Τζόναθαν Κόου: «Το να είσαι κυνικός δείχνει τεμπελιά στη σκέψη»

Τζόναθαν Κόου Facebook Twitter
Δεν είναι τυχαίο που τον έχουν χαρακτηρίσει ως τον μελαγχολικό χρονικογράφο μιας Βρετανίας που βρίσκεται σε διαρκή μετάβαση. Φωτ.: Marilla Sicilia/Archivio Marilla Sicilia/Mondadori Portfolio via Getty Images/Ideal Image
0

Ο ΤΖΟΝΑΘΑΝ ΚΟΟΥ δεν είναι απλώς συγγραφέας∙ είναι παρατηρητής. Παραμένει συνειδητά ειρωνικός, οξυδερκής και μεθοδικά οργισμένος για τη χώρα του, η οποία, όπως επισημαίνει συχνά, χάνει σταδιακά τον προσανατολισμό της. Σύμφωνα με τον βρετανικό «Observer», εκφράζει με μοναδικό τρόπο τον θυμό και την απογοήτευσή του για την πορεία που έχει πάρει η χώρα όπου γεννήθηκε, όσο και την ασίγαστη αγάπη του γι’ αυτήν. Από τη δεκαετία του ’80 μέχρι το Brexit και αργότερα, το συγγραφικό του έργο συνιστά μια διεξοδική χαρτογράφηση της σύγχρονης βρετανικής πραγματικότητας με όπλα την κοινωνική σάτιρα, το συναισθηματικό βάθος και μια μουσικότητα που παραπέμπει στη μεγάλη αγάπη του: το progressive rock. 

Mε αφορμή την κυκλοφορία του νέου βιβλίου του «Η απόδειξη της αθωότητάς μου» (από τις εκδόσεις Πόλις), ταξίδεψε στην Αθήνα για να συμμετάσχει στην παρουσίαση που έγινε προς τιμήν του στην κατάμεστη αίθουσα της βιβλιοθήκης του Μεγάρου Μουσικής. Σε αυτό το βιβλίο συνδυάζει ποικίλα λογοτεχνικά είδη. Πρόκειται για ένα πολιτικό μυθιστόρημα ιδεών, σατιρικό και αιχμηρό, που δείχνει πως το κλειδί για την κατανόηση του παρόντος μπορεί συχνά να βρίσκεται στις πιο σκοτεινές γωνιές του παρελθόντος. Με λεπτό χιούμορ, σαρκασμό και τη χαρακτηριστική βρετανική ευγένεια, μίλησε με εξομολογητικό τόνο για πτυχές της ζωής του, για τη λογοτεχνία, ενώ δεν θα μπορούσαν να λείπουν απ’ την κουβέντα θέματα της πολιτικής επικαιρότητας. Με τον Τζόναθαν Κόου συζήτησαν η Άννα Μαραγκάκη, η Σταυρούλα Παπασπύρου, η Βασιλική Πέτσα και η μεταφράστρια του βιβλίου, Άλκηστις Τριμπέρη. Λίγη ώρα πριν ξεκινήσει η εκδήλωση, ο υποφαινόμενος είχε την ευκαιρία να συναντήσει τον δημοφιλή συγγραφέα. Κι είναι αλήθεια πως όταν συνομιλείς μαζί του συνειδητοποιείς ότι δεν μοιάζει με συγγραφέα-σταρ. Απορεί, μάλιστα, που όταν κάθεται να δειπνήσει σε ένα αθηναϊκό εστιατόριο υπάρχουν άνθρωποι που τον αναγνωρίζουν. Κάπως έτσι και χθες. Στεκόταν διακριτικά, σχεδόν ντροπαλός, με το γνώριμο βλέμμα ανθρώπου που δεν επιθυμεί να τραβήξει την προσοχή. Συγκρατημένος, ανθρώπινος και βαθιά ειλικρινής. Μίλησε για πολιτική χωρίς να φοβάται τις ταμπέλες, για τη λογοτεχνία μακριά από ρομαντισμούς και για τη ζωή δίχως ωραιοποιήσεις.

«Πάντα ήμουν επιρρεπής στη νοσταλγία. Είναι αλήθεια. Αλλά η νοσταλγία είναι σαν το αλκοόλ. Είναι χρήσιμο, αρκεί να μην το παρακάνεις». 

Όση ώρα τον ακούς, σκέφτεσαι ότι δεν είναι τυχαίο που τον έχουν χαρακτηρίσει ως τον μελαγχολικό χρονικογράφο μιας Βρετανίας που βρίσκεται σε διαρκή μετάβαση. Οι χαρακτήρες του −συχνά μεσοαστοί, διστακτικοί, συναισθηματικά επιφυλακτικοί− λειτουργούν ως καθρέφτες μιας κοινωνίας που παλεύει να καταλάβει ποια είναι, πού ανήκει και τι έχει απομείνει από τις παλιές βεβαιότητες. Άλλωστε, με τον έξυπνο και ανεπιτήδευτο τρόπο του, δεν γράφει για την εξουσία αλλά για τις σκιές της.

Τζόναθαν Κόου Facebook Twitter
Με τον Τζόναθαν Κόου συζήτησαν η Άννα Μαραγκάκη, η Σταυρούλα Παπασπύρου, η Βασιλική Πέτσα και η μεταφράστρια του βιβλίου, Άλκηστις Τριμπέρη.

Σπούδασε φιλολογία στο Trinity College του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, ένα από τα ιστορικά βρετανικά πανεπιστήμια. Γι’ αυτήν την εμπειρία σημείωσε: «Ήταν μια πολύ έντονη εμπειρία για εμένα, που τη διατηρούσα μέσα μου για περισσότερα από σαράντα χρόνια. Ποτέ δεν είχα συνειδητοποιήσει τι συμβαίνει πίσω από τις κλειστές πόρτες του πανεπιστημίου μου, ειδικά αν δεν είσαι μέρος ενός κλειστού club. Κι ήταν λυτρωτικό το συναίσθημα να μπορέσω να γράψω για εκείνη την περίοδο». Την ίδια στιγμή, το συγκεκριμένο πανεπιστήμιο αποτέλεσε για εκείνον το προσωπικό του δημιουργικό εργαστήρι συγγραφής, αφού εκεί είχε τη δυνατότητα να παρατηρεί διαρκώς ανθρώπους να μιλούν και να γράφουν για βιβλία. Αυτό ήρθε ως απάντηση στην επισήμανση της δημοσιογράφου Σταυρούλας Παπασπύρου, η οποία τόνισε ότι η «Απόδειξη της αθωότητάς μου» αποτελεί ένα βιβλίο-μάθημα δημιουργικής γραφής. Ο Τζόναθαν Κόου δεν παρέλειψε να σχολιάσει την άνθηση που γνωρίζουν τα μαθήματα δημιουργικής γραφής τα τελευταία χρόνια, αν και ο ίδιος δεν συμμετείχε ποτέ γιατί, όπως είπε, δεν είναι «καλός δάσκαλος». 

ΚΟΟΥ
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ: Τζόναθανα Κόου, Η απόδειξη της αθωότητάς μου, Μτφρ.: Άλκηστις Τριμπέρη, εκδόσεις Πόλις

Η συμβουλή που θα έδινε σε έναν εκκολαπτόμενο συγγραφέα; «Να γράψει ένα βιβλίο σαν τα δικά μου», είπε με το γνωστό του σαρκαστικό πνεύμα. Πάντως ένα από τα ερωτήματα που δέχεται συχνά είναι αν έχει βγάλει πολλά χρήματα από τη λογοτεχνία. Απάντησε: «Αν ένας άνθρωπος θέλει να γράφει σήμερα, είναι δύσκολο να καταφέρει να ζει από αυτό, αν δεν είναι πλούσιος. Ουσιαστικά, αν δεν έχεις πολλά χρήματα, είναι δύσκολο να αφιερωθείς στη συγγραφή. Είναι όμορφο να δημιουργείς, αρκεί να μην περιμένεις να βιοποριστείς απ’ αυτό το επάγγελμα. Μάλιστα, κάποτε είπα ότι ένας συγγραφέας κερδίζει μόλις 10.000 λίρες τον χρόνο. Σκεφτείτε ότι ο πατέρας μου ακόμη και μετά την επιτυχία του βιβλίου μου “Τι ωραίο πλιάτσικο” έκοβε αγγελίες για δουλειά και διακριτικά μου τις έδινε. Ευτυχώς είχα τη μεγάλη τύχη να βιοπορίζομαι τελικά απ’ αυτό. Και γι’ αυτό σας ευχαριστώ που με διαβάζετε».  

Σε ένα άλλο σημείο επισήμανε ότι «η νοσταλγία είναι το κοινό νήμα όλων των βιβλίων του». «Πάντα ήμουν επιρρεπής στη νοσταλγία. Είναι αλήθεια. Αλλά η νοσταλγία είναι σαν το αλκοόλ. Είναι χρήσιμο, αρκεί να μην το παρακάνεις», υποστήριξε. Μίλησε πολλές φορές σε προσωπικό ύφος. «Η συγγραφή είναι μια μοναχική διαδικασία», τόνισε και αποκάλυψε ότι ακόμη και στο Λονδίνο όπου κατοικεί, αν και μεγαλούπολη, έχεις την ευκαιρία να κρυφτείς. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν επιλέγει να βγαίνει ή να συμμετέχει σε διάφορα γεύματα και εκδηλώσεις. «Θέλω να αφηγούμαι ιστορίες, όχι να πείθω αν κάτι είναι αλήθεια ή όχι», πρόσθεσε. Και έπειτα συμπλήρωσε: «Ο Πικάσο έλεγε ότι όλα τα παιδιά γεννιούνται καλλιτέχνες. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου έγραφα. Ξεκίνησα από την ηλικία των οκτώ ετών, αν και στο σπίτι μας δεν υπήρχε μεγάλη αγάπη για το βιβλίο, αφού οι γονείς μου διάβαζαν ανάλαφρα βιβλία που πουλούν στα καταστήματα των αεροδρομίων. Όμως, για μένα η συγγραφή ήταν πάντα μια ψυχική και διανοητική ανάγκη». Με μια δόση χιούμορ ανέφερε ότι όταν οδηγεί σπάνια θα αφήσει την εξιστόρηση ενός δικού του βιβλίου να ακούγεται από τα ηχεία, αλλά σπεύδει κατευθείαν στο επόμενο τραγούδι που έχει στην προσωπική του συλλογή στο iTunes. Όσον αφορά τις αναγνωστικές του επιλογές, μάς αποκάλυψε ότι ο αγαπημένος του εν ζωή συγγραφέας είναι ο Καζούο Ισιγκούρο και συγκεκριμένα ότι του αρέσει πολύ το βιβλίο του «Τα απομεινάρια μιας μέρας». 

Τώρα, για θέματα της επικαιρότητας σημείωσε: «Στη Μεγάλη Βρετανία ο κόσμος είναι απογοητευμένος. Μάλιστα, οι νέοι είναι πολύ περισσότερο δυσαρεστημένοι από τους προοδευτικούς πολιτικούς». Για τον Αμερικανό Πρόεδρο, για τον οποίο πολλές φορές έχει εκφράσει την ανησυχία του, ιδίως σχετικά με την επίδρασή του στην πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα, επισήμανε: «Η εκλογή του Τραμπ νομίζω ότι είναι μια έκφραση απόγνωσης». 

Πάντως, μια πραγματικά απολαυστική σελίδα του νέου του βιβλίου είναι εκείνη όπου σατιρίζει την εμμονή των πάσης φύσεως δεξιών με τη woke culture. Όταν ρωτήθηκε για το θέμα αυτό, απάντησε: «Για μένα, woke σημαίνει ενσυναίσθηση, να κατανοείς τον "άλλον", να αντιλαμβάνεσαι την οπτική γωνία του άλλου». 

Προς το τέλος, έκανε έναν πολύ ενδιαφέροντα παραλληλισμό της πολιτικής με τη θρησκεία. Αν και άθεος ο ίδιος, τόνισε ότι η παρακμή της θρησκείας έχει συμβάλει στην άνοδο του λαϊκισμού. «Η υπαρξιακή σου κρίση σε στρέφει στον λαϊκισμό. Και πολλές φορές αποδεικνύεται πιο χρήσιμη η Θεία Δικαιοσύνη από τους πολιτικούς που λαϊκίζουν. Επίσης, με ενοχλεί πολύ όταν ακούω ότι όλοι οι πολιτικοί είναι ίδιοι. Υπάρχουν καλοί και κακοί πολιτικοί, αλλά δεν είναι όλοι ίδιοι» είπε. Και υπογράμμισε: «Δυστυχώς, αυτές οι συμπεριφορές οδηγούν στον κυνισμό. Και στις μέρες μας είναι διαβρωτικός ο κυνισμός, διότι αποδεικνύεται η εύκολη επιλογή. Το να είσαι κυνικός είναι μια στάση και μια άποψη που δείχνει τεμπελιά στη σκέψη. Ωστόσο, η απογοήτευση μπορεί να αποτελέσει και μια κινητήρια δύναμη, ένα σημείο εκκίνησης για αλλαγή». 

Όσο κι αν φαίνεται ότι ζούμε σε έναν κόσμο διχασμένο και ασταθή, η ανάγκη για κατανόηση, ενσυναίσθηση και ειλικρίνεια είναι πιο επιτακτική από ποτέ. Μπορεί να μην έχουμε πάντα τις λύσεις αλλά υπάρχουν ακόμη χρήσιμα εργαλεία. Έτσι, στο κλείσιμο της κουβέντας, συμπλήρωσε: «Είναι αλήθεια ότι περνάμε μια κρίση της πολιτικής. Αλλά η ελπίδα είναι αναγκαιότητα. Χωρίς αυτήν, οδηγούμαστε αναπόφευκτα στον κυνισμό. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αντλούμε ελπίδα από τη φαντασία και τη συμμετοχή. Το γνωρίζω ότι μειώνεται συνεχώς η ενέργεια και ο χρόνος, αλλά αυτή είναι η μόνη μας επιλογή».

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

10 σημαντικά βιβλία που θα κυκλοφορήσουν το πρώτο τρίμηνο του 2025

Βιβλίο / Δέκα σημαντικά βιβλία που θα κυκλοφορήσουν το πρώτο τρίμηνο του 2025

Το πιο πρόσφατο Booker, επανεκδόσεις μυθιστορημάτων με θέμα τον Εμφύλιο, το τελευταίο βιβλίο του Μάριο Βάργκας Λιόσα, η νέα Αμάντα Μιχαλοπούλου και μια συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων του Αργύρη Χιόνη είναι μερικές μόνο από τις πολυαναμενόμενες προσεχέις εκδόσεις.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Νικόλας Σεβαστάκης: «Ο βανδαλισμός δεν μπορεί να θεωρείται απελευθερωτική έκφραση»

Βιβλίο / Νικόλας Σεβαστάκης: «Ο βανδαλισμός δεν μπορεί να θεωρείται απελευθερωτική έκφραση»

Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του βιβλίου «Καταγωγή ή οι ιστορίες των άλλων», ο στοχαστής και συνεργάτης της LiFO εξηγεί γιατί ζούμε σε καιρούς μόνιμης κρίσης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Σπίτι από ζάχαρη»: Το δίκτυο των ανθρώπινων σχέσεων στο μυθιστόρημα της Τζένιφερ Ίγκαν

Βιβλίο / Πώς θα ήταν αν μπορούσαμε να βιώσουμε ξανά όσα ζήσαμε στο παρελθόν;

Το «Σπίτι από ζάχαρη» είναι ένα πολυεπίπεδο μυθιστόρημα με στοιχεία επιστημονικής φαντασίας που διερευνά τους κινδύνους της ψηφιακής εποχής, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα την αξία της μνήμης και της σύνδεσης.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Θανάσης Βαλτινός: Η νουβέλα «Η Κάθοδος των Εννιά» του διακεκριμένου συγγραφέα

Οθόνες / «Η Κάθοδος των Εννιά»: Η διάσημη νουβέλα του Θανάση Βαλτινού

Πεθαίνει σαν σήμερα ο διακεκριμένος Έλληνας συγγραφέας. Αυτή είναι η ιστορία ενός από τα εμβληματικότερα βιβλία του και η βραβευμένη μεταφορά της στον κινηματογράφο, το 1984, από τον Χρίστο Σιοπαχά.
ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ
Καρολίνα Μέρμηγκα: «Οι συγγραφείς προχωράμε με αναμμένη δάδα στη σκοτεινή σπηλιά της λογοτεχνίας»

Βιβλίο / Καρολίνα Μέρμηγκα: «Όταν γράφουμε για αληθινούς ανθρώπους, πρέπει να σεβόμαστε τη μνήμη τους»

Η καταξιωμένη συγγραφέας ιστορικών μυθιστορημάτων Καρολίνα Μέρμηγκα μάς μιλάει για τη δύναμη της τέχνης, για το λογοτεχνικό της εργαστήρι αλλά και για τη χαρά της να μεταφράζει Χίλαρι Μαντέλ, τα βιβλία της οποίας επανακυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Πόσο διαβάζεται σήμερα ο Νίκος Καζαντζάκης;

Βιβλία και Συγγραφείς / Πόσο διαβάζεται σήμερα ο Νίκος Καζαντζάκης;

Πεθαίνει σαν σήμερα ο συγγραφέας Νίκος Καζαντζάκης. Ο Νίκος Μπακουνάκης συζητάει με την Έρη Σταυροπούλου, ομότιμη καθηγήτρια Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, για τον συγγραφέα του «Αλέξη Ζορμπά» και την αντοχή του έργου του.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
Στέφαν Τσβάιχ

Το πίσω ράφι / Σε πείσμα όσων περιφρόνησαν τα έργα του Τσβάιχ, η απήχησή τους ακόμα να κοπάσει

Οι ήρωες του Αυστριακού συγγραφέα ταλανίζονται συνήθως από μια αβάσταχτη εσωτερική πίεση, αντικατοπτρίζοντας τη δική του πεισιθάνατη διάθεση. Αυτήν ακριβώς την αίσθηση αποπνέει η συλλογή διηγημάτων του «Αμόκ».
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Marwan Kaabur: «Αγωνιζόμαστε και στον αραβικό κόσμο για δικαιώματα κι ελευθερίες, αλλά προκρίνουμε τον δικό μας τρόπο, στο πλαίσιο της δικής μας κουλτούρας»

Lgbtqi+ / Κι όμως υπάρχουν και «αραβικά καλιαρντά»!

Λίγο πριν από την αθηναϊκή παρουσίαση της αγγλόφωνης έκδοσης του «Queer Arab Glossary» μιλήσαμε με τον συγγραφέα του Marwan Kaabur, για τα «αραβικά καλιαρντά», την ομοφυλοφιλία και την queer συνθήκη στον αραβικό κόσμο, το «pink washing», αλλά και τη συχνά παρεξηγημένη πρόσληψή τους από τη Δύση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Tα συγκλονιστικά Ημερολόγια Καρκίνου της Όντρι Λορντ και άλλα 4 βιβλία που διαβάζουμε τώρα

Βιβλίο / Tα συγκλονιστικά Ημερολόγια Καρκίνου της Όντρι Λορντ και άλλα 4 βιβλία που διαβάζουμε τώρα

Πέντε αποκαλυπτικά βιβλία για τις γυναίκες με καρκίνο, για τον κόσμο, τα σκουπίδια ακόμα και για τη μακρινή Ιαπωνία ξεχωρίζουν ανάμεσα στις εκδόσεις της πρόσφατης βιβλιοπαραγωγής καλύπτοντας ένα μεγάλο εύρος θεμάτων και ενδιαφερόντων.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Δύο άγνωστες φωτογραφίες του Ρεμπό από τη γαλλική Κομμούνα

Βιβλίο / Δύο άγνωστες φωτογραφίες του Ρεμπό από τη γαλλική Κομμούνα

Σαν σήμερα γεννήθηκε το 1854 ο Αρθούρος Ρεμπό. Ο ποιητής, μουσικός και μπλόγκερ Aidan Andrew Dun έπεσε τυχαία σε δύο εντελώς άγνωστες φωτογραφίες, βγαλμένες στην Place Vendôme, και βρέθηκε μπροστά σε μια μεγάλη έκπληξη: ο έφηβος Αρτίρ Ρεμπό, όπως δεν τον έχουμε ξαναδεί.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Θανάσης Τριαρίδης: Οι μετανάστες θα σώσουν τον κόσμο. Χωρίς αυτούς είμαστε χαμένοι

Βιβλίο / Θανάσης Τριαρίδης: «Οι μετανάστες θα σώσουν τον κόσμο. Χωρίς αυτούς είμαστε χαμένοι»

Έγινε αντιρρησίας συνείδησης, γιατί πιστεύει ότι ο στρατός είναι μια δοξολογία εκμηδένισης του άλλου. Άφησε τη Θεσσαλονίκη επειδή τον έπνιγε ο εθνοφασισμός της. Στην Αντίς Αμπέμπα υιοθέτησε την κόρη του, Αργκάνε. Ο συγγραφέας της «Τριλογίας της Αφρικής», Θανάσης Τριαρίδης, αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μια «φόνισσα» εξομολογείται

Το πίσω ράφι / Η Hannah Kent έγραψε τη δική της «Φόνισσα», την Άγκνες που ζούσε στην Ισλανδία τον 19ο αιώνα

Η Αυστραλή συγγραφέας δεν πίστευε ποτέ ότι, χάρη στα «Έθιμα ταφής», οι κριτικοί θα την τοποθετούσαν δίπλα σε λογοτέχνες όπως η Μάργκαρετ Άτγουντ και ο Πίτερ Κάρεϊ.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Χριστίνα Ντουνιά: «Ο Καρυωτάκης μάς δίνει ελπίδα και μας παρηγορεί»

Βιβλίο / «Ο Καρυωτάκης άφησε "το αδέσποτο Τραγούδι" του να μας συντροφεύει»

Στο βιβλίο της «Το όνειρο και το πάθος», η Χριστίνα Ντουνιά, ομότιμη καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας και συγγραφέας αποκαλύπτει αθέατες όψεις του ποιητή και νέα στοιχεία για τη σχέση του με τον Καβάφη μέσα από μια άγνωστη, ως τώρα, επιστολή.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Η Αποκάλυψη είναι μια συνεχής ετυμηγορία»: Η πολιτική ισχύ της άχρονης τέχνης του Κρασναχορκάι

Βιβλίο / «Η Αποκάλυψη είναι μια συνεχής ετυμηγορία»: Η πολιτική ισχύς της άχρονης τέχνης του Κρασναχορκάι

Ο Ούγγρος κάτοχος του φετινού Νόμπελ λογοτεχνίας γράφει με μαγικό τρόπο για τις αποπνικτικές επιπτώσεις της πολιτικής καταπίεσης, περιφρονώντας την προθυμία των ανθρώπων να τις αποδεχτούν.
THE LIFO TEAM
Κωνσταντίνος Καβάφης: Η εξαίρετη βιογραφία του κυκλοφόρησε μόλις στα Ελληνικά

Βιβλίο / Κωνσταντίνος Καβάφης: Η εξαίρετη βιογραφία του κυκλοφόρησε μόλις στα Ελληνικά

Οι καθηγητές Peter Jeffreys και Gregory Jusdanis συνεργάστηκαν και έγραψαν από κοινού τη βιογραφία του μεγάλου ποιητή που φέρει τον τίτλο «Κωνσταντίνος Καβάφης – Ο άνθρωπος και ο ποιητής». Ο Gregory Jusdanis μίλησε στη LifO για το βιβλίο και για τον ποιητή που ήταν «παραδοσιακός και ταυτόχρονα μεταμοντέρνος, ο πρώτος “viral” ποιητής διεθνώς»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αλέξης Πατέλης: «Πατριωτικό είναι να κάνεις τη χώρα σου ισχυρή»

LiFO politics / Αλέξης Πατέλης: «Πατριωτικό είναι να κάνεις τη χώρα σου ισχυρή»

Ο Αλέξης Πατέλης, επικεφαλής του Οικονομικού Γραφείου του πρωθυπουργού την περίοδο 2019-2024, μιλά στη Βασιλική Σιούτη για την οικονομική πορεία της χώρας αυτά τα χρόνια, τις δύσκολες αποφάσεις αλλά και τις στιγμές δικαίωσης μέσα από την οπτική ενός τεχνοκράτη που βρέθηκε ξαφνικά στο επίκεντρο της πολιτικής.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λάσλο Κρασναχορκάι: ο σκοτεινός προφήτης της Ευρώπης βραβεύεται με Νόμπελ

Βιβλίο / Ο Λάσλο Κρασναχορκάι, ο σκοτεινός προφήτης της Ευρώπης, κέρδισε το Νόμπελ

Φέτος, το βραβείο δόθηκε στον Ούγγρο συγγραφέα που κατά τη Σουηδική Ακαδημία αποτελεί ένα ελπιδοφόρο βήμα προς τον χαμένο ανθρωπισμό, την υψηλή λογοτεχνία και τη στοχαστική ακρίβεια.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ