τέταρτου στη σειρά μυθιστορήματος του Κόου. Άρτια κατασκευασμένη σύνθεση που δεν μπάζει από πουθενά και αποκαλυπτικό ταυτόχρονα ρεπορτάζ για τη βρετανική κοινωνία, το «Τι ωραίο πλιάτσικο!» κυκλοφόρησε εδώ το 1997 ενώ είχε ήδη σαρώσει τα βραβεία και αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές όχι μόνο στη Βρετανία αλλά και στη Γαλλία. Και, καθώς τα τελευταία χρόνια ήταν εξαντλημένο, μόλις επανεκδόθηκε στη γνωστή μετάφραση της Τρισεύγενης Παπαϊωάννου.

Σύμφωνα με τον Τζόναθαν Κόου, «απ’ οποιοδήποτε μυθιστόρημα λείπει το χιούμορ, λείπει ταυτόχρονα και ένα μέρος της ίδιας της ζωής, λείπουν η ειρωνεία της τύχης και οι συμπτώσεις που ταλανίζουν τις ζωές μας, και τελικά οι υπηρεσίες που προσφέρουν αυτού του είδους τα μυθιστορήματα στον αναγνώστη είναι πλημμελείς».

Πιστό στην κλασική μορφή του μυθιστορήματος και ταυτόχρονα ανατρεπτικό, το «Τι ωραίο πλιάτσικο!» είναι μια σάτιρα της βρετανικής άρχουσας τάξης που διαβάζεται μονορούφι. Βρισκόμαστε στις αρχές της δεκαετίας του ’90, στη διεθνή σκηνή δεσπόζει ο πόλεμος του Κόλπου, τα μίντια έχουν αποχαλινωθεί και η βρετανική κοινωνία βιώνει τις καταστροφικές συνέπειες της φιλελεύθερης πολιτικής της Σιδηράς Κυρίας. Κεντρικός αφηγητής είναι ένας μελαγχολικός, εσωστρεφής και αγοραφοβικός νεαρός συγγραφέας ονόματι Μάικλ Όουεν, ο οποίος περνά τις νύχτες του κολλημένος στο βίντεο, βλέποντας και ξαναβλέποντας την ίδια, δεύτερης διαλογής, ταινία, αναπολώντας την αθωότητα των παιδικών του χρόνων και οργανώνοντας στο μυαλό του το καινούργιο του πόνημα.

Φέρελπις κάποτε μυθιστοριογράφος, βυθισμένος τώρα σε μια αβάσταχτη υπαρξιακή κρίση, ο Όουεν έχει αναλάβει έναντι αμοιβής να γράψει το χρονικό μιας αριστοκρατικής οικογένειας, των Γουίνσο. Κι ενώ έχει ξεκινήσει με τις καλύτερες των προθέσεων, όσο πιο πολλά ανακαλύπτει για τον βίο και την πολιτεία των Γουίνσο τόσο η αρχική του στάση απέναντί τους μεταστρέφεται.

Κόου
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ: Τζόναθαν Κόου, Τι ωραίο Πλιάτσικο! εκδ. Πόλις

Ο Όουεν γρήγορα αντιλαμβάνεται ότι τα πλούτη και το κύρος των Γουίνσο προέρχονται από κάθε είδους απάτες, εγκλήματα και λεηλασίες του δημόσιου χρήματος. Και τι δεν διαθέτει αυτή η οικογένεια στους κόλπους της! Καιροσκόπους πολιτικούς, αδίστακτους κεφαλαιούχους, κουφιοκέφαλους δημοσιογράφους, εγκληματίες μεγαλοκτηνοτρόφους, με δυο λόγια ανθρώπους μ’ εξουσία άκρως επικίνδυνους. Το μοναδικό μέλος της οικογένειας που δεν ευθύνεται για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας είναι μια τρελή γριά, η τρέλα της οποίας αποδεικνύεται λυτρωτική! Ο επιβλητικός Πύργος των Γουίνσο θα γίνει τελικά ο τάφος όλων. Ένα λουτρό αίματος θα ξεπλύνει την απληστία ολόκληρης της δυναστείας…

Σύμφωνα με τον Τζόναθαν Κόου, «απ’ οποιοδήποτε μυθιστόρημα λείπει το χιούμορ, λείπει ταυτόχρονα και ένα μέρος της ίδιας της ζωής, λείπουν η ειρωνεία της τύχης και οι συμπτώσεις που ταλανίζουν τις ζωές μας, και τελικά οι υπηρεσίες που προσφέρουν αυτού του είδους τα μυθιστορήματα στον αναγνώστη είναι πλημμελείς». Στο «Πλιάτσικο…», αντίθετα, το χιούμορ αφθονεί. Καυστικό, πικρόχολο, απογυμνώνει τους ήρωες από την αίγλη που οι κοινωνικές συμβάσεις και οι ταξικοί διαχωρισμοί τούς έχουν προσδώσει. Αντλώντας πραγματολογικό υλικό από την πρόσφατη βρετανική ιστορία, ο Κόου ανατρέπει εδώ για τα καλά έναν μύθο: η «αργόσχολη» τάξη δεν είναι και τόσο αργόσχολη, εργάζεται σκληρά για το Κακό!

ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ.

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πατρίτσια Χάισμιθ: «Ο κόσμος και τα μαρτίνι του είναι δικά μου!»

Βιβλίο / Πατρίτσια Χάισμιθ: «Ο κόσμος και τα μαρτίνι του είναι δικά μου!»

Τα πολυσυζητημένα ημερολόγια της Χάισμιθ αποκαλύπτουν κρυφές σκέψεις της συγγραφέως του «Ταλαντούχου κύριου Ρίπλεϊ», τους άγνωστους έρωτες και την εξάρτησή της από τη γραφή και το αλκοόλ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Μπεν Γουίλσον: «Η χαοτική εικόνα της Αθήνας είναι το μυστικό της αντοχής και της επιτυχίας της»

Βιβλίο / Μπεν Γουίλσον: «Η χαοτική εικόνα της Αθήνας είναι το μυστικό της αντοχής της»

Από τη Βαβυλώνα ως την Αθήνα, ο διάσημος ιστορικός και συγγραφέας βλέπει τις πόλεις ως ζωντανούς οργανισμούς, όπου η ιστορία γράφεται από τους ανθρώπους και όχι από τα κτίρια – με δημόσιες διεκδικήσεις και αντιστάσεις στο gentrification.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
10 βιβλία που διαπνέονται από 10 ελληνικά νησιά και τόπους - από τις Σπέτσες και την Άνδρο ως την Κρήτη και τη Μύκονο

Βιβλίο / 10 βιβλία για 10 ελληνικά νησιά και τόπους - από τις Σπέτσες και την Άνδρο ως την Κρήτη και τη Μύκονο

Δεν είναι λίγα τα βιβλία που ξεδίπλωσαν και ενίοτε αποθέωσαν κρυφές ή φανερές μεριές της Ελλάδας και κατέληξαν να γίνουν συνώνυμα συγκεκριμένων τόπων. Από τις ονειρικές, σχεδόν ψυχεδελικές Σπέτσες στον Μάγο του Φόουλς μέχρι τη Μάνη του Φέρμορ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ocean Vuong: «Πίσω από τη βιτρίνα της χιπστεριάς κρύβεται ο φόβος»

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ / Ocean Vuong: «Πίσω από τη βιτρίνα της χιπστεριάς κρύβεται ο φόβος»

Ο Αυτοκράτορας της Χαράς είναι ένα λογοτεχνικό επίτευγμα. Ένα μεγάλο μυθιστόρημα με ιστορίες απλών ανθρώπων που τις σχέσεις τους ορίζουν η καλοσύνη και η αλληλεγγύη. Με αφορμή την κυκλοφορία του, ένας από τους πιο ταλαντούχους συγγραφείς της γενιάς του μιλάει για τη λογοτεχνία, τους ήρωές του, την queer ταυτότητα και την κατάσταση όπως διαμορφώνεται στην Αμερική του Τραμπ σε μια συνέντευξη-ποταμό.
M. HULOT
Η Λυδία Κονιόρδου διαβάζει τον μονόλογο της Λούλας Αναγνωστάκη «Ο oυρανός κατακόκκινος»

Lifo Videos / «Ιδού εγώ»: Η Λυδία Κονιόρδου ερμηνεύει το «Ουρανός Κατακόκκινος» της Λούλας Αναγνωστάκη στο LIFO.gr

O απολογισμός ζωής μιας γυναίκας που βλέπει γύρω της τον κόσμο να διαλύεται, η προσωπική εμπλοκή στη συλλογική μνήμη, μια ποιητική εκδοχή της δυστυχίας που γεννά η σύγχρονη πραγματικότητα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων: Τόπος συνάντησης για τη λογοτεχνία και τις ιδέες

Βιβλίο / Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων: Τόπος συνάντησης για τη λογοτεχνία και τις ιδέες

Με ένα πλούσιο πρόγραμμα με καλεσμένους από 16 χώρες και τιμώμενο πρόσωπο τον ποιητή Τίτο Πατρίκιο, το φετινό φεστιβάλ σημείωσε τη μεγαλύτερη προσέλευση στην ιστορία του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί μας γοητεύει ακόμα ο «Καβγατζής της Βρέστης»;

The Review / Γιατί μας γοητεύει ακόμα ο «Καβγατζής της Βρέστης»;

Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου, με αφορμή τη νέα έκδοση του έργου του Ζαν Ζενέ, εξετάζουν τους λόγους που μπορεί να μας αφορά ακόμα και σήμερα το θρυλικό βιβλίο του 1945. ― ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟΛΜΗΡΗ ΓΛΩΣΣΑ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
100 βιβλία που ξεχωρίσαμε για αυτό το καλοκαίρι

Βιβλίο / 100 βιβλία να διαβάσεις κάτω από ένα αρμυρίκι ή στην πόλη με το κλιματιστικό στο φούλ

Κλασική λογοτεχνία, σύγχρονοι συγγραφείς, δοκίμια, ιστορία, αυτοβελτίωση, βιβλία για το «μικρό» να μην είναι όλη την ώρα στο iPad. Kάτι για όλους για να περάσει όμορφα, ήσυχα και ποιοτικά το καλοκαίρι.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ